“Anak, kumain ka na please...” I looked my mom. Hindi ko mapigilang isiping kung hindi nga ba dahil sa mga nagawa ni mommy ay wala ako sa sitwasyong 'to?Ngunit hindi ko kayang sisihin ang nanay ko dahil hindi ko maipagkakailang naging masaya ako noong nakilala ko si Lucifer.“I don't want to eat mom, i'm good.” I forced a smile for her pero napabuntong-hininga siya.“You can't fool me anak, ina mo ako at alam ko ang nararamdaman mo higit kanino man.” Hindi ako sumagot bagkus ay nanatili akong nakatulala sa pendant ng kwintas na hawak ko.“I can still feel her,” I whispered. I know it's impossible pero pakiramdam ko ay nasa loob ko pa rin ang anak ko. I closed my eyes as I hug my pendant.Mas naiyak ako noong nalaman kong halos buo na ang anak ko at hindi ko kayang mawalay siya sa 'kin we cremated her. Ang abo niya ay inilagay ko sa pendant ko para palagi siyang nasa tabi ko. Lucifer must knew about this but he can't do anything since I'm still mad at him. No, this hatred will forev
I need to suit myself up. I need to fix this mess especially Luciana's mess. I decided to talk to him and maybe this is the right time to hear his side.“How are you?” Kuya Nathan asked. Tinitigan ko siya at kitang-kita ko ang pangingitim sa ilalim ng kanyang mga mata. He look stress and sleepless.“What happened to you?” he forced a smile pero alam kong he's just faking it.He sighed and sat beside me. Nabigla ako nang hilain niya ako at ikinulong sa mga bisig niya.“I'm sorry Zaf, I sincerely apologized in behalf of Luciana. I'm sorry baby sis, I'm really sorry...kuya regretted it for not taking care of you.” He suddenly sobbed and I was shock at the same time I sighed.“Kuya you don't have to apologize to me, siya ang nakagawa ng mali at hindi madadaan ng sorry ang lahat,” pinal na sagot ko. Naramdaman ko ang pagkahulog ng balikat niya at mas lumakas na ang iyak niya.“I know that you were hurt and asking this doesn't m-mean i-i'm invalidating your feelings. But please baby sis, I
Kinakabahang ininom ko ang wine na nasa aking harapan. God, after 1 week of not seeing him para akong tangang hindi mapakali rito.Calm down Zafara!Paulit-ulit kong tiningnan ang wrist watch ko dahil malapit na ang oras nang usapan nila Primo at Lucifer.We are in a private room in hotel kaya naman ay kaming dalawa lamang ang naririto. I should do my best to get him, again.“Calm down...calm down,” pagpapakalma ko sa sarili.Tumayo ako at palakad-lakad na dahil sa kabang nararamdaman. I'm not hoping na magiging maganda ang gabing 'to pero umaasa akong may maaayos ako. Napapitlag ako at nanlaki ang mata ko nang bumukas ang pinto. Pumasok ang pamilyar na amoy na nagpapikit sa 'kin. God I missed him so much!Hindi muna ako nagsalita at tila natorete ako nang tinitigan niya rin ako gamit ang nakahihipnotismo niyang mga mata.“W-what are you doing here?” nagtatakang tanong niya. Napatingin siya sa cellphone niya at may tinawagan. Hindi sumasagot ang nasa kabilang linya at napabuntong-h
“Can I talk to Lucifer Montenegro?” Lucifer's secretary smiled at me. “What's your name po ma'am?” hinawakan ko nang mahigpit ang bag na dala ko at ngumiti. “Zafara Perez,” nawala ang matamis niyang ngiti at naging aligaga sa ginagawa, nahulog pa ang hawak nitong folder at nanginginig nitong kinuha 'to. “Ah m-ma'am Mr. Montenegro is currently in an important meeting.” Saglit kong tiningnan ang tablet na inilapag niya sa mesa at nakita ang schedule ni Lucifer. Nanlaki ang mata ng sekretarya ni Lucifer at mabilis na kinuha ang tablet. “There's no need to hide miss, I saw it.” She gulped at yumuko sa 'kin. “P-pasensya na po ma'am, mahigpit pong ipinagbawal ni Mr. Montenegro at Mrs. Guerrero na h'wag po kayong papasukin.” Malungkot akong tumango at iniabot sa kanya ang hawak kong lunch box. “A-ano po 'yan ma'am?” nag-aalangang tanong nito. “Pwede makisuyo? Pakibigay nito sa kanya,” may pagdadalawang-isip nitong kinuha ang lunch box at tumango. “Thank you,” she nodded.
