KINABUKASAN ay maagang akong nagising. Kahit na madaling araw na akong nakatulog. Dahil sa kakaiyak. Bumaba na ako sa sala at may kumatok sa pinto ng bahay ko.
Pinagbuksan ko iyon at nagulat ako ng isa-isang ipinasok ng mga kalalakihan ang mga furniture ko na kinuha ng mother-in-law ko.
Agad kong tinawagan si Ailyn.
"Yes,"
"Nasa bahay na ang mga furniture. Ibinalik na nila," maluha-luha kong pagbabalita sa bestfriend ko.
"Good to heard that. Kaya kakain tayo ngayon. Let's celebrate, let's eat to our favorite restaurant," yaya sa akin ni Ailyn.
"Okay," pagpayag ko.
Masaya ako. Dahil kahit papaano naibalik sa akin ang mga gamit ko. Nang makaalis na ang mga kalalakihan na may dala ng mga gamit ko ay umakyat naman ako sa itaas ay naligo. Pagkatapos maligo ay nagbihis ako dahil magkikita kami ngayon ni Analyn. Para kumain sa labas.Inilock ko ng mabuti ang bahay at pumunta sa lugar kung saan kami madalas na kumain ni Ailyn at iba pa naming kaibigan. Busy si Hanilyn kaya kaming dalawa na lang ni Analyn. Since wala na din si Ailyn, dahil sa ginawa nito sa akin at parang malabo na mapatawad kong muli si Analyn.
Dumating si Kathryn sa lugar kung saan sila magtatagpu ni Ailyn. Bumaba siya sa kotse niya at pumasok sa isang restaurant. Nandoon na si Ailyn. Kinawayan siya nito. Agad siyang lumapit sa kaibigan niya. Nag-order naman si Ailyn.
Pero natigil si Kathryn sa pagkain ng tumunog ang cellphone niya. To her surprise, her ex-husband called. Agad naman itong sinagot ni Kathryn.
"Hello," masayang bati ni Kathryn sa dating asawa.
Kailangang pasiglahin ni Kathryn ang boses. Dahil baka kasi bumalik sa kanya si Marco. Pero napagtanto niyang kahit kailan ay hindi na babalik sa kanya ang kanyang asawa.
"Where are you? I want to meet you," sambit nito.
Nabigla ako sa sinabi ni Marco. Hindi agad ako nakapagsalita.
"Ahm," nagdadalawang-isip na saad ni Kathryn. "Pwede next time na lang?"
Since, nasa iisang restaurant din kami ni Analyn ay wala talaga akong balak na siputin si Marco.
"I am sorry busy ako, Marco."
"This important."
Napabuntong-hininga na lang ako.
"Next time na lang talaga."
"Sobrang importante nito, Kathryn at hindi na pwedeng ipagpaliban."
Huminga ng malamin si Kathryn. "Okay," pagpayag niya.
Ibinaba nito ang cellphone.
"Sana hindi ka pumayag. Baka anong gawin sa iyo noon."
"Gusto ko ng matapos ito. Para matanggap ko na wala na talaga kami."
Nagtext siya kay Marco at ibinigay ko ang address ng restaurant kung saan magkikita kami. Since nandito na lang din kami ni Analyn ay dito ko na lang papapuntahin si Marco.
Nang makita ko si Marco na papasok sa restuarant ay agad ko siyang nilapitan, para sana yayain na umupo para pag-usapan namin ang gusto nitong pag-usapan.
"What's wrong with you?" tanong ng lalaki kay Kathryn.
Pero ang hindi napaghandaan ni Kathryn ay ang sampalin siya ng kanyang dating asawa. Natabingi ang kanyang mukha, dahil sa lakas ng pagkakasampal nito sa akin.
Hindi agad nakagalaw si Kathryn sa kinatayuan nito. Dahil sa ginawa ng dating asawa nito sa kanya. Sa loob ng maraming taon na nagsama sila ni Daniel. Ngayon lang siya nito pinagbuhatan ng kamay. Sinampal. Hindi din sila nag-away.
