“Mommy!” kumaway ako sa kanya habang patalon-talon. Napangiti si mom at mabilis na yumakap sa 'kin. “Aww my baby's happy,” she commented. I nodded at her at ibinigay sa kanya ang dala kong bouquet ng flowers. “Hmm tulips?” yes, that's her favorite kaya 'yan ang dinala ko. “I know that you like it!” she chuckled. “Tara na?” ikinawit ko ang braso ko sa braso niya at sabay na kaming naglakad papasok ng kotse. “Kakaiba talaga ang simoy ng hangin sa labas ng selda,” napatitig ako sa kanya habang may awang nararamdaman. Alam kong kay tagal niyang hinintay ang pagkakataong 'to at masaya ako dahil sa wakas ay nakalaya na siya. “Ngayong malaya ka na saan mo gustong pumunta mom?” may masuyong ngiti sa kanyang labi bago pumikit at kapagkuwan ay dumilat. “Sa puntod ng lalaking mahal na mahal ko,” hindi ako nakasagot. “P-pero mommy...” she held my hand and shook her head. “Ngayong maayos na ang buhay natin, gusto kong maging malaya na rin ang bigat sa dibdib ko. Gusto ko nang ma
“Love i'll just go to the restroom,” paalam ko kay Lucifer. Tumango siya at sandali kong iniwan ang bag ko sa upuan. We just planned to have a dinner together since it's been month na nakalabas kami ng magkasama with a romantic dinner. Pakiramdam ko tuloy bumalik kami sa unang mga buwan na magkakilala pa lang kami. Alam kong medyo over reacting pero kinikilig ako. Nakangiti akong naglalakad at pumasok ng cubicle. After ko doon ay lumabas na ako at humarap sa salamin. My baby bump is now visible to my fitted red dress and bagay naman siya sa 'kin. Sa sobrang saya ko na nakatitig sa salamin ay hindi ko napansin ang pagpasok ni Luciana sa loob ng cr at nakitabi siya sa 'kin. She stared at me in the mirror. Nakipagtitigan ako sa kanya at kapagkuwan ay umismid siya. “You look happy today miss mistress,” komento niya. Hindi ako sumagot, walang patutunguhan kung papatulan ko siya. “Of course your life is completed already since your mom is now no longer in jail am I ri
WARNING: R-18“Love are you ready?” kumapit ako sa braso niya at sabay kaming pumasok sa office ng OB ko.“Good morning Mr. Montenegro and Ms. Perez, are you excited to know your baby's gender?” masayang tanong ni Doctora Giselle.“Yes Doc, we've been waiting for it!” they both chuckled at me. Pinahiga niya na ako sa hospital bed at may inilagay na gel sa ibabaw ng tiyan ko.Meanwhile, we saw our baby on a screen. Napaluha ako sa nakikita ko, our baby's keep on kicking.“Congratulations! It's a girl!” tumulo ang luha ko at nakita ko ang pagpunas ni Lucifer sa kanyang mata.I know he's happy too. Maipapangalan na talaga namin sa anak namin ang pangalan ng mommy niya.Masaya akong sa simpleng bagay na ganito ay napapasaya ko siya.“Are you happy love?” mahinang tanong ko. He smiled at me and kissed my lips while mumbling.“I love you, I love you so much. Thank you for giving me such a beautiful baby girl love. Mahal na mahal ko kayo,” I kissed him back while my heart is full of peace.
