KUMUNOT ang noo ni Miguel na para bang wala itong ideya sa mga salitang lumalabas ngayon sa kaniyang bibig. Para siyang nakikipag-usap ngayon sa isang batang walang muwang na gusto lamang magsauli ng bote ng soft drinks sa tindahan.
“Alam mong may ibang kasamang babae ang asawa mo tapos okay lang sa’yo? Mapapalampas pa sana kung kaibigan, pero ex-girlfriend niya ‘yon, Nicole! Nahihibang ka na ba talaga o nagbubulag-bulagan ka lang?”Biglang naguluhan si Nicole sa kaniyang narinig. “Ako lang ba ang nakapansin o concern ka lang sa akin?”Marahas itong napabuntong-hininga saka matiim siyang tinitigan.“Hindi rin…ang akin lang ay ikaw ang asawa. May karapatan kang kontrolin kung ano mang pinaggagagawa nitong si Noah. Maliban na lang kung gusto mong masaktan sa huli at mapunta siya sa iba?"“Parang nagbago yata ang ihip ng hangin at bigla kang bumait, Miguel? Dati-rati naman ay ayaw mo sa'kin para kay Noah.”Lumalim bigla ang gatla nito sa noo. “Kasi hindi pa naman kita gaanong kilala noon. Malay ko ba kung anong motibo mo para pakasalan ‘tong kaibigan ko. Pero ngayong kilala na kita ay masasabi kong okay ka naman pala, mabait kahit mataray at isa pa, nakita kong mahal na mahal mo ang asawa mo."Lihim siyang napangiti sa narinig. At least may tao rin palang makapagsasabing hindi siya nagkulang na iparamdam ang pagmamahal sa asawa.“Hindi mo na kailangang mag-alala sa’kin kung ‘yon naman ang ipinupunto mo dahil maghihiwalay na kami ni Noah.”Nanlaki ang mga mata nito sa gulat.“At bakit?!"Nagkibit-balikat si Nicole. “Tanungin mo na lang si Noah."Tumango lamang si Miguel at sumenyas sa kaniyang dadalhin nito sa kwarto ang asawa. Hinayaan niya ito habang siya naman ay kumuha muna ng maliit na batyang may maligamgam na tubig dahil balak niyang punasan ang asawa.Gusto niyang matuwa dahil pakiramdam nito ay nagkaroon siya ng kakampi sa katauhan ng best friend ni Noah ngunit hindi niya magawa.Lupaypay ang braso ni Nicole matapos mabihisan at maihiga sa kama ang asawa. Tatayo na sana ito para makapagpahinga sa sofa nang bigla siyang hinila papalapit ni Noah saka mahigpit na niyakap.“Matulog ka na rito,” bulong nito. "Stay with me for tonight, please."Napapikit si Nicole at dinama ang init ng yakap nito. Gustong-gusto niya talaga ang pakiramdam na makulong sa yakap ni Noah. Feeling nito, safe na safe siya sa tuwing nasa tabi niya ang asawa at para bang naglalaho ang lahat ng mga problema at isipin niya sa buhay.At ngayong malapit na silang magkahiwalay ay baka hindi na niya muli pang mararanasan ang ganito.Kaya kahit ngayon lang…Kahit ngayon lang ay gusto niyang sulitin ang pagkakataon na makasama si Noah at baunin ang magandang alaala nilang magkasama. Hindi naman masamang gawin 'yon for the last time, hindi ba?Tao rin naman siya...nagmamahal, nasasaktan at nangangarap na makasama habambuhay ang taong minamahal.Nang lumuwag ang yakap ni Noah ay bumangon siya upang matitigan nang maayos ang mukha nito, na lagi niyang ginagawa hanggang sa antukin at makatulog.Alam nitong naging mabuti at mapagmahal siyang asawa kay Noah, pero saan siya nagkulang?Bakit kahit anong buti niya ay hindi siya nito nagawang mahalin?Hindi ba siya kamahal-mahal?Nagawa naman nila ang mga gawaing ginagawa ng tunay na mag-asawa. Ibinigay niya ang lahat dito, mula katawan lalong-lalo na ang puso niya.Pero bakit hindi pa rin iyon naging sapat?KINAUMAGAHAN, maaga siyang bumalik sa kwarto nilang mag-asawa upang huwag mapansin ni Noah na sinadya niyang matulog sa guest room dala na rin ng sama ng loob.Gustuhin man kasi nitong intindihin ang mga nangyayari ngunit naguguluhan siya. Laman pa rin ng isipan niya ang ginawang pagsisinungaling ng asawa para lamang mapagtakpan ang pakikipagkita kay Ella."Anong nangyari sa mukha mo?” may pangamba ang boses nitong bungad nang makita siya.Napatingin siya sa salamin at nabigla nang makitang puno ng pantal ang mukha.Hindi akalain ni Nicole na mati-trigger pa rin ang allergy niya kahit nakainom na siya ng gamot kagabi. Nagmukha kasing mapa ng Pilipinas ang mapupulang pantal sa mukha niya na umabot pa hanggang leeg.