Flashback
Nagmamadaling tinungo ni Ley ang comfort room. Panay ang tingin niya sa kanyang orasan. “Shit, hindi na talaga ako aabot.” Mayroon kasi silang oral recitation ngayon at kailangan hindi siya ma-late dahil mala-dragon iyong guro nila. Pero ihing-ihi na siya at hindi niya na kayang pigilan pa ang sarili. She wanted to curse herself. Kaagad na pumasok siya sa cubicle ng comfort room. Mabuti na lang at walang tao. Patapos na siya sa pag-aayos ng sarili nang makarinig siya ng malakas na pagsara ng pinto. Napahinto siya sa ginawang pag-aayos at nakiramdam. Nakakunot ang kanyang noo. “Labas!” Muntik nang humiwalay ang kanyang kaluluwa sa katawan niya sa lakas ng sigaw ng babae na nasa labas, at kilala niya kung sino iyon. Sa halip na matakot sa lakas at tapang boses nito, ay napaikot na lamang ni Ley ang kanyang mga mata. Walang gana niyang binuksan ang pinto ng cubicle at lumabas doon. “What do you want, Maxine?” tanong ni Ley, iyong boses niya ay walang emosyon. Tinungo ni Ley ang malaking salamin sa harap ng sink at binalewala si Maxine. Inilabas niya ang kanayng lip tint at pulbo.Natawa ito. “Dito ka lang pala nagtatago, ha…” Pinag-ekis nito ang mga braso habang sinusuri siya nito mula ulo hanggang paa, halatang insecure ito.Tumawa din ang dalawang mga alipores na kasama nito. Ley rolled her eyes in annoyance. “Hindi ako nagtatago, okay?. At sino ka ba para katakutan ko? Masyado yatang mataas ang tingin mo sa sarili mo, Maxine.” Ley applied some lip tint and powder on her face. Pero hindi pa siya natapos sa kanyang ginagawa at may humila na sa kanyang buhok at hinagis siya sa sahig. Impit na sigaw ang kumawala sa kanyang bibig dahil sa pagkabigla niya. “Shit!” Napamura siya sa sakit ng kanyang ulo at balakang na tumama sa konkretong sahig ng comfort room. Ley looked up to see Maxine grinning down at her like she’s a masterpiece that she had done. “What is wrong with you? Ano ba ang problema mo?!” Malakas na sigaw ni Ley. Maxine had been bullying her ever since she transferred to this school. Isa ito sa mga babaeng lantaran na nagpapahayag na gusto nila si Seig. At isa lang din ito sa mga babaeng naiinis sa kanya.Kahit na ilang beses na niyang sinabi na wala siyang gusto sa tarantadong iyon, ay hindi pa rin tumitigil si Maxine sa pagpapahirap sa kanya. She’s really a pain in the ass. Masyadong selosa kahit na wala naman karapatang magselos. “Ikaw! Ikaw ang problema ko!” Nanggagalaiting sigaw nito.Akmang tatayo na si Ley pero bigla na lamang siyang hinawakan ng dalawang kasama ni Maxine. “Not so fast, bitch!” “Bitaw nga! Ano ba!” Pilit na kumkawala si Ley sa hawak ng dalawa pero mas malakas ang mga ito. “Huwag ka na lang kasing pumalag,” ani ng isang kasama nito. Ley knew her. Her name is Katarina, she’s the daughter of one of the main sponsors of the school. Napaka bully din ng babaeng ito. Bawal sa skwelahan nila ang paggamit ng pulang lipstick, pero itong si Katarina ay walang pakialam doon. “Ilang beses ko nang sinabi sayo na huwag kang naglalalapit kay Seig!” Singhal nito sa kanya sabay hila ng kanyan buhok. Napapikit na lamang si Ley sa sakit ng paghila nito sa kanyang buhok, pakiramdam niya at matatanggal ang anit niya. “At ilang beses ko na bang sinabi sayo na hindi ako nag lumalapit kay Seig! Siya ang kusang lumalapit sa akin. Kasalanan ko bang ayaw niya sa’yo, ha?” Kitang-kita ni Ley ang pagpula ng mukha ni Maxine. Hindi niya mapigilang matawa sa reaksyon nito. Totoo ngang masakit malaman ang katutuhanan. “You, bitch! How dare you?!” Parang aswang ang mukha nin Maxine nang umabante siya para sampalin si Ley. Rinig na rinig mula sa labas ng comfort room ang ingay nila. Ley versus three girls. At syempre, hinding-hindi magpapatalo si Ley kahit pa tatlo ang kalaban niya. Matapos ang halos isang oras, ay nasa guidance counselor office na silang