“Hmm anong meron?” inayos ni Cifer ang pagkaing nakahain at kaagad akong ipinaghila ng upuan.“Breakfast to milady,” I chuckled. I couldn't help but to feel the butterflies in my stomach. This man really knows how to make me feel good.“Why so sweet love?” tumigil siya sa ginagawa at tumitig sa 'kin. Inilapit niya ang mukha niya at inipit sa tainga ko ang buhok ko. Tipid akong napangiti, ang sweet talaga ng asawa ko. Bigla akong namula sa naisip ko, asawa? Yes, he's my soon to be husband. Hopefully ay maapprove na agad ang annulment paper nila ni Katarina. Speaking of that witch, she's back.Kanina lamang ay nagpapansin na naman 'to sa mga media kaya't muling tumunog ang issue noong nakaraan.“You know I'm always sweet when it comes to the woman I love the most,” napahagikhik ako at mahina siyang tinampal sa braso.“Enebe love,” malakas na natawa si Cifer at maging ako ay nakitawa na rin. “We have a special visitor today love,” napatingin ako sa kanya at nilunok muna ang bread bago
“Mommy can I have chocolates?” tumango ako kay Levin at nagtatakbo na 'to palayo. Narito kami ngayon sa supermarket na malapit sa bahay namin. Napakunot-noo ako nang makitang wala ang hinahanap kong flavors of ice cream. Lumapit ako sa saleslady at nakita ko ang recognition sa mga mata niya.“Miss may ube flavor pa po kayo ng ice cream?” she rolled her eyes at kulang ang salitang nabigla ako roon. What's her problem?“Nakikita mo naman sigurong wala na miss? So don't look for something na wala.” Uminit ang ulo ko sa sinabi niya, she's being rude to their customers!“Is that how you treat your customers miss?” I calmnly asked her. She laughed at me at umikot-ikot sa 'kin sabay tingin taas-baba.“Sorry but we don't give special treatments to mistresses,” napatakip 'to sa bibig at kunwari'y nabigla sa sinabi niya. Nanginginig kong binuksan ang soft drink na kinuha ni Levin.“Are you insulting me?” I took a deep breath while she keep on laughing at nakikiusyoso na rin ang ibang tao.“Loo
“You should take a rest now Lorna, ako na magbabantay kay Zafara.” I immediately recognize the voice because it was tita Remi.“I can't leave her like that Remi, you know how worried I am...I can't see her like that,” I feel like my heart was broke when I heard my mom's cry. Gusto kong imulat ang mga mata ko at sabihing gising na ako pero tila ayaw ng puso't-isip ko dahil alam ko sa oras na magising ako ay isang masakit na katotohanan ang nararapat kong harapin.“Alam mo bang sobrang sakit para sa 'king iwan siya sa 'yo at lumaki siya na wala ako sa tabi niya? Pero kasalanan ko ang nangyari at pinagdusahan ko na 'yon sa loob ng malamig na rehas. Remi ayokong ang anak ko naman ang balikan ng nakaraan ko,” maimpit na iyak ni mommy ang maririnig sa apat na sulok ng kwarto.Nasasaktan akong naririnig ko ang pag-iyak niyang punong-puno ng sakit at pagsisisi. Paano pa kaya kapag nalaman niya ang totoo? She'll be very devastated. “Alam kong mahirap sa 'yo ang lahat pero nakaraan na 'yon Lo
“Anak, kumain ka na please...” I looked my mom. Hindi ko mapigilang isiping kung hindi nga ba dahil sa mga nagawa ni mommy ay wala ako sa sitwasyong 'to?Ngunit hindi ko kayang sisihin ang nanay ko dahil hindi ko maipagkakailang naging masaya ako noong nakilala ko si Lucifer.“I don't want to eat mom, i'm good.” I forced a smile for her pero napabuntong-hininga siya.“You can't fool me anak, ina mo ako at alam ko ang nararamdaman mo higit kanino man.” Hindi ako sumagot bagkus ay nanatili akong nakatulala sa pendant ng kwintas na hawak ko.“I can still feel her,” I whispered. I know it's impossible pero pakiramdam ko ay nasa loob ko pa rin ang anak ko. I closed my eyes as I hug my pendant.Mas naiyak ako noong nalaman kong halos buo na ang anak ko at hindi ko kayang mawalay siya sa 'kin we cremated her. Ang abo niya ay inilagay ko sa pendant ko para palagi siyang nasa tabi ko. Lucifer must knew about this but he can't do anything since I'm still mad at him. No, this hatred will forev
