TWENTY THREE

“Do you want to drink tea?”

Nag-angat ako ng tingin kay Dylan nang alukin niya ako ng iniinom niya. Inihanda iyon para sa kaniya ni Ate Belle samantalang sinamahan ko naman sa kuwarto si Lola. Umiling ako at umayos ng pagkakaupo sa sofa kung saan ko naisipang umupo habang nasa kusina siya.

“Bilisan mo na riyan, aalis pa tayo,” untag ko sa kaniya.

He scoffed. “Come on, neg-eenjoy pa ako rito. Saka magpaalam ka muna sa Lola mo—“

“Nakapag-paalam na ako,” pagputol ko sa sasabihin niya kaya’t malakas siyang bumuntong hininga. Tinaasan ko naman siya ng kilay. “My grandmother is already used to goodbyes, Dylan,” I assured him.

“Isama mo nalang kaya sa Maynila?”

I immediately drew in a long breath upon hearing what he said. “Kung puwede nga lang e ‘di sana isinama ko na, ‘di ba? But no, I can’t. Saka narito sa probinsiya ang doctor na gumagamot sa kaniya nang ilang taon. Saka kapag nalaman ni Tita Aurora na isinama ko sa Maynila si