apat. Lahat ay mukhang bruha, magulo ang buhok, wala na sa ayos ang mga uniporme at puro sugat ang mukha at katawan nila. Napapikit ang guidance counselor na si Mr. Pelegrino. “Ms. Jimenez, ilang beses ko na bang sinabi sa’yo na kailangan mong umayos dahil dito nakasasalay ang scholarship mo? May isang warning ka na, and now this happened?”Napangiwi si Ley. Totoo iyon, may warning na siya mula sa principal at guidance coounselor nila. Pero hindi rin naman niya kayang manahimik na lang. Ano iyon? Papayag na lang siya na aapihin siya ng mga mayayaman na babae sa school? At ang malala pa rito ay si Seig ang dahilan kung bakit siya binubuly ng mga ito. Muling umusbong ang galit niya para sa lalaki. “I’m so sorry, Mr. Pelegrino.” Tanging iyon na lamang ang nasabi ni Ley. Wala naman kasing magagawa ang pagdepensa niya sa sarili. “See that, Mr. Pelegrino? She’s not even sincere with her apologies! She’s a bitch! Wala naman kaming ginawa ng mga friends ko - “Enough!” Hindi na natapos nin Maxine ang pagngawa niya nang biglang sumigaw si Mr. Pelegrino. Napapitlag ang lahat ng nasa loob ng guidance center. Ang ibang mga estudyante na nasa labas ay napapitlag din. “I want all of your parents here tomorrow morning!” Matigas na deklara ng matandang lalaki. “But, sir… Nasa out of town business meeting po ang mom ko.” Maarteng sagot ni Bea, isa sa mga kaibigan ni Maxine. “Wala akong pakialam! Ilang beses na kayong nasangkot sa bullying, at hinding-hindi ko na ito palalampasin. “What?” Sabay na angal ng tatlo. “Sir, we are the ones who were bullied here! We’re the victims!” Sinubukan pa ni Maxine na magpalusot. Si Ley naman ay nananahimik lang sa isang sulok. Nawalan na siya ng gana na ipagtanggol ang sarili niya. Nanghihina na rin siya dahil masakit ang katawan niya. Ikaw ba naman pagtulongan ng tatlong demonyeta? Pero parang tumigil ang pag-ikot ng kanyang mundo nang marinig niya ang pamilyar na boses.“Where the fuck is she?” Lahat ng ulo sa loob ng guidance center ay nabaling sa pinto na bigla na lamang itong bumukas ng malakas. Seigfred Matthews was livid. “Mr. Matthews! You’re not allowed here!” Puna ni Pelegrino. Walang pakundangan na pumasok si Seig, hindi man lang nito nilingon ang matandang counselor. His eyes were set to where Ley was sitting. Nagbabaga ang mga mata nito habang papalipit sa dalaga. Lumuhod ito sa harap ni Ley at hinawakan ang kanyang mukha. Kaagad din naman na umiwas ang dalaga. “Fuck, who did this to you?” mahina pero puno ng galit ang boses nito habang nakatitig sa mukha ng dalaga. “Ano ba ang pakialam mo? Ikaw ang dahilan ng lahat ng ito, tarantado ka.” Mariing tugon ni Ley.Bumaling si Seig sa lugar ni Maxine at binato ito ng isang nakakamatay na tingin. “Maxine did this to you again?” “Umalis ka dito, bwesit ka.” Mahinang saad ni Ley, pero rinig iyon ni Seig. Nagbuga ng hangin si Seig, pinapakalma ang sarili, pero mukhang hindi iyon effective. Ha looked at Maxine with his murderous gaze. “I didn’t do anything, Seig! She’s the one who started it all! I just defended myself!” Depensa ni Maxine. Tumayo mula sa silya niya si Pelegrino at akmang paalisin si Seig nang bigla na lamang itong tumayo. Without a word, he dragged Maxine out of the guidance counselor’s office. Nanginginig ang buong katawan ni Seig habang kinakaladkad si Maxine. Mr. Pelegrino tried to stop him, but one of the guards tapped his shoulder, it’s a warning not to associate himself with that trouble. Naiwan naman sa loob ng office si Ley na nakatulala lamang sa pintong nilabasan nina Seig at Maxine. She still couldn’t process what just happened. Sanay naman siya na palaging nakikialam si Seig sa mga nangyayari sa kanya kahit na pinagtatabuyan niya ito palagi. Pero iyong ginawa nitong pagkaladkad kay Maxine sa harap mismo ng kanilang counselor ay nakakabahala. Iyon ang unang beses niyang