Kahit si Analyn ay nabigla at di agad nakapag react. Pero alam ni Ailyn na kaya ni Kathryn ang asawa nito.
"Shit!" mura nito sabay tingin sa cellphone. "Bakit mo ginawa iyon kay Ailyn? Alam mo bang buntis si Ailyn at pwede siyang makunan. Palibhasa, hindi ka mabuntis-buntis. Gaya ka lang ng isang manok na hindi mapaitlog."
Alam ni Kathryn, kung sino ang nagsumbong dito. Alam niyang nagsumbong na ang dating kong mother-in-law at kaibigan kay Marco. Hinawakan ko ang pisngi ko na nasaktan. Tinignan ko din si Analyn. Biglang tumulo ang luha sa aking mga mata. Dahil sa ginawa nito. Naiintindihan niya kung bakit nagawa ito ni Marco sa kanya. Dahil mali din naman ang ginawa namin. Maaaring mawala ang anak ni Ailyn sa kanya, dahil sa ginawa naming pagsugod sa unit ni Marco. Pero hindi niya naman ako masisisi.
Sobra akong nasaktan sa pag iwan nito sa akin. Alam ko ding ang dalawang iyon ang nag utos kay Marco.
Tinignan ko si Marco. Naikuyom ko ang aking mga kamay. Dahil sa binitawan nitong salita at sinampal ko ito ng dalawang beses sa magkabilang pisngi.
Ibinaling ni Marco ang tingin sa akin na may galit sa mga mata. Hindi ako umiwas.
"Really, Marco? Nagpunta ka pa dito. Para lang dyan? Ano ba ang pinaglalaban mo? Tanggap ko naman na hindi ako magkakaanak. Pero sana wag mo namang ipagmukha sa akin ang pagkukulang ko. Dahil sobrang sakit eh, mismo galing pa talaga sa iyo?" tumulo ang luha ko.
Hindi ito nagsalita. Nanatili ang titig nito sa akin. May galit sa mga mata nito.
"I am not like you, Marco. You're a cheater. Nakipagrelasyon ka sa kaibigan ko na akala ko ay mabait. Ginawa mo akong gaga. Pinaikot nyo akong dalawa. Mga hayop kayo!" sigaw ko.
Di ko napigilan ang mapaluha. Dahil sa nangyayari sa buhay ko ngayon. Akala ko wala ng sasakit pa sa ginawa ni Marco. Mayroon pa pala. Tagos hanggang buto ko ang binitawan nitong salita ss akin. Tanggap ko naman na hindi na ako magkakaanak. Alam ko iyon. Di kailangan na ipamukha sa akin.
Naririnig ko ang nasa paligid ko.
"Cheater, dapat makulong iyan."
"Akala mo kung sinong mabait. Hindi naman pala. Cheater. Manloloko."
Ilan lang iyan sa mga sinasabi ng nasa paligid ko.
Tanggap ko naman, Marco na wala na tayo. Alam ko na may pagkukulang din ako sa iyo. Hindi kita mabigyan ng anak. Kaya sa iba ka naghanap. I tried so many times, Marco na magkaanak tayo. Dahil gusto kong buo ng pamilya na ikaw ang kasama." Hindi nagpapigil ang mga luha ko sa pag tulo.
Pinahiran ko ang mga luha ko. Dahil nanlalabo na din ang mga mata ko.
"Ang hindi ko lang matanggap at sa mismong pagmumukha ko pa, sinasabi mo na hindi ako magkakaanak kahit kailan. Tanggap ko iyon, Marco. Sobrang tanggap ko iyon."
Dahil sa kahihiyan at sinabi ko ay umalis si Marco. Napaupo na lang ako sa upuan na nandito. Habang si Ailyn naman ay tahimik lang na nagmamasid sa akin.
