Parang wala ako sa sarili ngayon habang nandito sa labas ng operating room na nakatayo habang pinagmamasdan ang mga paraphernalias na nakakabit sa katawan ni Yumi. Ako na mismo ang nasasaktan para sa kahihinatnan niya ngayon.
"Have a rest, Kim. Ako na ang bahalang magbantay kay Yumi, I will keep her safe."
Napalingon naman ako nang biglang magsalita si Marco sa likuran ko. It's already midnight at nanghihina na rin ang buong katawan ko. "Hindi ko siya kayang iwan dito habang ganito ang sitwasyon niya. Kung hindi dahil sa akin ay baka hindi 'to nanyari kay Yumi ngayon."
"Don't blame yourself, Kim. Everything happens for a reason and I am a firm believer of that..."
"I am too, Marco," sagot ko pa. "I just can't deny the fact that this could've avoided if it wasn't because of me."
He faintly tapped my shoulder. "I understand, Kim. But please rest assured, ako na ang bahala kay Yumi.
We are on our way ngayon sa bahay nila Miguel at nagulat naman ako nang papasok kami ng Forbes Park."Hindi mo sinabi sa akin na dito rin pala ang bahay mo. What if makita tayo ng pamilya ni Alex, o kaya naman tayo ang makakita sa kanila?"Napangiti naman sa akin si Miguel habang nasa gilid ko na naka-upo. "Malayo ang bahay ko kay Alex kaya for sure ay hindi kayo magkikita, don't worry. And besides, he has nothing to do with you na ngayon dahil ikakasal na rin siya."Bigla naman akong nalungkot dahil sa sinabi ni Miguel. Naalala ko nga pala na ikakasal na rin si Alex at si Calypso at mukhang magkaka-anak na rin silang dalawa. Nakakalungkot lang na ako ang asawa pero wala manlang akong magawa para ipaglaban ang karapatan ko na 'yon, dahil pati si Alex ay hindi na rin ako kinikilala.Habang nasa byahe kami ay sa labas lang ako nakadungaw. Si Yumi naman ay nasa likuran namin habang ang personal physicia
It's been a week since we transferred in Miguel's house. Until now, unconscious pa rin si Yumi but she's already giving signs of recovery. Ako naman ay pabalik-balik lang ang ginagawa araw-araw, kapag nalulungkot ako o naiisip ko si Alex ay pumupunta nalang ako ng library para magbasa o kaya naman ay pupunta sa gym para mag-exercise.It's still a tough time para sa akin. Ang hirap mag cope-up sa lahat ng mga nasayang kong oras, pero nahihiya naman akong mag-demand kay Miguel dahil sinabihan na niya akong hindi niya ako ipapasok sa kompanya niya para magtrabaho. His family has the biggest textile company sa bansa habang sila Alex naman ang may pinakamalaking luxury brand internationally and dito rin sa bansa."Kim!"Nagulat naman ako nang biglang sumuplot si Mina sa harapan ko habang nandito ako sa labas ng garden nakatayo.
Naloka naman ako dahil noong nalaman kong pupunta kami ni Miguel sa bahay nila Alex. Ayoko sana talagang sumama pero kung patuloy kong tatakbuhan ang problema ko ay wala talagang magiging katapusan. "Sa bahay lang naman pala nila Alex ang engagement party, bakit mo pa ako pinapunta sa kompanya n'yo?" pagtatakang tanong ko naman kay Miguel habang nasa byahe na kami papunta sa bahay nila Alex."Simple. I want you to be recogrnized by the world tomorrow. For sure, instead of Cali and Alex, tayo ang magiging headlines."Napatawa nalang ako sa mga sinasabi ngayon ni Miguel. Napadungaw nalang din ako sa labas at napatingin habang papasok na kami sa Forbes Park. Nasa kabilang lane ang bahay ni Miguel at ganoon din naman ang bahay nila Alex kaya medyo magkalayo talaga ito at hindi madadaanan ang isa't-isa. Nang makarating naman kami sa tapat ng gate nila Alex ay bigla namang bumalik sa akin ang lahat-lahat ng mga naranasan ko sa mga kamay ni Tita Melody
Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon. Ang buong akala ko kasi talaga ay tutulungan lang talaga ako ni Miguel hanggang sa manganak ako at iyon lang. Pero hindi naman ako nag-expect na makakapasok ako sa isa sa pinakamaganda at pinakamayamang fashion company sa bansa—ang Belle Vortex.“P-pero, Miguel…”“I meant what I’ve said, Kim,” aniya sabay harap na sa akin. “You deserve everything, Kim. And sana marealize mo na ang lahat ng mga nangyari sa buhay mo is not because of you. Not because you’re not enough, okay? May mga bagay talagang nangyayari para tulungan kang maging matatag.”Napangiti na lang ako kay Miguel. “Thank you, Miguel. Sobra-sobra na ‘tong ginagawa mo sa akin and sana ay makabawi naman ako sa’yo in the near future.”“Ikaw lang sapat na.”“Nak, ikaw talaga, nagbiro ka na naman!” usal ko sabay hampas sa kaniya nang marahan.“Are you up to work na ba or…”“Uh, ano siguro…” Bahagya na akong napatingin sa