nakita si Seig na galit na galit. Palagi naman kasi itong nakatawa at puro kalokohan ang nasa isip. She blinked a few times before she came back to her senses.Walang salitang tumayo si Ley at tumakbo palabas ng office para sundan ang mga ito. It’s not that she cared for Maxine. Hindi lang gusto ni Ley na may gagawin si Seig para sa kanya. She doesn’t want him to be involved with her life. Ayaw niyang magkaroon ng utang na loob sa lalaking iyon.Malakas ang tibok ng puso ni Ley habang binabagtas niya ang hallway. "Nasaan na ba ang gagong iyon?" Hinihingal na siya sa pinaghalong kaba at bilis ng paglalakad. "Ley, anong nangyari sayo? Bakit ganyan ang itsura mo?" Salubong sa kanya ng isang kaklase, pero hindi niya ito pinansin. Wala na siyang oras para sagutin at makipag-usap. Kailangan na niyang mahanap si Seig sa lalong madaling panahon at baka kung ano pa ang gagawin ng lalaki kay Maxine. Kahit pa sabihin na ayaw na ayaw niya sa lalakeng iyon, pero hindi niya maitatanggi na kilalang-kilala niya si Seig. Alam niya ang ugali niyon at natatakot siya.Kapit-bahay nila ito at best friend ito ng kanyang kuya Leandro. Kaya naman kahit na ayaw niya dahil sa maangas at bastos nitong ugali, ay hindi niya talaga ito maiiwasan. At naiinis siya dahil sa katotohanan na iyon. "Hoy, Ley! Sino ba hinahanap mo? Si Seig ba?" Napahinto si Ley sa mabilis niyang paglalakad at napalingon sa nagsalita. Kaklase din niya iyon, si Edgar. "Nakit
Maghahating-gabi na pero hindi pa rin makatulog si Ley sa dami ng kanyang mga iniisip, at isa na doon ang problema niya kay Seig. Alam naman niyang wala na talaga siyang ibang mapagpipilian. She can't afford to pay her father's debt and she can't let Emerson rot in jail. She already tried to borrow money from several banks, but they all turned her down. At kahit pa makakuha siya ng pera para ipambayad ng utang ay paano naman si Emerson?Alam na niya ang gagawin bukas, iyong utak niya ay alam na kung ano ang nararapat niyang gawin, pero iyong puso niya at ayaw tanggapin ang desisyon na iyon. She let out a sigh and turned to the other side of the bed. Bukas na bukas ay babalik siya sa opisina ni Seig at ilalatag niya ang kanyang naisip na proposal. Oo, papayag siyang magpakasal sa lalaking iyon. May choice ba siya? Wala naman talaga siyang choice. Pero hindi siya papayag na walang makukuha na kapalit bukod sa pagbayad —-Nagamabala ang pag-iisip ni Ley nang biglaang tumunog ang ce
Nakaktitig lamang si Ley sa kan’yang repleksyon sa salaman. The woman she saw on the mirror was different from the woman she was one month ago. Her eyes were soulless and the face was void of any emotions. Kung mayroon man emosyon ang makikita sa mukha niya, iyon ay labis na kalungkutan.Hindi natatakpan ng makapal na makeup ang lungkot at galit sa mga mata niya. If only she could do something, she wouldn’t be in this misery right now. Hindi niya sana pakakasalan ang lalaking lubos na kinamumuhian.What Seig did make her hate him even more! Tuluyan na nitong winasak ang pangarap na bumuo ng pamilya kasama ang lalaking mahal.Ito ang araw kung saan tuluyan niyang isusuko ang pangarap na mamuhay ng masaya kasama ang lalaking mahal. Her heart felt heavy and she doesn’t want to take even a single step out of this room. Gusto niyang ilabas ang lahat ng sama ng loob pero hindi niya alam kung paano.How can Seig be this cruel to her?Tears threatened to roll down her cheeks as she remembered
