One month earlier
Nagmamadaling umakyat si Leyla sa hagdanan ng bahay nila, halos malagutan na siya ng hininga sa pagmamadaling makauwi kaagad. She received a phone call from her cousin, Anne that her father had an arrest warrant for not paying his debt. Abot-abot ang kaba niya dahil sa natanggap na balita.
Hindi na hinintay ni Ley na matapos ang araw, pagkababa ng tawag ay kaagad siyang umalis sa restaurant para puntahan ang ama. Hindi siya naniniwalang may utang ito. Paano nangyari iyon? Wala naman sinabi ang ama na may utang pala ito na hindi pa nababayaran, at siya ang nag-ha-handle ng finances nila kaya malabong hindi niya malalaman kung uutang ito.
Nasa labas pa lamang siya ay naririnig niya na ang singhal at matinis na boses ng pinsan niyang si Anne. Base sa tono ng boses nito ay galit ito at may ka-argumento. Mas lalong lumakas ang marahas na pagkabog ng dibdib ni Ley dahil sa tila komusyon na nangyayari sa bahay nila.
Ley frantically pushed the front door to see what was going on inside their house.
Bigla tumahimik ang buong bahay nang makita siyang nakatayo sa may pintuan. All eyes darted at her. Ley, on the other hand, looked at each member of the family with questioning look.
Nandoon ang lahat sa may sala, ang ama niya, ang dalawang pinsan na sina Anne at Robin at ang kanilang nanay Esing na yaya niya simula pagkabata. Habol niya pa ang hininga habang nakatingin sa mga kamag-anak na ngayon ay nakatitig na rin sa kan’ya.
When Ley darted her sight on the sole person sitting opposite to her father, her breathing hitched.
His piercing blue eyes penetrated her very soul. Naka-de kuwatro ito ng upo sa tapat na coffee table habang nilalaro ng daliri nito ang sariling labi. His eyes traveled on every corner of Ley’s figure which made her feel uneasy.
Seigfreid Matthews! Piping sigaw ng utak ni Ley.
Literal na tumigil ang ikot ng mundo ni Ley nang makita kung sino ang kausap ng papa niya. Ilang taon na niyang hindi nakikita ang taong ito at sa totoo lang ay wala siyang balak na makita muli ito.
He looked more mature and more powerful now. Wala na iyong badboy image na palagi nitong suot noong nasa highschool at college sila. Ang tao na nakikita niya ngayon ay malayong-malayo sa Seig na kilala niya. His aura held so much dominance and authority. Nakanunot ang noo nito animo’y hindi nagustuhan ang biglang pagdating niya.
Nakadama ng panliliit si Ley pero binalewala niya iyon. Taas noo siyang lumapit sa mga ito. The room suddenly became eerie quiet. Kung kanina ay maingay at nagbabangayan ang mga ito, ngayong dumating siya tila naging pipi na ang mga ito.
Nabaling ang tingin ni Ley sa papa niya na walang imik. He was just sitting with his head down. It was a weird reaction from his father. Anton Jimenez is one dominant male, hindi ito basta-basta yumuyuko kapag kausap ang ibang tao. May mainit na kamay na humaplos sa puso ni Ley sa nakikitang panliliit ng ama sa harap ni Seig. Her father looked defeated.
“Dad, ano ito? What’s he doing here? Akala ko ba may summon na galing sa korte tungkol doon sa utang n’yo? Anong utang po iyon?” naguguluhang tanong ni Ley. She bombarded them questions but one dared to answer those.
“Anne, ano ito?” Bumaling siya sa pinsan na ngayon ay walang imik na rin. Umiling lamang ito kay Ley, ayaw magsalita. Ang mga mata nito ay naluluha.
“Ley,” tawag sa kan’ya ng pinsan na si Robin.
Napatingin si Ley sa pinsang lalaki. Bumuntong-hininga lamang ito at naawa siyang tiningnan. Hindi maintindihan ni Ley kung para saan ang awang iyon.
