Chapter 4

Sa hindi kalayuan may natatanaw akong isang magarbong lugar sa nasa gilid ng karagatan. Mukhang 'yon ang venue ng lugar kung saan gaganapin ang sinasabing reunion ni Calvin.

Mula sa'king kinatatayuan natataw ko ang mga taong nag aantay sa'min na makarating. Ang itsura ng lugar ay nakalutang sa tubig at may isang tulay para makarating sa venue na hugis bilog at may mga kulay asul at puti pang kurtina may mga mesa rin na nakalagay sa paikot na venue at ang gitnang parte naman ay walang nakalagay na kahit ano.

Empty kung tutuusin ang gitnang parte at ang palibot nito kung saan nakalagay ang mga lamesa. May mga petals pang nakakalat sa sahig may mga bulak-lak pang design ang buong lugar.

“Catherine!” sabay-sabay nilang sigaw ng malapit na kami sumilay naman ang ngiti sa aking labi. Ang lakas talaga ng boses ni Catherine at Katherine kahit kailan. Dahan-dahan kaming naglakad papalapit sa kanila. Inaalalayan naman ni Calvin at ako ang kambal sa paglalakad dahil baka mahulog ito sa tubig. Wala pa namang harang ang gilid ng daan.

Pansin ko rin ang linaw ng tubig kung saan halos tanaw na tanaw mona ang ilalim nito at ang nga isdang mga nag lalangoy. Kulay asul din ang tulay ng tubig na mas lalong nagpaganda ng lugar. Perfectly matched sa lugar, everything is color blue, and color blue is my favorite color.

“Bagal mag lakad ha!” biro ni Catherine ng makalapit ako sa kanila. Kompleto silang lahat dito, parang noong kaarawan ko. “Feel na feel ang lugar.” dagdag pa nito. Naaalala ko tuloy si Sheila kay Catherine.

“Nag iingat lang baka mahulog ako eh, i don't know to swim kaya.” ani ko't umirap. Hinanap naman kaagad ng aking mga mata si Vincent ngunit wala ito sa lugar na'to. Nasaan naman kaya ang animal na'yon?! Mas lalo akong nagagalit sa kaniya tingnan niya lang talaga kapag nakita ko siya. Sinasabi ko sa kaniya.

“Si Vincent ang hinahanap mo ano? Wala siya ngayon umalis ewan ko kung saan pupunta.” sambit ni Katherine sa'kin. Bumuntong hininga naman ako, i really-really want white apple. Kaya wala sa oras na napabusangot nalang ako.

“Anong meron ba ngayon? Anong klaseng reunion 'to? Akala ko naman na kung ano na'to.” umiling-iling ako. At hinanap ng mga mata ang dalawang anak. Asaan ba ang kamabal, nahagip naman ng mata ko ang dalawa na nakaupo sa upuan at kumakain habang inaasikaso ni Lucas sa harap naman ng upuan ay si Calv anak nina Kath at Calvin.

Ang mga mukha talaga ng anak namin, kuhang-kuha ng ama nila! Hindi man lang naging kamukha namin, kami ang nagdala ng mahigit siyam na buwan tapos hindi namin kamukha.

Nagkatinginan naman ang dalawa dahil sa kaninang tanong ko. “A-ah, ano ata, celebration lang kasi wala na tayong problem saka peaceful na ang life nating lahat.” sagot ni Katherine sa'kin. Hindu ko naman alam kung bakit parang na uutal ito.

“Ah, oo nga pala dito ka tumayo.” biglang hinawakan naman ng dalawa ang magkabilang kamay ko at hinila ako papunta sa may gitnang parte ng venue kung saan para kang main character ng isang k'wento kapag nakatayo ka kasi ikaw ang nasa gitna.

“Anong bang meron?” nalilito na'ko sa mga nagyayari for real.

“'wag kang magulo diyan ha? Bawal ang gumalaw kung ayaw mong kainin ng pating.” pananakot ni Catherine sa'kin at naglakad papatalikod sa'kin kasama si Katherine. Ngumiti naman ang dalawa at nag good luck pa. Seryoso ba silang may pating dito kapag gumalaw ako?

Biglang tumahimik ang lugar at parang may bandang tumugtug mula sa aking likuran. Gusto kong lumingon para tingnan kung ano 'yon ngunit may parte sa'kin na hayaan nalang at pakinggan ang musika habang dinadamdam ang simoy ng hangin at ang karagatan.