One month earlier Nagmamadaling umakyat si Leyla sa hagdanan ng bahay nila, halos malagutan na siya ng hininga sa pagmamadaling makauwi kaagad. She received a phone call from her cousin, Anne that her father had an arrest warrant for not paying his debt. Abot-abot ang kaba niya dahil sa natanggap na balita. Hindi na hinintay ni Ley na matapos ang araw, pagkababa ng tawag ay kaagad siyang umalis sa restaurant para puntahan ang ama. Hindi siya naniniwalang may utang ito. Paano nangyari iyon? Wala naman sinabi ang ama na may utang pala ito na hindi pa nababayaran, at siya ang nag-ha-handle ng finances nila kaya malabong hindi niya malalaman kung uutang ito. Nasa labas pa lamang siya ay naririnig niya na ang singhal at matinis na boses ng pinsan niyang si Anne. Base sa tono ng boses nito ay galit ito at may ka-argumento. Mas lalong lumakas ang marahas na pagkabog ng dibdib ni Ley dahil sa tila komusyon na nangyayari sa bahay nila. Ley frantically pushed the front door to see wh
Buong gabi ay hindi nakatulog si Ley dahil sa pag-iyak at pag-iisip. Hindi siya makapaghintay na dumating na ang umaga. She wanted to go to Emerson so desperately. Paanong naakusahan ito ng panggagahasa at pagpatay na napakabait nitong tao. Emerson Sandoval was the sweetest person she ever met. Kilala na ito ni Ley simula pa pagkabata kaya hindi talaga siya naniniwala sa mga ibinibintang sa lalaki. Hindi papayag si Ley na makulong ang nobyo sa kasalanang hindi naman nito ginawa. Sumukip ang dibdib ni Ley sa isipang ang mga mahahalagang lalaki sa buhay niya ay makukulong na lang ng gano’n. Ang kan’yang ama dahil sa utang nito, at si Emerson dahil sa salang hindi nito ginawa. Ipinikit ni Ley ang mga mata habang lulan ang isang taxi. Hindi niya ginamit ang sariling kotse dahil wala siya huwisyo. Kulang siya sa tulog at ang utak niya ay lutang. She can’t even eat properly because of too much thinking. The what ifs are floating inside her head making her unable to focus on anythin
Ley ran a finger into her golden flaxen colored hair. After college, she developed a habit of coloring her hair whenever she feels frustrated. Naging stress reliever niya iyon, at sa tingin niya ay kailangan na naman niyang kulayan ito ngayon. Nanginginig man ang mga kamay sa sobrang kaba ay pilit na pinapakalma ni Ley ang sarili. Kailangan niyang tatagan ang sarili para magawa niya ang kailagang gawin. She needs to convince Seig to give her another option, though she doubts that he will, she’s going to give it a shot. She let out a heavy sigh as she stared at the elevator’s floor indicator. Bawat galaw nito ay lalong lumalakas ang paghampas ng puso niya sa hawla ng kan’yang dibdib. Kinakabahan siya sa paghaharap nila ni Seig. It's been ages, and she saw that he’s a changed man now. Ley knew Seigfreid Matthews since they were little kids. Matalik na kaibigan ito ng kuya Leo niya, at dahil palagi itong nalalagi sa bahay nila, nakilala niya rin ito. Kaya siya kinakabahan dahil kil
“Nababaliw ka na na ba?” Hindi nakapaniwala si Ley sa narinig. Matatalim na tingin ang ibinato niya kay Seig. Pero ang binata ay nagkibit lamang ito ng balikat na tila hindi nito alintana na nagkatagpo ang landas nina Ley at Maxine. Tumayo si Seig mula sa swivel chair nito at nagsimulang magkakad patungo sa direksyon ni Ley. Ley’s initial reaction was to step backwards. Sa paraan pa lang ng pagtingin ni Seig sa kan’ya ay nangatog na ang kan’yang mga binti. “Anong ginagawa mo?” Ley asked Seig. Pilit na pinapatatag ni Ley ang sarili at ang boses niya. Her heart beats faster that it should as Seig inched closer to her every second. Panay ang atras ni Ley habang patuloy naman sa pag-abante si Seig. Nasa mukha nito ang pagkaaliw dahil sa reaksyon niya. He was amused, actually. “I’m not yet doing anything, Ley. Why? You want me to do something?” Tila isang banta iyon sa pandinig ni Ley. Ano ba ang gusto nito? He was acting like he used to before, when they were still in junior