Napatingin ako sa kabuoan ng bahay. Napangiti na lang ako, dahil nabalik na sa original ang mga furniture na kinuha ng magaling kong biyanan.Umakyat na ako sa itaas para magpahinga. Bukas ay panibagong umaga na naman ang kakaharapin ko. Dahil sa pagod ay nakatulog ako agad. Nagising ako, bumaba ako sa sala at nang biglang may kumatok.Kumunot ang noo ko. Dahil alam ko na wala naman akong inaasahang bisita ngayon. Mamaya pang hapon, darating si Analyn. Kaya pumunta ako sa main door at binuksan iyon.Umawang ang bibig ko, dahil isang batang babae ang nasa harapan ng pintuan ng bahay ko.Lumuhod ako para magpantay kami. Ngayon ko lang napagtanto na umiiyak pala ang batang babae."Nawawala ka ba?" tanong ko sa kanya.Pero hindi ito nagsalita. Nagulat na lang ako ng yakapin niya ako bigla. Umiiyak sa aking balikat.Napangiti ako at hinahaplos ang buhok ng batang babae."Tahan na. Sino ba ang magu—""Bayaran mo ang utang sa amin."Hindi agad ako makagalaw. Dahil hindi ko alam kong saan na
I ask to take a leave. Upang asikasuhin ko ang divorce ko. Nang matapos na ang leave ko ay agad akong pumasok sa pinagta-trabaho-an ko.Nang umupo ako sa mesa ay hindi agad ako makapagtrabaho ng maayos, dahil kulang ako sa tulog, may nangugulo sa akin at marami akong iniisip.Napasabunot na lang ako sa aking buhok. Dahil hindi ko na alam ang gagawin ko."Are you okay, Kath?" tanong ni Eliza sa akin. Ang co-worker ko."I am okay, don't worry about me.""May tumatawag pala sa landline. Hinahanap ka.""Sige."Agad akong pumunta sa telephone at sinagot iyon."Hello," sagot ko."Kailan ka magbabayad?" galit na tanong ng nasa kabilang linya."Hindi ko pa po alam. Pero naghaha—""Pag hindi ka nagbayad ay mangugulo ako dyan sa pinagta-trabaho-an mo!" galit nitong sambit."Magbabayad ako. Gagawa ako ng paraan.""Dapat lang."Nawala na ang tao sa kabilang linya. Naisuklay ko na lang ang aking kamay sa aking buhok.Babalik na sana ako sa aking pwesto ng may makabanga ako. Akala ko ay hahalik na
Kathyrn POV"Ito ba talaga ang gusto mo, Kath?" tanong nito sa akin."Nandito na ako, Analyn. Hindi na ako pwedeng umatras," saad ko kay Analyn."I know Daniel, baka naghihigante iyan sa iyo. Alam kong siya ang ex mo na iniwan mo noon.""Alam ko, kung paghihigante man ang pakay niya ay sige. Tatanggapin ko iyon," naluluha kong saad. "Tatanggapin ko ng buong puso, mabayaran ko lang ang utang ni Marco.""Do you still love, Marco?" tanong nito sa akin.Ngumiti ako, "I do, I still do love him. Pero hindi ibig sabihin noon ay babalik ako sa kanya. No, Analyn. Ayaw ko nang maging tanga.""Ready na ang lahat," sumungaw ang ulo ni Hanilyn sa pinto ng kwarto."Okay, Han. Lalabas na kami ngayon."Lumabas na kami. Ikakasal akong muli. Pero hindi sa simbahan. Kundi sa huwes lang, minadali namin ni Daniel ang kasal na ito. Upang makabayad na ako sa mga utang na hindi ako ang gumamit. Hindi ko alam kong saan dinala ni Marco ang mga pera. Dahil wala talaga akong alam sa perang iyon.Alam ko, nasa is