I need to suit myself up. I need to fix this mess especially Luciana's mess. I decided to talk to him and maybe this is the right time to hear his side.“How are you?” Kuya Nathan asked. Tinitigan ko siya at kitang-kita ko ang pangingitim sa ilalim ng kanyang mga mata. He look stress and sleepless.“What happened to you?” he forced a smile pero alam kong he's just faking it.He sighed and sat beside me. Nabigla ako nang hilain niya ako at ikinulong sa mga bisig niya.“I'm sorry Zaf, I sincerely apologized in behalf of Luciana. I'm sorry baby sis, I'm really sorry...kuya regretted it for not taking care of you.” He suddenly sobbed and I was shock at the same time I sighed.“Kuya you don't have to apologize to me, siya ang nakagawa ng mali at hindi madadaan ng sorry ang lahat,” pinal na sagot ko. Naramdaman ko ang pagkahulog ng balikat niya at mas lumakas na ang iyak niya.“I know that you were hurt and asking this doesn't m-mean i-i'm invalidating your feelings. But please baby sis, I
Kinakabahang ininom ko ang wine na nasa aking harapan. God, after 1 week of not seeing him para akong tangang hindi mapakali rito.Calm down Zafara!Paulit-ulit kong tiningnan ang wrist watch ko dahil malapit na ang oras nang usapan nila Primo at Lucifer.We are in a private room in hotel kaya naman ay kaming dalawa lamang ang naririto. I should do my best to get him, again.“Calm down...calm down,” pagpapakalma ko sa sarili.Tumayo ako at palakad-lakad na dahil sa kabang nararamdaman. I'm not hoping na magiging maganda ang gabing 'to pero umaasa akong may maaayos ako. Napapitlag ako at nanlaki ang mata ko nang bumukas ang pinto. Pumasok ang pamilyar na amoy na nagpapikit sa 'kin. God I missed him so much!Hindi muna ako nagsalita at tila natorete ako nang tinitigan niya rin ako gamit ang nakahihipnotismo niyang mga mata.“W-what are you doing here?” nagtatakang tanong niya. Napatingin siya sa cellphone niya at may tinawagan. Hindi sumasagot ang nasa kabilang linya at napabuntong-h
“Can I talk to Lucifer Montenegro?” Lucifer's secretary smiled at me. “What's your name po ma'am?” hinawakan ko nang mahigpit ang bag na dala ko at ngumiti. “Zafara Perez,” nawala ang matamis niyang ngiti at naging aligaga sa ginagawa, nahulog pa ang hawak nitong folder at nanginginig nitong kinuha 'to. “Ah m-ma'am Mr. Montenegro is currently in an important meeting.” Saglit kong tiningnan ang tablet na inilapag niya sa mesa at nakita ang schedule ni Lucifer. Nanlaki ang mata ng sekretarya ni Lucifer at mabilis na kinuha ang tablet. “There's no need to hide miss, I saw it.” She gulped at yumuko sa 'kin. “P-pasensya na po ma'am, mahigpit pong ipinagbawal ni Mr. Montenegro at Mrs. Guerrero na h'wag po kayong papasukin.” Malungkot akong tumango at iniabot sa kanya ang hawak kong lunch box. “A-ano po 'yan ma'am?” nag-aalangang tanong nito. “Pwede makisuyo? Pakibigay nito sa kanya,” may pagdadalawang-isip nitong kinuha ang lunch box at tumango. “Thank you,” she nodded.
“What happened to you?” hindi ko pinansin si mommy bagkus ay dumiretso ako sa loob ng kwarto ko.Pagkarating doon ay napatitig ako sa picture frame na nasa study table. Ito ang larawan naming dalawa ni Lucifer noong nasa Villa Cathaleya kaming dalawa.My tears fell down my face at mabilis ko 'tong pinunasan.“Ang saya pa natin dito 'no? Look our baby Lucille is visible in the picture.” Pinilit kong ngumiti at huminga muna ako ng malalim bago marahas na itinapon ang picture frame sa pader.“Ahhhh! tangina bakit mo ako sinaktan ng ganito?! Kitang-kita ko kung gaano mo ako kamahal! Nagmakaaawa ako sa 'yo! Handa akong magmukhang kawawa para lang habulin ka pero b-bakit? Anong kulang sa 'kin para siya pa rin ang piliin mo?” nanginginig kong hinawakan ang bubog na nabasag. Nakatitig ako rito at dahan-dahan 'tong idinikit sa palapulsuhan ko ngunit hindi ko natuloy ang binabalak ko nang may biglang bumawi nito sa kamay ko.Nanlaki ang mata ko at nakita ko ang pagtulo ng dugo mula sa kamay ni
