“Ano ang gagawin mo ngayon? Magpapahinga ka na naman? Mauubos ang oras natin kapag ganyan nang ganyan eh,” inis na tanong ni Hannah.Pagkatapos ng pag-uusap nila ni Mary sa cellphone ay agad na nagpaalam si Hannah kay Sir Fritz. Ayaw man niyang umalis dahil nahihiya siya rito ay nagpaalam na rin siya."Sir Fritz, alam ko pong kadarating ko lang pero kailangan ko po munang umalis. Emergency lang."Nagulat naman si Sir Fritz noon dahil kadarating nga lang ni Hannah ay aalis na naman ito."Sige po, Ma'am Hannah. Ako na po ang bahala rito," sagot naman ni Sir Fritz pagkatapos ay ngumiti.Pagbalik ni Hannah ay dumiretso agad siya kay Simon at tinanong niya ito. Hindi niya alam kung pinaglalaruan ba siya o ano."Ano ba talaga ang trip mo, Sir? Bakit day-off na naman kami ni Mary?" sabi agad ni Hannah nang makita niya si Simon.“Dalawang araw naman talaga ang day-off hindi ba? Wala naman sigurong masama kung dadagdagan natin ng isa pang araw?” sagot ni Simon, tila ba marami pa siyang oras pa
Sa kabilang banda naman ay natawa na lang si Hannah. Para kasing bata si Simon na magagalit kapag hindi nasunod kung ano ang gusto. Kinalma niya muna ang sarili sa pagtawa bago siya sumagot kay Simon."Sir Simon, para ka namang bata eh. Hindi ba pwedeng si Mary na lang ang sumama sa iyo? Talagang ako pa? Bakit?" "Bakit din? Masama bang ikaw ang isama ko roon? Isa pa, wala akong kakilala rito. Baka mawala pa ako. Isa pa, kilala mo naman ako dati-" natigilan si Simon sa kanyang pagsasalita nang sumagot agad si Hannah."Sige na, sasamahan na kita!" inis na sagot ni Hannah.Alam ni Hannah na kapag hindi siya pumayag sa gusto ni Simon ay sasabihin nito na nagkasama na sila sa probinsya kasama si Mrs. Lerazo. Syempre, ayaw naman niyang malaman ni Mary ang tungkol doon."Miss Hannah, sasama pa ba ako sa inyo?" tanong ni Mary pero seryoso ang boses niya."Ah, hindi na kailangan!" sabay na sagot nina Hannah at Simon kaya nagtaka si Mary pero hindi na lang siya nagsalita."Sige. Ingat kayo ha?
“Wala ka na ngang pera tapos magre-resign ka pa?” reaksyon ni Hannah namg marinig ang sinabi ni Simon.Hindi naman sumagot si Simon noon. Para siyang bingi dahil hindi man lang niya pinansin si Hannah.Dahil naawa si Hannah ay dinala na nga niya sa pinaka-city si Simon. Alam niyang kailangan nga talaga nito nang matitirhan.“Ang ganda dito, baka mahal ang renta ah,” sabi ni Simon.“May mga mura namang nire-rentahan dito, kung gusto mo ay dadalhin kita roon para matingnan mo,” sagot ni Hannah.“Ang engineer na katulad mo ay dapat doon tumingin ng bahay kung walang-wala ka talaga. Isa pa, dapat ang mapasukan mong kumpanya kung sakaling magre-resign ka nga ay malapit dapat sa iyo,” dagdag pa ni Hannah.Hindi na naman sumagot si Simon kaya talagang naawa na si Hannah sa kanya. Ang nasa isip niya, siguro ay talagang wala itong pera kaya hindi na lang ito nasagot.“Ah, kung kulangin ka man sa pambayad mo, pwede kang manghiram sa akin. Wala lang naman sa akin iyon. Saka mo na lang ako bayara
