Sumang-ayon naman si Hannah. “Tama!” Nagulat si Aldred sa sinabi noong dalawa at saka nagsalita. “Aba, mainitin pala ang ulo nitong si Simon, ano?” “Hindi, mabait naman ‘yan. Minsan nga lang ay hindi mo mabasa ang ugali pero para sa akin ay okay naman siya. Hindi ko lang alam bakit ngayon ay parang nakakain siya ng sili dahil ang init ng ulo niya,” sagot ni Mary. Hindi talaga matigil ang pagiging madaldal niya kahit na may kinakain na siya. Noong dumating na ang in-order na pagkain ay hindi na kumain si Hannah dahil busog na siya. Hinayaan na lang niya na sina Simon at Mary ang kumain noon. Kitang-kita ni Hannah na sobrang saya ni Mary na makakasabay niya sa pagkain si Simon pero nawala agad ang saya na iyon nang sabihin ni Simon na kumain na siyang mag-isa dahil madami ring gagawing trabaho si Simon. “Ang saya-saya mo, akala ko ay mababadtrip ka na eh,” sabi ni Aldred kay Hannah. “O, bakit naman ako mababadtrip? Busog naman ako. Isa pa, hindi naman ako ‘yong klase ng tao
Bandang huli ay hindi na din nakakain ng lunch si Simon, hindi din niya gaanong kinausap si Hannah. Pakiramdam tuloy ni Hannah ay galit ito sa kanya. Pero hindi din maisip ni Hannah kung bakit magagalit si Simon, lalo pa at wala naman siyang maisip na ginawa niyang masama. Isa pa, puro trabaho na nga lang sila. Magkakagalit pa? Sa mga sumunod na araw ay lalong naging mas malamig ang pakikitungo niya kay Hannah, puro trabaho na lang ang kanyang inaatupag. Ni hindi marunong ngumiti roon sa dalawa. Naging maayos din ang pakiramdam ni Hannah nang makapahinga siya at inom ng gamot para sa kanyang sakit. Ibig sabihin ay effective ang nirekomendang gamot ni Simon sa kanya. Pagkatapos ng isang linggo ay naging maayos din naman ang trabaho nila Hannah at Mary, medyo hindi lang niya natansya na ganoon pala kahirap iyon pero wala naman silang magawa. Nakakapagod talaga ang dami ng trabaho ni Hannah. Kahit nga si Mary ay hindi na makapanood ng kanyang mga paboritong kdrama dahil sa sunud-suno
“Ma, gusto ko si kuya, siya ang gusto kong pakasalan,” sambit ni Hannah. Tumawa lang ang kanyang kanyang Mama sa sinabi ni Hannah. Hindi ito pinansin. “Mama, Papa, huwag niyo akong tawanan, papakasalan ko nga si kuya. Totoo iyon!” naiinis na dagdag ni Hannah. “Feliz, hindi mo pwedeng pakasalan ang kuya mo, may fiance ka na 'di ba? Iyon na ang para sa iyo," tutol naman ng Mama ni Hannah. “Ayaw ko siyang pakasalan, manloloko siya! Alam niyo naman po iyon 'di ba? pagalit namang sagot ni Hannah. Nagising na lang si Hannah sa mula sa kanyang panaginip na hinahabol ang kanyang hininga. Ang lakas din tuloy ng kabog ng dibdib niya. Napatanong siya sa kanyang sarili kung bakit kaya napanaginipan niya si Simon, isa pa ay napansin niyang bata pa sila roon sa panaginip. 'Bakit ko kaya siya nakita sa panaginip ko? Kakaisip ko siguro sa kanya ito.' Habang nakahiga sa kama si Hannah ay tila tulala pa rin si Hannah dahil sa kanyang pagkakagising. Pagtayo ni Hannah ay napansin niya na para bang