“Ano…baka may nakain lang akong nakapagpa-trigger ng allergy ko,” palusot ni Nicole. "Mabuti naman at gising ka na, ipagtitimpla na kita ng kape."Bumakas ang pag-aalala sa mukha nito. Umangat pa ang kanang kamay ng asawa na para bang balak nitong hawakan ang mukha niya pero mabilis nitong inilayo ang sarili.“Are you sure? Baka kailangan nating magpunta ng ospital para patingnan ‘yan?” saad ni Noah.Umiling siya saka sinubukang takpan ng buhok ang mukha pero hindi iyon naging sapat upang maitago ang mga pantal niya.“Ayos lang talaga ako," pagsisinungaling niya kahit bahagya na ngayong nangangati.Saglit itong tumitig sa kaniya na para bang nagdadalawang-isip kung paniniwalaan ang mga sinasabi niya, kaya naman wala siyang nagawa kung hindi muli itong kumbinsihin.“Okay, kailangan ko nga palang magpunta sa bahay ni lolo ngayon para sa nalalapit niyang birthday. Ang sabi ay isama ka raw pero sa hitsura mo ngayon ay baka isipin nitong pinapabayaan kita.”“’Wag mo na lang akong alalahanin. Pwede ko namang itago ng concealer ‘tong mga pantal sa mukha o hindi kaya idahilan na lang nating may importante akong inaasikaso,” ani Nicole.MATAPOS makapag-ayos ay napansin nitong parang biglang naging abala si Noah sa hawak nitong cellphone. Bumalik na naman ang mapait na ekspresyon sa mukha nito na para bang mayroon na naman itong kinaiinisan.“Let's go?" tanong sa kaniya ni Noah."Napirmahan ko na pala ‘yong annulment papers. Pwede na nating i-file 'yon sa lalong madaling panahon.”Malakas na napabuntong-hininga si Noah saka inayos ang tayo. “Gano’n ba?"She just smiled at him as an answer."Okay, pero hindi pa ito ang tamang oras para sabihin ko sa kanila ang totoo. Hindi magandang isabay sa birthday ni lolo ang nakakalungkot na balita. Baka mamaya sumama pa ang loob niya, mas mahirapan pa tayo,” saad ni Noah.Napatitig siya sa mukha ng asawa, hindi niya maintindihan kung bakit parang naglaho bigla ang dilim ng ekspresyon nito. Marahil dahil komportable na itong kausap siya o baka naman masaya itong napirmahan na niya ang dokumento para sa kanilang annulment."By the way, Nicole. Nakalimutan kong sabihin sa'yong invited si Ella sa party ni lolo. Ayos lang ba sa'yong makita siya mamaya?"Itinago nito sa pamamagitan ng isang matamis na ngiti ang nararamdaman saka napatango na lamang.Handa siyang makita ang dating nobya ng asawa ngunit hindi ang masilayan ang dalawang magkasama mamaya.Baka kasi magselos siya nang wala sa lugar at maluha pa sa harapan ng mga kamag-anak nito.SA KABILA nang magiging presensya ni Ella sa birthday party ng lolo ng kaniyang asawa ay pinaunlakan pa rin nito ang paanyaya ni Noah na magkasama silang bibili ng regalo para rito.Kung noon ay walang mapagsidlan ang tuwa niya sa tuwing sabay silang naglalakad sa harapan ng maraming tao, ngayon naman ay sinasadya nitong magpahuli.Mag-asawa man sila kung ituring ngunit malinaw na sa kaniya ang kasalukuyan nitong posisyon sa puso ni Noah.Hindi naman siya tanga upang ipagsiksikan ang sarili."Why don't we look for a watch?" ani Noah kaya natigilan ito sa paglalakad.Muntik pa siyang masubsob sa likod ng asawa dahil para siyang buntot na nakasunod dito magmula kanina.Bilang at maingat kasi ang bawat hakbang na ginagawa niya mapanatili lamang ang ilang pulgadang distansya sa pagitan nilang dalawa."Hmm. Sure," sagot niya saka napatango na lamang.Hindi materialistic ang lolo ni Noah kaya alam niyang matutuwa ito kahit hindi imported at mamahaling relos ang bibilhin nila para rito, but
