Third person
"May meeting ka kay Sir Lorenzo mamayang 9am para sa deal na pag-uusapan niyo. Pagkatapos may lunch meeting ka din kay Mister Alayon dahil kinancel mo kahapon ang meeting niyo. Kailangan niyo din umattend sa opening ng boutique ni Ma'am Collen mamayang 3pm dahil malilintikan daw ako sa kanya kapag hindi kayo pumunta." mahabang paliwanag ng sekretarya ni Spruce na si Khiya habang nasa loob sila ng elevator.
"Kanselahin mo ang appointment ko mamayang 3pm. May kailangan akong asikasuhin sa oras na yan." sagot ni Spruce sabay ayos sa necktie niya.
"Pero sir, magagalit sakin si Ma'am Collen—"
"The board is waiting for me." pilit ang ngiting putol ni Spruce at ginulo pa muna ang buhok ng sekretarya niya bago lumabas sa elevator at dumiretso sa Conference room.
"Good morning Mister Chairman." bati sa kanya ng board of directors kaya tinanguan niya lang ito at umupo sa upuan niya.
"Shall we start?" tanong ni Spruce hudyat na magsisimula na ang kanilang agenda.
Nasa kalagitnaan ng pagpupulong nang biglang magpintig ang dalawang tenga ni Spruce dahil sa narinig niya ang pangalan ng babaeng matagal na niyang kinalimutan.
"Pumayag naman ang management kaso ayaw talaga ni Miss Rasheeqa Laurent."
Nabalot ng ingay ang loob ng kwarto kung kaya't si Spruce na ang nagsalita para magsitigil ang mga board.
"Then look for another endorser." salubong ang kilay nito.
He hates hearing her name. It gives creep the hell out of him.
"But we badly need Miss Rasheeqa Laurent in order for us to attract a lot of customer during opening of our new branch in Bacolod." matabang na sagot ni Mister Yoon na isa sa mga board of directors dahilan para maging sentro siya ng atensyon.
"What's the other plan?" baling ni Spruce sa presenter ng board meeting
"Persuade Miss Rasheeqa Laurent." maikli nitong sagot at mukhang sumang-ayon naman ang ibang board sa pamamagitan ng pagtango.
"What? Is that all?" tanong niya
"Wala na po tayong ibang pwedeng pagpipilian." rason ng presentor at nagdulot ito ng pag-ingay sa loob ng conference room
"How could you all be this incompetent—"
"Why not persuade Miss Rasheeqa yourself, Mister Constello?" pagputol ni Mister Yoon kay Spruce na ngayon ay halos magkapantay na ang dalawang kilay dahil sa sobrang inis.
"W-What?"
"You were friends with Miss Rasheeqa way back nine years ago. Why not ask her yourself? I'm sure she'll accept our proposal if you will be the one to ask her." kampanteng sagot ni Mister Yoon na ikinatango naman ng ilang board. "Anyway, it's only a piece of advice. I'm not actually forcing you na kausapin si Miss Rasheeqa. Maliban na lang kung—"
"Meeting adjourned." pagtatapos ni Spruce tsaka nauna nang tumayo at lumabas sa Conference room.
"Sir? Should I arrange you an appointment para makausap si Miss Rasheeqa?" tanong ni Khiya habang sinusundan ang malalaking hakbang ng boss niya.
"Just send me the details of where she is now then cancel all of my appointments this morning." malamig nitong tugon at nilagpasan ang sekretarya.
Pagkalipas ng ilang minuto, nakatanggap si Spruce ng email galing sa kanyang sekretarya kaya kaagad itong pumunta sa basement para kunin ang kotse niya at tinungo ang lugar na inemail ng kanyang sekretarya.
—KBC Network
Dumiretso si Spruce sa dressing room ni Rasheeqa at hindi man lang ito kumatok bago pumasok.
"Hey, long time no see." salubong ng binata at dumiretso sa gawi ni Rasheeqa na kasalukuyang inaayusan ng personal assistant nito.