“Bakit ba? May hindi ba ako alam? Dad? And why is this man here?” Tinuro niya si Seig na prenteng nakaupo lamang sa cushioned couch.
Nang walang magsalita ay doon na tumayo si Seig. His powerful aura dominated the whole room. He stood more than six inches tall, and the way he stared at Ley made her feel like she’s nothing to this ruthless billionaire.
Inayos nito ang coat na nagusot bago kumuha ng sigarilyo sa ilalim ng coat nito at sinindihan iyon.
Humithit at nagbuga ito ng usok bago kinuha ang isang papel na nakalatag sa coffee table at inilahad iyon sa kan’ya.
“I’m here for this.” Walang gana nitong sabi. His face was void of any emotions. Ibang-iba sa Seig noon na puno ng kapilyuhan ang mga mata.
Nagdadalawang-isip man ay kinuha ni Ley ang papel at tiningnan kung ano ang nakasulat doon.
Habang binabasa ni Ley ang nakasulat sa papel ay unti-unting lumalakas ang kabog ng dibdib niya hanggang sa hindi niya na nakayanan ang pagbugso ng emosyon sa buong sistema niya. Nanlamig ang kan’yang buong katawan at hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon, kung magagalit ba siya o kamumuhian ang ama.
Hindi niya maintindihan ang nararamdaman; magkahalong galit at pagkamuhi. Tears clouded her eyes as she continued reading the agreement between her father and Seig. An agreement she wasn’t even aware of. An agreement that involves her freedom and happiness.
Sa nanginginig na kamay ay itinaas ni Ley ang papel at naluluhang tumingin sa ama.
“Ano po ito, dad? Bakit may utang kayo sa lalaking ‘to ng ganito kalaki?”
Ley couldn’t believe her father could betray her like that. Hindi lang siya kun’di pati na rin ang buong pamilya. It hurts so much that the man she trusted would sell her to the monsters she hated the most.
When her father’s wet eyes fixed on her, Ley almost collapsed from where she stood. Mabuti at naging mabilis si Robin sa pagsalo ng dalaga.
“Ley, anak. I'm so sorry. I had no choice; those goons will ruin everything once I won’t return their money. Wala akong ibang p’wedeng matakbuhan kun’di si Mr. Matthews lang.” Mr. Jimenez’s pleading eyes broke Ley’s heart more.
“At ano sa tingin mo ang nangyari? You think this man here is a saint to help you out on your debt? Ano ba ang kapalit na hininigi niya? Ha? Paano mo nagawa sa akin ito, dad?”
Doon hindi naka-imik si Anton Jimenez.
“Your father just saved your pretty little ass from those gangsters, Leyla. You shouldn't be shouting at him like that. Anyways, you can go to my office to discuss the details of our wedding. Pasalamat ka nga binigyan ko ng mahabang palugit si Mr. Jimenez, I'm not that cruel, you know.”
Balewala dito na lumuluha na si Leyla dahil sa matinding sama ng loob. Humithit ito ng usok bago ibinuga iyon habang nakatingala.
Marahas na pinahid ni Ley ang mga luha na walang humpay na tumutulo sa pisngi niya. Ang sama-sama ng loob niya. Pakiramdam niya ay pinag-kaisahan siya ng lahat ng tao.
“Anne, may alam ka ba dito? Robin?” tanong ni Ley sa mga pinsan. Pero maging ang mga ito ay hindi sumagot at yumuko lang. Ibig sabihin ay alam ng mga ito!
Walang salita niyang pinunit ang papel sa harapan ni Seig, at itinapon sa harap nito ang huling piraso. She wiped her tears harshly. Taas noon niyang itinuro ang pinto ng bahay nila.
“Makakaalis ka na. Ibabalik ko ang lahat ng pera na inutang namin sa’yo. Bigyan mo lang ako ng sapat panahon na makalikom ng pera.” Matigas na saad ng dalaga. Hindi siya papayag sa gustong mangyari nito. Kahit kailan ay hindi siya papayag na maging pambayad utang, lalong-lalo na sa halimaw na ito.