NANATILI ang katahimikan ni Nicole hanggang muli nilang marating ang kinaroroonan ng asawa. Mas pinili nitong huwag na lamang sumagot kay Ella at baka magmukha lamang siyang masama kapag nakuha nito ang atensyon ng mga taong pumapasok ng rest room.Maliban sa bahagya nang umiinit ang tainga niya sa takbo ng usapan ay pansin nitong unti-unti na rin siyang pinagtataasan ng boses ng kausap. Iyon din ang dahilan kung bakit mas pinili niyang huwag na lamang itong patulan."Sa tingin mo ba magugustuhan ito ni Lolo?" ani Noah habang nakatingin sa kaniyang direksyon.Ibubuka pa lamang sana ni Nicole ang labi upang sagutin ang tanong nito ngunit naunahan siya ng masiglang sagot ni Ella."Oo naman, Love. Mukhang mamahalin at classy ang design, I'm sure babagay ang relong 'yan sa kahit anong soutin ng lolo mo."'Love?'Muntik na siyang masamid ng sariling laway dahil sa narinig.Nagmukha tuloy hangin ang presensya niya dahil sa lakas ng loob nitong tawaging 'love' si Noah sa mismong harapan niya
SINUBUKAN nitong pakalmahin ang sarili ngunit nanatiling mabigat ang mga yapak ni Nicole habang naglalakad sa tabi ng asawa.Ramdam niya ang mga matang nakapako sa kanilang dalawa habang papasok sa mansyon ng mga Saavedra ngunit binalewala niya iyon. Walang ibang laman ang isipan ni Nicole kung hindi ang kagustuhan nitong maibigay ang regalong hawak bago pa man siya maunahan ni Ella."Nicole? What's wrong?" tanong ni Noah pagkatapos siyang lingunin.Umiling lamang ito saka mas hinigpitan ang pagkakahawak sa braso ng asawa."Ha? Wala naman, Noah. Hindi ko lang inasahang mas marami palang bisita ang Lolo Arman ngayong birthday niya."Kimi siyang ngumiti para kumbinsihin itong 'yon lamang ang dahilan sa likod nang pagiging balisa niya, kahit ang totoong dahilan sa likod n'yon ay ang mga bagay na paulit-ulit na gumugulo sa kaniyang isipan."Is it my fault?" mahina nitong tanong saka bumuntong-hininga. "Dahil ba sa ginawa kong pagha—" Mabilis siyang umiling para huwag nang matapos ni Noah
Napailing si Noah at napabuntong-hininga. Kapagkuwan ay napasulyap ito sa kaniyang direksyon na tila ba may gusto itong sabihin."What do you mean, Ella?" ani Lolo Arman saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa.Lihim siyang napahugot ng malalim na hininga. Maari bang magpaalam muna siya papuntang rest room nang sa gano'n ay tapos na ang usapan sa pagbalik niya?Ayaw na nitong dagdagan pa ang bigat na nararamdaman sa kaniyang dibdib at baka mamaya ay higit pa sa luhang pinakawalan ni Noah ang kumawala sa kaniyang mga mata. Wala rin naman itong balak na magmukhang kawawa sa harapan ng mga bisita ni Lolo Arman kapag sinabi na ng asawa ang malungkot na balita tungkol sa kanilang magiging annulment.Ramdam nitong sinusubukang itago ni Ella ang tuwa ngunit mahahalata pa rin 'yon sa kinang ng mga mata nito. Para bang may balak pa itong gawan siya ng mahabang farewell message oras na malaman ng mga Saavedra ang malungkot na balita."Let's talk about it some other time, Grandpa. It's your b
