Rozzean Cyron Valleje"Asarin mo na ang bagong gising huwag lang ang taong nabitin."When I heard what my brother said I glared at him. Ibig sabihin ay napansin niya ang kung ano ang mayroon sa amin ni Tali. Wala talagang nakakalampas sa mga mata niya. Unang araw sa bahay ko ay nalaman na niya kaagad ang tungkol sa akin at kay Tali."Don't test my patience, Luther."Nagkibit balikat siya sa sinabi ko.I am in a good mood. Hinawi ko ang aking buhok pataas at pinipigilan ang aking sarili na mapangiti.What I felt earlier was a feeling that I never thought would happen to me after a month of letting a strange woman inside my house.That strange woman--my maid who happens now to be my lover."So, when are you going home, Cyron? iyong nandoon sana ako."Nang marating namin ang bar ay kaagad na kumuha si Luther ng maiinom. I was just looking at him. He knows where are the things in my house. Hindi siya madalas dito, ilang beses pa lang siyang napupunta sa bahay ko pero sa laki ay kabisado n
His heavy breathing tells me that something happened. Nag-away kaya sila ni Luther? napansin ko nang parang iba ang pakikitungo niya sa kapatid niya nang magkita sila sa Gazebo. May problema kaya sa kanilang dalawa?But Luther speaks casually. He doesn't seem to have bad things about Rozzean."Okay ka lang?"Nang humiwalay sa akin si Rozzean ay hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya. His eyes were closed. Magkasalubong ang kaniyang makakapal na kilay. Umahon ang pag-aalala sa aking dibdib nang makita ang kaniyang mukha."Anong nangyari? sabihin mo sa akin..."Nang idilat niya ang kaniyang mga mata ay umiling siya ng dahan-dahan. Hinawakan niya ang aking kaliwang kamay at nang hilahin niya ako ay itinulak ng aking paa ang pinto upang maisara iyon."Nagkaroon lang kami ng hindi magandang usapan ni Luther," sabi niya sa akin. Naupo siya sa kama ko habang ako ay nakatayo sa harapan niya at hawak pa rin niya ang aking kamay.Sabi ko na may nangyari dahil ilang minuto pa lang silang nakak
Hindi ako hinayaan kaagad ni Rozzean na makabangon. Nang mapilit ko siya na bumalik na sa kaniyang silid ay alas sais na. Mabuti na lang at hindi ako ni manang pinuntahan sa aking silid para tingnan. Alam niya kasi na bumababa ako ng alas singko trenta ng umaga.Pero kanina ay inabot ako ng mag-a-alas siyete na. Nang makarating ako sa kusina ay nakaluto na si manang ng umagahan. Bigla tuloy akong nahiya dahil nga ako ang naka-assign sa pagluluto."Pasensiya ka na talaga, manang, ha?" sabi ko."Naku, wala 'yon! alam ko naman na masama ang pakiramdam mo kaya ka na-late ng gising. Kamusta ka na ba ngayon? mabuti na ba ang pakiramdam mo?" tanong niya.Nais kong mapangiwi. Napakakulit kasi ni Rozzean, hindi niya ako tinigilan kanina, gusto pa na sa silid ko siya maligo, sabay pa daw kami. Tinakot ko lang siya na kung hindi siya babalik sa silid niya ay hindi ko na siya pagbubuksan ng pinto ko sa gabi.Ayun, mabilis na bumangon at lumabas para bumalik sa kwarto niya."M-Mabuti naman po ang