“Hmm anong meron?” inayos ni Cifer ang pagkaing nakahain at kaagad akong ipinaghila ng upuan.“Breakfast to milady,” I chuckled. I couldn't help but to feel the butterflies in my stomach. This man really knows how to make me feel good.“Why so sweet love?” tumigil siya sa ginagawa at tumitig sa 'kin. Inilapit niya ang mukha niya at inipit sa tainga ko ang buhok ko. Tipid akong napangiti, ang sweet talaga ng asawa ko. Bigla akong namula sa naisip ko, asawa? Yes, he's my soon to be husband. Hopefully ay maapprove na agad ang annulment paper nila ni Katarina. Speaking of that witch, she's back.Kanina lamang ay nagpapansin na naman 'to sa mga media kaya't muling tumunog ang issue noong nakaraan.“You know I'm always sweet when it comes to the woman I love the most,” napahagikhik ako at mahina siyang tinampal sa braso.“Enebe love,” malakas na natawa si Cifer at maging ako ay nakitawa na rin. “We have a special visitor today love,” napatingin ako sa kanya at nilunok muna ang bread bago
“Mommy can I have chocolates?” tumango ako kay Levin at nagtatakbo na 'to palayo. Narito kami ngayon sa supermarket na malapit sa bahay namin. Napakunot-noo ako nang makitang wala ang hinahanap kong flavors of ice cream. Lumapit ako sa saleslady at nakita ko ang recognition sa mga mata niya.“Miss may ube flavor pa po kayo ng ice cream?” she rolled her eyes at kulang ang salitang nabigla ako roon. What's her problem?“Nakikita mo naman sigurong wala na miss? So don't look for something na wala.” Uminit ang ulo ko sa sinabi niya, she's being rude to their customers!“Is that how you treat your customers miss?” I calmnly asked her. She laughed at me at umikot-ikot sa 'kin sabay tingin taas-baba.“Sorry but we don't give special treatments to mistresses,” napatakip 'to sa bibig at kunwari'y nabigla sa sinabi niya. Nanginginig kong binuksan ang soft drink na kinuha ni Levin.“Are you insulting me?” I took a deep breath while she keep on laughing at nakikiusyoso na rin ang ibang tao.“Loo
“You should take a rest now Lorna, ako na magbabantay kay Zafara.” I immediately recognize the voice because it was tita Remi.“I can't leave her like that Remi, you know how worried I am...I can't see her like that,” I feel like my heart was broke when I heard my mom's cry. Gusto kong imulat ang mga mata ko at sabihing gising na ako pero tila ayaw ng puso't-isip ko dahil alam ko sa oras na magising ako ay isang masakit na katotohanan ang nararapat kong harapin.“Alam mo bang sobrang sakit para sa 'king iwan siya sa 'yo at lumaki siya na wala ako sa tabi niya? Pero kasalanan ko ang nangyari at pinagdusahan ko na 'yon sa loob ng malamig na rehas. Remi ayokong ang anak ko naman ang balikan ng nakaraan ko,” maimpit na iyak ni mommy ang maririnig sa apat na sulok ng kwarto.Nasasaktan akong naririnig ko ang pag-iyak niyang punong-puno ng sakit at pagsisisi. Paano pa kaya kapag nalaman niya ang totoo? She'll be very devastated. “Alam kong mahirap sa 'yo ang lahat pero nakaraan na 'yon Lo
“Anak, kumain ka na please...” I looked my mom. Hindi ko mapigilang isiping kung hindi nga ba dahil sa mga nagawa ni mommy ay wala ako sa sitwasyong 'to?Ngunit hindi ko kayang sisihin ang nanay ko dahil hindi ko maipagkakailang naging masaya ako noong nakilala ko si Lucifer.“I don't want to eat mom, i'm good.” I forced a smile for her pero napabuntong-hininga siya.“You can't fool me anak, ina mo ako at alam ko ang nararamdaman mo higit kanino man.” Hindi ako sumagot bagkus ay nanatili akong nakatulala sa pendant ng kwintas na hawak ko.“I can still feel her,” I whispered. I know it's impossible pero pakiramdam ko ay nasa loob ko pa rin ang anak ko. I closed my eyes as I hug my pendant.Mas naiyak ako noong nalaman kong halos buo na ang anak ko at hindi ko kayang mawalay siya sa 'kin we cremated her. Ang abo niya ay inilagay ko sa pendant ko para palagi siyang nasa tabi ko. Lucifer must knew about this but he can't do anything since I'm still mad at him. No, this hatred will forev