Kathryn POVHindi pa rin ako makamove on sa ginawa ni Daniel sa akin kanina. Yes, he is my crush. Pero hindi ko lubos akalain na liligawan niya ako."It is true na hinarana ka ni Daniel? Ang hearttrob ng campus?" nanlalaking mga mata na tanong ni Ailyn."Yes," wala sa sariling sagot ko. Hindi talaga ako makapaniwala."My God, Kathryn. Ikaw na!" tili ng dalawa.Daniel De Silva is a campus heartrob. Sikat ito sa buong campus namin. Alam ng marami na may crush ako sa kanya. Alam ng marami na gustong gusto ko si Daniel."Oh, anong mukha iyan."Nawala bigla ang saya ko. Dahil baka laro lang itong lahat para kay Daniel."Masaya ako, dahil hinarana niya ako. Sabi niya liligawan niya ako. But, sobrang bilis. I know, I am a bit popular. Pero wala ako sa kalingkingan ng mga babaeng nagkakandarapa kay Daniel.""Wag mo nang isipin iyon. Ang importante. Nanliligaw siya sa iyo.""Ayaw kong masaktan, Ailyn. Ayaw kong pagsisisihan sa huli ang magiging desisyon ko."Buong araw akong wala sa sarili. Da
Bukas ay malalaman ko ang result kung bakit hindi kami magkaka anak ni Marco Ayaw ko sanang mag pacheck-up, dahil natatakot ako sa maaaring naging resulta. Pero gusto kong bigyan ng anak si Marco para kahit papaano ay may mag-uugnay sa aming dalawa.Binuksan ko ang front door ng bahay namin ni Marco. Iniregalo ito ng magulang ng asawa ko noong araw ng kasal namin. Talagang walang pag-asa na magka anak kami. Sobrang down na down ako.Kinagabihan ay naghanda na ako ng hapunan para sa aming mag-asawa. Dahil anumang oras ay uuwi na si Marco at alam ko na paparating na iyon ngayon. Katatapos ko lang magluto ng hapunan ng may mag doorbell. Kaya pinuntahan ko iyon at laking tuwa ko ng makita ko si Mama. Ang ina ni Marco. Nakabusangot ang mukha nito. Pero alam kong di niya ako gusto kaya nawala agad ang ngiti ko."Mama, pasok po kayo," saad ko sa mother-in-law ko. Pumasok naman ito.Wala si Marco dito at hindi ko alam kong bakit nandito ngayon nito."Don't call me, mama," walang emosyon niton
Nagising ako na para bang sobrang sakit ng aking ulo. Namamaga na din ang mga mata ko. Dahil sa kakaiyak ko. Bumangon ako at umupo sa kama.Huminga ako ng malalim. Para ibsan ang sakit sa aking dibdib. Tumayo ako at bumaba. Tumungo ako sa kusina. Bubuksan ko na sana ang refrigerator ng maalala ko na naman ang nangyari. Buntis ang bestfriend ko at maaaring ang ex-husband ko ang ama noon. Sobrang sakit lang dahil talagang iniwan na ako ng tuluyan ni Marco.Tumulo ang na naman ang luha ko. Dahil naramdaman ko na naman ang sakit. May kumakatok sa pinto ng bahay namin kaya pinuntahan ko iyon at pinagbuksan iyon, kung sino man ang nandoon.It's one of my best friends, Analyn. I smiled at her. Pero ang ngiti niya ay hindi umabot sa mga mata niya.Agad na iginala ni Analyn ang paningin sa bahay niya."Anong nangyari?" tanong nito."Kinuha ng mother-in-law ko ang mga gamit," sabi ko sa kanya.Pumunta kami sa kusina para doon umupo at mag-usap."Alam mo sumusobra na talaga iyang biyenan mong h
Kathryn POVHindi pa rin ako makamove on sa ginawa ni Daniel sa akin kanina. Yes, he is my crush. Pero hindi ko lubos akalain na liligawan niya ako."It is true na hinarana ka ni Daniel? Ang hearttrob ng campus?" nanlalaking mga mata na tanong ni Ailyn."Yes," wala sa sariling sagot ko. Hindi talaga ako makapaniwala."My God, Kathryn. Ikaw na!" tili ng dalawa.Daniel De Silva is a campus heartrob. Sikat ito sa buong campus namin. Alam ng marami na may crush ako sa kanya. Alam ng marami na gustong