Huminga siya nang malalim saka mabigat ang kalooban na nagtungo sa dessert section pagkatapos makatanggap ng mahabang katahimikan mula kay Noah. Inasahan niyang may sasabihin man lang ito sa naging tanong niya ngunit ilang minuto lamang silang nagkatitigan. 'Ano ba talaga ang nangyayari, Noah?' bulong niya habang nasa harapan ng chocolate fountain. Hindi nito malaman ang dahilan kung bakit nangingilid ang luha sa mga mata habang iniisip ang mga sekretong tinatago ng asawa magmula nang bumalik ang dati nitong kasintahan. Ang dahilan sa pagkakalumpo ni Ella, ang gaganaping physical therapy at marami pang iba. Hindi naman siguro masamang malaman niya ang mga bagay na 'yon bago siya maglaho na parang bula sa buhay nito, hindi ba? Humigpit ang pagkakahawak niya sa puting ceramic plate na hawak saka mariing ipinikit ang mga mata. Gusto niyang balewalain na lamang ang nalaman at pilitin ang sariling huwag nang manghimasok sa buhay ng asawa ngunit kaagad din siyang napamulat nang
"Are you okay, Nicole?" untag ni Noah na tuluyan nang binasag ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa.Gustuhin man nitong sagutin nang maayos ang asawa ngunit awtomatiko siyang natahimik pagkatapos makitang lumapit ang wheelchair ni Ella sa kinatatayuan ni Noah.Parang kanina lang iniwan niya ito sa loob ng restroom kasama ang binitiwan nitong tanong tungkol sa kaniyang ipinagbubuntis. Mabuti na lang at napansin niyang kasama pala nito ang caregiver habang nakasandal ang wheelchair na kinaroroonan nito sa isang cubicle."Ayos lang ako, Noah. May nakain lang siguro akong nakapagpabaliktad ng sikmura ko," pagsisinungaling niya.Matiim itong tumitig sa kaniya saka napabuga ng marahas na hininga. "Kailangan mong maging maingat sa mga kinakain mo, okay? Last time allergy, ngayon naman sumama ang sikmura mo. Huwag na nating hintaying mas malala pa."Imbes na mainis ay napangiti lamang siya sa mahaba nitong sermon.Sinong mag-aakalang magagawang ipakita ni Noah ang concern na nararamdaman
Dahan-dahang iminulat ni Nicole ang mga mata ngunit bumungad sa kaniya ang kulay puting kisame na mas pinatingkad pa ng liwanag na nagmumula sa ilaw na nasa kaniyang uluhan.Kasabay nang pagmulat ng mga mata nito ay nasilayan niya ang imahe ni Noah sa kaniyang harapan."Thanks goodness, you're awake!" sambit ng asawa na para bang nabunutan ng tinik nang makitang nasa maayos na siyang kalagayan.Sinubukan niyang bumangon sa kinahihigaan ngunit natigilan na lamang nang makita ang swero sa kanang kamay.Lalo lamang lumapit sa kinahihigaan niya ang asawa habang maaaninag na ang pangamba sa mga mata nito."Kumusta na ang pakiramdam mo, Nicole? May masakit ba sa'yo?"Tulala niya itong tinitigan."Anong nangyari, Noah?"Gumala ang paningin nito sa paligid at nakumpirmang nakahiga nga siya sa kwarto nilang mag-asawa. Mabilis tuloy nitong nahigit ang hininga dahil sa antisipasyong nararamdaman.Hindi siya dinala ng asawa sa hospital ngunit sapat na ang swerong nakakabit sa kaniyang kamay upang
Bumuntong-hininga si Nicole saka napatayo na lamang mula sa kinauupuan. Gustuhin man nitong hintayin na matapos ang katahimikang ipinapakita ni Noah ngunit mas lamang ang kagustuhan niyang protektahan ang damdamin at unahin ang kapakanan ng magiging anak nilang dalawa.Noah...Mas lalong nanikip ang dibdib niya habang pinagmamasdan ito sa kaniyang harapan.Nananatili pa rin ang katahimikan ng asawa pero mahahalata sa ekspresyon ng mukha nito ang stress na nararamdaman.Halatang problemado si Noah. Pakiramdam niya tuloy ay may balak na naman itong ipaalala sa kaniyang hindi na magbabago ang desisyon nito sa kabila nang nalaman."Hindi mo kailangang panagutan ang batang nasa sinapupunan ko, Noah."Bumuntong-hininga siya habang nakatitig dito. Siguro naman mapapanatag na ito ngayong siya na mismo ang nagsabi na wala itong kahit konting responsibilidad sa dinadala."What are you talking about, Nicole?" mabilis na tanong ng asawa kapagkuwan ay napakunot ang noo. "I am the father. Of course