"The billionaire couple, Dimitri Vegas and Callista Manroe-Vegas, are expecting a child..."
Ibinaba ni Jamaica ang ipad sa lamesa at mahinang natawa. Ang buhay na ipinangako nito sa kanya ay sa iba na nito tinutupad. Sinungaling. Napakalaking sinungaling.
Sumimsim siya ng kape at tinanaw ang magandang view sa harapan niya. Dalawang taon na ang lumipas simula ng kamuntikan na siya mapatay ng dati niyang asawa—or she should say, asawa. Hindi pa rin sila divorce kung kaya't asawa niya pa rin ito. Kasal pa rin sila kahit ang alam ng lahat ay patay na siya.
It took her a year for her to recover from the accident. Pero sa tuwing umuulan ay sumasakit pa rin ang mga sugat niya, pinapaalala ang masakit niyang nakaraan at ang mga maling desisyon niya sa buhay.
"Ms. Charlotte?" Inangulo ni Jamaica ang ulo nang marinig ang boses ni Valencia, ang assistant niya. Hawak-hawak nito ang cellphone at halatang may kausap doon. "Gusto ka po makausap ng kuya mo."
Kinuha niya ang cellphone sa assistant para kausapin ang kapatid na nasa kabilang linya. "What's up?"
"Everything is okay here," proud na sagot ni Kyle. Nasa Pilipinas ito para asikasuhin ang pag-uwi niya. "Nakaayos na rin ang lahat kaya bukas na bukas din ay pwede ka na umuwi."
Simula nang nang sagipin siya ni Kyle mula sa pagkahulog sa bangin ay tiniyak nito na parati siyang nasa tabi niya. Lahat ng kailangan niya ay ibinibigay ng kapatid. Kahit anong hilingin niya ay hindi ito nagdadalawang-isip na hindi hindian.
Nangako raw ito sa mga magulang nila bago pumanaw na kapag nahanap siya ay hindi siya pababayaan, at tinutupad naman iyon ni Kyle. Si Kyle rin ang nagsuhestiyon sa kanya na kailangan niya palitan ang pangalan niya para magawa niya ang paghihiganti kay Dimitri nang walang sagabal. Hindi pwede malaman ni Dimitri na buhay pa siya dahil baka pangtangkaan na naman nito ang buhay niya.
"Did you send them the invitation?" nakangisi niyang tanong, pagtutuloy sa engrandeng charity ball na gagawin niya.
Kilala sa business world ang kuya ni Jamaica. Kung tutuusin ay mayaman talaga ang pamilya niya. Maraming koneksyon. Sadyang magulo lang kung kaya't sa bahay ampunan siya lumaki. Doon siya itinago ng kanilang ina. Balak sana siya nito balikan, pero binawian na ito ng buhay bago pa iyon magawa.
"Yes, I did. Sa tingin ko, sa oras na ito ay binabasa na nila ang invitation letter at nagtatanong-tanong kung sino si Charlotte Trajano."
Charlotte Trajano is Dimitri's nightmare... Isang bangungunot na hindi niya hahayaan na makaalis at magising.
Matapos ang usapan nila ng kapatid ay ipinag-utos niya sa assistant niya na i-cancel ang lahat ng meeting niya para sa pagbabalik niya sa Pilipinas. Magtatagal siya roon kung kaya't hindi niya mahaharap ang mga maiiwan dito sa Paris.
"Ms. Charlotte, what if kung ma-fall ka ulit sa dating mong asawa?"
Hinubad ni Jamaica ang suot-suot na shades para makita si Valencia. Hindi niya alam kung nagbibiro ba ito o seryoso sa tanong nito. "Kung ihampas ka ko kaya sayo itong cellphone ko tapos nasaktan ka, gugustuhin mo pa ba ulit mahampas?" sarcastic niyang tanong, nakataas pa ng kilay.
Napakamot naman sa ulo si Valencia. "Sabi ko nga, naka-move ka na."
Tumayo na si Jamaica at kinuha ang handbag niya. Binitbit naman ni Valencia ang maleta niya at tsaka sila bumaba ng eroplano. Tumutunog sa sahig ang 6 inches niyang heels kung kaya't napapatingin ang ilang mga tao sa kanya.
Mula roon sa labas ay nakita nila si Kyle na naghihintay, kasama ang bodyguard nito. Kumaway ito sa kanila nang makita sila at sumalubong sa kanila.
"I missed you," bulong nito kay Jamaica at hinalikan ang ulo niya.
"Nagkita lang tayo noong nakaraang buwan," irap naman ni Jamaica at sabay silang natawa ng kapatid. "Hindi sumama si Manang?" Sinilip niya ang van at inaninag kung may tao roon, pero wala siyang nakita.