Kahit na nakita ko na naman kanina si Alex at Calypso na masayang nagsasama ay kahit papaano ay medyo natuwa naman ako. Maliban kasi sa palagi kong nakikita si Alex ay pakiramdam ko ay maiibsan ang lungkot na nararamdaman ko basta nandiyan lang siya. Alam kong may paka-toxic ang behavior pero inuunti-unti ko lang din kasi ang pagtanggap sa mga bagay-bagay. "How was the exhibit, Kim? Did you like it?" Nakangiti akong bumaba ng sasakyan ngayon dahil kakauwi lang din naming dalawa ni Miguel galing sa kompanya. "Ang gaganda ng mga arts kanina, Migs. Hindi nga lang ako ganoong nakapagsalita kanina dahil alam mo naman...""I totally understand," saad niya sabay harap na rin sa akin. "I know that you have been having some hard time dealing with what is happening right now but I just want to say that you're a strong person.""Thank you, Migs! Hindi ko nga rin akalain kanina na makakatagal ako ng ilang oras kasama si...Alex."Buong araw kasi kam
Ilang araw na ang makalipas simula noong nagising si Yumi. At ngayon, ang gagawin naman naming dalawa ay sasamahan niya ako sa check up ko pagkatapos ay aalis na rin kami papunta sa dating boutique namin na ilang linggo na ring closed ngayon.“Beh?”Napalingon naman ako sa pinto nang marinig ko ang boses ni Yumi habang kumakatok siya. “Wait lang beh, hindi pa ako tapos!” tugon ko.“Dito lang ako sa baba, hintayin kita!”“Sige!”Dali-dali ko nang isinuot ang maluwag kong t-shirt at pantalon. Hindi kasi talaga ako mahilig magsuot ng mga damit na komplikado although fashion design ang naging kurso ko. I love to design anyone’s dress or outfit but not mine.Pagkatapos kong magbihis at magayos, lumabas na rin ako sa kwarto ko at bumaba sa first floor. Doon ko nadatnan si Yumi na nakasuot ng floral dress kaya naman napangiti ako. “Tha fashionista is back!”“Well…” Umikot-ikot na siya para ipakita sa akin ang kaniyang suot na d
Balak ko na sanang umuwi pagkatapos naming bisitahin ni Yumi ang boutique namin pero nagulat na lang ako nang pinatigil niya ang sasakyan sa tapat ng isang magarbong mall. “Dadaan ka pa riyan?” pagtatakang tanong ko habang nakaharap na sa kaniya.Nginitian niya lang ako habang dahan-dahan na binubuksan ang pinto. “Beh…hindi ba’t magtatrabaho na tayo sa susunod na linggo for that contract project?”“Uh, oo. Bakit?”“Well, that’s it!” aniya sabay labas na ng sasakyan kaya sumunod na lang din ako. “Since magwowork na tayo, at iyan na lang palagi ang nakikita kong suot mo, we need to buy some clothes habang wala ka pang mga bagong designs.”Napa-iling na lang ako kay Yumi dahil hindi naman na ako makakatanggi sa kaniya. “Sige na nga, basta mabilis lang tayo, ha?”“Yes naman, beh.”Tuluyan na kaming pumasok sa loob ng mall. Medyo matagal na rin simula noong nalapag-mall ako at medyo nanibago ako ngayon. Hindi pa naman masyad
"Oo, iyan na kasi ang isuot mo. Sobrang ganda kaya niyan."Kasalukuyan akong nandito sa kwarto ni Yumi na nag-aayos para sa family dinner na magaganap. Kahit na pinsan ni Alex si Miguel at magkakilala kaming dalawa ay hindi ko naman talaga kilala at nakikita pa ang mga magulang niya."Hindi ba't masyadong revealing 'to, beh? Iba na lang kaya ang suotin ko," sambit ko habang tinititigan ang ibinigay niya sa aking yellow-checkered dress.Napatingin na rin siya sa akin at unti-unting napatango. "You are right, masyado nga siyang revealing, beh. Sige, wait a second." Kinuha na niya ang ibinigay niyang dress sa akin sabay labas ng kaniyang kwarto. Minsan ay natatawa na lang ako kasi kahit na ako ang fashion designer sa aming dalawa ni Yumi ay siya pa rin talaga ang nag-aayos sa akin. It's not that I'm shaming myself pero wala lang talaga akong confidence sa mga bagay-bagay lalo na sa sarili ko."I’ve found the best outfit for you tonight!”