Nagkibit ng balikat si Seig at isinuksok ang isang kamay sa magkabilang bulsa ng suot nitong slacks.
“Honey, that debt is long overdue. I refuse to accept any payment in a form of cash. You are the only payment that I'm willing to accept, so save your energy.”
“This is illegal! Hindi mo p’wedeng gawing isang collateral ang isang tao. Are you out of your mind.”
Lumapit si Seig sa kinatatayuan ni Ley. With his massive physique and height, Ley felt suffocated and uncomfortable.
Dinungaw nito ang mukha ng dalaga. Ilang pulgada lang ang layo ng mga mukha nila, ang mainit na hininga nito ay tumatama sa mismong mukha ni Ley. But she doesn’t want to back down, she stood her ground firmly.
“Legal or illegal, it doesn’t matter, Ley. You are bound to be my wife.”
Isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ni Seig. Tumabingi ang mukha ng binata sa lakas ng pagdapo ng kamay ni Ley.
Seig was not bothered at all. He just stood straight and a devilish curve appeared on his lips. He even cracked his neck as if he wasn’t hurt by Ley’s slap. Walang salita itong umalis sa bahay nina Ley.
They were all left speechless and shocked. Walang nagsalita ni isa sa kanila. Ang bawat isa ay hindi alam kung ano ang dapat na gawin. Even Anton Jimenez himself didn’t know what to do.
Si Ley ay patuloy pa rin ang mahinang pag-iyak. She was hurt, but at the same time, as looked at her father looking so hopeless and helpless, she couldn’t help but run towards him and hugged him tightly.
Humagulhol ito sa balikat ni Ley, at gano’n din ang dalaga. Naiintindihan niya ang pinagdaanan nito.
“Gagawan ko po ng paraan, dad. Kakausapin ko si Seig. Huwag po kayong mag-alala, malulutas po natin ang lahat.” Patuloy na lumuluha si Ley habang yakap ang ama.
Ang mga pinsan niya ay umiiyak na rin, pati na si nanay Esing.
Ley was determined to negotiate with Seig. That night, she planned everything. She would give him the best option she could give, and she’s firm on her belief that everything will be all right. Ipinapangako niya sa sarili na lulutasin niya ang gulong kinasangkutan ng ama niya. Hindi niya hahayaan na makulong ito.
But fate seemed to have another plan for her.
That night, Ley received a call that would totally change the course of her life forever.
Emerson Sandoval, her boyfriend was detained and accused of rape and murder.
Buong gabi ay hindi nakatulog si Ley dahil sa pag-iyak at pag-iisip. Hindi siya makapaghintay na dumating na ang umaga. She wanted to go to Emerson so desperately. Paanong naakusahan ito ng panggagahasa at pagpatay na napakabait nitong tao. Emerson Sandoval was the sweetest person she ever met. Kilala na ito ni Ley simula pa pagkabata kaya hindi talaga siya naniniwala sa mga ibinibintang sa lalaki. Hindi papayag si Ley na makulong ang nobyo sa kasalanang hindi naman nito ginawa. Sumukip ang dibdib ni Ley sa isipang ang mga mahahalagang lalaki sa buhay niya ay makukulong na lang ng gano’n. Ang kan’yang ama dahil sa utang nito, at si Emerson dahil sa salang hindi nito ginawa. Ipinikit ni Ley ang mga mata habang lulan ang isang taxi. Hindi niya ginamit ang sariling kotse dahil wala siya huwisyo. Kulang siya sa tulog at ang utak niya ay lutang. She can’t even eat properly because of too much thinking. The what ifs are floating inside her head making her unable to focus on anythin