Hindi na nasaktan si Hannah noong nakita niya ang singsing na suot ni Jared, pero naalala na lang niya ang mga panahon na tinitingala at hinahabol niya pa si Jared. "Jared, bakit naman ayaw mo pa kasing suotin 'yong singsing na bigay ko sa iyo? Maganda naman 'yon ah. Binili ko talaga iyon para sa iyo kaya suotin mo na! Please?" "Hannah, ano ba? Ilang araw ko na ngang sinabi sa iyo na huwag na 'di na? Bakit ba ang kulit mo? Saka, susuotin ko naman iyon kapag gusto ko!" Bigla ay sumagot naman si Liane sa text messasge ni Hannah, dahil dito ay naantala ang kanyang pagiisip. LIANE: Sino ang kasama mong natulog? Diretso pa din talagang magtanong itong si Liane. Hindi na nagbago. Hindi agad nakasagot si Hannah sa message ni Liane dahil naguguluhan pa din siya sa nakita niyang picture ni Jared na suot ang singsing na bigay niya. LIANE: Si Jared ba? Nag-send ulit ng isa pang text message si Liane kay Hannah, sinundan pa ito ng isa pa. LIANE: Parang hindi naman pwedeng si Jared dahil m
“Gusto mo lang ata makasama si Sir Simon kumain kaya ka ganyan,” sabi ni Hannah. “Miss Hannah, naiitindihan mo talaga ako,” sagot naman ni Mary. Alam ni Hannah na hindi na siya makaktanggi na kumain kasama ni Simon, kaya tumahimik na lang siya, kung hindi ay baka makatunog din si Mary sa nangyari at magtanong pa siya lalo. Habang nakaupo sila Hannah at Mary ay meron naman biglang lumapit sa table nila. Isang magandang babae ang lumapit sa kanila na dala dala din ang pagkain niya. “Mary, ikaw ba yan?” sabi ni Karen. Bigla nalang napatayo si Mary nang makita niya ang kanyang dating Squad Leader na si Karen. “Ma'am Karen! Ano ang ginagawa mo dito?” masayang sagot ni Mary. “Nasa business trip kasi ako, ang tagal na kitang hindi nakita ah. Pwede mo ba akong samahan kumain at para na din makapag kwentuhan na din tayo,” aya ni Karen kay Mary. Tiningnan ni Mary si Simon, sunod ay tinignan si Hannah, pagkatapos ay umoo siya sa alok ni Karen na samahan siya ni Mary kumain.. Pagkatapos
Pagkatapos makaalis ni Karen ay agad siyang tiningnan at tinanong ni Mary. Para siyang isang chismosa na gustong malaman ang lahat ng kilos noong dalawa.“Miss Hannah, ano ang napagusapan niyo ni Sir Simon noong wala ako? I-kwento mo naman!""Ah, wala naman. Hindi naman kami nag-usap masyado," sagot ni Hannah.Ganoon na lang ang sinabi ni Hannah dahil alam niya na baka kung ano pa ang isipin ni Mary sa kanila ni Simon. Baka mamaya ay pagselosan pa niya kung sakali mang magkwento si Hannah.Hindi makapaniwala si Mary sa mga sinabi ni Hannah kaya kinulit pa niya ito nang kinulit. Nakita kasi niya na nag-usap ang dalawa. Feeling niya ay ayaw lang talaga ni Hannah na magkwento sa kanya."Hindi nga, ano nga ang sabi niya?"“Tungkol lang sa trabaho ang pinag-usapan namin, baka kailangan lang natin mag over time sa mga susunod na araw,” sabi na lang ni Hannah para matigil na ang usapan nila.“Ano? Overtime? Grabe naman! Ilang araw na tayong pagod sa trabaho, ah!” naiinis na sagot ni Mary na p
“Ano ang gagawin mo ngayon? Magpapahinga ka na naman? Mauubos ang oras natin kapag ganyan nang ganyan eh,” inis na tanong ni Hannah.Pagkatapos ng pag-uusap nila ni Mary sa cellphone ay agad na nagpaalam si Hannah kay Sir Fritz. Ayaw man niyang umalis dahil nahihiya siya rito ay nagpaalam na rin siya."Sir Fritz, alam ko pong kadarating ko lang pero kailangan ko po munang umalis. Emergency lang."Nagulat naman si Sir Fritz noon dahil kadarating nga lang ni Hannah ay aalis na naman ito."Sige po, Ma'am Hannah. Ako na po ang bahala rito," sagot naman ni Sir Fritz pagkatapos ay ngumiti.Pagbalik ni Hannah ay dumiretso agad siya kay Simon at tinanong niya ito. Hindi niya alam kung pinaglalaruan ba siya o ano."Ano ba talaga ang trip mo, Sir? Bakit day-off na naman kami ni Mary?" sabi agad ni Hannah nang makita niya si Simon.“Dalawang araw naman talaga ang day-off hindi ba? Wala naman sigurong masama kung dadagdagan natin ng isa pang araw?” sagot ni Simon, tila ba marami pa siyang oras pa