“What happened to you?” hindi ko pinansin si mommy bagkus ay dumiretso ako sa loob ng kwarto ko.Pagkarating doon ay napatitig ako sa picture frame na nasa study table. Ito ang larawan naming dalawa ni Lucifer noong nasa Villa Cathaleya kaming dalawa.My tears fell down my face at mabilis ko 'tong pinunasan.“Ang saya pa natin dito 'no? Look our baby Lucille is visible in the picture.” Pinilit kong ngumiti at huminga muna ako ng malalim bago marahas na itinapon ang picture frame sa pader.“Ahhhh! tangina bakit mo ako sinaktan ng ganito?! Kitang-kita ko kung gaano mo ako kamahal! Nagmakaaawa ako sa 'yo! Handa akong magmukhang kawawa para lang habulin ka pero b-bakit? Anong kulang sa 'kin para siya pa rin ang piliin mo?” nanginginig kong hinawakan ang bubog na nabasag. Nakatitig ako rito at dahan-dahan 'tong idinikit sa palapulsuhan ko ngunit hindi ko natuloy ang binabalak ko nang may biglang bumawi nito sa kamay ko.Nanlaki ang mata ko at nakita ko ang pagtulo ng dugo mula sa kamay ni
“You don't have to do this.” Hindi pa rin siya nagpapigil at binuksan niya ang pinto ng kotse niya para makapasok ako.“Saan mo ba ako dadalhin?” he smiled at me at lumapit sa 'kin para ikabit ang seatbelt ko. Nahigit ko ang hininga ko nang masamyo ko ang mabangong amoy ni Lace.“Baka maubos ang amoy ko?” mabilis akong umiling at umiwas ng tingin. “What the hell are you saying Lace?” mahina siyang tumawa at umiling.“Alright babe, let's go now!” he started to maneuvered the car at huminga muna ako ng malalim bago sumandal sa passenger seat.“Do you want to listen in music?” he asked. Tumango ako at biglang pumailanlang sa loob ang kantang Palagi ni TJ Monterde.Heto tayo, Ngunit sa huli palagiBabalik sa yakap mo,Hanggang sa huli palagiPipiliin kong maging sa 'yoUlit-ulitin man, nais kong malaman mong iyo akoPalagi...Nahuli ko ang titig sa 'kin ni Lace at pakiramdam ko'y uminit ang pisngi ko dahil nakita ko ang pagtitig niya sa 'kin.“Just focus on the road Lace, baka maakside
“Good morning ma'am and sir, one room po?” kaagad akong umiling sa sinabi ng receptionist. “Uh no, two rooms.” Tumango ang receptionist at sandaling may tiningnan sa computer ngunit napakunot-noo 'to at tila nanlumo.“I'm sorry ma'am and sir but we are fully booked today po pala. Only one room is available.” Hindi ako nakapagsalita, tumingin ako kay Lace at nahuli kong nakatingin din siya.“Okay lang ba sa 'yo? If not we can go to another hotel na lang na may available. Your comfort is all matter.” I smiled at him at umiling.“It's okay, we can stay here.” The receptionist smiled at us and gave to Lace the key card.“Here's they key sir, enjoy!” tila namula ako sa sinabi nito at pinilit na iwaksi sa isipan ko ang sinabi nito. “Ako na babe,” inagaw sa 'kin ni Lace ang dala kong luggage.“K-kaya ko naman Lace,” he shook his head and patted my head.“Silly, I will spoil you because you deserve it. Come'on just enjoy hmm?” alanganin akong tumango at sumunod na lang sa kanya papasok ng e
