Thank you so much po for reading! maraming salamat rin po sa mga nag-review ng story!
Bago ako umalis ay sinigurado ko na wala na ang mga mensahe ni Luther at ni Maki sa cellphone na ginamit ko. Pati ang sa dialled calls pati na rin sa received calls ay binura ko. Ni-reset ko ang cellphone para masigurado na talagang walang mababasa pagkatapos ay kinuha ko ang sim card.Iniwan ko ang cellphone sa ibabaw ng kama bago ako umalis kanina. Tiyak na walang mababasa si Rozzean na mga usapan namin ni Luther. Hindi rin makakapagmensahe pa si Luther at makakatawag dahil wala na rin ang sim doon."Kamusta ang daddy, Maki?" tanong ko. Tinapon ko ang sim card sa labas ng bintana.Sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko ngayon nang malaman kay Maki ang nangyari sa Dad. Ito ang unang beses na inatake siya pagkatapos ng limang taon. Tandang-tanda ko iyon dahil ako mismo ang nakakita sa kaniya na nakahandusay siya sa sahig.It was a traumatizing experience for me. Nakakatakot kaya't hindi mawala sa akin ang pag-iisip."Mabuti na, naiuwi na siya sa bahay ninyo kaagad at doon na lang titin
Naglalakad na kami papasok sa loob ng bahay. Nilingon ko si Maki. He was smiling at me, I mouthed 'thank you' at him. Alam kong malaki ang naiambag ni Maki sa kalokohan ko hanggang sa ngayon na nakabalik na ako sa buhay ko bilang si Thaliana."Yes, yes, she's here already... bukas? okay, sasabihin ko kay Dad."Nang ibaba ni Grand ang cellphone nito ay tumingin siya sa akin."Saan ka ba nanggaling? ang sinabi mo ay magbabakasyon ka, hindi ba? at bakit ba ganiya ang itsura mo? did you cut your hair? you have bangs, and your mole, tinubuan ka ba ng nunal, Tangi?"Tinanggal ko ang fake bangs ko pati na ang pekeng nunal at ibinulsa iyon sa aking likod."This is nothing. Trip ko lang, kuya.""Okay, okay, ang mahalaga ay nakauwi ka na," tumingin si Grand kay Maki. "Thank you for bringing her home, Mak, pero saan mo ba siya nakita? o may kontak ka kay Tangi? sana sinabi mo sa amin."Doon ako napalingon kay Maki. Pinanlakihan ko siya ng mga mata."I-It happened that she was in an island where n
Dalawang araw na nang makauwi ako at nanatili muna sa bahay ng aking mga magulang. Wala akong balita kay Rozzean, sinubukan ko na magtanong kay Maki pero hindi naman nito sinasagot ang mga tanong ko dahil parusa niya daw iyon sa akin.Buwisit siya."Dad, about the man that you wanted me to marry..."Nakita kong umangat ang tingin sa akin ni Dad. Nandito kami ngayon sa labas ng bahay sa may garden ni Mommy."What about that?" tanong niya."I am ready to meet him, anytime. Do I need to wait for 2 weeks? Because of the two months that I said?"Ngumiti ang Daddy sa akin."Tingnan mo, Tangi, noon ay ako pa ang nagbubukas ng usapan na ito para lang mapilit ka na makipagkita pero ngayon naman ay ikaw na. What made you change your mind, anak?"Because the man I am going to marry is a great man, Dad. A responsible and loving man."W-Wala naman po, naisip ko lang na nakabalik naman na po ako. There's no need to wait until the months was done."Tumango-tango ang Daddy."Okay, kakausapin ko si Mr.
