Novels by Athengstersxx

"Pasensya na kung ano man ang nasabi ko noon sa iyo..." Sabi noong babae kay Celestine.Nakatayo si Celestine sa dulo ng kama at tiningnan siya, kalmado ang mga mata. Kung kahapon ay may awa pa siya sa babae, ngayon ay wala na kundi malamig na pagtingin.Bugbog ang katawan ng babae, may benda sa noo at ang mga braso'y balot din ng gasa. Kitang-kita kung gaano kabagsik ang lalaki sa kanya.Nalungkot si Celestine sa pag-iisip na ipinagtanggol pa ng babae ang lalaking iyon kahapon! Tapos ito pala ang gagawin sa kanya ng lalaki ngayon?Ano ang naging kapalit? Mas marahas na pananakit mula sa lalaking iyon! Buti na lang din at nakaligtas pa ang babae mula sa kanya."Dr. Yllana, huwag mo akong sisihin sa nangyari sa akin. Wala akong magawa. Sa kanya ako umaasa para mabuhay. Alam kong hindi ako pwedeng lumaban sa kanya kahit ang totoo ay gustong-gusto ko na iyong gawin," Medyo nanginginig ang boses ng babae, at nasasaktan ang kanyang sugat sa mukha habang nagsasalita.Napakunot-noo si Celest

Gumalaw ang kanyang mga labi at tumingin sa magagandang mata ni Celestine. Hindi napigilan ni Louie ang mapakunot ang noo at lumunok ng laway. Si Celestine, ang mga mata niya ay talaga namang kamukha ng mga mata ng kanyang Mommy.Binaba ni Louie ang kanyang boses, nakakunot ang noo, at ang kanyang matipunong mukha ay mas lalong naging kaakit-akit.Binalaan niya si Celestine, “Sa madaling salita, huwag ka nang makipag-ugnayan sa kapatid ko! Kung may kailangan ka sa kanya, sa akin ka na lang lumapit. Ayaw kong nase-stress siya dahil sa iyo!”Mahal na mahal ni Louie si Diana dahil iniisip niya na kung magiging mabait siya sa anak ng iba, pwedeng ang tunay niyang kapatid sa labas ay magiging mabuti rin ang trato ng mga taong umampon dito.Si Freescia, ang tunay niyang kapatid.Kung makakauwi lang si Freescia sa kanila, mamahalin niya ito nang higit pa kaysa kay Diana!Hindi niya kailanman sisigawan o sasaktan si Freescia, at ibibigay niya rito ang lahat ng pinakamagandang bagay sa mundo!

Huminto si Celestine at nagtama ang kanilang mga mata ni Louie.Narinig ni Celestine na bumulong si Diana, "Papasukin mo si Celestine, Louie.”Malamig na sinabi ni Louie kay Celestine, "Magpakita ka ng respeto sa kapatid ko. Kung hindi, ako ang hindi rerespeto sa iyo.”Ngumiti si Celestine, "Mr. Valdez, kailan ba ako naging bastos sa kapatid mo? Sa pagkakaalala ko kasi, never naman akong naging ganoon sa kanya.”Bukod pa rito, alam ng lahat na si Diana ang pinakamamahal na anak ng pamilya Valdez, at mahal na mahal siya ng kanyang dalawang kapatid. Kung aawayin niya si Diana sa harap ng kapatid nito, hindi ba’t para na rin siyang humihingi ng gulo mula sa pamilya Valdez?Hindi ganoon kamangmang si Celestine para gawin iyon.Hindi na tuloy pinansin ni Louie si Celestine at dinala siya papasok sa kwarto ng ospital.Sa loob, nagpapahinga ng maigi si Diana. Mahina siya at maputla ang mukha.Pagkapasok ni Celestine, biglang lumaki ang mga mata ni Diana.Suot ni Celestine ang isang puting co

Hinila ni Celestine si Diana at inihiga ito sa kama. Inalis ni Vernard ang lahat ng bakas ng kanilang pagbisita ngayong gabi. Lumabas si Celestine sa may pasilyo, tumingin siya sa monitor, bahagyang ngumiti, at gumawa ng "ok" na senyas kay Vernard. Kasabay nito, may isang tao sa monitoring room na nag-delete ng video. Sa labas ng ospital, binuksan ni Celestine ang pinto ng itim na business car. May binatilyong naghihintay na sa loob ng sasakyan. "Na-delete mo na ba ang video?" tanong ni Celestine. Tumango naman si Ralph, "Oo, boss. Burado na po.” Si Ralph, lalaki, 20 taong gulang, ang ace hacker ng base. May pambihirang utak, sobrang talas na memorya, at siya ang isa sa mga pangunahing tao sa base. Dalubhasa pagdating sa lahat ng tungkol sa computer machines. Sumakay si Vernard sa sasakyan at umalis na ito. "Sapat na 'yon para mahirapan si Diana," nakangiting sabi ni Vernard. "Medyo nakakatakot pero kinaya naman nating gawin. Oo, tama ka, okay na nga iyon," tango

