CHAPTER 1: HAPPINESS & SORROW

HAPPILY MARRIED...

Walang ibang salitang pumapasok sa isipan ni Nicole upang ilarawan ang nararamdaman kung hindi 'yon lamang.

Bakit? Dahil dalawang taon na silang kasal ng mabait at mapagmahal nitong asawang si Noah.

Sadya mang naging mahirap at malubak ang pinagdaanan nilang dalawa sa umpisa ngunit masasabi niyang sulit naman ang lahat. Ni minsan ay hindi ito nagkulang sa kaniya at talaga namang naging espesyal ang bawat sandali na magkasama silang dalawa.

'Yon din ang dahilan kung bakit paulit-ulit niyang pinag-isipan kung papaano sasabihin ang magandang balitang alam niyang maaaring makapagpatibay sa kanilang pagsasama.

Marahil dumating na ang tamang oras upang tawagin nitong Mrs. Saavedra ang sarili nang walang halong pangamba.

KINAUMAGAHAN, sa nanginginig at pagod na katawan ay napabuntong-hininga si Nicole na nag-iinit ang pisngi sa pinaghalong hiya at kilig na nararamdaman.

Dahan-dahan niyang pinulot ang mga nagkalat na damit sa sahig at maya’t mayang natitigilan kapag naaalala ang nangyaring tagpo sa pagitan nila ng asawa.

Kahit dalawang taon na silang kasal ni Noah ay hindi pa rin maiwasang makaramdam siya ng hiya. Kahit naman siguro ibang tao ay ganoon din ang mararamdaman matapos ang isang mainit na tagpo.

Sabihin man kasing buong-puso nitong ibinigay ang sarili sa asawa ay nagkaka-ilangan pa rin sila minsan. May mga oras pang hindi nila kinikibo ang isa't isa at natutulala na lamang sa kinahihigaan pagkatapos ng paniniig.

Matapos makapagbihis ay sakto namang lumabas ng banyo ang asawa na tanging tuwalya lang ang tumatakip sa maselang parte ng katawan.

Lihim siyang napalunok dahil para bang may sariling isip na sumulyap ang mga mata niya sa nakakatakam nitong abs at perfectly-toned biceps.

'Ano bang nagawa kong kabutihan para magkaroon ng isang living Greek God-like husband? Maliban sa mabait at masipag ay sobrang yummy pa!' Muntik na itong mapangiti nang maglumikot ang isipan niya sa kinatatayuan.

Hindi nagtagal, napaiwas ng tingin si Nicole pero lumapit pa rin upang ibigay ang damit na susuotin ng asawa.

May parte ng pagkatao nitong naghihintay ng matamis na birthday greetings mula rito pero mukhang nawala sa isip ng mister ang mahalagang okasyon.

Binalewala 'yon ni Nicole dahil mas lamang ang excitement na nararamdaman nito para sa magiging announcement mamaya.

“Thanks for clearing your schedule this morning, Noah. Alam ko namang patong-patong ang mga inaasikaso mo sa kompanya," aniya saka tipid na napangiti sa asawa.

Nanatili itong tahimik pero napansin niyang parang may hinahanap itong kung ano sa built-in cabinet ng kanilang kwarto.

Sa pangalawang pagkakataon ay pinalampas niya ang katahimikan nito, wala siyang balak kulitin ang asawa at baka mamaya ay may inihanda rin pala itong surpresa para sa kaniya.

"Handa na raw ang breakfast sabi ni Manang Tere, Noah. Sumunod ka na lang pagkatapos mong magbihis,” saad niya at saka nagmamadaling lumabas ng kwarto.

Sandali pa siyang natigilan sa may hagdan at mariing napapikit dahil sa lakas ng pintig ng puso. Kahit anong gawing pagkalma ay hindi niya talaga kayang kontrolin ang halo-halong emosyon sa araw na ito.

Nang makita nitong nakahanda na ang mga pagkain ay dumiretso siya sa kusina para pakiusapan ang mga kasambahay na umalis muna dahil may importante siyang sasabihin kay Noah.

Pagkaalis ng mga katulong ay kinuha niya ang baked macaroni na pinaghirapan niyang gawin kahapon para sa espesyal na araw. Hindi nito mabilang kung ilang recipe ang sinubukan niyang gawin hanggang ma-perpekto nito ang inaasam na timpla.

Taon-taon kasing nagpapadala ng cake sa tuwing birthday niya ang lolo ni Noah kung kaya naman gusto niyang mas maging memorable ang araw na ito. Gusto niyang makita na nakangiti ang asawa dahil sa pagkaing niluto niya, sapat na iyong birthday gift para sa kaniya.

Maliban doon, kinuha rin ni Nicole ang pregnancy test result na maingat niyang itinago sa drawer tatlong araw na ang nakalipas.

