Catherine Santiago De la rasma POV: Hindi, Hindi ko alam kung anong gagawin ko. I want to gey wasted tonight but i can't. I have a baby inside of my womb. Ayokong mawalan ng anak dahil sa gagawin kong 'yun. My baby is the only one here to accompany me. Ilang beses pumapasok sa isipan ko kung bakit? Bakit nagawa ni Vincent ang bagay na 'yon. Gusto kong sugurin siya. Gusto ko siyang saktan lalo na ang babaeng kasama niya pero 'di ko magawa. Nanghihina ang katawan ko at ang puso ko. Kanina pa ako nanlalambot at 'di na makagalaw. Patuloy parin sa pag sikip ang dibdib ko't ang pagpatak ng aking mga luha mula sa aking mga mata. So, that's what you want Vincent? Then i'll ride on what you want. Im going to ack that it wasn't happened. That i wasn't saw that things. How you cheated on me. Pagbabayaran mo'to Vincent. I love you but, my trust are now stepping back. Tinuyo ko ang mga luha kong nagmumula sa namumula kong mga mata na kanina pa kakaiyak. Kanina pa ako nandito sa may tabing bangi
“Huh! Saan ka galing kanina?” mas lalong humigpit ang pagkakahawak nito sa aking braso dahilan para masaktan ako. Kaya mabilis kong kinuha ang braso ko mula sa kaniyang mahigpit na pagkakahawak. “Anong bang problema mo't kanina kapa nagagalit sa'kin! Na late lang naman ako umuwo dahil may importante lang akong ginawa.” ani ko't umirap sa hangin. “Importante? Importante nga ba talaga ang ginawa mo at inasikaso mo? O baka naman 'yang lalaki mo?” nagulat ako sa biglang sinabi ni Catherine sa'kin. The fuck she's talking about. “Ano gulat ka? Akala mo hindi namin malalaman na may lalake ka! Alam na namin lahat 'yun Cath! Akala nga namin hindi totoo, but Vincent showed a proof! Hindi namin expect na kaya mong gawin ang bagay na 'yon Catherine! Now, im thinking sino ang ama ng batang dinadala mo? Ang kabit mo? Hindi ako si Vincent pero nagiging ako siya dahil sa ginawa mong panloloko sa kaniya. Hindi lang siya ang niloko mo Cath pati narin kaming lahat.” Gulong-gulo ang utak ko sa lahat-l
“Hindi! Hindi ako aalis dito hangga't 'di ko nakakausap at nakikita si Vincent. I need to talk to him. Gusto ko siyang kausapin! Please! Kahit saglit lang.” patuloy ko sa pagmamakaawa sa guard. Ngunit wala talaga, hindi ko siya makumbinsa hindi parin talaga ako pinapasok sa loob. Hinihingal ako habang nanghihinang sapo-sapo ang dibdib dahil sa pakikipag sapalaran na makalagpas sa guard ngunit sadyang 'di talaga nila ako hahayaang makapasok sa loob. “Poor you gurl.” napatingala ako sa isang babaeng biglang nagsalita sa aking harapan. Bumungad sa aking harapan ang isang matangkad at mukhang model na babae, makinis ang balat at halatang yayamanin. Pamilyar… pamilyar ang mukha niya. Tama! Siya 'yung babaeng kasama ni Vincent sa Opisina nito. Kumulo ang dugo ko sa galit kaya nagtagis ang bagang ko. Agad-agad akong tumayo at tangkang lalapitan siya ng harangan ako ng mga body guard nito. “Bitiwan niyo ako! Humanda ka sa'king babae ka! Anong ginawa mo?! Ang kapal mong akitin si Vincent. An
You are mine Catherine, only mine! You're supposed to mine but that fucking Vincent stole you from me! Im back Catherine, Im back because of you. I'll get you to him.l because you are mine. My clench jaw because of jealous, seeing Catherine with Vincent made me more angry and demon, my eagerness to get her from him got too high. After almost of a years leaving this country for almost a decade. Now im back, with a full of connection and power. I have now a lot of money! I smirked, be happy right now Vincent because the girl you are with right now is mine. Babawiin ko siya laban sa'yo Vincent, kahit magkamatayan pa tayo. My eyes got darkened, and let a deep and hard sighed release. Akin ka Catherine… Akin lang… Walang dapat na umagaw sa'yo. Hindi bagay sa'yo ang apelyidong Suitarez, my surname really the best to suit to your name. Catherine Santiago De la rasma—Hassini.