Nang makauwi na si Hannah sa kanyang bahay ay nagulat siya dahil nagkukumpulan na ang mga tao sa isang side at hula niya ay ýon ang water valve na nasira. Mas lalo pa siyang kinabahan dahil nang makita siya ng mga kapitbahay niya ay lumapit silang lahat sa kanya."Naku, neng! Baka bumaha na roon sa bahay mo! Madadamay ang mga bahay namin!"sabi ng isang ginang."Oo nga, mukhang wala pa namang mag-aayos niyan. Anong oras na eh. May na-contact ka ba, Hannah?"tanong naman noong isa."Opo, siya po,"sabay turo kay Simon.Agad na bumaba si Simon sa kotse para tingnan kung nasaan ang nasirang water valve dahil aayusin na niya ito. Pero ýong mga kapitbahay ni Hannah ay negatibo na dahil kinakalawang na ang water valve. Ni minsan ay wala nang nakapag-ayos noon dahil sa sobrang tigas na at hindi mapihit."Naku, hijo! Kinakalawang na iyan, impossible na magawa mo pa iyan,"sabi ng isang ginang."Oo nga, ang tagal na namin dito pero kahit kailan ay hindi namin nabuksan iyan. Good luck na lang talag
Sila ni Jared ay pamilyar na sa isa’t isa dahil sa sobrang tagal na nilang magkasama. Ang paghahawak kamay o kung ano mang uri ng pagtama ng balat ay normal na sa kanila. Walang kuryenteng dumadaloy o kilig na nararamdaman si Hannah.Dahil sa nangyari ay naintindihan na ni Hannah kung ano man ang nararamdaman ni Jared kay Jane. Kakaiba nga dahil may kuryente at kilig.Umakyat na si Simon sa bahay at nalagyan pa ng tubig ang kanyang mga paa. Muntik pa tuloy itong madulas.Nakatingin lang si Hannah kay Simon habang pumapanhik sa taas ng bahay niya dahil iba talaga ang naging pakiramdam niya sa binata.Bumalik lang siya sa kanyang ulirat nang tawagin siya ng kapitbahay niya. Nagulat siya dahil panay puri ito kay Simon at inakala pa ng ginang na boyfriend ni Hannah ang binata.“Aba hija, ang galing din ng boyfriend mo ano? Ang daming alam sa bahay. Kung ako sa iyo ay asawahin mo na ‘yan. Parang hindi napapagod sa gawaing bahay eh,” sabi noong isang ginang.“Oo nga, hindi pati nahihiya n
Hindi malaman ni Hannah kung ano ba ang nararamdaman niya. Para siyang kinikilig na nahihiya o ewan. Na-miss niya ang pakiramdam na iyon at ngayong nararamdaman na niya ay naninibago naman siya. Hindi na lang niya tiningnan pa si Simon at binili na lang kung ano ang pinapabili nito. Pagbalik niya ay nakita niyang nagmo-mop na si Simon at linis na rin ang bawat sulok ng bahay niya. “Ay, tapos na pala. Ang bilis mo, ah. Nag-magic ka ba?” biro ni Hannah pagkatapos ay binigay na kay Simon ang pinapabili nito sa kanya. “Magic? Anong sinasabi mong magic? Hindi ah, mabilis lang talaga ako kumilos,” sagot ni Simon pagkatapos ay kinuha na ang mga head pipe na binili ni Hannah. Pagkatapos noon ay lumabas na siya para ayusin ang lahat ng dapat ayusin na pipe. Naiwan naman si Hannah sa loob kaya nalibot niya ang buong bahay niya. Gulat na gulat siya dahil ang ganda na nito, parang bagong bahay na ulit at hindi sampung taon na hindi natirhan. ‘Kakaiba talaga siya, ang linis niya sa bah
Nagtinginan lang silang dalawa noon. Walang ni isa sa kanila ang umatras. Halos matunaw na nga si Hannah sa mga titig ni Simon sa kanya. Natigil lang sila sa pagtitinginan nang marinig ni Hannah ang boses ng kapitbhay niya. “Ang galing talaga ng boyfriend niya, ‘no? Pati ‘yong hagdan ay malinis! Maswerte talaga siya, pwede na niyang asawahin iyon.” Doon lang nagkaroon ng lakas si Hannah para itulak si Simon at tuluyan na siyang makawala sa mga titig na nakakatunaw nito. Tumakbo si Hannah sa may sala, para bang hinahabol niya ang kanyang hininga noon. Hindi siya makapaniwala sa nangyari. Nahihiya siya kay Simon at sa kanyang sarili. Litong-lito na siya sa kung ano man ang kanyang nararamdaman. Habang siya ay litong-lito ay parang wala lang kay Simon ang nangyari. Iniba nito ang topic at may tinanong kay Hannah. “Sa bahay ba ‘to ng mga magulang mo?” Agad na nagtaka si Hannah kung paano nito nalaman na sa mga magulang niya iyong bahay. “Ang galing ah, kung ano ang mukha m