"A-Anong ginagawa mo dito?" utal na tanong ng dalaga at sinenyasan ang assistant niya na lumabas muna.
Nakapaskil sa mukha nito ang pagkabigla. Sinong hindi mabibigla kung makikita mo ang taong kinamumuhian mo ng ilang taon?
"Aren't you going to greet me after all these years?" mapaklang napatawa si Spruce at aakmang lalapit na sana kay Rasheeqa nang bigla siya nitong pinigil.
"W-What do you want?"
Napabuntong hininga muna ang binata tsaka umupo sa single sofa. "Ibang klase, masyadong VIP ang dressing room mo." prenteng sabi nito habang iginagala ang tingin sa kabuuan ng kwarto.
"Just tell me w-what you want. May gagawin pa ako." may parte pa din kay Rasheeqa na kinakabahan kung kaya't hindi nito maiwasan ang hindi mautal.
"Okay. Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I want you to do the advertisement of my new branch in Bacolod—"
"Ayoko."
"I won't accept your refusal."
"Maghanap na lang kayo ng iba." sagot niyang habang inaayos ang mga gamit nito
"Bakit ba ayaw mo?" kunot noong tanong ni Spruce dahilan para mapairap si Rasheeqa ng wala sa oras.
"Kasi ayoko."
"Sabihin mo nga sakin..." tumayo si Spruce at lumapit kay Rasheeqa. "Are you still into me?" tanong ng binata na nakapagpagtigil sa dalaga.
"O-Of course not."
"Then why are you declining my proposal? Business lang 'to Rasheeqa, masyado kang personal."
Nabalot ng katahimikan sa pagitan nilang dalawa dahil hindi na nagawang sumagot ni Rasheeqa. Naiinis siya dahil sa tono ng pananalita ng binata.
"I'm leaving" aakmang maglalakad na sana ito paalis nang biglang hawakan ni Spruce ang braso niya
"You're not going to leave until you accept my proposal." halos panlambutan si Rasheeqa sa tinging ipinupukol sa kanya ng binata. "Baka naman gusto mo talaga akong makita na kinukulit ka para lang tanggapin ang alok ko? Ganyan ka na ba kadesperada pagdating sakin?" ngisi nito.
Kaagad na iwinaksi ng dalaga ang kamay na nakahawak sa kanya at ginawaran ng malakas na sampal ang binata.
"You are the best definition of the word desperate. So stop acting desperate towards me." batid ang galit at poot sa mga katagang pinapakawalan ng dalaga. "Pinapanindigan ko lang ang pinangako ko sayo noon." malaki ang hakbang ang ginawa nito palabas sa dressing room niya.
Naiwang tulala si Spruce habang hawak-hawak ang pisngi niyang sinampal. Nang magising ang diwa niya ay kaagad siyang lumabas at dumiretso sa pantry ng nasabing network dahil nakaramdam siya ng pagkauhaw.
Binayaran niya sa counter ang kinuha niyang bottled water at umupo sa isang bakanteng mesa.
"Walang kupas talaga ang ganda ni Rasheeqa." dinig niyang sabi ng dalawang lalaking nag-uusap na katabi ng table niya.
"Kahit saang anggulo tingnan, hindi papaawat ang salitang kagandahan sa kanya." sabat naman ng isa dahilan para mapatingin siya sa TV na nasa taas ng counter at nakasentro sa kabuuan ng pantry.
Kaagad siyang lumipat ng pwesto sa bandang gilid dahil kumukulo ang dugo niya sa tuwing naririnig ang pangalan ng dalaga.
Sa kalagitnaan ng pag-iisip niya, biglang naagaw ang atensyon niya ng isang batang katabi niya at abala sa pagkain. "Hey kiddo." pagtawag niya sa batang babae pero wala siyang natanggap na sagot galing dito. "Mag-isa ka lang?" tanong niya kaya bumaling sa kanya ang bata pero kalauna'y muli na naman nitong nilantakan ang pagkain at nag-focus sa pinapanood nito.