Sa kabilang banda naman ay natawa na lang si Hannah. Para kasing bata si Simon na magagalit kapag hindi nasunod kung ano ang gusto. Kinalma niya muna ang sarili sa pagtawa bago siya sumagot kay Simon."Sir Simon, para ka namang bata eh. Hindi ba pwedeng si Mary na lang ang sumama sa iyo? Talagang ako pa? Bakit?" "Bakit din? Masama bang ikaw ang isama ko roon? Isa pa, wala akong kakilala rito. Baka mawala pa ako. Isa pa, kilala mo naman ako dati-" natigilan si Simon sa kanyang pagsasalita nang sumagot agad si Hannah."Sige na, sasamahan na kita!" inis na sagot ni Hannah.Alam ni Hannah na kapag hindi siya pumayag sa gusto ni Simon ay sasabihin nito na nagkasama na sila sa probinsya kasama si Mrs. Lerazo. Syempre, ayaw naman niyang malaman ni Mary ang tungkol doon."Miss Hannah, sasama pa ba ako sa inyo?" tanong ni Mary pero seryoso ang boses niya."Ah, hindi na kailangan!" sabay na sagot nina Hannah at Simon kaya nagtaka si Mary pero hindi na lang siya nagsalita."Sige. Ingat kayo ha?
Pagkatapos ibigay ng tindera ang sunflower ay nakangiting pumasok sa loob ng kanyang kotse si Hannah. 'Buti pa 'yong tindera, naa-appreciate ako,' sabi niya sa sarili. Nag-drive na si Hannah papunta sa sementeryo. Iniwan niya muna sa shotgun seat ang sunflower na bigay sa kanya ng tindera at kinuha niya 'yong flowers na ilalagay niya sa puntod ng kanyang ama at ina. Nagulat si Hannah pagkarating niya sa puntod, may flowers na nakalagay sa puntod ng kanyang mga magulang. Sa hula niya, dalawang linggo na ang nakakalipas simula noong may naglagay noon doon. Agad na nag-isip si Hannah kung sino ang dumalaw sa puntod ng kanyang mga magulang, walang iba kasi ang gagawa noon kung hindi si Mr. and Mrs. Falcon. Pero, labis ang pagtataka niya dahil wala namang nabanggit si Mrs. Falcon noong nagkita sila at nag-usap. Ang inisip na lang niya ay baka nakalimutan nitong sabihin sa kanya ang pagdalaw nito dahil sa sobrang busy at marami rin namang iniisip na bagay ang ginang. Agad niya
Nanlaki ang mga mata ni Hannah at napabitaw sa pagkakahawak ni Simon sa kanya. Hindi niya maisip na gustong totohanin ni Simon ang relasyon na para sa kanya ay laro lang. "Pwede mo akong maging totoong boyfriend. Try natin. Kung hindi mo magugustuhan ang ugali ko, pwede naman tayong mag-break. Basta, totoong relationship ang gusto ko. Mas okay na sa akin iyon kaysa 'yong laro lang. Alam mo naman na hindi dapat laruin ang feelings ng isang tao, 'di ba?" Dahil sa sinabi ni Simon ay natigilan si Hannah. Napatingin siya nang matagal sa binata. Mataas ang respeto niya sa taong nasa harap niya at mataas din ang tingin ng ibang tao kay Simon kaya hindi niya pwedeng gawin 'yong gusto nito. "Simon, nilinaw ko naman ang lahat, 'di ba? Anong sabi ko sa'yo, laro lang ang gusto ko. Hindi totoo. Kung hindi mo kaya 'yong gusto ko, kalimutan mo na lang. Isipin mo na hindi tayo nag-usap kahit kailan," sagot ni Hannah. Aalis na sana ang dalaga pero pinigilan na naman siya ni Simon. "Pero, kai