Rozzean was looking at me. Ngunit sa klase ng tingin na ibinibigay niya ay hindi ko doon nakita na parang may kailangan siyang ipaliwanag. It was a normal look that I always get from him."Did you receive my message?" tanong ni Luther sa kaniya.Tumango si Rozzean at pagkatapos ay nilingon ang bata na hawak niya. Nakapikit na ito at mukhang natutulog na."I received. Natanggap ko rin ang kay Mama. Why did you let the driver brought Taki here? sinabi ko na pupuntahan at kukuhanin ko siya sa susunod na linggo, hindi ba?"I wanted to hear something from Rozzean... about the child on his arms.I wanted an... explanation. Sa isang buwan na pamamalagi ko dito sa bahay niya ay hindi ko narinig kahit kay manang na may anak siya. Kahit sa kaniya mismo. My hands are trembling. Ramdam na ramdam ko iyon. Nang makita ko na bumaba ang mga tingin ni Rozzean sa mga kamay ko ay kaagad kong itinago ang mga ito sa aking likod."The schedule of their flight changed, Cyron. Hindi ko rin inaasahan, tumawag
Ano ba 'yon?"Hmmm..."What is this?Pinapalis ng aking kamay ang bagay na dumadampi sa mukha ko. Nagsalubong ang aking mga kilay nang lumapat na naman iyon sa aking mukha."Natutulog ako, ano ba--""Hmm..."Napadilat ako nang may lumapat sa aking mga labi. Nakita ko si Rozzean na nakapikit habang nakaibabaw sa akin.What the hell?! kanina pa ba siya dito? Lilingon sana ako para tingnan si Taki na natutulog sa tabi ko pero hinawakan ni Rozzean ang aking pisngi at mas nilaliman ang halik."S-Sandali, a-anong ginagawa mo dito?" tulak ko sa kaniya."Wha? this is my room, baby, of course I will be here," sagot niya at nang muling aatake na naman ang mga labi niya ay tinakpan ko ang bibig niya at nilingon ang kama."N-Nasaan si Taki? nasaan ang anak mo?"Imbis na sumagot ay bumaba ang mukha ni Rozzean sa aking leeg at humalik doon."R-Rozzean, t-tinatanong kasi..."His hand went on my back and removed the lock of my bra. Napasinghap ako. Hindi ba at dapat nagpapaliwanag siya sa akin ngayon
Sht. Para akong nakipagbugbugan dahil sa sakit na nararamdaman ko ngayon. Masakit rin iyong pempem ko. Iba ang sakit non.Idinilat ko ang aking mga mata at iginala ang paningin sa buong silid. Wala ako sa silid ko...Nasan ako--Holysht.Putangina... oo nga pala. Rozzean and I had sex-- no, we made love. Sht. May nangyari na sa amin ni Rozzean. Nasa isip ko pa rin at sariwang-sariwa kung paano ang nangyari kanina. Our moan, how he pushed hard inside of me. Ang mga halik niya sa buong katawan ko.Sht."Baby... you are awake."Pipikit-dilat ang mga mata ko nang nilingon ko siya. He was smiling at me. Ang lapad ng ngiti niya. Nang mapatingin ako sa oras sa silid niya ay nagulat ako nang makitang alas otso na ng gabi."Hala!" napabangon akong bigla ngunit biglang napaigik nang maramdaman ang sakit sa aking gitna.Alas otso ng gabi?!"Ay!" napatili ako nang hilahin ako ni Rozzean at bumagsak ako sa dibdib niya."K-Kailangan ko nang bumaba, sino ang nagluto ng hapunan?" tanong ko kay Rozzean
When I heard the last words he said I suddenly felt pain on my chest. Anak ng kapatid niya si Taki. Pero bakit siya ang kinikilala nitong ama?"Si Aloncious ang panganay sa aming magkakapatid. Tatlong taon ang tanda nito sa akin. He's the total opposite of me. Masayahin siya, palangiti sa lahat at halos lahat ay kasundo dahil sa mabuting ugali niya. My parents loves him so much. Siya ang takbuhan ko sa tuwing magkakagalit kami ni Luther noong mga bata pa lamang kami. Siya iyong tipo ng tao na walang pinapanigan."Tumingin sa akin si Rozzean, hinawakan niya ako sa pisngi."Noong panahon na nagtayo ako ng sarili kong kumpanya siya lang ang naniwala sa akin..."I don't like his eyes right now. Puno ng sakit, nakikita ko sa mga mata niya ang matinding sakit ng nakaraan na hanggang ngayon ay dala-dala pa rin niya."Naguumpisa pa lang noon ang aking kumpanya ngunit marami na kaagad na kinaharap na problema. Nagalit sa akin ang Dad, sinabi niya na masyado akong nagmamagaling na dapat ay nagt
