Chapter 1

“Have you thought of going somewhere for our Anniversary date?” tanong ni Jamaica sa asawang si Dimitri habang nilalagyan niya ito ng ulam sa plato.

“We'll just be here at home," Dimitri simple answer. Hindi man lang ito nag-abala na mag-angat ng tingin sa naghihintay na sagot na si Jamaica.

Jamaica was slightly disappointed because this wasn't what she expected her husband to answer her. Next week is their wedding anniversary, and it is new that they will celebrate it at home, unlike in previous years when they always go out of the country. 

“I'm leaving. Sa office na lang ako kakain."

"Wait, this is your lunch!" She gentle handed him the lunch box with a smile on her face. Her husband took it and then left. It seems that he forgot to kiss her on the cheek before leaving.

Sumunod siya sa garahe at pinanood ang asawa na mag-drive paalis. Hindi niya alam kung anong oras na naman ito uuwi mamayang gabi. Isang buwan na kasi itong parati ginagabi ng pag-uwi. Parati raw maraming trabaho sa kompanya na kailangan tapusin.

Bumalik siya sa kusina para tapusin ang kinakain nang makitang naiwan ni Dimitri ang cellphone. Pinaligpit niya ang lamesa sa isa sa kasambahay nila at nag-aayos ng sarili para dalhin ang cellphone ng asawa niya sa opisina nito. She was worried that someone important might have called her husband.

Jamaica had been married for four years to Dimitri Vegas who was her high school crush back then. During the four years of their marriage, everything went well until the day came when Dimitri was promoted to be a Managing Director of the company. 

Dimitri relationship with Jamaica started to get cold because of his busy work, but Jamaica just ignored it because she thought that her husband do this for their future. Hindi pa sila nabibiyayaan ng anak at iyon ang parating ipinagdadasal ni Jamaica. Sa tingin niya ay kapag nabigyan niya ng anak si Dimitri ay mas tatatag pa ang relasyon nilang dalawa. Kaya naman kapag araw ng Linggo ay parating nagsisimba si Jamaica sa Quiapo. Walang mass na hindi niya pinapalagpas. Kahit saang santo pa siya magdasal para lang madinig ang kanyang hiling ay talagang gagawin niya.

Agad na hinarang ng guard si Jamaica nang makababa siya ng taxi at tiningnan ang dala-dala niya.

"Saan ka pupunta?"

“I'm the wife of the Managing Director, Dimitri Vegas, I'll just hand him his cellphone,” she told him. Kinuha niya sa bag niya ang ID at ipinakita sa guard, pero mukhang ayaw pa rin maniwala nito.

The guard tried to call the secretary of the Managing Director to confirm what she is saying. Pero bago pa makatawag ang guard ay lumabas na ang secretary ni Dimitri, dala-dala ang tambak na folder.

"Lucy!" tawag ni Jamaica para kunin ang atensyon ng secretary.

Kumaway naman ang hirap na hirap na secretary sa kanya. "Ma'am Jamaica, anong ginagawa mo rito?"

Itinaas ni Jamaica ang kamay para ipakita ang cellphone ni Dimitri. "Naiwan ng boss mo."

Ngumiwi si Lucy at napailing. "Masyadong busy si sir ngayon. Naroon siya sa opisina niya at kausap si Ma'am Callista, mga mag-iisang oras na rin sila roon. Mukhang seryoso nga ang pinag-uusapan nila dahil ayaw magpaistorbo."

Callista. Kung hindi nagkakamali si Jamaica, ang Callista na tinutukoy ni Lucy ay ang CEO ng kompanya. Sa edad na bente otso ay naman nito ang kompanya sa mga yumaong na mga magulang. Bukod sa angking talino nito ay maganda rin daw ito.

“Pero baka malapit na rin sila matapos," pahabol ni Lucy. "Asawa ni sir Dimitri, papasukin mo." Sumenyas ito sa guard na buksan ang harang.

Agad naman sumunod ang guard at inalis ang harang. Nagpaalam na rin si Lucy na may pupuntahan pa sa kabilang branch at kailangan na umalis.

Naglakad papasok si Jamaica at pumasok sa elevator. Pinindot niya ang floor number ng opisina ng kanyang asawa na may ngiti sa mga labi. Ito ang unang beses na pupuntahan niya ito rito sa trabaho. Parati lang kasi siya nasa bahay. Ayaw rin naman siya magtrabaho ni Dimitri. Gusto nito ay nasa bahay lang siya kaya inuubos na lang niya ang oras sa pagluluto at pagtatanim ng mga bulaklak habang hinihintay ang pag-uwi ng asawa. Hindi naman siya nagrereklamo dahil gusto niya na pagsilbihan ang asawa niya kapag nasa bahay na ito.

Nang makarating siya sa floor kung nasaan ang opisina ni Dimitri ay kaagad niyang hinanap ang opisina nito. Nakita niya sa dulo ang malaking silid na may nakasulat na opisina iyon ng Managing Director.

Jamaica started to touch the doorknob and rotated it. When she opened the door, she was suddenly shocked and made her feet stop from walking towards her husband. Her heart almost clenched when she saw that her husband was kissing another woman while it was sitting in the office chair.

Nabitawan niya ang cellphone na hawak-hawak at gumawa iyon ng ingay. Kaya naman napahinto ang dalawang naghahalikan at napatingin sa pintuan.