Nang makapunta na sa amusement park ay agad na nakita ni Hannah si Simon. Binaba niya ang window ng kotse niya kaya nanlaki ang mga mata ni Simon. Natawa pa si Hannah sa kanyang sarili dahil nakita pa niyang nahirapang lumunok si Simon nang makita siya. 'Ngayon lang ba niya ako nakita na ganito kaganda? Grabe siya kung makatingin sa akin, ah?' sabi ni Hannah sa kanyang sarili. Ang buong akala ni Hannah ay hindi magagandahan si Simon sa kanya. Palagi kasi itong seryoso kapag magkasama sila. Sa isip-isip niya, siguro ay totoo nga na mabilis magandahan ang lalaki sa outer appearance ng mga babae. Dahil alam niyang nagandahan na si Simon sa kanya ay nilugay pa niya ang kanyang buhok. Doon na napatingin ng masama si Simon sa kanya. "O, nagbago na ba ang isip mo? Tinatanggap mo na ba ang offer ko?" tanong ni Hannah pero mukhang hindi agad naintindihan ni Simon iyon. "Ha? Anong sinasabi mo?" tanong pabalik ni Simon kaya lalong nainis si Hannah pero napansin niyang umiiwas ng ting
Pagbaba ng tawag ni Hannah ay inis na inis siya. Hindi niya alam na aabot sa ganoon ang pagkabaliw sa kanya ni Jared. Nang isipin niya muli na magpo-propose ito sa kanya ay napailing siya. Paano nakakaya ni Jared na gawin iyon kahit alam naman niyang wala na sila ni Hannah?Dahil sa inis ay naalala niyang ka-text niya pala noong gabi si Simon kaya minabuti niyang i-text ulit ito. Titingnan niya kung nagbago na ba ito ng isip sa ino-offer niya.HANNAH: Ano? Nagbago na ba ang isip mo? You know, para maging fake boyfriend ko?Ilang minuto pa lang ang nakakalipas ay todo tingin na si Hannah sa kanyang cellphone pero wala pa ring reply si Simon sa kanya.Iniisip niya na busy lang ito sa amusement park kaya hindi ito nagrereply sa kanya. Dahil sobrang gusto na niyang malaman ang sagot nito ay hindi na siya nakatiis, tinawagan niya na ito. Nainis pa siya dahil noong unang beses siyang tumawag ay hindi ito sinagot ni Simon. Nangulit pa siya kaya inis ang tono ng binata ng sagutin nito ang taw
Nagising si Hannah na masakit ang ulo dahil sa labis na kalasingan. Hindi na nga niya napansin na wala na pala si Liane sa bahay nito, marahil ay nasa trabaho na. Bigla namang nag-ring ang cellphone ni Hannah kaya kahit hindi pa niya nababasa kung sino ang tumatawag ay sinagot niya na iyon. "Hello," antok na antok pa ang kanyang boses. "Miss Hannah, ready na po ba kayo?" tanong ni Secretary Martinez. Kumunot naman ang noo ni Hannah habang iniisip kung tungkol saan ang sinasabi ni Secretary Martinez. Kahit ayaw pa niyang magising ay nagising na ang diwa niya. "Secretary Martinez? Tungkol saan na naman ito? Bakit ka tumatawag sa akin?" naguguluhang tanong ni Hannah. "Miss Hannah, hindi nga po talaga pwedeng hindi kayo pumunta rito sa amusement park. Sige na po, pumunta na po kayo, please?" pagmamakaawa ni Secretary Martinez kaya lalong nainis si Hannah. "Secretary Martinez, sige nga. Tatanungin kita. Bakit ba gustong-gusto mo akong papuntahin dyan? Anong meron?" tanong ni
"At ano, pagkatapos ng kasal natin, itatago mo siya sa isang mansion na siya lang mag-isa dahil kabit mo siya? Oh, pkease, Jared. Alam ko na ang mga ganyang galawan mo, hindi mo na ako maloloko pa."Dahil inis na rin si Jared ay hindi na niya napigilan ang kanyang sarili. Nasabi na niya ang kanina pang nasa isip."Hannah, ano ba? 'Di ba, sinabi ko na sa iyo noon pa na buntis siya at kailangan ng isang taong mag-aalaga sa kanya? Alam mo rin na nakakaawa siya, pero bakit hindi mo man lang magawang maawa kahit konti? Intindihin mo ang kalagayan niya dahil wala na si Lyndon!" Sa sobrang lakas ng boses ni Jared ay nilayo na ni Hannah ang kanyang cellphone sa tenga. Pero kahit nilayo na niya ang kanyang cellphone ay rinig na rinig pa rin niya ang boses ni Jared, kung anu-ano ang sinasabi. "Hannah, babae ka rin. Dapat ay naiintindihan mo ang sitwasyon niya. Isa pa, noong ikaw naman ang inampon ng pamilya ko ay minahal at tinanggap ka lang nila? Binigay nila ang lahat sa iyo at inintindi ka