"Abala sa paghahanda ng mga pagkain si Manang. Lahat ba naman ng paborito mo ay niluto niya, daig pa ang fiesta."
Na-excite naman si Jamaica sa narinig. Miss na miss na niya kumain ng Filipino food. Parati kasi siya abala sa trabaho. Siya ang nagha-handle ng branch nila sa Paris kung kaya't wala na siyang oras para magluto ng kakainin niya. Working in a corporate is new for her. Hindi naging madali, pero until-unti ay nagugustuhan naman niya.
Sumakay na sila sa sasakyan. Nasa unahan si Valencia, katabi ng bodyguard-driver ni Kyle. Nasa likuran naman silang dalawa na magkapatid. Hindi rin naman ganon kalayo ang mansyon nila kung kaya't nakarating din agad sila wala pang isang oras.
Sinalubong si Jamaica ni Manang na may malawak na ngiti sa mga labi. Tumakbo naman si Jamaica papunta sa matanda at mahigpit itong niyakap. Sa loob ng dalawang taon niyang pagkakakilala sa matanda ay masasabi niyang wala itong katulad. Napakamaalaga nito sa kanilang magkapatid.
"Halika, pumasok na tayo at baka lumamig pa ang mga niluto ko," anyaya ng matanda. Sabay-sabay naman silang pumasok sa loob at dumeritso sa kusina. At tama nga ang kuya niya, parang fiesta ang hapag nila ngayon sa dami ng mga pagkain.
"Dimitri and Callista confirmed their attendance. Dadalo rin ang ama ni Callista," bulalas ni Kyle habang kumakain sila.
Huminto sa pagsubo si Jamaica at nag-angat ng tingin sa kapatid. "That's good to hear. Kukunin ko ang loob ng ama ni Callista."
"But there's a small problem..."
Nagsalubong ang kilay niya. "Small problem?"
"Napadalhan din ng assistant ko ng invitation ang lola ni Dimitri."
Natigilan si Jamaica. Hangga't maaari ay ayaw niyang mag-krus ang landas nila ni Madame Cecelia. Hindi dahil galit siya rito, kundi dahil ayaw niya ito madamay sa galit niya sa apo nito. Kailan man ay hindi siya itinuring na ibang tao ng lola ni Dimitri. Kaya kung pwede lang ay huwag niya ito makita.
"Nag-confirm na ba siya na dadalo?" mahina niyang tanong, nag-iba ang tono.
Umiling si Kyle. "Hindi pa. Pero knowing Madame Cecelia, dadating na lang siya bigla nang walang pasabi. Hindi iyon malabo."
Bahala na. Kung dadalo man ito ay hindi ibig sabihin non magbabago ang mga plano nila. Walang sinuman ang makakapigil sa kanya sa gusto niya.
Nagpakawala ng malalim na hininga si Manang. Binalingan nila ito at nakita ang pagkadismaya sa mukha nito. "Hindi ko kayo pinipigilan sa gusto niyong gawin. Naiintindihan ko kung bakit niyo ito ginagawa... Pero sana lang ay huwag kayo, lalo na Ikaw, Jamaica... sana ay huwag ka kainin ng galit at paghihiganti mo."
Hindi sila nakapagsalita.
Noon pa man, nang sabihin ni Jamaica na gusto niya paghigantihan ang dati niyang asawa ay una nang tumutol si Manang sa gusto niya. Gusto nito na kalimutan na lang ang nakaraan at magpakalayo-layo siya. Pero hindi iyon ganon kadali. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya pinapatulog ng mga pinagdaanan niya sa kamay ng Dimitri. Masyadong malalim ang sugat at hindi niya alam kung paano iyon gagamuti. At tangging paghigantihan lang ang dating asawa ang sa tingin niya magpapagaan ng loob niya.
Kinabukasan ay maagang nagising si Jamaica para magpa-massage. Alas otso pa ng gabi ang charity ball kung kaya't mahaba pa ang oras niya ngayon para mag-relax.
"Hindi naman pala maganda ang Callista na ito, maputi lang!" panglalait ni Valencia habang nakatingin sa mga picture ni Callista mula sa internet.
"Marami siyang pera," nakapikit na sabi ni Jamaica at ninanamnam ang masahe ng masahista.
"Mas marami ka naman pera ngayon, Ms. Charlotte!"
"Tingin mo ba ay gaganti ako kung wala akong pera?" Hindi siya maglalakas loob na gawin ang mga plano niya kung siya pa rin ang dating si Jamaica. Mayaman na si Dimitri noon pa man, pero naging bilyonaryo na ito nang pakasalan nito si Callista kaya alam niyang hindi basta-basta ang babaggain niya.