Ley ran a finger into her golden flaxen colored hair. After college, she developed a habit of coloring her hair whenever she feels frustrated. Naging stress reliever niya iyon, at sa tingin niya ay kailangan na naman niyang kulayan ito ngayon. Nanginginig man ang mga kamay sa sobrang kaba ay pilit na pinapakalma ni Ley ang sarili. Kailangan niyang tatagan ang sarili para magawa niya ang kailagang gawin. She needs to convince Seig to give her another option, though she doubts that he will, she’s going to give it a shot. She let out a heavy sigh as she stared at the elevator’s floor indicator. Bawat galaw nito ay lalong lumalakas ang paghampas ng puso niya sa hawla ng kan’yang dibdib. Kinakabahan siya sa paghaharap nila ni Seig. It's been ages, and she saw that he’s a changed man now. Ley knew Seigfreid Matthews since they were little kids. Matalik na kaibigan ito ng kuya Leo niya, at dahil palagi itong nalalagi sa bahay nila, nakilala niya rin ito. Kaya siya kinakabahan dahil kil
“Nababaliw ka na na ba?” Hindi nakapaniwala si Ley sa narinig. Matatalim na tingin ang ibinato niya kay Seig. Pero ang binata ay nagkibit lamang ito ng balikat na tila hindi nito alintana na nagkatagpo ang landas nina Ley at Maxine. Tumayo si Seig mula sa swivel chair nito at nagsimulang magkakad patungo sa direksyon ni Ley. Ley’s initial reaction was to step backwards. Sa paraan pa lang ng pagtingin ni Seig sa kan’ya ay nangatog na ang kan’yang mga binti. “Anong ginagawa mo?” Ley asked Seig. Pilit na pinapatatag ni Ley ang sarili at ang boses niya. Her heart beats faster that it should as Seig inched closer to her every second. Panay ang atras ni Ley habang patuloy naman sa pag-abante si Seig. Nasa mukha nito ang pagkaaliw dahil sa reaksyon niya. He was amused, actually. “I’m not yet doing anything, Ley. Why? You want me to do something?” Tila isang banta iyon sa pandinig ni Ley. Ano ba ang gusto nito? He was acting like he used to before, when they were still in junior
FlashbackNagmamadaling tinungo ni Ley ang comfort room. Panay ang tingin niya sa kanyang orasan. “Shit, hindi na talaga ako aabot.” Mayroon kasi silang oral recitation ngayon at kailangan hindi siya ma-late dahil mala-dragon iyong guro nila. Pero ihing-ihi na siya at hindi niya na kayang pigilan pa ang sarili. She wanted to curse herself. Kaagad na pumasok siya sa cubicle ng comfort room. Mabuti na lang at walang tao. Patapos na siya sa pag-aayos ng sarili nang makarinig siya ng malakas na pagsara ng pinto. Napahinto siya sa ginawang pag-aayos at nakiramdam. Nakakunot ang kanyang noo. “Labas!” Muntik nang humiwalay ang kanyang kaluluwa sa katawan niya sa lakas ng sigaw ng babae na nasa labas, at kilala niya kung sino iyon. Sa halip na matakot sa lakas at tapang boses nito, ay napaikot na lamang ni Ley ang kanyang mga mata. Walang gana niyang binuksan ang pinto ng cubicle at lumabas doon. “What do you want, Maxine?” tanong ni Ley, iyong boses niya ay walang emosyon. Tinun
Malakas ang tibok ng puso ni Ley habang binabagtas niya ang hallway. "Nasaan na ba ang gagong iyon?" Hinihingal na siya sa pinaghalong kaba at bilis ng paglalakad. "Ley, anong nangyari sayo? Bakit ganyan ang itsura mo?" Salubong sa kanya ng isang kaklase, pero hindi niya ito pinansin. Wala na siyang oras para sagutin at makipag-usap. Kailangan na niyang mahanap si Seig sa lalong madaling panahon at baka kung ano pa ang gagawin ng lalaki kay Maxine. Kahit pa sabihin na ayaw na ayaw niya sa lalakeng iyon, pero hindi niya maitatanggi na kilalang-kilala niya si Seig. Alam niya ang ugali niyon at natatakot siya.Kapit-bahay nila ito at best friend ito ng kanyang kuya Leandro. Kaya naman kahit na ayaw niya dahil sa maangas at bastos nitong ugali, ay hindi niya talaga ito maiiwasan. At naiinis siya dahil sa katotohanan na iyon. "Hoy, Ley! Sino ba hinahanap mo? Si Seig ba?" Napahinto si Ley sa mabilis niyang paglalakad at napalingon sa nagsalita. Kaklase din niya iyon, si Edgar. "Nakit