8:00 pm na. Inabot na ako ng gabi sa aking main branch ng Tinatangi. Marami ang um-order ngayong araw ng mga bulaklak kaya kahit papaano ay lumipas ang oras ko nang hindi pumapasok sa aking isipan si Rozzean.Sa totoo lang, sa loob ng dalawang araw na wala ako sa bahay niya ay hindi siya nawala sa isip ko. Ngunit dahil sa pagiging abala kanina dahil sa sunod-sunod na order ay kahit papaano natuon doon ang aking atensyon.Miss na miss ko na siya, gusto ko na siyang makita ngunit kailangan kong magtiis."Ma'am, may hindi pa po pala nai-deliver na bouquet?"Napalingon ako kay Alma. Nakatingin siya sa bouquet of red roses na nasa gilid. Naalala ko ang tungkol doon. Si Luther ang nagbigay non sa akin, isa sa bagay na hindi ko inaasahan na mangyayari."Ah, may nagbigay sa akin na customer. Siya iyong nag-message sa iyo na ako mismo ang mag-arrange.""Ayie, si Ma'am, nagbago na po ang pananaw mo sa buhay?" tanong ni Alma sa akin.Ngumiti lang ako sa kaniya. Alam nila na wala pa akong nagigin
"I love you, baby... I love you so much."Naidilat ko ang aking mga mata nang marinig ang boses ni Rozzean. Bumangon ako at pagkatapos ay tiningnan ang aking cellphone. May mga emails at messages pero minabuti ko munang pumunta sa banyo at maghilamos.Lumalala ang pagka-miss ko kay Rozzean dahil hanggang sa panaginip ko ay naroon na siya. We are happy in my dream. Pero sa panaginip ko ay ako na si Thaliana at hindi na si Tali. I wish he could forgive me, iyon sanang hindi na matagal na away at paliwanagan.Pero alam kong malabo dahil sa mga sinabi ni Maki at ni Luther.Rozzean is not the kind of man who will let anyone fool him.Ano ang pinagkaiba ko? kahit pa mahal niya ako ay tiyak na masasaktan siya at magagalit sa ginawa ko."I need to call Dad."Hindi na ako makapaghintay. Kung hindi ko makakaharap si Rozzean sa linggong ito ay ako na mismo ang pupunta sa bahay niya sa Tagaytay para ipaliwanag ang nangyari. I can't wait for Dad and Mr. Valleje to schedule our meeting.Naghanda ak
We went to the vip room of the restaurant to have our dinner.I was quiet the whole time. Nakikita ko sa gilid ng aking mga mata na tumitingin sa akin ang aking katabi na si Luther.Ano ang nangyari?Dad told me that the man that will going to be my fiance is Rozzean. Malinaw na malinaw niyang sinabi sa akin ang pangalan ng lalakeng pakakasalan ko. Pero bakit si Luther ang narito ngayon?"I heard about what happened to Thaliana, nakarating sa akin dahil ipinahanap ninyo na sa mga pulis. Mabuti na lang at walang nangyaring masama sa kaniya."Umangat ang tingin ko kay Royce Valleje nang magsalita ito. Ang magkatabi ngayon ay ako at si Luther. Nasa harap ko naman ang mag-asawang Valleje at ang Mommy at Daddy ay nasa gilid ko."We were so worried, but thank God that she came home fine, Royce. Sinuyod na ang buong Palawan pero hindi siya nakita, mabuti na lang at may nakakilala na kaibigan ni Maki sa kaniya. Ang akala nga namin ay nadamay na si Tangi sa pagbabanta sa buhay ni Grand kaya so