Sabi nga ni Harry ay kilalang kilala ko na si Jared, kapag kailangan niya ng isang bagay ay agad ko naman itong naibibigay. Mas kapatid pa ang turingan namin sa isat-isa kaysa mag kasintahan.“Hindi ba nalalamigan ang tubig?” tanong ni Hannah kay Simon.“Lagi naman akong naghihilamos na malamig ang tubig, nasanay na lang din ako dahil ganon na din ang ginagawa ko noong nasa army pa ako.” sagot ni Simon kay Hannah.Napaisip tuloy si Hannah kung lagi ba na ganon ang sitwasyon ni Simon noong sundalo pa siya.“Meron ka bang wet wipes diyan? O towel man lang? Para makapag punas na ako ng katawan ko,” tanong ni Simon.Kahit na hawak na ni Simon ang towel ni Hannah ay nag aalangan pa din siyang gamitin ito.“Meron akong face towel dito, puwede mo naman gamitin ito.” sagot ni Hannah habang kumukuha ng face towel para kay Simon.Medyo natulala si Simon noong nakita ang mga face towel na inaabot ni Hannah, tila ba hindi niya natatandaan ang mga ito.“Hindi mo alam to no Simon,” natatawang sambi
Kahit ayaw niya ay napilitan si Hannah na magtanong kay Aldred dahil sinabi nga ni Simon na hindi sa kanya galing ang flowers na iyon. Kahit kaharap si Jane ay hindi na niya iyon inisip pa. Basta, ang mahalaga ay malaman niya kung sino ang nagbigay noon."Ah, excuse me. Pwede bang mmakausap muna kita?" tanong ni Hannah, agad na nagtaka si Aldred pero pumayag pa rin siya."Ah, oo. Sige. Tungkol saan ba iyon?" tanong ni Aldred.Agad namang lumayo ang dalawa bago sagutin ni Hannah ang tanoing ng binata dahil ayaw niyang marinig ni Jane kung ano ang pag-uusapan nila."Ah, sa iyo ba galing 'yong bouquet of red roses na nandoon?" tanong ni Hannah sabay turo sa lamesa kung nasaan 'yong roses.Agad namang nagbigay ng nagtatakang mukha si Aldred. Mukhang walang alam sa sinasabi ni Hannah. Sa loob-loob tuloy ng dalaga ay parang napahiya siya."Iyon? Hindi, hindi naman ako um-order ng flowers para sa iyo," sagot ni Aldred, tumango-tango na lang si Hannah bilang tugon."Ah, okay. Salamat. Hindi k
Makalipas ang ilang oras habang sila ay nagtatrabaho ay nagulat si Hannah nang kausapin na naman siya ni Simon. Mahina lang ang kanilang boses dahil ayaw nilang marinig sila ng iba at baka mawala pa ang focus nito sa mga ginagawa. "O, pagod ka na ba? Baka kailangan mong magpahinga muna. Umupo ka muna kaya roon para umayos ang pakiramdam mo? Nakakaawa ka na eh." Agad na tiningnan nang masama ni Hannah si Simon. Kaya pa naman kasi talaga niya ang kanyang trabaho, hindi niya lang alam sa lalaking nasa harapan niya kung bakit pinapatigil siya nang pinapatigil. Noong isang araw pa ito, noong nagbigay siya ng day-off sa kanilang dalawa ni Mary. "Ano na naman ba ang iniisip mo? Nakailang pahinga na ako noong mga nakaraang araw. Aba, baka naman sabihin na nila sa akin na parang ginagawa ko na lang na laro ang lahat ng ito kung magpapahinga pa rin ako ngayon," inis na sagot ni Hannah. "Ah, sinasabi ko lang naman. Nakita ko kasing pagod ka na, kanina pa rin kasi tayo nagtatrabaho. Concerned