Maghahating-gabi na pero hindi pa rin makatulog si Ley sa dami ng kanyang mga iniisip, at isa na doon ang problema niya kay Seig. Alam naman niyang wala na talaga siyang ibang mapagpipilian. She can't afford to pay her father's debt and she can't let Emerson rot in jail. She already tried to borrow money from several banks, but they all turned her down. At kahit pa makakuha siya ng pera para ipambayad ng utang ay paano naman si Emerson?Alam na niya ang gagawin bukas, iyong utak niya ay alam na kung ano ang nararapat niyang gawin, pero iyong puso niya at ayaw tanggapin ang desisyon na iyon. She let out a sigh and turned to the other side of the bed. Bukas na bukas ay babalik siya sa opisina ni Seig at ilalatag niya ang kanyang naisip na proposal. Oo, papayag siyang magpakasal sa lalaking iyon. May choice ba siya? Wala naman talaga siyang choice. Pero hindi siya papayag na walang makukuha na kapalit bukod sa pagbayad —-Nagamabala ang pag-iisip ni Ley nang biglaang tumunog ang ce
Nakaktitig lamang si Ley sa kan’yang repleksyon sa salaman. The woman she saw on the mirror was different from the woman she was one month ago. Her eyes were soulless and the face was void of any emotions. Kung mayroon man emosyon ang makikita sa mukha niya, iyon ay labis na kalungkutan.Hindi natatakpan ng makapal na makeup ang lungkot at galit sa mga mata niya. If only she could do something, she wouldn’t be in this misery right now. Hindi niya sana pakakasalan ang lalaking lubos na kinamumuhian.What Seig did make her hate him even more! Tuluyan na nitong winasak ang pangarap na bumuo ng pamilya kasama ang lalaking mahal.Ito ang araw kung saan tuluyan niyang isusuko ang pangarap na mamuhay ng masaya kasama ang lalaking mahal. Her heart felt heavy and she doesn’t want to take even a single step out of this room. Gusto niyang ilabas ang lahat ng sama ng loob pero hindi niya alam kung paano.How can Seig be this cruel to her?Tears threatened to roll down her cheeks as she remembered
Maghahating-gabi na pero hindi pa rin makatulog si Ley sa dami ng kanyang mga iniisip, at isa na doon ang problema niya kay Seig. Alam naman niyang wala na talaga siyang ibang mapagpipilian. She can't afford to pay her father's debt and she can't let Emerson rot in jail. She already tried to borrow money from several banks, but they all turned her down. At kahit pa makakuha siya ng pera para ipambayad ng utang ay paano naman si Emerson?Alam na niya ang gagawin bukas, iyong utak niya ay alam na kung ano ang nararapat niyang gawin, pero iyong puso niya at ayaw tanggapin ang desisyon na iyon. She let out a sigh and turned to the other side of the bed. Bukas na bukas ay babalik siya sa opisina ni Seig at ilalatag niya ang kanyang naisip na proposal. Oo, papayag siyang magpakasal sa lalaking iyon. May choice ba siya? Wala naman talaga siyang choice. Pero hindi siya papayag na walang makukuha na kapalit bukod sa pagbayad —-Nagamabala ang pag-iisip ni Ley nang biglaang tumunog ang ce