Napatingin si Spruce sa TV kung saan nanonood ang bata at muli na naman nitong kinausap. "Do you know her?" tukoy niya sa babaeng nasa telebisyon at tinanguan lang siya ng bata. "You must be a big fan of her—"
"I'm not a fan of her." nakangusong sagot ng bata pero hindi pa din naalis ang tingin sa pinapanood.
"Then why are you so focused on watching that wench?" muli niyang tanong dahilan para manlisik ang mga mata ng bata at tumingin sa kanya.
"Why are you badmouthing her?"
"Why? Are you going to defend her? You told me you're not one of her fans—"
"She's not a wench. My mom is not a wench." sagot ng bata bago ito tumayo at iniwan siya.
Naiwan si Spruce na tulala at hindi makapaniwala sa narinig. Gulong gulo ang utak niya kung papanong nagkaroon ng anak si Rasheeqa gayong wala naman siyang nababalitaan sa media patungkol sa anak ng dalaga.
"Tss." nakangising naglakad palabas ng pantry si Spruce na para bang may kung ano na naman siyang binabalak.
RASHEEQA's POINT OF VIEW"So what happened next? Hindi ka naman niya siguro sinaktan diba?" kunot noong tanong sakin ni Aiah. Yung manager ko.Ngayong umaga niya lang nabalitaan ang nangyari sa akin kahapon sa dressing room. Wala naman talaga sa plano ko ang ipaalam sa kanya ang nangyari dahil alam kong mag-aalala lang siya at yon ang ayaw kong mangyari.Kinuha ko ang tasa at ininom ang tinimpla niyang kape bago siya sinagot. "Anong gagawin ko? Paano kung bigla niyang malaman yung tungkol sa anak namin?" kinakabahan kong tanong.Alam ni Aiah ang tungkol sa nakaraan namin ni Spruce. Kaya as much as possible, hindi siya pumapayag na magkaroon ako ng project na may koneksyon sa lalaking yon."Ang tanga mo din e." asik niya sakin pero nginusuan ko lang siya. "Dapat alam mo na aabot talaga tayo sa sitwasyon na 'to. Naalala mo noong nag-comeback ka sa showbiz? Sinabi ko na say
RASHEEQA's POINT of VIEW"Huwag na nating gawing komplikado ang lahat, why not pumayag ka na lang sa gusto kong mangyari?" Naglakad siya patungo sa mahabang sofa at prenteng umupo.May ugali din siyang magpaka-feel at home sa bahay ng iba. Wow."Umalis ka na lang kung ayaw mong idemanda kita ng trespassing." pananakot ko kahit na alam kong hindi oobra sa kanya ang mga ganito."I owned fifty percent of this condominium building. Just so you know."Right. Ang sarap isaksak sa baga niya ang porsyento niya sa gusaling 'to.Lumapit ako sa kanya at mariin siyang tinitigan habang nakapameywang. "Hindi mo ba talaga ako titigilan?" tanong ko pero umiling lang siya.Bakit ba kasi ako ang pinipilit niya kahit ayaw ko naman talaga. Sa lawak ng business niya, sigurado akong hindi na niya ako kakailanganin para lang mag-end
RASHEEQA's POINT of VIEW"There's no need for you to guard me. Sigurado akong hindi na nila ako masusundan dito. Tinawagan ko na din ang manager ko para papuntahin dito kaya pwede ka nang umalis." sabi ko habang nakatingin sa kabuuan ng resto. Walang masyadong tao at mahigpit na nagbabantay ang security guard sa entrance."I'll stay whenever I say so."Napayoko na lang ako at inayos ang suot kong shades para masigurado kong walang makakakilala sakin dito kung sakali man."Alam kong marami ka pang gagawin at masasayang lang ang oras mo—""I am the boss, remember?"Mabuti na lang at naka-shades ako ngayon. Malaya akong umirap dahil sa kapreskuhan ng lalaking 'to."A-Alam ko, kaya nga kita pinapaalis dahil may mga dapat ka pang asikasuhin sa mga oras na 'to." rason koBakit kasi hindi n