“Really? You remembered something?” malakas na tanong ni Lucifer na animo'y gulat na gulat siya sa nalaman. Is that really shocking? I want to roll my eyes at him, if he only knew...“Shh lower down your voice,” he's still shock pero humina na nga ang boses nito.“Ano-ano mga naalala mo? May I know?” huminga ako ng malalim at tumingin sa labas ng bintana. Muli kong naalala 'yong panahong naging mahina siya at kinailangan niyang makipagkasundo kay Katarina para lamang mailigtas ako sa sobrang kahihiyan.“It was when you chose to abort our child just because your wife wanted my baby to be gone kapalit nang pagtulong niyang malinis ang pangalan ko sa lahat ng tao.” Hindi nakasagot si Lucifer. Ramdam ko ang biglaang pagkabato nito at biglang natahimik.“I was wondering kung anong ginawa ko after that, did I abort the child?” kunwari'y hindi ko alam para maiwasan ang anumang pagsuspetsa mula sa kanya kapag naalala ko ang lahat nang memorya ko sa loob lamang ng isang linggong pananatili nam
“You cried?” napatigil ako sa ginagawa ko dahil sa tanong ni Lucifer. Masyado bang halata ang pamamaga ng mata ko at nalaman niya?“Nah nakagat lang siguro ako ng langgam,” patay-malisyang tugon ko.After I toasted the bread ay inihain ko na 'to sa mesa.“It's been our 2 days here I haven't remember even a bit of my past,” pagrereklamo ko sa kanya. Wala naman siya ibang ginawa kundi ang sumagot ng calls mula sa mga kliyente nila.From my peripheral vision, I saw him stood up at naramdaman ko na lamang ang pagpulupot ng braso niya sa beywang ko sabay halik niya sa tuktok ng ulo ko.“I'm sorry about that sweetheart pero we'll do something later,” misteryosong saad nito.Umirap ako at tinanggal ang braso niya. Humarap ako sa kanya and smirked.“Ano naman gagawin natin na makakapagpabalik sa memorya ko?” tunog sarkastikong tanong ko.He chuckled at bumalik sa upuan.“You know what I mean, I appreciate everything about you...” ngali-ngali ko na 'tong batuhin ng platong hawak ko.“Ewan ko
“Ugh you're so tight sweetheart!” he moaned.Napahawak ako ng mahigpit sa bedsheet habang pabaling-baling naman ang ulo ko sa higaan.“Ohhh! Ahhh! Please harder!” malakas na ungol ko nang bigla niyang huhugutin ang pagkalalake niya kapagkuwan ay biglang ipapasok.“Fuck!” he's thrusting faster and deeper inside me. Nakaluhod siya sa kama habang nakasampay naman sa balikat niya ang isang hita ko. Malaya niyang naipapasok sa loob ko ang matigas niyang alaga.“Oh I'm coming!” sinalubong ko ang pag-ulos niya at isang ulos pa nilabasan na ako while he's still moving inside me with fast speed.Diin na diin ang pagkalalake niyang bumabayo sa loob ko. My leg's shaking in so much pleasure. I pinched my nipple and massaged my breast when he hit my g-spot.“Oh!” biglang ungol ko nang mas pinag-igihan niya ang pagtama ng dulo ng alaga niya sa g-spot ko.I rubbed my clit habang patuloy naman ang mabilis niyang pagbayo sa loob ko.I rubbed my clit faster when my pussy are throbbing in pain and plea
“Where are we going?” kasalukuyan kaming nasa byahe at hindi ko alam kung saan ang destinasyon na tinatahak ni Lucifer.I took a deep breath. “You don't trust me?” mahinang tanong niya sa 'kin pero hindi ako sumagot. Alangan naman sagutin kong oo na hindi? I don't want to trust him I admit it but I couldn't deny the fact na nalilito na naman ako sa nararamdaman ko. Should I trust him? Think Zafara! The more you trust, the more he will hurt you.I suddenly remembered what happened after kong sabihin sa kanya ang masasakit na salitang nasabi ko sa loob ng opisina niya.FLASHBACK“This is wrong. Nagkamali siguro ako ng nilapitan. Let's just forget what happened here, let's just forget that we made another mistake Mr. Montenegro.” Hindi ko na hinintay pa ang sasabihin niya at tumalikod na ako habang patuloy ang pagtulo ng luha ko sa hindi malamang dahilan.Bago ko pa man mabuksan ang pinto ay may matigas na bagay ang pumulupot sa beywang ko at hinila ako palapit sa mainit niyang katawan.