Maghahating-gabi na pero hindi pa rin makatulog si Ley sa dami ng kanyang mga iniisip, at isa na doon ang problema niya kay Seig. Alam naman niyang wala na talaga siyang ibang mapagpipilian. She can't afford to pay her father's debt and she can't let Emerson rot in jail. She already tried to borrow money from several banks, but they all turned her down. At kahit pa makakuha siya ng pera para ipambayad ng utang ay paano naman si Emerson?Alam na niya ang gagawin bukas, iyong utak niya ay alam na kung ano ang nararapat niyang gawin, pero iyong puso niya at ayaw tanggapin ang desisyon na iyon. She let out a sigh and turned to the other side of the bed. Bukas na bukas ay babalik siya sa opisina ni Seig at ilalatag niya ang kanyang naisip na proposal. Oo, papayag siyang magpakasal sa lalaking iyon. May choice ba siya? Wala naman talaga siyang choice. Pero hindi siya papayag na walang makukuha na kapalit bukod sa pagbayad —-Nagamabala ang pag-iisip ni Ley nang biglaang tumunog ang ce
Malakas ang tibok ng puso ni Ley habang binabagtas niya ang hallway. "Nasaan na ba ang gagong iyon?" Hinihingal na siya sa pinaghalong kaba at bilis ng paglalakad. "Ley, anong nangyari sayo? Bakit ganyan ang itsura mo?" Salubong sa kanya ng isang kaklase, pero hindi niya ito pinansin. Wala na siyang oras para sagutin at makipag-usap. Kailangan na niyang mahanap si Seig sa lalong madaling panahon at baka kung ano pa ang gagawin ng lalaki kay Maxine. Kahit pa sabihin na ayaw na ayaw niya sa lalakeng iyon, pero hindi niya maitatanggi na kilalang-kilala niya si Seig. Alam niya ang ugali niyon at natatakot siya.Kapit-bahay nila ito at best friend ito ng kanyang kuya Leandro. Kaya naman kahit na ayaw niya dahil sa maangas at bastos nitong ugali, ay hindi niya talaga ito maiiwasan. At naiinis siya dahil sa katotohanan na iyon. "Hoy, Ley! Sino ba hinahanap mo? Si Seig ba?" Napahinto si Ley sa mabilis niyang paglalakad at napalingon sa nagsalita. Kaklase din niya iyon, si Edgar. "Nakit
FlashbackNagmamadaling tinungo ni Ley ang comfort room. Panay ang tingin niya sa kanyang orasan. “Shit, hindi na talaga ako aabot.” Mayroon kasi silang oral recitation ngayon at kailangan hindi siya ma-late dahil mala-dragon iyong guro nila. Pero ihing-ihi na siya at hindi niya na kayang pigilan pa ang sarili. She wanted to curse herself. Kaagad na pumasok siya sa cubicle ng comfort room. Mabuti na lang at walang tao. Patapos na siya sa pag-aayos ng sarili nang makarinig siya ng malakas na pagsara ng pinto. Napahinto siya sa ginawang pag-aayos at nakiramdam. Nakakunot ang kanyang noo. “Labas!” Muntik nang humiwalay ang kanyang kaluluwa sa katawan niya sa lakas ng sigaw ng babae na nasa labas, at kilala niya kung sino iyon. Sa halip na matakot sa lakas at tapang boses nito, ay napaikot na lamang ni Ley ang kanyang mga mata. Walang gana niyang binuksan ang pinto ng cubicle at lumabas doon. “What do you want, Maxine?” tanong ni Ley, iyong boses niya ay walang emosyon. Tinun
“Nababaliw ka na na ba?” Hindi nakapaniwala si Ley sa narinig. Matatalim na tingin ang ibinato niya kay Seig. Pero ang binata ay nagkibit lamang ito ng balikat na tila hindi nito alintana na nagkatagpo ang landas nina Ley at Maxine. Tumayo si Seig mula sa swivel chair nito at nagsimulang magkakad patungo sa direksyon ni Ley. Ley’s initial reaction was to step backwards. Sa paraan pa lang ng pagtingin ni Seig sa kan’ya ay nangatog na ang kan’yang mga binti. “Anong ginagawa mo?” Ley asked Seig. Pilit na pinapatatag ni Ley ang sarili at ang boses niya. Her heart beats faster that it should as Seig inched closer to her every second. Panay ang atras ni Ley habang patuloy naman sa pag-abante si Seig. Nasa mukha nito ang pagkaaliw dahil sa reaksyon niya. He was amused, actually. “I’m not yet doing anything, Ley. Why? You want me to do something?” Tila isang banta iyon sa pandinig ni Ley. Ano ba ang gusto nito? He was acting like he used to before, when they were still in junior