Gabi na noon.Wala nang tao sa ospital pagsapit ng alas-dose ng gabi. Puro pasyente na lang at ilang doktor na busySabi ng iba, kung wala kang ginagawang masama, wala kang dapat ikatakot sa mga multong sa paligid. Pero si Diana ay nakaramdam ng matinding lamig habang natutulog, kaya’t napatayo siya mula sa kanyang kinauupuan.Tiningnan niya ang bakanteng kuwarto, saka tumingin sa bintana. Napasinghap siya at dali-daling kinuha ang kanyang cellphone. Eksaktong alas-dose ng hatinggabi.Nanaginip siya ng masama. Napanaginipan niyang dumating si Celestine para kunin ang pabalik ang kanyang buhay.Lumunok si Diana ng ilang beses, kinusot ang kanyang mga kilay, saka binuksan ang chat box nila ni Benjamin para magpadala ng message.“Benj, gising ka pa ba? Natatakot kasi ako, parang may multo dito sa ospital. Busy pa naman ang ibang doktor, wala akong kasama. Pwede mo ba akong puntahan dito ngayon?”Walang sagot mula kay Benjamin. Nakaramdam si Diana ng hindi maipaliwanag na kaba. Feeling ni

"Alam ko. Siya lang ang may galit sa akin na pwedeng umabot na sa pagpatay." Pinagdikit ni Celestine ang kanyang mga labi, malamig ang kanyang tinig.Sobrang nerbyos ang lalaki. "Pakawalan mo ako rito. Nalaman mo na ang gusto mong malaman, hindi ba?”Umismid si Celestine. "Huh? Hindi ba’t ikaw ang dumukot sa akin? Hindi ba’t ako ang dapat na nagmamakaawa sa’yo na pakawalan ako?"Napangiwi ang lalaki, hindi ba’t pinapahiya siya ni Celestine sa way nang pagsasabi niya noon?Si Celestine ang biktima pero parang siya pa ang kumidnap roon sa mga lalaki.Pero para mabuhay, nagmakaawa ang lalaki habang pinagdikit ang mga palad. "Miss Yllana, pakiusap, pakawalan mo na ako. Hindi ko rin naman talaga ginusto ito. Kailangan ko lang ng pera para sa pamilya ko kaya ako pumayag na gawin sa iyo ito.”Tumango si Celestine. "Talaga? Hindi mo ito ginustong gawin? Naku, kawawa ka naman pala. Pwes, may good news ako para sa iyo.”Kumunot ang noo ng lalaki pero agad na lumiwanag ang kanyang mga mata nang

Pagkatapos ibigay ng tindera ang sunflower ay nakangiting pumasok sa loob ng kanyang kotse si Hannah. 'Buti pa 'yong tindera, naa-appreciate ako,' sabi niya sa sarili. Nag-drive na si Hannah papunta sa sementeryo. Iniwan niya muna sa shotgun seat ang sunflower na bigay sa kanya ng tindera at kinuha niya 'yong flowers na ilalagay niya sa puntod ng kanyang ama at ina. Nagulat si Hannah pagkarating niya sa puntod, may flowers na nakalagay sa puntod ng kanyang mga magulang. Sa hula niya, dalawang linggo na ang nakakalipas simula noong may naglagay noon doon. Agad na nag-isip si Hannah kung sino ang dumalaw sa puntod ng kanyang mga magulang, walang iba kasi ang gagawa noon kung hindi si Mr. and Mrs. Falcon. Pero, labis ang pagtataka niya dahil wala namang nabanggit si Mrs. Falcon noong nagkita sila at nag-usap. Ang inisip na lang niya ay baka nakalimutan nitong sabihin sa kanya ang pagdalaw nito dahil sa sobrang busy at marami rin namang iniisip na bagay ang ginang. Agad niya

Nanlaki ang mga mata ni Hannah at napabitaw sa pagkakahawak ni Simon sa kanya. Hindi niya maisip na gustong totohanin ni Simon ang relasyon na para sa kanya ay laro lang. "Pwede mo akong maging totoong boyfriend. Try natin. Kung hindi mo magugustuhan ang ugali ko, pwede naman tayong mag-break. Basta, totoong relationship ang gusto ko. Mas okay na sa akin iyon kaysa 'yong laro lang. Alam mo naman na hindi dapat laruin ang feelings ng isang tao, 'di ba?" Dahil sa sinabi ni Simon ay natigilan si Hannah. Napatingin siya nang matagal sa binata. Mataas ang respeto niya sa taong nasa harap niya at mataas din ang tingin ng ibang tao kay Simon kaya hindi niya pwedeng gawin 'yong gusto nito. "Simon, nilinaw ko naman ang lahat, 'di ba? Anong sabi ko sa'yo, laro lang ang gusto ko. Hindi totoo. Kung hindi mo kaya 'yong gusto ko, kalimutan mo na lang. Isipin mo na hindi tayo nag-usap kahit kailan," sagot ni Hannah. Aalis na sana ang dalaga pero pinigilan na naman siya ni Simon. "Pero, kai