“Where have you been? For God's sake Cassandra you're nowhere to be found in 2 days!” Dire-diretso akong pumasok sa kwarto namin without looking at him.“Damn! Speak up! Saan ka galing?” hinawakan niya ang kamay ko at mabilis ko 'tong iwinaksi.“It's none of your concern,” mahinang saad ko. He sarcastically laughed.“You're my wife!” now it's my turn to laugh.“Are you fucking kidding me? I'm not your wife Wallace!” he was stunned.I pointed my fingers at his chest as I look at him, angrily.“You liar! How could you lie at me all these time?!” pinagbabayo ko ang dibdib niya sa sobrang galit ko. I cried my heart's out while punching his chest. “How? You even hid me to my own family! To my own family! You selfish bastard!” Hinayaan niya lang akong gawin lahat ng gusto ko at napagod din ako. Lumayo ako sa kanya pero muli niyang ginagap ang kamay ko.“Let me explain babe...” I shook my head. “I'm not going to listen with your lies Wallace Villamor. I trusted you but I guess it's my bi
“I supposed to say, what are you doing here Mrs. Villamor?” Hindi ko nga rin alam kung anong ginagawa ko at siya pa ang naisipan kong lapitan.Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso at nanatili akong naglilibot ng tingin sa loob ng malawak niyang opisina.I came here in Montenegro Group of Companies dahil alam kong dito ko siya mahahanap.I took a deep breath. “I want to ask you some questions...” he looked at me.Kumabog ng malakas ang dibdib ko. Tila nanghihina rin ang tuhod ko at ano mang oras ay maaari akong matumba sa intense ng pagtingin niya sa 'kin or should I say pagtitig?“What kind of question? Hmm...is it something about your husband?” hindi ko malaman kung para saan ang pait ng tono ng boses niya sa pagbanggit ng asawa ko.“Aren't you going to invite me to sit first?” I sarcastically asked him.I saw an amusement in his eyes as he chuckled.“Sorry about that, okay you can sit now Mrs. Villamor,” I nodded.“As you can see hindi naman talaga kita kilala Mr. Montenegro per
“You see hindi ko na alam kung paniniwalaan ko pa ba ang asawa ko, Trix.” Litong-lito na ako't hindi ko rin mawari kung bakit tila ay malaki na ang pagbabago ng relasyon naming dalawa ni Brian.He wasn't the husband he were before. Naging madalas ang pagiging mainitin niya ng ulo at hindi niya na rin gaano pinapansin ang anak namin.“Calm down Cass,” kahit anong pagpapakalma ni Trixie ay umiling ako rito.“No Trix, I think there's something's going on at dapat ko 'tong malaman.” She shook her head as she held my hand.“Aren't you happy with your life?” bakas ang kaseryosohan sa boses niya.Hindi ako nakasagot. Nahulog ako sa malalim na pag-iisip. Hindi nga ba ako masaya sa buhay ko ngayon?Bakit mas hinahanap ko ang nakaraan kumpara sa buhay na meron ako? “I-i don't know?” Trixie took a deep breath at tumayo.“Come, i'll show you something.” Sumunod ako sa kanya at pumasok kami sa isang kwarto sa bahay nila.When she switched on the light, nagliwanag ang buong silid. Napasinghap ako
“Wallace Villamor!” a handsome man approached us pagkapasok sa magarbong bulwagan. They bumped their shoulders and laughed. “It's been 8 years! Where have you been Villamor?” may halong ngiti ng lalaki. “Oh well I lived my married life in Italy.” Napasinghap ang lalaki at bakas ang pagkagulat. “My, my, you're married?!” natawa ang asawa ko at ipinalibot niya ang braso sa beywang ko. “Zander, meet my lovely wife Cassandra Villamor.” Zander smiled at me at inilahad niya sa 'kin ang palad niya. I gladly accepted it and we shook our hands. “Nice meeting you Mrs. Villamor. I want you to meet my fiance too, Venice Montenegro.” I smiled at the beautiful woman who has a welcoming smile on her face. She opened her arms and I hugged her. The first time I did it, I felt the comfort in her arms. “Hi Cassie! Just call me Ven.” Tumango ako at ngumiti. “Mommy!” nagtatakbong lumapit sa 'min ang anak ko suot ang amethyst color of dress. “Slow down baby!” sh
“Are you alone?” napatingin ako sa isang banda ng dalampasigan kung saan naroon ang anak ko. Kumunot ang noo ko nang may binata na lumapit sa anak ko at umupo 'to sa tabi ni Casey. Lalapitan ko na sana 'to nang marinig ko ang pinag-uusapan nila. “I'm not alone po, my mommy is just around.” Tumango ang binata sa isinagot ng anak ko at bumalik sa dagat ang tingin nito. “Why are you here po pala? Do you need something?” nagtatakang tanong ni Casey. Hindi ko masyado maaninag ang mukha ng binata dahil na rin sa natatakpan 'to ng wolf cut hair nito. “Yeah, I just need someone to talk to.” Mahinang natawa si Casey at napaharap sa anak ko ang binata. “Why?” bakas sa boses nito ang pagtataka. “I should be the one asking that, why po sa bata ka pa lumapit?” napaisip din ako sa sinabi ng anak ko. Bakit nga ba? “Because I can feel that you don't judge.” Napangiti ako sa sinabi nito. He's right, pinalaki ko ang anak kong hindi humuhusga sa ibang tao. “You're not