gusto ko si Daniel."Oh, anong mukha iyan."Nawala bigla ang saya ko. Dahil baka laro lang itong lahat para kay Daniel."Masaya ako, dahil hinarana niya ako. Sabi niya liligawan niya ako. But, sobrang bilis. I know, I am a bit popular. Pero wala ako sa kalingkingan ng mga babaeng nagkakandarapa kay Daniel.""Wag mo nang isipin iyon. Ang importante. Nanliligaw siya sa iyo.""Ayaw kong masaktan, Ailyn. Ayaw kong pagsisisihan sa huli ang magiging desisyon ko."Buong araw akong wala sa sarili. Da
Kathyrn POV"Ito ba talaga ang gusto mo, Kath?" tanong nito sa akin."Nandito na ako, Analyn. Hindi na ako pwedeng umatras," saad ko kay Analyn."I know Daniel, baka naghihigante iyan sa iyo. Alam kong siya ang ex mo na iniwan mo noon.""Alam ko, kung paghihigante man ang pakay niya ay sige. Tatanggapin ko iyon," naluluha kong saad. "Tatanggapin ko ng buong puso, mabayaran ko lang ang utang ni Marco.""Do you still love, Marco?" tanong nito sa akin.Ngumiti ako, "I do, I still do love him. Pero hindi ibig sabihin noon ay babalik ako sa kanya. No, Analyn. Ayaw ko nang maging tanga.""Ready na ang lahat," sumungaw ang ulo ni Hanilyn sa pinto ng kwarto."Okay, Han. Lalabas na kami ngayon."Lumabas na kami. Ikakasal akong muli. Pero hindi sa simbahan. Kundi sa huwes lang, minadali namin ni Daniel ang kasal na ito. Upang makabayad na ako sa mga utang na hindi ako ang gumamit. Hindi ko alam kong saan dinala ni Marco ang mga pera. Dahil wala talaga akong alam sa perang iyon.Alam ko, nasa is
I ask to take a leave. Upang asikasuhin ko ang divorce ko. Nang matapos na ang leave ko ay agad akong pumasok sa pinagta-trabaho-an ko.Nang umupo ako sa mesa ay hindi agad ako makapagtrabaho ng maayos, dahil kulang ako sa tulog, may nangugulo sa akin at marami akong iniisip.Napasabunot na lang ako sa aking buhok. Dahil hindi ko na alam ang gagawin ko."Are you okay, Kath?" tanong ni Eliza sa akin. Ang co-worker ko."I am okay, don't worry about me.""May tumatawag pala sa landline. Hinahanap ka.""Sige."Agad akong pumunta sa telephone at sinagot iyon."Hello," sagot ko."Kailan ka magbabayad?" galit na tanong ng nasa kabilang linya."Hindi ko pa po alam. Pero naghaha—""Pag hindi ka nagbayad ay mangugulo ako dyan sa pinagta-trabaho-an mo!" galit nitong sambit."Magbabayad ako. Gagawa ako ng paraan.""Dapat lang."Nawala na ang tao sa kabilang linya. Naisuklay ko na lang ang aking kamay sa aking buhok.Babalik na sana ako sa aking pwesto ng may makabanga ako. Akala ko ay hahalik na
Napatingin ako sa kabuoan ng bahay. Napangiti na lang ako, dahil nabalik na sa original ang mga furniture na kinuha ng magaling kong biyanan.Umakyat na ako sa itaas para magpahinga. Bukas ay panibagong umaga na naman ang kakaharapin ko. Dahil sa pagod ay nakatulog ako agad. Nagising ako, bumaba ako sa sala at nang biglang may kumatok.Kumunot ang noo ko. Dahil alam ko na wala naman akong inaasahang bisita ngayon. Mamaya pang hapon, darating si Analyn. Kaya pumunta ako sa main door at binuksan iyon.Umawang ang bibig ko, dahil isang batang babae ang nasa harapan ng pintuan ng bahay ko.Lumuhod ako para magpantay kami. Ngayon ko lang napagtanto na umiiyak pala ang batang babae."Nawawala ka ba?" tanong ko sa kanya.Pero hindi ito nagsalita. Nagulat na lang ako ng yakapin niya ako bigla. Umiiyak sa aking balikat.Napangiti ako at hinahaplos ang buhok ng batang babae."Tahan na. Sino ba ang magu—""Bayaran mo ang utang sa amin."Hindi agad ako makagalaw. Dahil hindi ko alam kong saan na