"Pero kasal pa rin naman kayo—Nagpalit ka lang naman ng pangalan, pero ikaw pa rin si Jamaica..." Mahina siyang natawa sa pag-iisip ng assistant niya. Hindi niya alam kung bakit mas problemado pa ito kaysa sa kanya. "Ibig sabihin ba non ay invalid ang kasal nila ni Callista?"
Hindi na iyon importante sa kanya. Kung valid man o hindi ang kasal ni Dimitri kay Callista ay least concern niya na lang iyon.
Bandang alas sais ay nagsimula na ayusan si Jamaica. She was wearing a sexy red backless gown. Kitang-kita ang hubog ng kanyang katawan. Bumagay rin sa suot niya ang diamond niyang necklace na regalo pa ng kuya niya.Hindi na siya makapaghintay na makita ang reaksyon ng dating asawa at ng kabit nito sa oras na makita siya ng dalawa.
"Nakahanda na ang sasakyan," biglang sulpot ni Kyle sa pintuan. Masyado itong gwapo sa suot nitong suit. Businessman look talaga.
Dinampot ni Jamaica ang purse niya at naglakad papalapit sa kapatid. Inalalayan naman siya ng kuya niya hanggang sa makapasok sila sa sasakyan. Marami na ring tao nang makarating sila sa venue. Hindi pamilyar sa kanya ang mga naroon, pero lahat iyon ang mga nasa business section.
Hindi sila sa lobby dumaan papasok para iwasan ang mga tao. Gusto niya ay nasa kanyang ang atensyon ng lahat mamaya pagbaba niya.
"Are you ready?" Hinawakan ni Kyle ang balikat niya habang nasa itaas sila at pinapanood ang mga tao roon sa ibaba. Halos lahat ng magkakakilala na talaga. "Kinakabahan ka ba?"
Nginitian niya ang kapatid at tsaka umiling. "I'm ready. Hindi ako kinakabahan."
Bumaba na si Kyle para simulan ang event. Tumayo ito sa entablado para magbigay ng speech.
"This is my first time holding a charity event,” Kyle started with a wry smile, looking out at the gathered crowd. “You all know me—I’m not exactly a fan of charity. I always feel like we're making the people we help too dependent on us, leaving them with nothing to do but rely on others. But my sister changed my perspective. She softened my heart and opened my eyes to new possibilities.” He paused for a moment, glancing around the room, recalling the conversation that had sparked this change of heart. "As we celebrate her 27th birthday, she asked me to host this event. Please join me in welcoming my sister, Charlotte Trajano."
Iyon na ang hudyat para kay Jamaica. Tumunog ang isang Acapella at napunta sa kanya ang ilaw. Lahat ng atensyon ay napunta sa kanya habang nakangiti siya at bumaba siya ng hagdan. Mula naman doon sa may bandang gitna ay nakita niya si Dimitri at si Callista, at katulad ng inaasahan niya, gulat na gulat ang dalawa. Para bang nakakita ng multo.
Nagpalakpakan naman ang mga tao nang makarating siya sa entablado at inalalayan siya ng kuya niya. Tumunog ang bagong kanta at nagsimula silang magsayaw magkapatid.
"Nakatingin pa rin sila sayo," bulong ni Kyle habang iniikot siya.
Inikot niya ang mata at pasimpleng sinulyapan ang pwesto nila Dimitri. "Paghinto ng tugtog ay lalapitan ko ang ibang bisita. Puntahan mo sila at tiyakin na hindi aalis."
At ganon nga ang ginawa nila. Binati ni Jamaica ang mga dumalo at kinamayan ang mga ito. Tatlong minuto lang ang itinatagal niya sa bawat table at lumilipat na rin sa kabilang table para bigyan ng atensyon ang ibang mga bisita.
Nang maubos niya ang nasa bandang gilid at pumunta naman siya sa mga bisita sa gitna. In her peripheral vision ay nakikita niyang panay ang sulyap sa kanya ni Dimitri habang kausap nito ang kuya niya.
"Oh, she's here!" bakas ang pananabik sa tono ni Kyle. "Charlotte, this is Mr. and Mrs. Vegas."
Ngumiti si Jamaica at inilahad ang kamay kay Dimitri. Nakita naman niya ang paglunok ni Dimitri, halatang nagdadalawang-isip ito kung aabutin ba ang kamay niya. Lumipas ang isang minuto na nakatingin lang ang dati niyang asawa sa kanya. Kaya hiniklas ni Callista ang kamay niya para kamay siya.
"I'm his wife, Callista Manroe-Vegas," taas noong pakilala ng kabit.
Mas lalo pa lumawak ang ngiti ni Jamaica at tsaka tumango. "It's nice to meet you, Mrs. Vegas. Marami akong naririnig na balita tungkol sayo," makahulugan niyang sabi. "Humahanga ako sa galing mo magpatakbo ng business sa murang edad."