Ley ran a finger into her golden flaxen colored hair. After college, she developed a habit of coloring her hair whenever she feels frustrated. Naging stress reliever niya iyon, at sa tingin niya ay kailangan na naman niyang kulayan ito ngayon. Nanginginig man ang mga kamay sa sobrang kaba ay pilit na pinapakalma ni Ley ang sarili. Kailangan niyang tatagan ang sarili para magawa niya ang kailagang gawin. She needs to convince Seig to give her another option, though she doubts that he will, she’s going to give it a shot. She let out a heavy sigh as she stared at the elevator’s floor indicator. Bawat galaw nito ay lalong lumalakas ang paghampas ng puso niya sa hawla ng kan’yang dibdib. Kinakabahan siya sa paghaharap nila ni Seig. It's been ages, and she saw that he’s a changed man now. Ley knew Seigfreid Matthews since they were little kids. Matalik na kaibigan ito ng kuya Leo niya, at dahil palagi itong nalalagi sa bahay nila, nakilala niya rin ito. Kaya siya kinakabahan dahil kil
Buong gabi ay hindi nakatulog si Ley dahil sa pag-iyak at pag-iisip. Hindi siya makapaghintay na dumating na ang umaga. She wanted to go to Emerson so desperately. Paanong naakusahan ito ng panggagahasa at pagpatay na napakabait nitong tao. Emerson Sandoval was the sweetest person she ever met. Kilala na ito ni Ley simula pa pagkabata kaya hindi talaga siya naniniwala sa mga ibinibintang sa lalaki. Hindi papayag si Ley na makulong ang nobyo sa kasalanang hindi naman nito ginawa. Sumukip ang dibdib ni Ley sa isipang ang mga mahahalagang lalaki sa buhay niya ay makukulong na lang ng gano’n. Ang kan’yang ama dahil sa utang nito, at si Emerson dahil sa salang hindi nito ginawa. Ipinikit ni Ley ang mga mata habang lulan ang isang taxi. Hindi niya ginamit ang sariling kotse dahil wala siya huwisyo. Kulang siya sa tulog at ang utak niya ay lutang. She can’t even eat properly because of too much thinking. The what ifs are floating inside her head making her unable to focus on anythin
One month earlier Nagmamadaling umakyat si Leyla sa hagdanan ng bahay nila, halos malagutan na siya ng hininga sa pagmamadaling makauwi kaagad. She received a phone call from her cousin, Anne that her father had an arrest warrant for not paying his debt. Abot-abot ang kaba niya dahil sa natanggap na balita. Hindi na hinintay ni Ley na matapos ang araw, pagkababa ng tawag ay kaagad siyang umalis sa restaurant para puntahan ang ama. Hindi siya naniniwalang may utang ito. Paano nangyari iyon? Wala naman sinabi ang ama na may utang pala ito na hindi pa nababayaran, at siya ang nag-ha-handle ng finances nila kaya malabong hindi niya malalaman kung uutang ito. Nasa labas pa lamang siya ay naririnig niya na ang singhal at matinis na boses ng pinsan niyang si Anne. Base sa tono ng boses nito ay galit ito at may ka-argumento. Mas lalong lumakas ang marahas na pagkabog ng dibdib ni Ley dahil sa tila komusyon na nangyayari sa bahay nila. Ley frantically pushed the front door to see wh
Nakaktitig lamang si Ley sa kan’yang repleksyon sa salaman. The woman she saw on the mirror was different from the woman she was one month ago. Her eyes were soulless and the face was void of any emotions. Kung mayroon man emosyon ang makikita sa mukha niya, iyon ay labis na kalungkutan.Hindi natatakpan ng makapal na makeup ang lungkot at galit sa mga mata niya. If only she could do something, she wouldn’t be in this misery right now. Hindi niya sana pakakasalan ang lalaking lubos na kinamumuhian.What Seig did make her hate him even more! Tuluyan na nitong winasak ang pangarap na bumuo ng pamilya kasama ang lalaking mahal.Ito ang araw kung saan tuluyan niyang isusuko ang pangarap na mamuhay ng masaya kasama ang lalaking mahal. Her heart felt heavy and she doesn’t want to take even a single step out of this room. Gusto niyang ilabas ang lahat ng sama ng loob pero hindi niya alam kung paano.How can Seig be this cruel to her?Tears threatened to roll down her cheeks as she remembered