RASHEEQA's POINT of VIEW"I will take full responsibility of Rasheeqa.""Ha?" usal ni Aiah at tila nag-aabang ng sagot kay Spruce."I-If she will only sign the contract with us. Natural na maging responsibilidad ko siya dahil ako ang employer."Oh geeez. He's still into contract. Ano pa nga ba ang aasahan ko sa kanya? Hayok na hayok yan sa katagang successfull. Hindi pwedeng ihiwalay ang pangalan niya sa salitang success."Hakdog ka pala e." medyo napasigaw pa si Aiah dahilan para mapatingin samin ang ibang taong kumakain."Tama na yan, Aiah. Umalis na tayo." muli ko na naman siyang hinila palayo kay Spruce.Malaking gulo pagnagkataong mag-eskandalo dito 'tong babaeng 'to. May ugali din kasi siyang ayaw magpaawat."I will be seeing Rasheen later this noon. Wanna join?"Kunot n
RASHEEQA's POINT of VIEW"Ayusin mo nga 'yang mukha mo." suway sakin Aiah at tinapon ang isang pack ng chips sa mukha ko.Nandito kami ngayon sa mismong bahay ko pagkatapos naming umalis sa resto. Pina-reschedule na din ni Aiah ang meeting namin kay Direk Cole dahil feeling ko magiging lutang lang ako pagnagkataon."Katapusan ko na ba?" wala sa sariling tanong ko sabay bukas sa chips at dumukot ng konti.I'm on diet at alam kong bawal 'to sakin. Pero si Aiah naman ang nagbigay kaya ayos lang."Ang OA mo, swear."Wow. Nagsalita ang hindi."Magiging maayos naman siguro ang lahat kapag pumayag kang maging endorser nila." dagdag pa nito kaya inis ko siyang binalingan."Paano magiging maayos ang lahat kung ang hinayupak na 'yon ang boss?" tanong ko sabay subo ulit sa chips."Wha
THIRD PERSON's POINT of VIEW"If I am not mistaken, He is the father of Rasheen, right?""Daddy Paul is not my Dad."Parang bigla yatang namutla si Rasheeqa pagkatapos ng ilang ubong pinakawalan niya. Kailangan niyang paganahin ang utak niya at mag-isip ng magandang depensa sa sinabi ng bata.Alam ni Rasheen na hindi niya totoong ama si Paul, pero nakasanayan niya itong tawaging Daddy dahil ito ang pumupuno sa pagkukulang ng totoo niyang ama."I mean, he is not just my Dad because he is my kuya, my only bestfriend, my playmate and my everything. That's what my Daddy Paul makes the best Daddy ever." dagdag ni Rasheen at parang nakapagtanggal iyon sa tinik na nararamdaman ni Rasheeqa.'Argh. Bakit ba ako pumayag na isama 'to?' isip isip ng dalaga dahil muntikan na naman siyang mabuking sa pangalawang pagkakataon."Is that
THIRD PERSON's POINT of VIEW"Marami po ang nag-aabalang sa wakas ng 'Extraordinary Love'. Pwede niyo po ba kaming bigyan ng kaunting detalye sa mangyayari ngayong gabi?" tanong ng isang reporter kina Rasheeqa.Maraming blogger at reporter ngayon ang nagcocover ng press conference sa proyekto nila Rasheeqa na matagumpay na magtatapos. Sa totoo lang matagal nang natapos ang shooting sa palabas nila sa telebisyon pero dahil ngayong gabi ang huling 'airing' ng Extraordinary Love, kaya sila nagpatawag ng press conference."Siguro medyo malungkot na masaya ang magiging wakas ng kwento. Dito po natin matutunghayan kung hanggang saan nga ba tutungo ang relasyon nila Samantha at Kian sa kabila ng mga pagsubok na kanilang kinakaharap. Kaya sa mga mahal naming manonood, huwag niyo pong papalagpasin ang gabi ng huling episode ng pag-iibigan nila Samantha at Kian." paliwanag ng katabi niyang artista na si Wayne