Nagsalubong ang kilay ni Callista at mariing tumitig. "Ngayong ko lang narinig ang pangalan mo. Kataka-taka rin na walang nakakakilala sayo rito."
"Wala akong interes sa business noon kaya ayaw ko nadadawit ang pangalan ko sa anumang ginagawa ng kuya ko." Mahina siyang natawa at binalingan ang kapatid. "Pero lahat naman ng tao ay nagbabago, hindi ba?"
Nakita niya ang simpleng pag-irap ni Callista, pero hindi siya nagpahalata at umakto na walang nakita. "Right. There's no permanent in this word."
Inilipat niya ang tingin sa tahimik pa rin na si Dimitri at ngumuso. "Kanina ko pa napapansin na parang naiilang ka... May problem ba? Hindi ka ba komportable sa akin?" ginamit niya ang malambing niyang boses at inamo ang mukha.
Muling napalunok si Dimitri at nag-iwas ng tingin. Nakita niya rin ang pamamawis ng noo niya. At kanina pa niya gusto humagalpak ng tawa.
"Y-Yeah..." garalgal na sagot nito.
"Naiinitan ka ba? Do you need anything?" kunwari'y nag-aalala na tanong naman ni Kyle kay Dimitri.
"He's fine," hindi na napigilan ni Callista ang hindi magtaray. Hinila nito si Dimitri at inangkla ang braso. "Hindi lang siya komportable sayo, Charlotte... dahil may kamukha ka."
Her mouth formed an O, kunwari'y na-amaze. "Talaga? Sino?"
Matalim siyang tinitigan ni Callista. "His ex-wife."
"So you're not the first wife?" Hindi niya itinago ang pang-aasar, ganti sa inaasal nito.
"Charlotte," suway sa kanya ng kapatid. Pero deep inside ay alam niyang tumatawa na rin ito.
"What?" maang-maangan niya. "I'm just asking, kuya!"
Nakita ni Jamaica ang pagbaon ng kuko ni Callista sa braso ni Dimitri. Kung hindi lang siguro nakasuot ng suit si Dimitri ay pumantal na at nagmarka ang kuko ni Callista. "I'm not, but I'm his greatest love."
"I couldn't agree more," pagsang-ayon niya. "Kitang-kita ko na mahal niyo ang isa't-isa."
Doon lang ngumiti si Callista. At masasabi ni Jamaica na gusto nito na pinupuri.
"You know what, kanina ay akala ko rin na ikaw ang dati niyang asawa. Pero ngayong nasa harapan na kita, nakakaussap at napagmamasdan, there's no way na iisa kayo ng babaeng iyon—She's a loser."
"And I'm a winner in my own game..." mahina kong sabi, sapat lang iyon para marinig naming apat.
“Have you thought of going somewhere for our Anniversary date?” tanong ni Jamaica sa asawang si Dimitri habang nilalagyan niya ito ng ulam sa plato.“We'll just be here at home," Dimitri simple answer. Hindi man lang ito nag-abala na mag-angat ng tingin sa naghihintay na sagot na si Jamaica.Jamaica was slightly disappointed because this wasn't what she expected her husband to answer her. Next week is their wedding anniversary, and it is new that they will celebrate it at home, unlike in previous years when they always go out of the country. “I'm leaving. Sa office na lang ako kakain.""Wait, this is your lunch!" She gentle handed him the lunch box with a smile on her face. Her husband took it and then left. It seems that he forgot to kiss her on the cheek before leaving.Sumunod siya sa garahe at pinanood ang asawa na mag-drive paalis. Hindi niya alam kung anong oras na naman ito uuwi mamayang gabi. Isang buwan na kasi itong parati ginagabi ng pag-uwi. Parati raw maraming trabaho sa
"Hmm..." namimilipit na daing ni Jamaica. Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at bumungad sa kanya ang hindi pamilyar na silid.Nasaan siya? Hindi pa siya patay?Bumangon siya mula sa pagkakahiga, pero agad ding napabalik nang pakiramdam niya ay may bumukas na tahi sa may bandang tagiliran niya. Bumaba ang tingin siya sa sariling katawan. Nakasuot siya ng pang hospital na dami, pero wala naman siya sa hospital. Sa tabi ng kama ay naroon ang mga aparato na naka-connect sa kanya. The room has full of the white and black interior, and the bed and pillow were separated in the gray shade which gives Jamaica the vibes of the male's bedroom causing her to feel something strange.Inalala niya ang nangyari bago siya nawalan ng malay. Nasa gitna siya ng ulan at naglalakad nang bigla na lamang may sasakyan na humahururot papunta sa kanya, para banggain siya.Pamilyar ang sasakyan sa kanya pati na rin ang plate number nito. Nasa dulo ng dila niya, hindi niya lang masabi kung kanino n