Dimitri was so shocked. He then immediately pushed away the woman who was on top of him. There was nothing in her mind that her husband could do to deceive her. Her heart's pain was so undeniable.

"Jam..." tawag ni Dimitri sa kanya, bakas ang pagkataranta. "This is nothing. Let me explain."

"This is not nothing, Dimitri!" singhal ng magandang babae.

"Callista," suway ni Dimitri, may pagbabanta sa boses nito.

Hindi makapaniwalang napatitig si Jamaica sa babae. Ang babaeng ito ang boss ng asawa niya.

"Let's go home. Sa bahay tayo mag-usap—"

Dimitri couldn't continue what he was going to say because a strong slap from Jamaica cold hand made his face red.

“Kaya ka ba naging cold dahil may iba ng nagpapainit sayo?" sarkastiko niyang tanong habang tumutulo ang mga luha. "Kaya ba parati kang ginagabi ng uwi dahil sa kanya ka na sumisiping? O baka naman, pati itong posisyon mo ay nakuha mo rin dahil pinapasaya mo siya rito habang nagtatrabaho?"

"How dare you!" Akmang susugod si Callista sa kanya, pero nahablot ito ni Dimitri at hinila pabalik. "Ang kapal ng mukha mo para sabihin yan!"

Pinunas ni Jamaica ang sunod na luha at nanggigil na tinapunan ng tingin si Callista. "No, mas makapal ang mukha mo!" Dinuro niya ito. Wala siyang pakialam kung marinig man sila ng lahat. Mas maganda nga iyon para malaman ng mga empleyado rito na kabit ang CEO nila at nangangabit naman ang Managing Director nila. "Kahit anong ganda mo o kahit pa ng damit mo, you're still nothing but but whore!"

Jamaica had previously suspected that her husband might have another woman and cheated on her. Hindi lang isang beses sumagi sa isip niya ang bagay na iyon. Maraming beses na rin. But, she didn't want to ruin their relationship just because of a suspicion she had, so she decided to act blindly towards this.

"Hindi ko kasalanan na kaya ko siya bigyan ng anak at ikaw hindi mo magawa!"

Hindi naman siya ang nasampal, pero bakit parang mas masakit iyon sa sampal niya kay Callista?

Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa tiyan ni Callista at kay Dimitri. Ibinuka niya ang bibig para magtanong, pero walang lumalabas na salita doon. Hindi niya magawang bigkasin ang tanong na nasa isip niya kaya sa huli ay tinalikuran niya ang dalawa at naglakad palabas ng opisina. Lahat ng atensyon ay nasa kanya. Bawat nadadaanan niya ay napapatingin sa kanya at nagbubulungan. Siya na nga itong niloko, pero parang siya pa ang naging masama.

Nang makasakay siya sa taxi hanggang makabalik sa bahay ay wala siyang tigil sa pag-iyak. Ayaw huminto ng mga luha niya. Masyadong masakit ang ginawa ni Dimitri sa kanya. He cheated on her, at nakabuntis pa.

Tinungo niya ang closet niya at kinuha ang maleta. Inimpake niya ang lahat ng mga damit at gamit na magagamit at importante sa kanya. Mahal niya si Dimitri, pero hindi siya martyr para palagpasin ang ginawa nito sa kanya. Ayaw na niyang maabutan pa siya ni Dimitri sa bahay nila kaya bago pa ito umuwi ay umalis na siya.

Hindi niya alam kung saan siya pupunta. Wala siyang pupuntahan. Wala siyang kaibigan na matatakbuhan. Walang mga magulang na dadamay. Tanging si Dimitri lang ang meron siya at nagawa pa siya nitong saktan.

Bumuhos ang malakas na ulan kasabay ng kanyang mga luha. Mahigpit dalawang oras na rin siguro siyang naglalakad. Pagod na pagod na ang kanyang mga paa, pero ayaw makisama ng katawan niya at huminto kaya patuloy pa rin siya sa paglalakad habang hila-hila ang dalawang maleta.

Bakit kailangan niya magdusa ng ganito? Bakit ipinaranas sa kanya ang kasiyahan kung panandalian lang pala iyon?

Nilingon niya ang daan na pinanggalingan. Doon niya lang napagtanto na wala na palang mga gusali o kabahayan ang tinatahak niya. Pero wala man lang siyang maramdaman na pag-aalala o takot. She is completely broken hearted.

Pinunas niya ang basa ng ulan sa kanyang mukha niya. Kahalo doon ang kanyang mga luha. Maya-maya pa ay naaininag siyang kotse na papalapit. Mabilis man ang takbo ng kotse ay sa tingin niya pamilyar iyon sa kanya. Nang malapit na ito sa kanya ay napansin niyang papunta ito sa kanya. Hindi para hintuan siya, kundi para banggain siya. Bago pa siya makaiwas ay malakas na tumama ang hood ng sasakyan sa balakang niya. Nahulog siya sa bangin at gumulong-gulong sa ibaba.

Pakiramdam ni Jamaica ay nabali ang mga buto niya sa likod. Hirap siyang huminga at kinakapos ng hangin. Hindi niya maigalaw ang buong katawan. Nararamdaman niya rin na tumutulo ang dugo sa ulo at may malaking sugat sa braso. At unti-unti, nawalan siya ng malay.

Siguro ay iyon na ang katapusan niya...