Ilang sandali pa ay narinig niya ang yabag ng mga paa ni Noah na papalapit, hindi niya napigilan ang matinding excitement.

Nang makita ni Nicole ang asawa ay hinanda na niya ang sarili. Kahit pa bahagya siyang natulala dahil sa angkin nitong kagwapuhan.

Muntik na siyang mapaamang dahil bagay na bagay kay Noah ang suot nitong hand-tailored black suit. Napaka-eleganteng tingnan, kaya mas umangat ang kakisigang taglay nito.

“Naparami yata ang pagkain? Mauubos ba nating lahat 'yan?” tanong ni Noah.

Sinadya nitong huwag sumagot hanggang sa napansin niyang bumilog ang mga mata ng asawa pagkatapos nitong mapansin ang cake at nakasulat doon.

“…B-Birthday ko ngayon,” saad niya.

Napakurap naman si Noah bago napangiti.

“Happy birthday…”

Abot tenga ang ngiti ni Nicole sa sinabi nito at muling nagsalita, “Mabuti naman at hindi mo nakalimutan, Noah. Siya nga pala may sasabihin akong importante sa'yo…”

“Ako rin, may sasabihin,” mahina ang boses na sabi ni Noah.

Hindi niya maintindihan kung bakit parang bigla na lang bumigat ang pakiramdam nang malalim itong napabuntong-hininga sa kaniyang harapan.

“Nicole…pwede bang maghiwalay na tayo?”

Naglaho ang matamis niyang ngiti sa labi at bumagsak ang mga balikat habang hindi makapaniwalang tumingin sa asawa.

Para bang tinusok ng isang libong karayom ang puso ni Nicole sa sinabi nitong hindi niya kailanman inaasahan.

Hindi ba dapat masayang balita ang hatid nito dahil birthday niya?

Bakit malungkot na regalo yata ang hinanda ng asawa para sa kaniya?

Matapos ay binuksan ni Noah ang dalang bag at ipinakita sa kaniya ang isang dokumento. “Annulment paper ‘to. Napirmahan ko na, ang sa'yo na lang ang kulang.”

Naluluhang napatitig si Nicole sa dokumento kung saan ay malinaw na makikita ang pirma ni Noah. Mukhang hindi man lang ito nagdalawang-isip na pumirma dahil mamahaling ballpen pa ang ginamit nito kung tinta ang pagbabasehan niya.

"Bakit?" tanong niyang naiyukom ang kamay dahilan para malukot ang pregnancy test result na hawak.

“Pagod na akong magsinungaling at magpanggap, Nicole. Alam kong tatlong taon ang nakalagay sa kasunduan nating dalawa pero gusto ko nang kumawala. Ikaw ba, hindi ka napapagod na magpanggap bilang asawa ko?"

Parang may kung anong bumara sa kaniyang lalamunan ngunit ginawa niya ang lahat para sagutin ito.

"Iyon lang ba talaga ang dahilan?"

Sinubukan niyang itago ang lungkot habang nakatingin dito.

"Naaalala mo ba ang babaeng muntik kong pakasalan noon? My ex-girlfriend for five long years. She's back, Nicole...bumalik na si Ella kaya gusto kong tapusin na natin ‘to. Ayokong sayangin ang pagkakataong muli siyang balikan,” dagdag na paliwanag ni Noah.

Nanginginig na napakagat sa pang-ibabang labi si Nicole. Gustuhin man nitong tingnan sa mga mata ang asawa ay hindi niya nagawa sa takot na mapansin nitong nag-uunahan na sa pag-agos ang mga luha niya.

Kaya pinili na lamang nitong tumalikod at itago ang sakit na nararamdaman.

Ang sakit isipin na dahil bumalik na ang dati nitong nobya at tunay na minamahal ay mababalewala na lamang siya nang ganito kadali.

Sa dalawang dahilan nito, alam niyang iyon ang mas matimbang dahil sa araw-araw na ibinigay ng Diyos ay hindi niya naman naramdaman ang sinasabi nitong pagod. Bakit kailangan pang pagtakpan ni Noah ang buong katotohanan?

Malalim siyang napahugot ng hininga nang maalala ang hawak na papel.

Paano kaya kung sabihin niyang buntis siya?

May magbabago ba?

Hindi na ba matutuloy ang annulment nila?

Kalokohan.

Kahit naman siguro hindi matuloy ang annulment nila ngayon ay wala pa ring magbabago. Sa susunod na taon ay maghihiwalay pa rin sila ni Noah.

Dahil iyon ang kasunduan.

Maliban doon, may lakas ng loob ba siyang makiusap ditong manatili kung hindi na ito masaya sa piling niya?

Napapagod na si Noah.

Gusto na nitong kumawala sa lalong madaling panahon.