“Lace omy look!” tumitiling ani ko at mabilis na hinila si Lace papuntang pampang ng dagat. “Look at him! He's so galing magsurfing!” umismid si Lace at tila tamad na tamad na tumango. Humarap ako sa kanya at sinapo ko ang pisngi niya.“What's with that face huh?” nakasimangot 'to at napakamot sa ulo.“Babe nakakatamad silang panoorin.” Pinitik ko ang noo nito at ngumuso ako.“Lace naman! Akala ko ba sasamahan mo ako palagi sa mga gusto kong gawin dito?” boses nagtatampong ani ko. Bigla niyang hinawakan ang kamay ko at nanlaki ang mata ko ng ilapit niya ako sa katawan niya.“W-what are you doing?” nauutal na tanong ko.“Sasamahan kita sa lahat ng gusto mong gawin pero naiinis ako kapag pinapanood mo ang mga nag si-surfing!” tila batang napapadyak 'to. Nawe-weirduhan pa rin akong nakatingin sa ginagawa niya.“Why?” ang tanging naitanong ko.Napakamot ulit 'to sa ulo nito.“Baka naman may kuto ka na?” biglang bulalas ko. Nanlaki ang mata ni Lace at sumimangot.“Mukha ba akong kutuhi
“Wow! who cooked these?” ani ng kararating lang na si tita Remi kasunod ang asawa nitong si tito Cesar.“Good morning po tita, tito. Let's dig in na po, I cooked these for y'all.” My tita Remi excitedly sat on the chair na ipinaghila pa ng asawa nito. I just watched how tito Cesar held tita Remi's hand and kissed it. “Mukhang hiyang na hiyang ka tita sa asawa mo ah?” komento ni Trixie na tila kinikilig pa.Napatawa si tita Remi at nahihiyang inipit sa tenga ang buhok na nalaglag.“Ano ka ba naman hija, sinong hindi mahihiyang kay Cesar? Sarap mag alaga nito,” buong pagmamalaking saad ni tita. “How was it?” bulong ko sa katabi kong maganang kumakain. He held my hand and kissed it.“I can't get enough with your foods baby,” I smiled at him and kissed his cheeks.“Aba naman tita marunong ka na ngayon mang-inggit!” Tito Cesar just laughed at Trixie. Si tita Remi naman ay tumitig lang sa asawa.I feel a bit sad for her, natatakot din akong malaman kung ang asawa niya ba talaga si Miguel
Pagkatapos magkagulatan kanina ay napagdesisyon ko nang hayaan sila Lucifer at Brianna na mag-usap at ayusin ang problema nila habang kami naman ni Lace at Casey ay tumuloy na rin paalis.“Mommy, who's the woman po kanina?” Casey suddenly asked habang sinusubuan ko siya ng pagkain. Nasa byahe pa rin kami at ano mang oras ay makararating na kami sa bahay ni kuya Nathan.“She's your kuya Levin's real mom,” tipid na sagot ko. Napatigil 'to sa pagnguya at biglang hinawakan ang braso ko.“Why baby? Is something's wrong?” she took a deep breath as she look at me, pleading.“M-mommy, babalik na po si daddy sa real family niya? What about us po?” napatigil ako sa narinig ko. Kusa akong napatingin kay Lace na nagmamaneho, hindi siya tumingin sa amin ni Casey pero ramdam ko ang pagbabago ng atmosphere sa paligid.Humarap ako kay Casey at pinilit kong ngumiti.“Anak, we have your daddy Wallace. We have our own family kaya meron din ang daddy mo.” She forced herself to smile at alam kong hindi ni
“What's with that long face?”Hindi ko mapigilang mapanguso at magmuni-muni habang nakatitig sa harap ng phone ko. It's been a week passed at wala pa rin akong update na nakukuha from Kier Andrew. Nag-aalala na nga ako dahil baka kung ano nang nangyari dun. Kung sakali ay responsibilidad ko pa rin ang kaligtasan niya kahit ba bayad siya.“Still no response from him,” ani ko sa pagitan ng pagsimangot. Lucifer chuckled while shooking his head.“Let's just wait for his update Ara, i'm sure he's working on it.” I heaved a deep sigh.