Ilang ring pa bago tuluyang nasagot ni Simon ang tawag ni Hannah."Ano iyon? Bakit ka natawag, Miss Hannah?" malumanay ang boses ni Simon nang sabihin niya iyon.Habang nakahawak sa wine glass at nilaro-laro pa ang wine na naroon ay bigla siyang nagsalita."Simon, pwede bang magkunwari kang boyfriend ko? Pagkukunwari lang naman, hindi totoo," sabi ni Hannah.Ilang minuto rin na tahimik si Simon sa kabilang linya. Para bang prinoproseso pa kung ano ang sinabi niya."Nakainom ka ba? Bakit ganyan ang mga tanong mo sa akin ngayon?" naguguluhan na tanong ni Simon.Hindi naman sumagot si Hannah, sa katunayan ay iniba pa niya ang topic dahil ayaw niyang malaman ni Simon kung nasaan siya."Ano, okay nga lang sa'yo? Gawin kitang fake boyfriend?" "Ang tanong ko ang sagutin mo, nasaan ka ngayon?" may inis na sa boses ni Simon nang sabihin niya iyon."Hayaan mo na pala, mukhang alam ko na ang sagot. Salamat na lang," papatayin na sana ni Hannah ang tawag pero sumagot pa si Simon sa kanya."Hann
Inis na inis si Hannah nang tunggain niya ang basong may laman na alak. "Sino ba 'yon? Galit na galit ka, ah. Si Secretary Martinez? Pinapapunta ka sa amusement park?" tanong ni Liane pero natatawa. "Sino pa nga ba? Hindi ko nga alam kung bakit pumapayag pa iyon na magtrabaho kay Jared! Puro kalokohan lang naman ang inuutos noon sa kanya!" dahil nakainom ay parang lasing na kung makapagsalita si Hannah noong mga oras na iyon. Sasagot pa sana si Liane nang biglang may tumawag na naman kay Hannah. Sa pagkakataon na iyon ay unknown number na naman ang lumabas sa caller ID. "Ano ba 'tong mga to? Wala na ba silang matawagan na iba?!" inis na sabi ni Hannah. Pero, kumalma na rin siya nang ma-realize niyang baka isa iyon sa mga kumpanya na inapplyan niya. Kinalma niya muna ang kanyang sarili bago sagutin ang tawag. "Hello," sagot ni Hannah. "Hi. Is this Miss Hannah Cervantes?" tanong ng isang babae sa kabilang linya. Dahil maganda ang boses noong babae ay naging pormal din an
Nang makarating na nga si Hannah sa bahay ng kanyang kaibigan na si Liane ay agad niyang binuksan ang alak na kanyang dala-dala. Bukod pa roon ay may wine din na nilabas si Liane para hindi naman siya masabihan ng kaibigan na hindi siya handa. Gumawa din siya ng salad na favorite nila ni Hannah. "O, ano ba 'yong sasabihin mo sa akin, ha? Sabi mo, ikakainit ng ulo ko 'yan? Don't tell me si Jared pa rin ang pinag-uusapan natin?" Agad na tumawa si Hannah at saka tumango-tango. Binuksan niya ang isang bag of chips para maumpisahan na ang inuman nila. Uminom din siya noong alak bago tuluyang magkwento sa kaibigan. Napailing na lang si Liane dahil ang buong akala niya ay tungkol sa iba ang ikekwento sa kanya ni Hannah. Hindi niya tuloy malaman kung gugustuhin pa ba niya iyong malaman o hindi na. "Ano naman ang kwento mo tungkol sa lalaking iyon?" mataray na tanong ni Liane. "Pumunta ako sa mansion ng mga Falcon dahil hinatid ko si Mrs. Falcon doon. Paano'y pumunta ba naman sa