Chapter 47

After Rozzean told me everything he fell asleep. Bumangon ako at kumuha ng tshirt niya sa kaniyang closet at isinuot iyon. It was really a mistake coming here without meeting him personally first as Thaliana.

Masyado akong nagpadalos-dalos sa aking mga naisip. I never thought that this plan would end up hurting me. Hindi ko pa man nasasabi kay Rozzean ang totoo ay nanginginig na ako sa takot. He was hurt since then, he lost his beloved brother. Ang taong unang naniwala sa kaniya at hindi umalis sa tabi niya. He suffered so much and until now, the pain of the past still haunts him.

Humiga akong muli sa tabi ni Rozzean. Hinimas ko ang pisngi niya. Wala na akong magagawa kahit magsisi ako ng ilang beses dahil sa ginawa kong ito. I am here now.

"I'm sorry..."

Dumukwang ako at hinalikan siya sa kaniyang noo. Tinungo ko ang labas ng kaniyang silid at mabilis na pumunta sa aking kwarto. Kinuha ko ang cellphone sa drawer at nakita ko na mayroong dalawang mensahe doon.

Numero lamang. Alam ko n