“What's wrong?” “I just don't feel right, ang sama ng pakiramdam ko.” Mabilis niya akong inalalayan nang tumayo ako at hinayaan ko na lamang siya.He helped me hanggang sa kama na pansamantala kong tinutuluyan dahil pagkatapos naming makapag-usap ng maayos ay napagdesisyonan ko nang humiwalay ng kwarto. Wala na rin naman akong tinatago pa, I really need to separate a room dahil hindi na ako tinantanan ng calls and messages ni Lace. “Thank you Luci,” he smile
“Have you seen some notebook here in my table? The one that looks old?” biglaang tanong ni Lucifer. I shook my head and just continued watching on my phone.“It's impossible that it's now gone. I just put it here,” hanap pa rin 'to ng hanap at nagpatay-malisya na lamang ako para hindi siya makahalata na ako ang kumuha nun.“What's with that notebook ba?” tila nagtatakang tanong ko. Mahirap na, baka malaman niya pa at masira ang lahat.“Uh just my old stuff, i'm gonna throw it na nga sana.” Talaga lang ah? I know that the diary I took is what he's looking for. Hindi ko pa nga tapos basahin and I know may makukuha pa ako dun.“Oh okay, I'll just go downstairs Luci.” Mabilis siyang tumayo mula sa pagkakaupo sa swivel chair at heto na naman ang init ng ulo ko.“Susunod ka na naman?” he pouted. I rolled my eyes at tumalikod na pero hinila niya ako sa braso.“Ano ba?!” he looked at me softly. “What's wrong sweetheart?” umiwas ako ng tingin dahil alam kong he's starting to question me many
“Are we okay now?”“Why do you have to hide those from us Zaf?” alam kong nagtatampo si Trixie dahil tila hindi ko siya pinagkatiwalaan dahil sa mga ginawa ko pero anong magagawa ko? They needed to be safe.“I just need it.” She finally nodded and I know that she understood everything I explained.I took a deep breath and I looked at Wallace. Halos mamula ako nang mahuli kong nakatingin din siya sa akin. I bit my lower lip and looked away.“Oh shoot I almost forgot, here's your request from me.” May inabot na envelope si Trixie at kinuha ko naman agad 'yon. “I had a hard time looking for those informations,” nakangiwing saad niya. “Err... something happened?” may pag-aalinlangang tumango 'to.“Are you okay? What happened?” she chuckled habang umiiling.“Ano ka ba! Okay lang ako, it's just that Primo didn't agreed when I asked for his help.” Kumunot ang noo ko, but how she got these?“I know you'll ask how I got those, well Nathan helped me.” Napasinghap ako at nanginig ang kamay ko
FLASHBACK“I saw your video scandal...” paninimula niya ng usapan. Hindi ako lumingon o sumagot man lang kay Lace, hindi ko rin alam kung anong gagawin ko sa problemang 'to.“I'm turning it down.” Napatingin ako sa kanya, tumulo ang luha ko habang nakatitig sa mga mata niyang puno ng pag-aalala at pagmamahal.“Y-you did?” he nodded.Napasinghap siya nang bigla ko siyang niyakap at isinubsob ko ang mukha ko sa leeg niya.“L-lace you don't know how you saved me from this hell.” My tears fell down my cheeks as I smile at him.Lumapit ang mukha niya sa akin at napapikit ako nang halikan niya ang mata kong puno ng luha.“As long as i'm here, I won't let them bring you down in hell babe. I'm your knight in shining handsome Wallace.”I chuckled as I hug him tighter.Nagtagal ang yakapan namin ng ilang minuto kapagkuwan ay ako na ang humiwalay dahil mukhang wala siyang balak.“Ano nang plano mo sa buhay mo babe?” 'yon rin ang matagal kong pinag-iisipan. Ano nga bang plano ko?“Everytime I th