Natigilan ako sa narinig ko kay Luther. Sobrang pinapahalagahan ni Rozzean ang kumpanya niya! alam ko ang hirap na pinagdaanan niya dahil naikuwento niya sa akin ang nangyari noon bago mamatay ang kanilang nakatatandang kapatid!Kailangan kong makausap si Dad!"But Cyron just kept his head and said to your father that if he's afraid to lose someone or something in his life right now, that would be Tali."I sobbed. Hindi ko mapigilan na hindi mailabas ang sakit.I w-was wrong... maling-mali ako."And now, about me...""Kung bakit ako ang pumalit sa kapatid ko."Umangat ang tingin ko kay Luther kahit na hindi ako matigil sa pagpunas ng nga luha sa aking magkabilang pisngi.That's what I wanted to here. Kanina pa ngunit hindi ko maitanong dahil hinahayaan ko siya na sabihin ang lahat."When Cyron turned his back after he talked to your father, I remained there standing. Kinausap ko ang ama mo. I don't want my brother to lose everything, Thaliana. Pinaghirapan ng sobra ni Cyron ang lahat,
Luther asked me twice if I am sure. Wala na akong pag-aalinlangan. When I nodded we went out of the restaurant. Kahit gabi ay wala na akong pakialam. I wanted to see Rozzean. Nag-aalala ako at hindi ako mapapakali kung hindi ko pa siya makikita ngayon.It was my fault that he was hurt. Lahat ng nangyari sa kaniya nang nakaraan, tungkol sa kanilang pamilya, ang pagkakagalit nila ng kaniyang ama dahil lamang sa pagmamahal niya kay Tali at ang pagkakalagay sa alanganin ng kumpanya niya nang kausapin niya si Daddy.Lahat ng ginawa niya ay dahil sa pagmamahal niya kay Tali Dela Cruz--ang pekeng katauhan na binuo ko para lamang mahanapan siya ng hindi magandang pag-uugali upang hindi matuloy ang aming kasal."Did you see him, Luther? pinuntahan mo ba?" tanong ko.Kabado at nanginginig ang aking mga kamay habang nakatingin kay Luther na nagmamaneho."No, kanina ko lang nalaman ang tungkol sa nangyari, Thaliana. Can you calm down? manang said that Cyron is okay, nagpapahinga lang dahil sa pil
After 6 yearsWe are outside of the room. Birthday ni Rozzean ngayon at nag-bake ako ng cake para sa kaniya. I looked at my triplets. Their pointer finger was on their mouth. Sinabi ko kasi sa kanila na huwag maingay.Nakasunod sa amin ang mga alaga kong aso at pusa. I am thankful na wala sa mga anak ko ang may allergy sa mga hayop. At nakuha pa nila ang pagkakagusto ko sa mga ito. Thalia always play with Rose. Si Rozwell at Rockwell naman ay sa mga aso.Nang tumahol si Lily ay ngumuso si Rockwell dito na kaagad naman ikinatigil ng aso namin."Mommy, magugustuhan naman kaya ni Daddy itong surprise natin?" bulong niya."I think?" sagot ko kay Taki at sinindihan ko na ang kandila sa cake.Nang buksan ko ang pinto ng silid namin ni Rozzean ay dahan-dahan kaming pumasok. Takip-takip ng aking mga anak ang kanilang mga bibig upang hindi makagawa ng ingay. My husband is still sleeping. Nakadapa siya sa kama at kita ang hubad niyang likod."Shhh, Rockwell!" sita ni Rozwell sa kapatid.My tripl
Thaliana Tangi Dela Vezca Valleje "R-Rozzean!" What the hell? a-akala ko ay next week pa? "Rozzean!" sigaw ko ulit. Nagmamadali siyang pumasok sa loob ng aming silid. Nang magkatinginan kaming dalawa ay mabilis siyang lumapit sa akin. "W-Why?" "My water just broke! m-manganganak na ako!" Nagkatinginan pa kaming dalawa. Hindi siya kumilos. "Rozzean!" sigaw kong muli. Nang mahimasmasan siya ay binuhat niya ako at tinungo ang garahe. Nadaanan pa namin si Luther. Mukhang nagtatrabaho pa sila! "Manganganak na?!" tanong ni Luther. "Oo!" Nakayapak pa si Rozzean at nang pinaandar niya ang sasakyan ay napahiyaw ako sa sakit. "Fck!" "Ako na ang magda-drive, nasaan iyong mga gamit ng mga bata?" tanong ni Luther na umikot. "Damn, oo nga!" rinig kong sabi ni Rozzean at lumabas ito ng sasakyan. Para akong mahihimatay sa sakit na aking nararamdaman. "Ahhh!!" sigaw ko nang makaramdam ng hapdi. Nang bumalik si Rozzean sa loob ng sasakyan ay dala na niya ang gamit ng mga bata. Luther dro