After Rozzean told me everything he fell asleep. Bumangon ako at kumuha ng tshirt niya sa kaniyang closet at isinuot iyon. It was really a mistake coming here without meeting him personally first as Thaliana.Masyado akong nagpadalos-dalos sa aking mga naisip. I never thought that this plan would end up hurting me. Hindi ko pa man nasasabi kay Rozzean ang totoo ay nanginginig na ako sa takot. He was hurt since then, he lost his beloved brother. Ang taong unang naniwala sa kaniya at hindi umalis sa tabi niya. He suffered so much and until now, the pain of the past still haunts him.Humiga akong muli sa tabi ni Rozzean. Hinimas ko ang pisngi niya. Wala na akong magagawa kahit magsisi ako ng ilang beses dahil sa ginawa kong ito. I am here now."I'm sorry..."Dumukwang ako at hinalikan siya sa kaniyang noo. Tinungo ko ang labas ng kaniyang silid at mabilis na pumunta sa aking kwarto. Kinuha ko ang cellphone sa drawer at nakita ko na mayroong dalawang mensahe doon.Numero lamang. Alam ko n
After 6 yearsWe are outside of the room. Birthday ni Rozzean ngayon at nag-bake ako ng cake para sa kaniya. I looked at my triplets. Their pointer finger was on their mouth. Sinabi ko kasi sa kanila na huwag maingay.Nakasunod sa amin ang mga alaga kong aso at pusa. I am thankful na wala sa mga anak ko ang may allergy sa mga hayop. At nakuha pa nila ang pagkakagusto ko sa mga ito. Thalia always play with Rose. Si Rozwell at Rockwell naman ay sa mga aso.Nang tumahol si Lily ay ngumuso si Rockwell dito na kaagad naman ikinatigil ng aso namin."Mommy, magugustuhan naman kaya ni Daddy itong surprise natin?" bulong niya."I think?" sagot ko kay Taki at sinindihan ko na ang kandila sa cake.Nang buksan ko ang pinto ng silid namin ni Rozzean ay dahan-dahan kaming pumasok. Takip-takip ng aking mga anak ang kanilang mga bibig upang hindi makagawa ng ingay. My husband is still sleeping. Nakadapa siya sa kama at kita ang hubad niyang likod."Shhh, Rockwell!" sita ni Rozwell sa kapatid.My tripl
Thaliana Tangi Dela Vezca Valleje "R-Rozzean!" What the hell? a-akala ko ay next week pa? "Rozzean!" sigaw ko ulit. Nagmamadali siyang pumasok sa loob ng aming silid. Nang magkatinginan kaming dalawa ay mabilis siyang lumapit sa akin. "W-Why?" "My water just broke! m-manganganak na ako!" Nagkatinginan pa kaming dalawa. Hindi siya kumilos. "Rozzean!" sigaw kong muli. Nang mahimasmasan siya ay binuhat niya ako at tinungo ang garahe. Nadaanan pa namin si Luther. Mukhang nagtatrabaho pa sila! "Manganganak na?!" tanong ni Luther. "Oo!" Nakayapak pa si Rozzean at nang pinaandar niya ang sasakyan ay napahiyaw ako sa sakit. "Fck!" "Ako na ang magda-drive, nasaan iyong mga gamit ng mga bata?" tanong ni Luther na umikot. "Damn, oo nga!" rinig kong sabi ni Rozzean at lumabas ito ng sasakyan. Para akong mahihimatay sa sakit na aking nararamdaman. "Ahhh!!" sigaw ko nang makaramdam ng hapdi. Nang bumalik si Rozzean sa loob ng sasakyan ay dala na niya ang gamit ng mga bata. Luther dro