RASHEEQA's POINT of VIEWIt's been four hours pero hindi parin napapagod ang dalawang 'to sa kakalaro. Pagkarating namin sa mall, kaagad na nagyaya si Rasheen sa arcade station at lahat yata ng mga games machine ay nasubukan na nila. They even tried smash bumpcar pero ako lang yata ang hindi maka-relate sa kanila."Yung kulay pink na rat." dinig kong sabi ni Rasheen kaya napatingin ako sa kanila.Kasalukuyan silang naglalaro sa claw machine habang pasimple lang akong nakaupo sa stool na malapit sa nilalaruan nilang machine."Susubukan ko ulit."Halata naman na dinadaya lang sila ng machine. Mabuti sana kung maubos ang token nila e, kaso hindi. Si Spruce ang may-ari ng mall na 'to kaya malabong maubusan ng token ang mismong may-ari."Matagal pa ba yan?" tanong ko.Nababagot na 'ko."How much is
EPILOGUERASHEEQA's POINT of VIEWInakbayan ako ni Aiah at hinaplos ang likuran ko para pakalmahin ako. Nakiki-simpatya din ang iilang nandito at hindi ko naman mapigilan ang mapaiyak habang pinagmamasdan ang kabaong na unti-unting ibinababa.Ito na ang huling araw na makikita ko siya at ihahatid sa huling hantungan. Hanggang ngayon, parang ayaw pa din mag-sink in sa utak ko ang nangyari sa kanya. Masyadong mabilis ang pagkawala niya at ayaw tanggapin ng puso ko na wala na siya."Sigurado ka bang magpapaiwan ka lang dito?" biglang tanong ni Aiah nang kaming dalawa na lang ang maiwan dito. Nagsiuwian na ang iba pero ayaw ko pa ding umuwi dahil gusto kong mapag-isa.Napatingin pa ako sa ulan na walang tigil sa kabuhuhos bago tumingin sa kanya sabay ngiti tsaka tumango. Medyo nag-aalangan pa siya pero maya-maya'y umalis na din kagaya ng iba. Mag-isa na lang ako kaya hindi ko maiwasang malungkot muli. If I could bring back time, sana nagawa ko pang sam
CHAPTER FORTY-fourRASHEEQA's POINT of VIEW"How was your wound? Baka mapano ka at—""Pwede ba, tigilan mo ko sa kakakuda mo. Alam mo naman na tinamaan ako, diba? Natural lang na hindi okay 'tong binti ko. Tsk. Why asking the obvious?" sigaw sakin ni Anastasia kaya napayoko na lang ako at hindi na nagsalita.Ikinulong na naman nila kami sa kwartong pinagkulungan nila sakin. Ang pinagkaiba nga lang ay itinali na nila kami gamit ang lubid at ultimong pagpahid lang sa pawis ay hindi namin magawa dahil sobrang higpit ng pagkakagapos samin."Aalis tayo dito, ngayon mismo!"Napaangat ako ng tingin nang magsalita si Anastasia. Tinitigan ko siya at nakita kong napatitig siya sa likuran ko. Lumingon naman ako para titigan ang nasa likuran ko at muling napabaling sa kanya nang wala akong makitang hint kung ano ang tinititigan niya."I already informed your manager kung nasaan tayo ngayon, bago pa man ako makarating
