CHAPTER 60

ANG GULAT NI NATALIA nang bigla na lamang itong dumating sa bahay nila.

“So, itinapon ka na bang pabalik ditto ng pinsan ko?” Nakangising tanong nito sa kanya. Sinigurado niyang naka-lock ang gate nila kaya hanggang sa labas lang ito ngayon. “Nasaan ang kapatid mo?”

“Hindi ko alam. At pwede ba, umalis ka na kung ayaw mong ipabaranggay ka namin?” Singhal niya rito.

“Yan ang gusto ko saiyo eh. Suplada. Kala mo kung sinong di makabasag pinggan,” may sarcasm sa tonong sabi nito habang tinitingnan siya na waring gustong-gusto na siyang hubaran.

Nangigigil siya sa galit.

“Yang kabastusan mo, huwag na huwag mong dadalhin ditto.” Sabi niya rito, nagpipigil lang siya sa inis pero kanina pa niya gustong damputin ang batong nasa tabi niya at batuhin ito para magtanda. Pero kapag ginawa niya iyon ay mas lalo lang itong mangugulo sa kanila.

Ang lakas ng tawa nito, “Magkano ba gusto mo para maikama rin kita? Iyong kapatid