“Happy Birthday to you~ Happy birthday to you~ Happy birthday ~Happy Birthday ~ Happy Birthday to you. Happy twenty nine birthday!” they sang all together while Vincent was holding a cake. Isang malalaking ngiti ang nakapaskil sa kanilang mukha habang nakatitig sa'kin. “Blow the candle now sweety.” Vincent came close to me. Si Calvib naman ang nag sindi ng kandila. Lahat sila'y nag aabang sa'kin na ihipan muna ang kandila. “One…” they started to count for me. I closed my eyes and whispered my washes in the air. Hahayaan kong tangayin ng hangin ang mga hiling ko.“Two…” inihanda kona ang bibig para ihipan ang kandila. Alam kong lahat sila'y nakatitig sa akin nag i-intay na maihipan ang kandila. “Three!” sigaw nilang lahat kasabay ng pag ihip ko sa kandila. Sabay-sabay naman silang nag sipalak-pakan kaya iminulat kon ang mata ko at tumingin sa kanila. Smiled scaped from my lips while looking at them happily. Ngayong araw ay ang ikalabing siyam na taong gulang ko. Hindi ko inaasahan
Malamig na ang kabilang higaan dahil wala na roon si Vincent pagkagising na pagkagising ko palang. Mukhang maaga ito nagising. Tumingin ako sa orasan at alas otso na pala ng umaga. Napasarap ang tulog ko dahil siguro sa pagod. Ilang rounds pa ang nagawa namin ni Vincent bago natapos. Kaya ngayong umaga'y nanlalambot ako at tinatamad pang bumangon. Wala rin naman akong trabaho dahil hindi na'ko pinag trabaho ni Vincent instead sa bahay nalang ako at nag aalaga sa anak namin. Bumangon na ako sa pagkakahiga. Sigurado akong wala na ang dalawang bata sa bahay dahil maaga ang pasok nito. Asaan kaya si Vincent bakit hindi parin ito bumabalik? Siguro'y pumasok na ito sa trabaho at hindi na'ko ginising para hindi ako ma istorbo. Wala akong suot na saplot nang bumangon ako sa aking higaan. Kaya diretsyo akong tumungo sa banyo para makapag hilamos nakakaramdam ako ng lagkit s katawan dahil sa pinaggagawa namin ni Vincent. Nanlalambot pa tuloy ako hanggang ngayon. Lumabas na ako ng kuwarto ma
Ilang linggo na ang nakalipas nang magdiwang kami ng aking ika dalawangpu'y siyam na kaarawan. Sa tingin ko'y ayon ang pinaka at masayang kaarawan na nangyari sa'kin. Naalala ko nanaman ulit si lola. We used to celebrate inside the house, and she will going to cook pancit and spaghetti para maging handa ko sa kaarawan ko at kaming dalawa lang ang kakain. I miss lola so much more than i can express. Kahit si Sheila ay na mimiss kona. If she didn't die i think she's here beside me and gossiping me but the destiny did it to me. I lose the two important person in my life, muntik pang mawala si Vincent sa'kin at sa awa ng panginoon he came back. Bumalik siya para amin. Kahit si Catherine ay pinagpapasalamat ko rin na nakaalis siya sa lugar kung saan siya nakulong ng ilang taon. Ang ngayon she's bringing their first baby and im so excited to see her child, sa wakas ay may pamangkin narin ako. Im so happy for Catherine, dahil nagawa niyang talikuran at pabanan ang takot niya at harapin ang
Sa hindi kalayuan may natatanaw akong isang magarbong lugar sa nasa gilid ng karagatan. Mukhang 'yon ang venue ng lugar kung saan gaganapin ang sinasabing reunion ni Calvin. Mula sa'king kinatatayuan natataw ko ang mga taong nag aantay sa'min na makarating. Ang itsura ng lugar ay nakalutang sa tubig at may isang tulay para makarating sa venue na hugis bilog at may mga kulay asul at puti pang kurtina may mga mesa rin na nakalagay sa paikot na venue at ang gitnang parte naman ay walang nakalagay na kahit ano. Empty kung tutuusin ang gitnang parte at ang palibot nito kung saan nakalagay ang mga lamesa. May mga petals pang nakakalat sa sahig may mga bulak-lak pang design ang buong lugar. “Catherine!” sabay-sabay nilang sigaw ng malapit na kami sumilay naman ang ngiti sa aking labi. Ang lakas talaga ng boses ni Catherine at Katherine kahit kailan. Dahan-dahan kaming naglakad papalapit sa kanila. Inaalalayan naman ni Calvin at ako ang kambal sa paglalakad dahil baka mahulog ito sa tubig