Malakas ang tibok ng puso ni Ley habang binabagtas niya ang hallway. "Nasaan na ba ang gagong iyon?" Hinihingal na siya sa pinaghalong kaba at bilis ng paglalakad. "Ley, anong nangyari sayo? Bakit ganyan ang itsura mo?" Salubong sa kanya ng isang kaklase, pero hindi niya ito pinansin. Wala na siyang oras para sagutin at makipag-usap. Kailangan na niyang mahanap si Seig sa lalong madaling panahon at baka kung ano pa ang gagawin ng lalaki kay Maxine. Kahit pa sabihin na ayaw na ayaw niya sa lalakeng iyon, pero hindi niya maitatanggi na kilalang-kilala niya si Seig. Alam niya ang ugali niyon at natatakot siya.Kapit-bahay nila ito at best friend ito ng kanyang kuya Leandro. Kaya naman kahit na ayaw niya dahil sa maangas at bastos nitong ugali, ay hindi niya talaga ito maiiwasan. At naiinis siya dahil sa katotohanan na iyon. "Hoy, Ley! Sino ba hinahanap mo? Si Seig ba?" Napahinto si Ley sa mabilis niyang paglalakad at napalingon sa nagsalita. Kaklase din niya iyon, si Edgar. "Nakit
FlashbackNagmamadaling tinungo ni Ley ang comfort room. Panay ang tingin niya sa kanyang orasan. “Shit, hindi na talaga ako aabot.” Mayroon kasi silang oral recitation ngayon at kailangan hindi siya ma-late dahil mala-dragon iyong guro nila. Pero ihing-ihi na siya at hindi niya na kayang pigilan pa ang sarili. She wanted to curse herself. Kaagad na pumasok siya sa cubicle ng comfort room. Mabuti na lang at walang tao. Patapos na siya sa pag-aayos ng sarili nang makarinig siya ng malakas na pagsara ng pinto. Napahinto siya sa ginawang pag-aayos at nakiramdam. Nakakunot ang kanyang noo. “Labas!” Muntik nang humiwalay ang kanyang kaluluwa sa katawan niya sa lakas ng sigaw ng babae na nasa labas, at kilala niya kung sino iyon. Sa halip na matakot sa lakas at tapang boses nito, ay napaikot na lamang ni Ley ang kanyang mga mata. Walang gana niyang binuksan ang pinto ng cubicle at lumabas doon. “What do you want, Maxine?” tanong ni Ley, iyong boses niya ay walang emosyon. Tinun
“Nababaliw ka na na ba?” Hindi nakapaniwala si Ley sa narinig. Matatalim na tingin ang ibinato niya kay Seig. Pero ang binata ay nagkibit lamang ito ng balikat na tila hindi nito alintana na nagkatagpo ang landas nina Ley at Maxine. Tumayo si Seig mula sa swivel chair nito at nagsimulang magkakad patungo sa direksyon ni Ley. Ley’s initial reaction was to step backwards. Sa paraan pa lang ng pagtingin ni Seig sa kan’ya ay nangatog na ang kan’yang mga binti. “Anong ginagawa mo?” Ley asked Seig. Pilit na pinapatatag ni Ley ang sarili at ang boses niya. Her heart beats faster that it should as Seig inched closer to her every second. Panay ang atras ni Ley habang patuloy naman sa pag-abante si Seig. Nasa mukha nito ang pagkaaliw dahil sa reaksyon niya. He was amused, actually. “I’m not yet doing anything, Ley. Why? You want me to do something?” Tila isang banta iyon sa pandinig ni Ley. Ano ba ang gusto nito? He was acting like he used to before, when they were still in junior
Ley ran a finger into her golden flaxen colored hair. After college, she developed a habit of coloring her hair whenever she feels frustrated. Naging stress reliever niya iyon, at sa tingin niya ay kailangan na naman niyang kulayan ito ngayon. Nanginginig man ang mga kamay sa sobrang kaba ay pilit na pinapakalma ni Ley ang sarili. Kailangan niyang tatagan ang sarili para magawa niya ang kailagang gawin. She needs to convince Seig to give her another option, though she doubts that he will, she’s going to give it a shot. She let out a heavy sigh as she stared at the elevator’s floor indicator. Bawat galaw nito ay lalong lumalakas ang paghampas ng puso niya sa hawla ng kan’yang dibdib. Kinakabahan siya sa paghaharap nila ni Seig. It's been ages, and she saw that he’s a changed man now. Ley knew Seigfreid Matthews since they were little kids. Matalik na kaibigan ito ng kuya Leo niya, at dahil palagi itong nalalagi sa bahay nila, nakilala niya rin ito. Kaya siya kinakabahan dahil kil