Nang makapunta na sa amusement park ay agad na nakita ni Hannah si Simon. Binaba niya ang window ng kotse niya kaya nanlaki ang mga mata ni Simon. Natawa pa si Hannah sa kanyang sarili dahil nakita pa niyang nahirapang lumunok si Simon nang makita siya. 'Ngayon lang ba niya ako nakita na ganito kaganda? Grabe siya kung makatingin sa akin, ah?' sabi ni Hannah sa kanyang sarili. Ang buong akala ni Hannah ay hindi magagandahan si Simon sa kanya. Palagi kasi itong seryoso kapag magkasama sila. Sa isip-isip niya, siguro ay totoo nga na mabilis magandahan ang lalaki sa outer appearance ng mga babae. Dahil alam niyang nagandahan na si Simon sa kanya ay nilugay pa niya ang kanyang buhok. Doon na napatingin ng masama si Simon sa kanya. "O, nagbago na ba ang isip mo? Tinatanggap mo na ba ang offer ko?" tanong ni Hannah pero mukhang hindi agad naintindihan ni Simon iyon. "Ha? Anong sinasabi mo?" tanong pabalik ni Simon kaya lalong nainis si Hannah pero napansin niyang umiiwas ng ting

Pagbaba ng tawag ni Hannah ay inis na inis siya. Hindi niya alam na aabot sa ganoon ang pagkabaliw sa kanya ni Jared. Nang isipin niya muli na magpo-propose ito sa kanya ay napailing siya. Paano nakakaya ni Jared na gawin iyon kahit alam naman niyang wala na sila ni Hannah?Dahil sa inis ay naalala niyang ka-text niya pala noong gabi si Simon kaya minabuti niyang i-text ulit ito. Titingnan niya kung nagbago na ba ito ng isip sa ino-offer niya.HANNAH: Ano? Nagbago na ba ang isip mo? You know, para maging fake boyfriend ko?Ilang minuto pa lang ang nakakalipas ay todo tingin na si Hannah sa kanyang cellphone pero wala pa ring reply si Simon sa kanya.Iniisip niya na busy lang ito sa amusement park kaya hindi ito nagrereply sa kanya. Dahil sobrang gusto na niyang malaman ang sagot nito ay hindi na siya nakatiis, tinawagan niya na ito. Nainis pa siya dahil noong unang beses siyang tumawag ay hindi ito sinagot ni Simon. Nangulit pa siya kaya inis ang tono ng binata ng sagutin nito ang taw

Nagising si Hannah na masakit ang ulo dahil sa labis na kalasingan. Hindi na nga niya napansin na wala na pala si Liane sa bahay nito, marahil ay nasa trabaho na. Bigla namang nag-ring ang cellphone ni Hannah kaya kahit hindi pa niya nababasa kung sino ang tumatawag ay sinagot niya na iyon. "Hello," antok na antok pa ang kanyang boses. "Miss Hannah, ready na po ba kayo?" tanong ni Secretary Martinez. Kumunot naman ang noo ni Hannah habang iniisip kung tungkol saan ang sinasabi ni Secretary Martinez. Kahit ayaw pa niyang magising ay nagising na ang diwa niya. "Secretary Martinez? Tungkol saan na naman ito? Bakit ka tumatawag sa akin?" naguguluhang tanong ni Hannah. "Miss Hannah, hindi nga po talaga pwedeng hindi kayo pumunta rito sa amusement park. Sige na po, pumunta na po kayo, please?" pagmamakaawa ni Secretary Martinez kaya lalong nainis si Hannah. "Secretary Martinez, sige nga. Tatanungin kita. Bakit ba gustong-gusto mo akong papuntahin dyan? Anong meron?" tanong ni

"At ano, pagkatapos ng kasal natin, itatago mo siya sa isang mansion na siya lang mag-isa dahil kabit mo siya? Oh, pkease, Jared. Alam ko na ang mga ganyang galawan mo, hindi mo na ako maloloko pa."Dahil inis na rin si Jared ay hindi na niya napigilan ang kanyang sarili. Nasabi na niya ang kanina pang nasa isip."Hannah, ano ba? 'Di ba, sinabi ko na sa iyo noon pa na buntis siya at kailangan ng isang taong mag-aalaga sa kanya? Alam mo rin na nakakaawa siya, pero bakit hindi mo man lang magawang maawa kahit konti? Intindihin mo ang kalagayan niya dahil wala na si Lyndon!" Sa sobrang lakas ng boses ni Jared ay nilayo na ni Hannah ang kanyang cellphone sa tenga. Pero kahit nilayo na niya ang kanyang cellphone ay rinig na rinig pa rin niya ang boses ni Jared, kung anu-ano ang sinasabi. "Hannah, babae ka rin. Dapat ay naiintindihan mo ang sitwasyon niya. Isa pa, noong ikaw naman ang inampon ng pamilya ko ay minahal at tinanggap ka lang nila? Binigay nila ang lahat sa iyo at inintindi ka