CHAPTER FORTY-threeTHIRD PERSON's POINT of VIEW"I'll call you kapag nakarating na ako sa address na sinend sakin ni Aiah. Bye." kaagad na tinapos ni Spruce ang tawag kay Kalex at nagmamadali niyang kinuha ang susi niya na nasa maliit na drawer. Nagpaalam muna siya sa kanyang sekretarya na may pupuntahan siya, bago tinungo ang elevator."Ingat po kayo, sir!" sigaw pa ng sekretarya niya.Pagkalabas ni Spruce sa elevator, dumiretso siya sa kanyang kotse. Humarorot ito nang sobrang bilis at wala siyang pakialam kung malabag man niya ang batas sa daan. Gulong-gulo ang utak niya at halos mabaliw sa kakaisip sa posibleng mangyari kay Rasheeqa."Hinay hinay lang sa pagmamaneho, Spruce." biglang nagsalita ang lalaking nasa likuran. Sa sobrang pagmamadali niya kanina, hindi niya namalayan na may ibang taong nakasakay sa backseat. Nakasuot ito ng itim na cap at dahan-dahang umangat ang tingin sa rearview mirror para tignan siya. "Parang nakakita ka yata ng
CHAPTER FORTY-twoANASTASIA's POINT of VIEW"Kamusta na siya?" baling ko kay Kairo pagkatapos kong tignan ang pinsan kong walang malay at nakahiga lang sa sahig."Ayan! Tulog!" sagot niya atsaka tumalikod at naglakad palabas ng kwarto.Inis kong tinanggal ang suot kong shades at nakangiwing tinitigan muli ang pinsan ko. Sinubukan ko pa itong gisingin gamit ang paa at hindi naman ako nabigo dahil kalauna'y nagising din siya."Mabuti naman at nagising ka na. Huwag kang magbuhay señorita dito dahil nanganganib ang buhay mo." mahina kong sambit pero diniinan ko ang bawat salita para maramdaman niyang naiinis ako.Ang tanga tanga naman kasi nitong babaeng 'to. Kung nakinig lang sana siya sakin, edi sana wala siya dito ngayon. Minsan nagdududa na rin ako kung pinsan ko ba talaga 'to o hindi. Wala akong kamag-anak na tatanga tanga."A-Anong ginagawa mo dito?" nanghihina niyang tanong dahilan para mapairap ako.Why stating the o
CHAPTER FORTY-oneRASHEEQA's POINT of VIEW"What brings you here?" tanong sakin ni Spruce habang naglalakad kami papalapit sa sofa. "Sana tumawag ka na lang sakin para hindi na hassle sayo ang pagpunta rito." dagdag niya sabay upo."Kailangan kasi kitang kausapin—" bahagya akong napahinto at napatingin sa mga kasama niya na nakatingin din sakin. Yung mga hitsura nila, parang ewan na kinakabahan. "Guys, ako lang 'to" natatawa kong usal kahit hindi ako komportable sa mga titig nila."Don't mind them. Mga walang tulog pa ang mga 'yan." singit ni Spruce, kaya naupo na lang din ako sa sofa."Anyway, I came here to tell you na magpapa-press conference ako mamaya. I want you to be there, kaya tatawagan nalang kita kung anong oras magsisimula. Okay?" sabi ko sa kanya at nag-thumbs up pa.Medyo kumunot ang noo niya bago sumagot. "For what? I mean, bakit magpapa-press con ka?" naguguluhan niyang tanong."Walang sinabi sakin si
CHAPTER FORTYRASHEEQA's POINT of VIEW"Ayusin mo ang pose mo." reklamo sakin ni Aiah, kaya hindi ko mapigilan ang mapairap dahil sa kabaduyan niya. "Para 'to sa mga fans mo na naghahanap sayo, kaya huwag ka nang mag-inarte at ayusin ang pose mo." sabi pa niya habang nakatutok sakin ang Canon camera na hawak niya.Gusto niyang umakto ako na parang masama ang pakiramdam, para may dahilan daw ako kung bakit hindi ako nagpaparamdam nitong mga nakaraang araw. Ang galing ng manager ko diba? Ang sarap ibalibag.Click dito, pose doon. Hindi ko alam kung nakailang shots siya sakin. Basta nag-pose lang ako ng pose at daig pa ang totoong may sakit ang lagay ko ngayon."Pwede ko na bang puntahan si Spruce?" tanong ko sa kanya habang abala siya sa kakatitig sa mga kuha ko.Simula pa kahapon nang makauwi ako dito, hindi ko man lang siya nakausap dahil bantay sarado ako kay Aiah. Medyo hindi din daw kasi maganda ang resulta ng pag-amin ni Spruce sa relasy