Rozzean Cyron Valleje."Baby... it's 1:45 am. Ano ang gusto mo?"Nakatingin ako sa aking asawa na nakasimangot habang nakaupo sa aming kama. Lumipat kami ng silid dito sa ibaba dahil nangangamba ako na baka madulas siya sa hagdan. It's dangerous for her to use the stairs dahil biglang lumaki rin ang kaniyang tiyan. Sinabi ni Ferline na normal lamang iyon at asahan pa raw namin na mas lalaki pa sa susunod na mga linggo."I want spaghetti. Ipagluto mo naman ako, asawa ko..."I nodded and smiled at her. We went out of the room. Nakahawak siya sa aking kamay. Naupo siya sa gilid habang nakamasid at pinapanood ako sa pagluluto."Gwapo..."Napangiti ako sa kaniya. Thaliana eats a lot but she's not getting fat. Siguro ay kaya palagi siyang gutom at malakas siyang kumain ay dahil nga sa tatlo ang ipinagbubuntis niya. I understand her that's why I am always with her to give her cravings. Sa bahay na rin ako nagtatrabaho muna. Thaliana said that it's okay to leave her but I refused.Tiyak na ku
Kinabukasan bilang bagong mag-asawa namin ni Rozzean ay ginising ko siya sa pamamagitan ng munting mga halik. Dahil nga sa antok na antok pa rin siya ay sinabi ko sa kaniya na bababa ako at magluluto ng aming pagkain. Sumang-ayon naman siya at muling natulog.Naabutan ko sa kusina si Manang, nag-aasikaso na rin siya ng umagahan at tinulungan ko na siya."Thaliana Tangi Dela Vezca Valleje," sabi ko habang nakatingin sa wedding ring ko."Gosh... para naman akong teenager na kinikilig!"Rozzean is my husband... we are married."Tangi... kalma! kumalma ka!"Nang maihanda ko na ang mga pagkain ay umakyat ako sa aming silid habang hawak ang tray. Pumasok ako at ibinaba ang aking dala sa table sa gilid at nilapitan ang aking asawa na natutulog pa rin."Good morning, husband..." sabi ko ng nakangiti at muling hinalikan si Rozzean sa kaniyang buong mukha."Hmmm..." he's smiling!"We are going to eat--""I will eat you.""Ay, Rozzean, ha! bumaba ako at ipinagluto ka, huwag mo ako paandaran ng '
Para pa rin panaginip dahil sa sobrang saya ng aming kasal ni Rozzean. Halos buong oras ay nakangiti lamang ako at nakatawa dahil sa mga kaganapan na hindi ko inaasahan. Even my Dad dance with him. Noon ko lang nakita na sumayaw ng ganoon ang Daddy.Tapos pati na ang mga kapatid ko ay nakisali pa. But the most memorable moment was the reaction of our family when we announced about my pregnancy. Naiyak pa sa huli ang aking mga magulang."Baby..."At ito na nga. Kabababa lang sa akin ni Rozzean sa silid niya. He was at my back. Pinapadaan niya ang kaniyang mga labi sa aking likod habang ibinababa niya ang zipper ng aking wedding gown."Sure kang puwede?" tanong ko."Hmmm... you didn't ask Ferline earlier to be sure."Naroon nga si Ferline kanina sa reception pero syempre nahihiya ako dahil itatanong ko pa kung safe pa ang pagtatalik kahit buntis at tatlo pa ang nasa sinapupunan ko.Nilingon ko siya nang naibaba na niya ng tuluyan ang aking gown."S-Sandali. Wala bang ligo-ligo ito? mali
Nang matapos ang napakasayang intermission number ng aking pamilya ay nilapitan ako ni Rozzean na hinihingal. Hinawakan niya ang kamay ko at niyakap ako. Idinikit niya ang bibig sa aking tainga at bumulong."Nakakahiya..."Natawa akong muli at hinimas ang likod niya."Nahiya ka pa ng lagay na 'yon? bigay na bigay ka."Malakas kong narinig ang pagtawa ni Rozzean. When he let go of me I wiped the sweat on his face and neck. Pawis na pawis kahit na air conditioned itong reception!"It was Thes idea. Sabi niya na sobrang matutuwa ka kapag sumayaw ako ng jumbo hotdog. And she was right."Napatingin ako kay Thes na nakatutok sa screen ng cellphone niya mukhang pinapanood niya iyong video niya na kinuha kanina dahil tumatawa pa rin siya."And Luther? paano mo napapayag na sumayaw?" tanong ko ng nakangiti."I don't know what happened. I think Thes talked to him. Mukhang napilitan lang rin, hindi ko alam kung ano ang sinabi ni Thes para mapapayag si Luther para sumayaw kasama ko. I was surpris