Pero, alam naman niya sa kanyang sarili na dapat ay kay Jared siya mainis dahil siya naman ang nagpapunta kina Aldred at Jane sa amusement park.Agad na lumapit si Mary nang umalis na 'yong tatlo sa harapan ni Hannah. "Wow, ibang klase 'yong sinabi mo roon kanina ah? Ang tapang mo" masayang sabi ni Mary.Napailing tuloy si Hannah sa sinabi ni Mary."Hay, naku. Ikaw talaga. Kung anu-anong sinasabi mo pa dyan. Kung ako sa iyo ay magtrabaho ka na kasi marami pa tayong gagawin," sagot ni Hannah, halata ang pagod sa kanyang mukha pero sinubukan pa rin niyang ngumiti."Pero, grabe ang tingin sa iyo ni Sir Aldred, ha? Sure ako, kakaiba ang tingin na iyon. May meaning 'yon no?" hirit pa ni Mary kaya himapas siya ni Hannah sa balikat."Aray ko naman!" "Ikaw, alam mo? Kapag hindi ka pa tumigil, ikaw ang ipapalit ko kay Aldred, sige ka. Gusto mo ba na ikaw ang magbantay sa babaeng iyon?" banta ni Hannah dahil ayaw ni Mary tumigil sa kaka-asar sa kanya.Napuno naman tuloy ng takot ang mukha ni
"Sir Jared, ganito lang naman ako sa kanya ngayon kasi ganito ang sitwasyon namin. Aba, intindihin mo naman sana 'yon? Pero, kung worried ka sa kanya, paalisin mo na siya rito," sabi ni Hannah.Saglit siyang napatingin kay Aldred kaya may idea na pumasok sa isip niya."O kung gusto mo ay may i-aasign ako na tao na magbabantay sa kanya kapag nandito kami sa trabaho para hindi ka na mag-alala pa sa kanya?"Natatawa na lang si Hannah sa isip-isip niya. Hindi naman kasi alam ni Jared kung ano ang naiisip niyang plano."Maganda iyan, mas mabuti nga na ikaw na ang magbantay sa kanya kapag nandyan kayo at nagtatrabaho. Hindi na talaga ako mag-aalala noon," sagot ni Jared."Alam mo naman Jared na impossibleng mangyari iyon dahil busy akong tao," sagot ni Hannah pagkatapos ay pinatay na ang tawag.Pagkababa ng tawag ay biglang nagsalita si Jane."Miss Hannah, hindi naman na ako bata. Hindi mo na ako kailangan protektahan dahil kaya ko namang protektahan ang sarili ko."Dahil sa sinabi ni Jane a
Natigil lang ang lahat ng pag-uusap nila nang biglang may pumaradang kotse sa di kalayuan. Dahil hindi naman pamilyar ang kotse na iyon kay Hannah ay labis tuloy ang pagtataka niya kung sino ang taong iyon at kung bakit pumunta ito sa amusement park.Pati si Simon ay parang naguguluhan na rin dahil sa dami ng taong pumupunta sa amusement park nang walang paalam. Hindi niya tuloy mapigilan na tanungin si Hannah kung sino ang may ari ng kotse na iyon."Sino na naman kaya iyan? Ano 'to? May bago na naman tayong katrabaho?""Ah, hindi naman siguro. Hindi ko rin kasi kilala 'yang kotse na iyan. Hindi pamilyar sa akin," sagot ni Hannah.Ilang minuto pa ay bumaba na ang may-ari ng kotse. Nanlaki ang mga mata ni Hannah dahil si Jane pala iyon.'Anong ginagawa niya rito? Iinisin na naman ba niya ako? Lumayo na nga ako, lapit pa nang lapit sa akin. Ano kayang meron?'Mas lalong nainis si Hannah dahil hindi lang si Jane ang pumunta sa amusement park. May kasama pa siyang bodyguards. Sigurado si
Habang sila ay nagtatrabaho, kinausap ni Hannah si Simon. Hindi na kasi niya mapigilan ang inis na nararamdaman niya rito dahil kung anu-ano na ang ginagawa at sinasabi nito kanina pa. Nahihiya na siya kay Aldred dahil sa behavior ng taong kasama niya."Simon, alam mo? Para kang ewan," panimula ni Hannah.Tinapunan naman ni Simon ng nagtatakang mga mata si Hannah. Para bang nabingi siya sa sinabi ng dalaga."Anong para akong ewan? Hindi kita maintindihan," sagot ni Simon.Seryoso ang mukha ni Simon, talagang hindi niya pala iniintindi kung ano man ang sabihin ng dalaga sa kanya. Siguro, sa sobrang ka-busyhan ay hindi na maisip pa ni Simon na kausapin pa ang mga tao sa paligid niya.Pero, hindi naniniwala si Hannah sa reaksyon nito. Kilala niya si Simon bilang matalino at mabilis maka-getsng mga bagay kaya malabo ang inaakto nito sa harapan niya."Parang ewan, 'yong ganyan? 'Yong mga taong alam naman nila ang ginagawa nila o di kaya ay alam naman kung anong ginagawa sa kanila pero ang