Rozzean Cyron Valleje."Baby... it's 1:45 am. Ano ang gusto mo?"Nakatingin ako sa aking asawa na nakasimangot habang nakaupo sa aming kama. Lumipat kami ng silid dito sa ibaba dahil nangangamba ako na baka madulas siya sa hagdan. It's dangerous for her to use the stairs dahil biglang lumaki rin ang kaniyang tiyan. Sinabi ni Ferline na normal lamang iyon at asahan pa raw namin na mas lalaki pa sa susunod na mga linggo."I want spaghetti. Ipagluto mo naman ako, asawa ko..."I nodded and smiled at her. We went out of the room. Nakahawak siya sa aking kamay. Naupo siya sa gilid habang nakamasid at pinapanood ako sa pagluluto."Gwapo..."Napangiti ako sa kaniya. Thaliana eats a lot but she's not getting fat. Siguro ay kaya palagi siyang gutom at malakas siyang kumain ay dahil nga sa tatlo ang ipinagbubuntis niya. I understand her that's why I am always with her to give her cravings. Sa bahay na rin ako nagtatrabaho muna. Thaliana said that it's okay to leave her but I refused.Tiyak na ku
Kinabukasan bilang bagong mag-asawa namin ni Rozzean ay ginising ko siya sa pamamagitan ng munting mga halik. Dahil nga sa antok na antok pa rin siya ay sinabi ko sa kaniya na bababa ako at magluluto ng aming pagkain. Sumang-ayon naman siya at muling natulog.Naabutan ko sa kusina si Manang, nag-aasikaso na rin siya ng umagahan at tinulungan ko na siya."Thaliana Tangi Dela Vezca Valleje," sabi ko habang nakatingin sa wedding ring ko."Gosh... para naman akong teenager na kinikilig!"Rozzean is my husband... we are married."Tangi... kalma! kumalma ka!"Nang maihanda ko na ang mga pagkain ay umakyat ako sa aming silid habang hawak ang tray. Pumasok ako at ibinaba ang aking dala sa table sa gilid at nilapitan ang aking asawa na natutulog pa rin."Good morning, husband..." sabi ko ng nakangiti at muling hinalikan si Rozzean sa kaniyang buong mukha."Hmmm..." he's smiling!"We are going to eat--""I will eat you.""Ay, Rozzean, ha! bumaba ako at ipinagluto ka, huwag mo ako paandaran ng '
Para pa rin panaginip dahil sa sobrang saya ng aming kasal ni Rozzean. Halos buong oras ay nakangiti lamang ako at nakatawa dahil sa mga kaganapan na hindi ko inaasahan. Even my Dad dance with him. Noon ko lang nakita na sumayaw ng ganoon ang Daddy.Tapos pati na ang mga kapatid ko ay nakisali pa. But the most memorable moment was the reaction of our family when we announced about my pregnancy. Naiyak pa sa huli ang aking mga magulang."Baby..."At ito na nga. Kabababa lang sa akin ni Rozzean sa silid niya. He was at my back. Pinapadaan niya ang kaniyang mga labi sa aking likod habang ibinababa niya ang zipper ng aking wedding gown."Sure kang puwede?" tanong ko."Hmmm... you didn't ask Ferline earlier to be sure."Naroon nga si Ferline kanina sa reception pero syempre nahihiya ako dahil itatanong ko pa kung safe pa ang pagtatalik kahit buntis at tatlo pa ang nasa sinapupunan ko.Nilingon ko siya nang naibaba na niya ng tuluyan ang aking gown."S-Sandali. Wala bang ligo-ligo ito? mali
