Hindi ako makagalaw. I was crying so hard. Hindi ko na inisip kung maririnig ba ako ni Luther at ni manang pero hindi ko kayang pigilan ang emosyon na nararamdaman ko ngayon. Nasa isip ko lang dati ang mga masamang tingin ni Rozzean sakaling magsabi ako sa kaniya ng totoo, pero hinigitan pa noon ang lahat ng naisip ko.His anger at me made me understand that the chance that we could be together again was so low. Sobrang baba ng tyansa na mapatawad niya ako dahil sa ginawa ko. I understand because he trusted me. Tama siya sa sinabi niya kanina na kung hindi niya naman ako pinapasok at tinanggap noong nagmakaawa ako sa harapan ng village ay hindi ito mangyayari sa kaniya.Hindi siya mahuhulog sa akin at masasaktan ng ganito."Anak..."Pinunasan ko ang aking magkabilang pisngi nang marinig ang boses ni manang. Naramdaman ko ang mga kamay niya sa aking magkabilang balikat. Luther took a step back. Umayos ako ng tayo at hinarap ko si manang ng nakangiti. Pinilit kong ngumiti sa kaniyang ha
Luther wanted his family to be happy again. Pero nang dahil sa ginawa ko hindi lang si Rozzean at ang kanilang ama ang nagkaroon muli ng lamat ang relasyon, pati silang dalawa pang magkapatid."Inaasahan ko na rin ang galit ni Cyron sa akin, Thaliana. Sino ba ang sasaya kung malaman mo na ang kapatid mo na isa sa pinagkakatiwalaan mo ay tinulungan pa ang babaeng dapat pakakasalan mo na lokohin ka?""Cyron was hurt so bad, Thaliana. Katulad mo, tatanggapin ko rin ang galit niya sa akin--""P-Pero wala ka naman kasalanan, ako ang may kasalanan kung bakit nagalit sa 'yo si Rozzean. Unang beses nang malaman mo na ako si Thaliana ay sinabihan mo na ako kaagad pero ako itong matigas ang ulo. I-I'm sorry, pati ang relasyon ninyong pamilya ay nagulo ng dahil sa akin."Umangat ang kamay ni Luther, ngumiti siya sa akin at hinimas ang ibabaw ng ulo ko."I decided to helped you, it was my own decision not because you told me. Sa tingin mo ba ay madali lang mapasunod ang isang katulad ko, Thaliana
"I will go there and visit you, Maki! bakit hindi mo sinabi sa akin? si Rozzean ba? si Rozzean ang may gawa?"Tumingin ako kay Luther sandali nang sabihin ko iyon. Nakita ko na umangat ang sulok ng labi niya. How could Rozzean hurt his friend?! knowing Maki, he will not say the truth to our family. Katulad ng ginawa niya sa pamilya ko tungkol sa pagpapanggap ko, he would wait for me to say it.Thaliana, the damages that you've done went too far. Sobra-sobra na at hindi na lang emotionally nasaktan mo ang mga tao na malapit sa 'yo. Now, Maki was hurt physically by Rozzean because of you!"You don't need to visit me, Thaliana, maayos na ako my dear cousin. Ayoko lang talagang lumabas dahil may natipuhan akong nurse dito sa hospital. Okay na ang pakiramdam ko. Ang gusto kong malaman ay ikaw, ano ang nangyari sa 'yo? I heard from Griz that Luther Valleje was with you. What happened to my friend?"Napatingin akong muli kay Luther. His facial expression became serious again."K-Kaya nga kas
Hindi ako kaagad nakabawi nang marinig ang sinabi ni Luther. Sa kaniyang ipinapakitang tingin sa akin ay masasabi ko na hindi siya nagbibiro. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko habang nakatingin sa kaniya. Wala akong maisip na maaaring sabihin kung hindi ang tawagin ang pangalan niya."L-Luther--""Here's your food, ma'am and sir. Mayroon po kaming free parfait for couples. Enjoy your meal!"Nagpasalamat na lang ako nang dumating ang waiter at inilagay sa aming harapan ang mga pagkain."Thank you," sabi ko sa waiter at nginitian ito. Nang makaalis at maiwan kaming muli na dalawa ay napatingin ako kay Luther nang kuhanin niya ang dalawang pinggan ng steak."Forget about what I said, Thaliana. Ayokong mailang ka sa akin nang dahil sa sinabi ko sa 'yo."Napahinga ako ng malalim. Ganoon na nga ang mangyayari, pero sa tingin ba niya ay basta-basta ko na lang makakalimutan iyon?Iyong sinabi niya na bakit hindi na lang siya?Mahal ko si Rozzean, mahal na mahal ko ang kapatid niya. Naaawa