CHAPTER THIRTY-nineTHIRD PERSON's POINT of VIEWDahan-dahang napamulat si Rasheeqa mula sa pagkakatulog at inunat ang kanyang mga braso. Napabangon siya para tingnan ang oras sa wallclock. Pasado alas otso y medya na ng umaga. Baka kanina pa naghihintay sa kanya si Spruce sa baba.Kailangan niyang makabawi sa binata dahil hindi naging maayos ang usapan nila kahapon. Galit pa din kasi ito sa kanya, at hindi niya malaman kung paano suyuin ang isang lalaking mas komplikado pa mag-isip kumpara sa kanya.Bumaba siya sa kama at nagtungo sa banyo para maligo. Nakasanayan na niya tuwing umaga ang maligo pagkagising at kadalasa'y umaabot pa sa isang oras ang pananatili niya sa banyo, maliban lang ngayon na mahigit labinlimang minuto lang ang itinagal niya sa loob.Pagkatapos niyang ayusin ang sarili, kaagad siyang lumabas sa kwarto at dumiretso sa kusina. Bahagya siyang nanlumo nang hindi niya nadatnan ang binata dito. Nagtataka siyang iginala
CHAPTER THIRTY-eightRASHEEQA's POINT of VIEW"Why aren't you listening to me? He's just my fan, nothing else." sabi ko pagkalabas ko sa kotse at isinara ang pinto nito. Sinundan ko siya hanggang sa makapasok kami sa loob ng bahay. "Sorry for not informing you na nakipagkita ako sa isang fan. Wala naman talaga sa plano ko ang sumama sa kanya, kaso mapilit siya. Pinilit niya ako." rason ko pero hindi niya pa din ako pinapansin.Kanina pa ako nagpapaliwanag sa kanya habang nagmamaneho siya pauwi, pero hindi parin niya ako kinakausap.Umakyat siya sa hagdan, kaya naiwan akong nakatayo at laglag balikat na sinundan siya ng tingin. Hanggang sa makapasok siya sa kwarto niya, hindi man lang niya ako binalingan ng tingin, kahit saglit lang.Dumiretso na lang ako sa kusina para maghanap ng maiinom. Pagkabukas ko sa fridge, saktong may nakita akong dalawang soda. Kinuha ko ang mga ito at naglakad patungo sa kwarto ni Spruce. Baka sakaling magkabati kam
CHAPTER THIRTY-sevenRASHEEQA's POINT of VIEW"Sa kotse na lang ako maghihintay." paalam ko kay Spruce habang papunta kami sa counter para bayaran 'tong pinamili namin.Kakatapos lang namin mamili at atat na atat na akong makaalis dito. Konti na lang talaga at hello manila na ako maya-maya."Sigurado ka?""Medyo nakakahalata na din kasi ang mga tao dito kaya kailangan ko nang makaalis." sabi ko pa at napatango-tango naman siya nang makitang pinagtitinginan na kami ng ibang nandirito."Okay," ibinigay niya sakin ang susi kaya abot ang ngiti ko itong tinanggap. "Make sure na hindi ka tatakas." paninigurado niya pero hinalikan ko na lang siya sa cheeks para hindi na siya magduda."I won't." ngiti ko tsaka nagpaalam. Tinungo ko ang exit ng mart para maisagawa ang balak ko. Mukha pa akong timang na may pangiti-ngiti dahil sa wakas, makakauwi na ako."Thank you, come again." sabi ng security pagkalabas ko sa exit.Goodbye Cavi