"I now pronounce you man and wife. You may now kiss the bride."Malakas na palakpakan ang narinig namin ni Rozzean sa loob ng simbahan pagkatapos ng isang mabilis na halik."Ahhh..." napalingon ako kay Rozzean nang marinig ko ang boses niya. He was holding my hand and kissing it."Mine... finally, you are mine."Napangiti ako sa sinabi niya. Hinawakan ko siya sa kaniyang pisngi at mahinang kinurot iyon."Sa 'yo naman po talaga," sagot ko sa kaniya."Hmm... I can't wait for our honeymoon."Pinanlakihan ko siya ng mga mata at lumingon sa paligid dahil baka may nakarinig sa sinabi niya. Pinalo ko ng mahina sa dibdib si Rozzean. Honeymoon na naman!"Nauna na nga ng ilang beses ang honeymoon, ang isip mo ay honeymoon pa rin."He's still kissing my hand."That's different. My performance this time with you is not as your boyfriend but as your husband."Ang dami niyang nalalaman! at anong performance pa 'yon? I was about to talk again but the crowd went in front to congratulate us."Congratu
Pagkalipas ng sampung minuto ay nakita ko na palapit na sa akin ang organizer. Binuksan ko ang pinto ng sasakyan at lumabas na ako. Maraming mga photographer ang kumukuha ng larawan habang naglalakad ako."Ma'am kayo na po ang papasok," sabi sa akin ng organizer.Tumango ako sa kaniya at nagpasalamat. Nang nasa tapat na ako ng pinto ng simbahan ay huminga ako ng malalim.Nang bumukas iyon unti-unti ay mahigpit kong nahawakan ang aking bouquet. Nakatayo ang lahat ng nasa loob ng simbahan. Nasa akin ang lahat ng kanilang atensyon habang dahan-dahan ang aking paglakad.I looked at the aisle and saw Rozzean. Gwapong-gwapo sa itim na tuxedo na suot. Nakangiti siya sa akin habang kagat-kagat ang pang-ibabang labi. Nakita ko rin na inayos niya ang kaniyang suot kahit sa paningin ko ay ayos naman. Is he nervous?Nang salubungin na ako ng aking mga magulang sa gitna ay humalik ako sa kanilang pisngi. My father is crying again!"Dad..." sabi ko.We continue to walk in the aisle."I-I'm just hap
Rozzean and I decided to keep my pregnancy until we get married. Sinabihan rin namin si Luther at si Thes pati na si Ferline na huwag munang ipapaalam sa iba. Nais namin na sabihin sa aming pamilya ang tungkol sa pagbubuntis ko pagkatapos namin makasal.We wanted to surprise everyone that we are having triplets.Hindi ko rin talaga makakalimutan ang araw na nalaman namin na tatlo ang magiging anak namin ni Rozzean. It was memorable because my husband fainted. Nag-alala ako sa nangyari sa kaniya pero nang magising siya ay halos hindi ako makahinga katatawa.He was so fckng embrassed. Luther was also laughing and so Ferline and my bestfriend Thes. Kahit ako ay hindi ko mapigilan, naawa na lang ako sa kaniya at tumigil sa pagtawa nang yumakap siya sa akin at ibaon ang kaniyang ulo sa aking leeg.Rozzean keep on cursing and he's saying that he was just so happy. Sa sobrang saya ay hinimatay nang malaman na triplets ang aming magiging mga anak.Hindi natigil ang kaniyang kapatid. Palagi si