I need to suit myself up. I need to fix this mess especially Luciana's mess. I decided to talk to him and maybe this is the right time to hear his side.“How are you?” Kuya Nathan asked. Tinitigan ko siya at kitang-kita ko ang pangingitim sa ilalim ng kanyang mga mata. He look stress and sleepless.“What happened to you?” he forced a smile pero alam kong he's just faking it.He sighed and sat beside me. Nabigla ako nang hilain niya ako at ikinulong sa mga bisig niya.“I'm sorry Zaf, I sincerely apologized in behalf of Luciana. I'm sorry baby sis, I'm really sorry...kuya regretted it for not taking care of you.” He suddenly sobbed and I was shock at the same time I sighed.“Kuya you don't have to apologize to me, siya ang nakagawa ng mali at hindi madadaan ng sorry ang lahat,” pinal na sagot ko. Naramdaman ko ang pagkahulog ng balikat niya at mas lumakas na ang iyak niya.“I know that you were hurt and asking this doesn't m-mean i-i'm invalidating your feelings. But please baby sis, I
“Really? You remembered something?” malakas na tanong ni Lucifer na animo'y gulat na gulat siya sa nalaman. Is that really shocking? I want to roll my eyes at him, if he only knew...“Shh lower down your voice,” he's still shock pero humina na nga ang boses nito.“Ano-ano mga naalala mo? May I know?” huminga ako ng malalim at tumingin sa labas ng bintana. Muli kong naalala 'yong panahong naging mahina siya at kinailangan niyang makipagkasundo kay Katarina para lamang mailigtas ako sa sobrang kahihiyan.“It was when you chose to abort our child just because your wife wanted my baby to be gone kapalit nang pagtulong niyang malinis ang pangalan ko sa lahat ng tao.” Hindi nakasagot si Lucifer. Ramdam ko ang biglaang pagkabato nito at biglang natahimik.“I was wondering kung anong ginawa ko after that, did I abort the child?” kunwari'y hindi ko alam para maiwasan ang anumang pagsuspetsa mula sa kanya kapag naalala ko ang lahat nang memorya ko sa loob lamang ng isang linggong pananatili nam
“You cried?” napatigil ako sa ginagawa ko dahil sa tanong ni Lucifer. Masyado bang halata ang pamamaga ng mata ko at nalaman niya?“Nah nakagat lang siguro ako ng langgam,” patay-malisyang tugon ko.After I toasted the bread ay inihain ko na 'to sa mesa.“It's been our 2 days here I haven't remember even a bit of my past,” pagrereklamo ko sa kanya. Wala naman siya ibang ginawa kundi ang sumagot ng calls mula sa mga kliyente nila.From my peripheral vision, I saw him stood up at naramdaman ko na lamang ang pagpulupot ng braso niya sa beywang ko sabay halik niya sa tuktok ng ulo ko.“I'm sorry about that sweetheart pero we'll do something later,” misteryosong saad nito.Umirap ako at tinanggal ang braso niya. Humarap ako sa kanya and smirked.“Ano naman gagawin natin na makakapagpabalik sa memorya ko?” tunog sarkastikong tanong ko.He chuckled at bumalik sa upuan.“You know what I mean, I appreciate everything about you...” ngali-ngali ko na 'tong batuhin ng platong hawak ko.“Ewan ko
“Ugh you're so tight sweetheart!” he moaned.Napahawak ako ng mahigpit sa bedsheet habang pabaling-baling naman ang ulo ko sa higaan.“Ohhh! Ahhh! Please harder!” malakas na ungol ko nang bigla niyang huhugutin ang pagkalalake niya kapagkuwan ay biglang ipapasok.“Fuck!” he's thrusting faster and deeper inside me. Nakaluhod siya sa kama habang nakasampay naman sa balikat niya ang isang hita ko. Malaya niyang naipapasok sa loob ko ang matigas niyang alaga.“Oh I'm coming!” sinalubong ko ang pag-ulos niya at isang ulos pa nilabasan na ako while he's still moving inside me with fast speed.Diin na diin ang pagkalalake niyang bumabayo sa loob ko. My leg's shaking in so much pleasure. I pinched my nipple and massaged my breast when he hit my g-spot.“Oh!” biglang ungol ko nang mas pinag-igihan niya ang pagtama ng dulo ng alaga niya sa g-spot ko.I rubbed my clit habang patuloy naman ang mabilis niyang pagbayo sa loob ko.I rubbed my clit faster when my pussy are throbbing in pain and plea
“Where are we going?” kasalukuyan kaming nasa byahe at hindi ko alam kung saan ang destinasyon na tinatahak ni Lucifer.I took a deep breath. “You don't trust me?” mahinang tanong niya sa 'kin pero hindi ako sumagot. Alangan naman sagutin kong oo na hindi? I don't want to trust him I admit it but I couldn't deny the fact na nalilito na naman ako sa nararamdaman ko. Should I trust him? Think Zafara! The more you trust, the more he will hurt you.I suddenly remembered what happened after kong sabihin sa kanya ang masasakit na salitang nasabi ko sa loob ng opisina niya.FLASHBACK“This is wrong. Nagkamali siguro ako ng nilapitan. Let's just forget what happened here, let's just forget that we made another mistake Mr. Montenegro.” Hindi ko na hinintay pa ang sasabihin niya at tumalikod na ako habang patuloy ang pagtulo ng luha ko sa hindi malamang dahilan.Bago ko pa man mabuksan ang pinto ay may matigas na bagay ang pumulupot sa beywang ko at hinila ako palapit sa mainit niyang katawan.