“Look into my eyes, You will see, what you mean to me, Search your heart, search your soul

When you find me there, you'll search no more” someone started singing at my back. Parang biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa boses niya. His husky and deep voice reached my soul.

The way he sang, made me feel im heaven. When i heard his voice i knew it its him. My home, My Vincent.

“Don't tell me it's not worth trying for

You can't tell me it's not worth dying for

You know it's true, Everything I do, I do it for you, Yeah, yeah” he continue singing and i felt him at my back. Napakagat ang ako ng labi dahil sa kilig na nararamdaman.

“Look in to your heart, you will find, There is nothing there to hide, Take me as I am, take my life. I would give it all, I would sacrifice” i felt his warm hugged wrapped my waist and he put his chin on my shoulder while still singing.

“Don't tell me it's not worth fighting for

I can't help it, there's nothing I want more, You know it's true, Everything I do. I do it for you” his voice made my soul and body fall inlove to him more. His hugged became more tightly as he continue singing.

“There's no love, like your love. And no other, could give me more love. There's nowhere, unless you're there. All the time, all the way” sa oras na'to'y parang hinehele na ako ng kaniyang boses. Nalulunod na'ko sa kaniya. Marahan kong ipinikit ang mata ko habang dinadama ang tinig niya at ang mainit niyang yakap.

“You can't tell me it's not worth trying for

Just can't help it, there's nothing I want more

Oh, I would fight for you, yeah, I'd lie for you

Walk the wire for you, yeah, I'd die for you” dito ko naramdaman ang unti-unti niyang pagkalas ng yakak sa aking likuran. Kaya iminulat ko na ang aking mga mata. Ngunit patuloy parin naman siya sa pagkanta hanggang marating niya ang dulo ng kanta.

“You know it's true. Everything I do. I do for you” he sang the last part. Kaya napakagat labi ako. I can't feel his presence at my back kaya humarap na'ko sa kaniya. Then boom, bigla nalang akong napatakip ng bibig at pinipigilang maiyak dahil sa itsura ni Vincent.

“Will you marry me sweety?” he asked sweetly and full of genuine intention. Ilang butil naman ng luha ang kumawala sa aking mata. Sa harapan ko'y nakaluhod siya at may hawak-hawal na kumikinang na sing-sing. Sa itsura palang nito i know it's expensive dahil sa kulay asul na bato nito at ang bilog na ginto.

“Again, Will you marry me the woman i love and only woman i only love in my whole life. You want to change your surname into Suitarez? ” he asked. Kaya halos madurog at kiligin ang puso ko. I dried my tears saka suminghot-singhot. I looked at him at smiled. They are all staring me and Vincent waiting for my answer.

“Ayoko.” sagot kaya kita ko sa peripheral vision ko ang naging itsura nila sa bigla kong sinabi. Even Vincent shock was written in his face. Tila naguguluhan pa. “Hindi ako mag papakasal sa'yo! 'Yung puting mansanas ko hanggang ngayon wala parin!” ani ko sa kaniya at bumusangot.

Dinig ko naman ang kanilang pagtawa na parang nabunutan nf tinik. Natatawa naman akong tiningnan ni Vincent habang umiiling-iling.

“I already bought you many pera's sweety, right there.” nanlaki ang mga mata ko sa kaniyang sinabi.

“T-talaga?!” masayang ani ko't parang batang pumalakpak.

“So papakasalan mona ba ako?” he asked again.

“Yes! Of course handa akong pakasalan ka, luhudan, gapangin, subuan, papakain, hubaran, alagaan, mahalin, paglingkuran at sambahin!” lumitaw naman ang malaking ngiti at pilyong ngiti nito sa kaniyang labi. “Im going to marry you Vincent.” final kong sagot.

Napatinging naman ako sa paligid dahil sa malakas nilang hiyawan, pati ang kambal ko sumisigaw narin sa saya. Tumayo na si Vincent at niyakap ako bago sinuot sa'kin ang sing-sing. Muli niya akong hinarap sa kaniya at hinawakan ang kamay kong may suot-suot nang sing-sing.

“Wala nang bawian ha? Soon to be Mrs. Suitarez.” he gently kissed my forehead down to my nose. And hugged me tightly again. They are all watching us. “I love you Sweety, by this time all of my life and soul was given to you. Ikaw na, ikaw na ang buong buhay ko. You are now my soul. I love you and our son.”