"Mister - What is your name again?" tanong ni Simon, napailing na lang si Hannah dahil sa inaasta ni Simon. "Aldred Falcon. I think we've seen each other before. Kapatid ako ni Jared," sagot ni Aldred, nagulat man si Simon ay hindi niya iyon pinahalata kina Aldred at Hannah. "Ah, mukhang marami na talaga ang nasa isip ko. Hindi ko na tanda na nagkita pala tayong dalawa. Anyway, para mapabilis ang trabaho natin ay hahatiin natin iyon. Mr. Falcon, you will be paired with Mary, samantalang ako ay kay Hannah. Are we clear on that?" Lalong nanlaki ang mga mata ni Hannah noong marinig niya iyon. Parang gusto na lang niyang magpakain sa lupa dahil sa hiya na kanyang nararamdaman. Sa isip-isip niya ay parang si Simon ang anak ng may ari ng Falcon Group at parang siya na rin ang CEO dahil sa kung paano siya magsalita. Hindi niya alam kung anong meron kay Simon ngayon at para bang sobrang mainit ang ulo nito kanina pa. Parang ang dali lang para sa kanya na utusan si Aldred kahit alam
Bago pa man pumunta sa amusement park sina Hannah at Mary ay biglang nag-pop up ang isang message sa cellphone ni Hannah kaya agad niya iyong binasa. HARRY: Talagang patay na patay sa iyo si Jared ano? Ano ba ang ginawa mo sa kaibigan ko? May pinakain ka ba roon para mabaliw sa iyo ng ganoon iyon? Aba, sa bilyaran ko siya nagkalat eh. Binasa lang ni Hannah iyon at hindi na siya sumagot. Para sa kanya kasi ay tapos naman na ang relationship nila kaya wala nang dapat pang i-reply. Ano naman ngayon kung nagwala si Jared sa bilyaran ni Harry? Problema na nila iyon. Agad na tinago ni Hannah ang kanyang cellphone pagkatapos ay gulat na gulat siya nang makita si Simon na busy na busy na sa pagtatrabaho. Tinanong niya si Sir Fritz kung anong oras pa pumasok si Simon at ang sabi ay 5 AM pa lang daw ay naroon na siya. Natawa na lang si Mary habang si Hannah ay manghang-mangha kay Simon. "Tingnan mo 'tong si Sir Simon, siya 'tong nagsasabi sa atin na huwag tayong masyadong magtrabaho
Tanghaling tapat pa lang ay umiinom na ng alak si Jared sa bilyaran ni Harry. Walang katao-tao roon kaya solo niya ang bilyaran. Ni hindi pa nga pumupunta 'yong may ari ay nakapasok na siya dahil binigyan siya noo Harry ng susi. Gulat na gulat si Harry nang makita si Jared na hawak ang cue stick pagkatapos ay hawak din ang isang bote ng beer sa isa pang kamay. Nagkalat din ang ilang boteng bukas na sa tabi ni Jared. Paglapit pa lalo ni Harry ay amoy na amoy niya ang alak na halos nakadikit na sa katawan ng kanyang kaibigan. "Seryoso ka ba? Tanghaling tapat ay nandito ka? Umiinom? Wala ka bang pasok sa kumpanya niyo ngayon?" bungad ni Harry kay Jared kaya tinapunan niya ito ng masamang tingin. "Bakit pa ako papasok doon e hindi naman ako sinusunod ng empleyado ko? E di, wala rin. Dito na lang ako, maglalaro. Pwede ko pang gawin ang lahat ng gusto ko," sagot ni Jared kaya alam agad ni Harry na may problema ang kaibigan. "O, mukhang mabigat ang problema natin, ah? Share mo naman! Na