“Where are you going?” I looked at Lucifer and just continued spraying my perfume. Ngunit napatigil ako nang makita ko sa repleksyon ng salamin na lumapit siya sa likuran ko at ipinatong ang palad niya sa balikat ko.He smelled my hair and kissed the top of my head.“What're you doing?” mahinang tanong ko sa kanya.“You smell good sweetheart,” he said.I rolled my eyes and turn around. We're staring at each other and I smiled at him.“I'll be going back to Manila.” “Wait-what? Why?” I rolled my eyes.“Do you have a problem with it?”“B-but sweetheart, I need to be there with you,” I stared at him. “Why?” Lumikot ang mata niya at umiwas 'to ng tingin. Halatang-halata na may tinatago 'to.“Because I want and I need to be always with you? He might steal you again,” kahit hindi niya sabihin, alam kong si Lace na naman ang naiisip nitong aagaw sa 'kin. He looks threatened na mas nagbigay sa akin ng lakas upang kontrolin ang lahat ng dapat.Umiling ulit ako.“It's not because you want to
“Really? You remembered something?” malakas na tanong ni Lucifer na animo'y gulat na gulat siya sa nalaman. Is that really shocking? I want to roll my eyes at him, if he only knew...“Shh lower down your voice,” he's still shock pero humina na nga ang boses nito.“Ano-ano mga naalala mo? May I know?” huminga ako ng malalim at tumingin sa labas ng bintana. Muli kong naalala 'yong panahong naging mahina siya at kinailangan niyang makipagkasundo kay Katarina para lamang mailigtas ako sa sobrang kahihiyan.“It was when you chose to abort our child just because your wife wanted my baby to be gone kapalit nang pagtulong niyang malinis ang pangalan ko sa lahat ng tao.” Hindi nakasagot si Lucifer. Ramdam ko ang biglaang pagkabato nito at biglang natahimik.“I was wondering kung anong ginawa ko after that, did I abort the child?” kunwari'y hindi ko alam para maiwasan ang anumang pagsuspetsa mula sa kanya kapag naalala ko ang lahat nang memorya ko sa loob lamang ng isang linggong pananatili nam
“You cried?” napatigil ako sa ginagawa ko dahil sa tanong ni Lucifer. Masyado bang halata ang pamamaga ng mata ko at nalaman niya?“Nah nakagat lang siguro ako ng langgam,” patay-malisyang tugon ko.After I toasted the bread ay inihain ko na 'to sa mesa.“It's been our 2 days here I haven't remember even a bit of my past,” pagrereklamo ko sa kanya. Wala naman siya ibang ginawa kundi ang sumagot ng calls mula sa mga kliyente nila.From my peripheral vision, I saw him stood up at naramdaman ko na lamang ang pagpulupot ng braso niya sa beywang ko sabay halik niya sa tuktok ng ulo ko.“I'm sorry about that sweetheart pero we'll do something later,” misteryosong saad nito.Umirap ako at tinanggal ang braso niya. Humarap ako sa kanya and smirked.“Ano naman gagawin natin na makakapagpabalik sa memorya ko?” tunog sarkastikong tanong ko.He chuckled at bumalik sa upuan.“You know what I mean, I appreciate everything about you...” ngali-ngali ko na 'tong batuhin ng platong hawak ko.“Ewan ko