Ipinilig ko ang aking ulo. Why am I thinking about that now? ang bilis ko naman sumuko. Wala pa nga akong ginagawa tapos ngayon naiisip ko nang hindi na ako mapapatawad ni Rozzean. I need to take back my fighting spirit. Hindi ako si Thaliana kung hindi ako susubok ng paraan para makuha muli si Rozzean.Nagdesisyon nga akong mag-apply na kasambahay para makita ko ang ugali niya at masiraan sa Daddy tapos ngayon na nalaman na niya ang totoo saka pa ako mawawalan ng pag-asa."I just made a mistake, kuya. That's why Luther is my fiance now.""What? anong mistake?"Since he's the oldest at alam kong malakas ako sa kaniya, sasabihin ko na ang totoo.Huminga ako ng malalim at ikinuwento kay Kuya Grecion ang ginawa ko."Alam mo na ayokong mag-asawa, hindi ba?""Yes. Kaya nga nagulat ako pati si Griz at Grand nang sabihin ni Dad na sumang-ayon ka. But that time, hindi namin alam kung sino ang lalakeng pakakasalan mo. Hindi naman din sinabi ni Daddy sa amin.""Tiwala si Dad sa lalake na nais n
I saw him sitting on the corner of his bed. Nakatalikod sa akin."Manang, I said I don't want to eat. Ilang beses ko ba na sasabihin sa 'yo--"Nakita ko ang sandaling gulat sa mga mata niya nang makita ako ngunit napalitan rin kaagad iyon ng galit."What are you doing here?"Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan habang hawak ang mga pagkain na iniluto ko para sa kaniya. Nakita ko na kinuha niya ang saklay sa gilid at tumayo siya upang makalapit sa akin."Ano ba sa mga sinabi ko ang hindi mo naintindihan kagabi, ha? Miss. Dela Vezca?""R-Rozzean... sinabi sa akin ni manang n-na hindi ka pa raw kumakain simula kaninang umaga. N-Nagluto ako ng pagkain para sa 'yo--"Nang makalapit siya sa akin ay napahinto ako sa pagsasalita nang itaob niya ang mga iniluto ko. Napasinghap ako nang tumapon ang mga iyon sa mga kamay ko. Naramdaman ko ang matinding init ng mga pagkain na kaagad kong ininda."Wala kang pakialam kung hindi ako kumain, sino ka ba?"Ganito pala kahirap...Ganito pala kasaki
Nagpunta ako ng maaga ngayon dito sa bahay ng mga magulang ko dahil mamaya ay magluluto akong muli at pupunta sa bahay ni Rozzean. Kahit na hindi naging maganda ang pagpunta ko kagabi ay hindi iyon nakabawas sa kagustuhan kong muling subukan na makuha ang patawad niya."What are you doing here early this morning, Tangi?"Nakatayo ako sa gilid ni Daddy habang nagka-kape siya. Nakatago sa aking likod ang mga kamay ko na namumula pa rin dahil sa pagkapaso kagabi.Wala akong sinabi sa kanila na darating ako ngayon. Hindi ako nag-text o tumawag sa mga kapatid ko, wala rin akong mensahe at tawag sa kanila ni Mommy."I know that look on your face, Tangi."Tumingin sa akin ang Mommy, ngumiti lang siya sa akin at walang sinabi. Kinakabahan ako dahil sa ipagtatapat ko sa kanila pati sa mga kamay at braso ko na may paso. Tiyak na mag-aalala ang mga ito sa akin."Dad... I just want to know about... Luther.""Bakit siya na? h-hindi ba at ang sinabi mo sa akin na ang magiging fiance ko ay si Rozzea
"T-Tali, anak..."Sa gate pa lang ng bahay ni Rozzean ay nakita ko na si manang. Mukhang may pinuntahan siya dahil nakabihis siya. Lumapit siya sa akin at pagkatapos ay hinawakan niya ako. Tinitigan niya ang aking mga kamay at ang parte ng aking braso na napaso."Maayos ka na ba? p-pasensiya ka na sa ginawa ni sir, ha?"Umiling ako kay manang, sabay kaming pumasok sa loob ng bahay."Okay lang po, naiintindihan ko ang galit niya sa akin, manang. Gagawin ko po ang lahat para mapatawad ni Rozzean," sabi ko."Naniniwala ako, anak, mapapatawad ka niya kaya tiis lang, ha? wala akong maitutulong sa iyo, pasensiya ka na."Malaking tulong na nga itong pinagbubuksan niya ako palagi ng pinto at pinapatuloy. Kung siguro alam ni Rozzean na pupunta ako ay baka hindi na ako mapagbuksan ni manang.Nang makapasok kami sa loob ng bahay ay tinungo kong muli ang kusina kasama si manang."Anak, nakalimutan ko iyong mga sinampay ko pala sa likod, sandali lang, ha? maiwan muna kita rito sa kusina.""Sige po