KINABUKASAN ay maagang akong nagising. Kahit na madaling araw na akong nakatulog. Dahil sa kakaiyak. Bumaba na ako sa sala at may kumatok sa pinto ng bahay ko.Pinagbuksan ko iyon at nagulat ako ng isa-isang ipinasok ng mga kalalakihan ang mga furniture ko na kinuha ng mother-in-law ko.Agad kong tinawagan si Ailyn."Yes,""Nasa bahay na ang mga furniture. Ibinalik na nila," maluha-luha kong pagbabalita sa bestfriend ko."Good to heard that. Kaya kakain tayo ngayon. Let's celebrate, let's eat to our favorite restaurant," yaya sa akin ni Ailyn."Okay," pagpayag ko.Masaya ako. Dahil kahit papaano naibalik sa akin ang mga gamit ko. Nang makaalis na ang mga kalalakihan na may dala ng mga gamit ko ay umakyat naman ako sa itaas ay naligo. Pagkatapos maligo ay nagbihis ako dahil magkikita kami ngayon ni Analyn. Para kumain sa labas.Inilock ko ng mabuti ang bahay at pumunta sa lugar kung saan kami madalas na kumain ni Ailyn at iba pa naming kaibigan. Busy si Hanilyn kaya kaming dalawa na
Nagising ako na para bang sobrang sakit ng aking ulo. Namamaga na din ang mga mata ko. Dahil sa kakaiyak ko. Bumangon ako at umupo sa kama.Huminga ako ng malalim. Para ibsan ang sakit sa aking dibdib. Tumayo ako at bumaba. Tumungo ako sa kusina. Bubuksan ko na sana ang refrigerator ng maalala ko na naman ang nangyari. Buntis ang bestfriend ko at maaaring ang ex-husband ko ang ama noon. Sobrang sakit lang dahil talagang iniwan na ako ng tuluyan ni Marco.Tumulo ang na naman ang luha ko. Dahil naramdaman ko na naman ang sakit. May kumakatok sa pinto ng bahay namin kaya pinuntahan ko iyon at pinagbuksan iyon, kung sino man ang nandoon.It's one of my best friends, Analyn. I smiled at her. Pero ang ngiti niya ay hindi umabot sa mga mata niya.Agad na iginala ni Analyn ang paningin sa bahay niya."Anong nangyari?" tanong nito."Kinuha ng mother-in-law ko ang mga gamit," sabi ko sa kanya.Pumunta kami sa kusina para doon umupo at mag-usap."Alam mo sumusobra na talaga iyang biyenan mong h
Bukas ay malalaman ko ang result kung bakit hindi kami magkaka anak ni Marco Ayaw ko sanang mag pacheck-up, dahil natatakot ako sa maaaring naging resulta. Pero gusto kong bigyan ng anak si Marco para kahit papaano ay may mag-uugnay sa aming dalawa.Binuksan ko ang front door ng bahay namin ni Marco. Iniregalo ito ng magulang ng asawa ko noong araw ng kasal namin. Talagang walang pag-asa na magka anak kami. Sobrang down na down ako.Kinagabihan ay naghanda na ako ng hapunan para sa aming mag-asawa. Dahil anumang oras ay uuwi na si Marco at alam ko na paparating na iyon ngayon. Katatapos ko lang magluto ng hapunan ng may mag doorbell. Kaya pinuntahan ko iyon at laking tuwa ko ng makita ko si Mama. Ang ina ni Marco. Nakabusangot ang mukha nito. Pero alam kong di niya ako gusto kaya nawala agad ang ngiti ko."Mama, pasok po kayo," saad ko sa mother-in-law ko. Pumasok naman ito.Wala si Marco dito at hindi ko alam kong bakit nandito ngayon nito."Don't call me, mama," walang emosyon niton