Nang matapos ang napakasayang intermission number ng aking pamilya ay nilapitan ako ni Rozzean na hinihingal. Hinawakan niya ang kamay ko at niyakap ako. Idinikit niya ang bibig sa aking tainga at bumulong."Nakakahiya..."Natawa akong muli at hinimas ang likod niya."Nahiya ka pa ng lagay na 'yon? bigay na bigay ka."Malakas kong narinig ang pagtawa ni Rozzean. When he let go of me I wiped the sweat on his face and neck. Pawis na pawis kahit na air conditioned itong reception!"It was Thes idea. Sabi niya na sobrang matutuwa ka kapag sumayaw ako ng jumbo hotdog. And she was right."Napatingin ako kay Thes na nakatutok sa screen ng cellphone niya mukhang pinapanood niya iyong video niya na kinuha kanina dahil tumatawa pa rin siya."And Luther? paano mo napapayag na sumayaw?" tanong ko ng nakangiti."I don't know what happened. I think Thes talked to him. Mukhang napilitan lang rin, hindi ko alam kung ano ang sinabi ni Thes para mapapayag si Luther para sumayaw kasama ko. I was surpris
"I now pronounce you man and wife. You may now kiss the bride."Malakas na palakpakan ang narinig namin ni Rozzean sa loob ng simbahan pagkatapos ng isang mabilis na halik."Ahhh..." napalingon ako kay Rozzean nang marinig ko ang boses niya. He was holding my hand and kissing it."Mine... finally, you are mine."Napangiti ako sa sinabi niya. Hinawakan ko siya sa kaniyang pisngi at mahinang kinurot iyon."Sa 'yo naman po talaga," sagot ko sa kaniya."Hmm... I can't wait for our honeymoon."Pinanlakihan ko siya ng mga mata at lumingon sa paligid dahil baka may nakarinig sa sinabi niya. Pinalo ko ng mahina sa dibdib si Rozzean. Honeymoon na naman!"Nauna na nga ng ilang beses ang honeymoon, ang isip mo ay honeymoon pa rin."He's still kissing my hand."That's different. My performance this time with you is not as your boyfriend but as your husband."Ang dami niyang nalalaman! at anong performance pa 'yon? I was about to talk again but the crowd went in front to congratulate us."Congratu
Pagkalipas ng sampung minuto ay nakita ko na palapit na sa akin ang organizer. Binuksan ko ang pinto ng sasakyan at lumabas na ako. Maraming mga photographer ang kumukuha ng larawan habang naglalakad ako."Ma'am kayo na po ang papasok," sabi sa akin ng organizer.Tumango ako sa kaniya at nagpasalamat. Nang nasa tapat na ako ng pinto ng simbahan ay huminga ako ng malalim.Nang bumukas iyon unti-unti ay mahigpit kong nahawakan ang aking bouquet. Nakatayo ang lahat ng nasa loob ng simbahan. Nasa akin ang lahat ng kanilang atensyon habang dahan-dahan ang aking paglakad.I looked at the aisle and saw Rozzean. Gwapong-gwapo sa itim na tuxedo na suot. Nakangiti siya sa akin habang kagat-kagat ang pang-ibabang labi. Nakita ko rin na inayos niya ang kaniyang suot kahit sa paningin ko ay ayos naman. Is he nervous?Nang salubungin na ako ng aking mga magulang sa gitna ay humalik ako sa kanilang pisngi. My father is crying again!"Dad..." sabi ko.We continue to walk in the aisle."I-I'm just hap
Rozzean and I decided to keep my pregnancy until we get married. Sinabihan rin namin si Luther at si Thes pati na si Ferline na huwag munang ipapaalam sa iba. Nais namin na sabihin sa aming pamilya ang tungkol sa pagbubuntis ko pagkatapos namin makasal.We wanted to surprise everyone that we are having triplets.Hindi ko rin talaga makakalimutan ang araw na nalaman namin na tatlo ang magiging anak namin ni Rozzean. It was memorable because my husband fainted. Nag-alala ako sa nangyari sa kaniya pero nang magising siya ay halos hindi ako makahinga katatawa.He was so fckng embrassed. Luther was also laughing and so Ferline and my bestfriend Thes. Kahit ako ay hindi ko mapigilan, naawa na lang ako sa kaniya at tumigil sa pagtawa nang yumakap siya sa akin at ibaon ang kaniyang ulo sa aking leeg.Rozzean keep on cursing and he's saying that he was just so happy. Sa sobrang saya ay hinimatay nang malaman na triplets ang aming magiging mga anak.Hindi natigil ang kaniyang kapatid. Palagi si