“Where have you been? For God's sake Cassandra you're nowhere to be found in 2 days!” Dire-diretso akong pumasok sa kwarto namin without looking at him.“Damn! Speak up! Saan ka galing?” hinawakan niya ang kamay ko at mabilis ko 'tong iwinaksi.“It's none of your concern,” mahinang saad ko. He sarcastically laughed.“You're my wife!” now it's my turn to laugh.“Are you fucking kidding me? I'm not your wife Wallace!” he was stunned.I pointed my fingers at his chest as I look at him, angrily.“You liar! How could you lie at me all these time?!” pinagbabayo ko ang dibdib niya sa sobrang galit ko. I cried my heart's out while punching his chest. “How? You even hid me to my own family! To my own family! You selfish bastard!” Hinayaan niya lang akong gawin lahat ng gusto ko at napagod din ako. Lumayo ako sa kanya pero muli niyang ginagap ang kamay ko.“Let me explain babe...” I shook my head. “I'm not going to listen with your lies Wallace Villamor. I trusted you but I guess it's my bi
“I supposed to say, what are you doing here Mrs. Villamor?” Hindi ko nga rin alam kung anong ginagawa ko at siya pa ang naisipan kong lapitan.Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso at nanatili akong naglilibot ng tingin sa loob ng malawak niyang opisina.I came here in Montenegro Group of Companies dahil alam kong dito ko siya mahahanap.I took a deep breath. “I want to ask you some questions...” he looked at me.Kumabog ng malakas ang dibdib ko. Tila nanghihina rin ang tuhod ko at ano mang oras ay maaari akong matumba sa intense ng pagtingin niya sa 'kin or should I say pagtitig?“What kind of question? Hmm...is it something about your husband?” hindi ko malaman kung para saan ang pait ng tono ng boses niya sa pagbanggit ng asawa ko.“Aren't you going to invite me to sit first?” I sarcastically asked him.I saw an amusement in his eyes as he chuckled.“Sorry about that, okay you can sit now Mrs. Villamor,” I nodded.“As you can see hindi naman talaga kita kilala Mr. Montenegro per
“You see hindi ko na alam kung paniniwalaan ko pa ba ang asawa ko, Trix.” Litong-lito na ako't hindi ko rin mawari kung bakit tila ay malaki na ang pagbabago ng relasyon naming dalawa ni Brian.He wasn't the husband he were before. Naging madalas ang pagiging mainitin niya ng ulo at hindi niya na rin gaano pinapansin ang anak namin.“Calm down Cass,” kahit anong pagpapakalma ni Trixie ay umiling ako rito.“No Trix, I think there's something's going on at dapat ko 'tong malaman.” She shook her head as she held my hand.“Aren't you happy with your life?” bakas ang kaseryosohan sa boses niya.Hindi ako nakasagot. Nahulog ako sa malalim na pag-iisip. Hindi nga ba ako masaya sa buhay ko ngayon?Bakit mas hinahanap ko ang nakaraan kumpara sa buhay na meron ako? “I-i don't know?” Trixie took a deep breath at tumayo.“Come, i'll show you something.” Sumunod ako sa kanya at pumasok kami sa isang kwarto sa bahay nila.When she switched on the light, nagliwanag ang buong silid. Napasinghap ako
“Wallace Villamor!” a handsome man approached us pagkapasok sa magarbong bulwagan. They bumped their shoulders and laughed. “It's been 8 years! Where have you been Villamor?” may halong ngiti ng lalaki. “Oh well I lived my married life in Italy.” Napasinghap ang lalaki at bakas ang pagkagulat. “My, my, you're married?!” natawa ang asawa ko at ipinalibot niya ang braso sa beywang ko. “Zander, meet my lovely wife Cassandra Villamor.” Zander smiled at me at inilahad niya sa 'kin ang palad niya. I gladly accepted it and we shook our hands. “Nice meeting you Mrs. Villamor. I want you to meet my fiance too, Venice Montenegro.” I smiled at the beautiful woman who has a welcoming smile on her face. She opened her arms and I hugged her. The first time I did it, I felt the comfort in her arms. “Hi Cassie! Just call me Ven.” Tumango ako at ngumiti. “Mommy!” nagtatakbong lumapit sa 'min ang anak ko suot ang amethyst color of dress. “Slow down baby!” sh
“Are you alone?” napatingin ako sa isang banda ng dalampasigan kung saan naroon ang anak ko. Kumunot ang noo ko nang may binata na lumapit sa anak ko at umupo 'to sa tabi ni Casey. Lalapitan ko na sana 'to nang marinig ko ang pinag-uusapan nila. “I'm not alone po, my mommy is just around.” Tumango ang binata sa isinagot ng anak ko at bumalik sa dagat ang tingin nito. “Why are you here po pala? Do you need something?” nagtatakang tanong ni Casey. Hindi ko masyado maaninag ang mukha ng binata dahil na rin sa natatakpan 'to ng wolf cut hair nito. “Yeah, I just need someone to talk to.” Mahinang natawa si Casey at napaharap sa anak ko ang binata. “Why?” bakas sa boses nito ang pagtataka. “I should be the one asking that, why po sa bata ka pa lumapit?” napaisip din ako sa sinabi ng anak ko. Bakit nga ba? “Because I can feel that you don't judge.” Napangiti ako sa sinabi nito. He's right, pinalaki ko ang anak kong hindi humuhusga sa ibang tao. “You're not