Buong gabi ay hindi nakatulog si Ley dahil sa pag-iyak at pag-iisip. Hindi siya makapaghintay na dumating na ang umaga. She wanted to go to Emerson so desperately. Paanong naakusahan ito ng panggagahasa at pagpatay na napakabait nitong tao. Emerson Sandoval was the sweetest person she ever met. Kilala na ito ni Ley simula pa pagkabata kaya hindi talaga siya naniniwala sa mga ibinibintang sa lalaki. Hindi papayag si Ley na makulong ang nobyo sa kasalanang hindi naman nito ginawa. Sumukip ang dibdib ni Ley sa isipang ang mga mahahalagang lalaki sa buhay niya ay makukulong na lang ng gano’n. Ang kan’yang ama dahil sa utang nito, at si Emerson dahil sa salang hindi nito ginawa. Ipinikit ni Ley ang mga mata habang lulan ang isang taxi. Hindi niya ginamit ang sariling kotse dahil wala siya huwisyo. Kulang siya sa tulog at ang utak niya ay lutang. She can’t even eat properly because of too much thinking. The what ifs are floating inside her head making her unable to focus on anythin
One month earlier Nagmamadaling umakyat si Leyla sa hagdanan ng bahay nila, halos malagutan na siya ng hininga sa pagmamadaling makauwi kaagad. She received a phone call from her cousin, Anne that her father had an arrest warrant for not paying his debt. Abot-abot ang kaba niya dahil sa natanggap na balita. Hindi na hinintay ni Ley na matapos ang araw, pagkababa ng tawag ay kaagad siyang umalis sa restaurant para puntahan ang ama. Hindi siya naniniwalang may utang ito. Paano nangyari iyon? Wala naman sinabi ang ama na may utang pala ito na hindi pa nababayaran, at siya ang nag-ha-handle ng finances nila kaya malabong hindi niya malalaman kung uutang ito. Nasa labas pa lamang siya ay naririnig niya na ang singhal at matinis na boses ng pinsan niyang si Anne. Base sa tono ng boses nito ay galit ito at may ka-argumento. Mas lalong lumakas ang marahas na pagkabog ng dibdib ni Ley dahil sa tila komusyon na nangyayari sa bahay nila. Ley frantically pushed the front door to see wh
Nakaktitig lamang si Ley sa kan’yang repleksyon sa salaman. The woman she saw on the mirror was different from the woman she was one month ago. Her eyes were soulless and the face was void of any emotions. Kung mayroon man emosyon ang makikita sa mukha niya, iyon ay labis na kalungkutan.Hindi natatakpan ng makapal na makeup ang lungkot at galit sa mga mata niya. If only she could do something, she wouldn’t be in this misery right now. Hindi niya sana pakakasalan ang lalaking lubos na kinamumuhian.What Seig did make her hate him even more! Tuluyan na nitong winasak ang pangarap na bumuo ng pamilya kasama ang lalaking mahal.Ito ang araw kung saan tuluyan niyang isusuko ang pangarap na mamuhay ng masaya kasama ang lalaking mahal. Her heart felt heavy and she doesn’t want to take even a single step out of this room. Gusto niyang ilabas ang lahat ng sama ng loob pero hindi niya alam kung paano.How can Seig be this cruel to her?Tears threatened to roll down her cheeks as she remembered