Pag-pasok ng Agosto ay isang malaking pag-diriwang ang nasimulan,Alex’s point of viewNasa altar na ako—nang biglang itinuro na sa akin ni Paul si Kim na nasa pintuan na ng simbahan, at mag-sisimula ng mag-lakad papalapit sa akin. Habang nakikita ko siyang papalapit sa akin ay doon na nag-simula ang pag-tulo ng aking luha, at nang makita ako ni Paul ay tinapik-tapik niya ako sa akin likod,“Talagang ipinaubaya parin sayo ni Kuya Miguel sa Ate Kim, at doon palang nakikita ko ng napaka-swerte mo,” pahayag niya sa akin,Agad naman akong napatingin sa kaniya, at ngumiti sa kaniya.Nang nasa harapan ko na si Kim, ay agad akong nag-mano kayna Tita Alejandro at Tita Lucy ngunit nang pag-mano ko kay Tita ay agad niya akong niyakap at binulungan niya ako,“Si Kim na yan—alagaan mo siya ha,” pahayag naman niya sa akin,At agad naman akong tumango sa kaniya, nang umimik din naman si Tito“Ito na ang kamay niya,” pahayag nito habang iniaabot na sa akin ang kamay ni Kim,Nang kunin ko ang kamay n
Alex’s point of viewHabang nag-iisa ako sa kwarto sa ospital at hinihintay sina Yumi at Paul na makabalik, ay biglang may pumasok sa aking kwarto na isang lalaki na hindi ko kilala kaya’t agad naman akong kinabahan at natakot na baka kung anong gawin niya sa akin,“Who are you?! what are you doing here?!” sigaw kong patanong sa kaniya,Ngunit nananatili siyang nakangiti at naupo siya sa upuan na katabi sa akin,“Alam mo—wag kang matakot sa akin, dahil wala naman akong gagawin sayong masama. Gusto lang kitang dalawin para sa mom mo, dahil gusto niyang malaman kung kamusta ka na, lalo na at nalaman niya kay Calypso na nabaril ka niya,” tugon naman niya sa akin,At nang marinig ko na binanggit niya ang aking ina, ay agad naman akong nawala sa aking mood.“You know what, umalis ka na dito dahil wala akong kailangan sayo at wala din akong kailangang malaman tungkol kay mom dahil tapos na kung anong meron sa amin okay? So you better leave,” saad ko naman sa kaniya,Napailing naman siya at
Calypso’s point of viewHabang nasa presinto kami, at wala pa si mom ay kinausap ako ni dad nang kami lang—Tila balisa ako sa nangyari, kaya’t hindi ako ganoon kadali makausap,“Wala ka na sa tamang pag-iisip Calypso, dapat alam mo kung saan ka lulugar hindi yung ganito—tingnan mo ang ginawa mo, pinaputukan mo si Alex and now he’s in hospital,” pahayag niya sa akin habang napapailing siya dahil sa aking ginawan,Ngunit habang nasa kalagitnaan ako ng sermon ng aking ama, ay biglang pumasok ang aking in at agad-agad na ibinaba ang kaniyang dala-dalang bag. Laking gulat ko noon na bigla niya akong sinampal ng malakas,“What the hell Calypso! Ano itong pinasok mo! Hindi mo ba alam na ikakasama mo ito?! Ngayon! Paano ka namin pyapyansahan ha? Sa tingin mo hahayaan ka namin makalaya ngayon nang dahil sa ginawa mong kalokohan? At saan galing ang baril mo!? Saan!” sigaw naman sa akin ni mom,Hindi ako nakaimik at derederetsong tumulo ang luha ko,Nang bigla siyang kinausap ni dad, “Anong sin
Alex’s point of viewNang maihatid ko na si Kim sa kanilang kompanya, ay tumungo na ako sa aking opisina ngunit nang makarating ako sa opisina ay bigla akong sinalubong ng aking assistant at agad akong kinausap.“Good morning, sir, mabuti po at nakarating na kayo—kanina pa po kasi tumatawag si Mr. Jordan, at may appointment po kayo ngayon sa restaurant niya kung saan doon gaganapin ang kanilang event, ano pong sasabihin ko sa kaniya?” pag-bati niya sa akin nang may kasunod na pag-tatanong.Nang sasagot sana ako sa kaniyang tanong, ay biglang nag-ring ang aking cellphone. Kaya’t agad ko naman itong sinagot,“Hello?” tugon ko naman,“Good Morning Mr., Alex, sorry kung naabala kita—nabanggit ko kasi sa assistant mo na mag-meet tayo in person?” saad naman niya sa akin,Nang agad naman akong umimik sa kaniya,“Ahm—Yes sir, Good morning. Yes po, nabanggit ng assistant ko ang about sa meeting natin, and I guess makakapunta ako diyan right now. Just wait me their sir,” tugon ko naman sa kaniy
Kim’s point of viewHabang masaya kaming kumakain nina mama at nag-kekwentuha, ay biglang may narinig kaming nasigaw sa labas ng bahay. Laking gulat namin nang biglang pumasok si yaya at tumakbo papalapit sa amin, kaya’t kami ay napatigil sa aming mga ginagawa.“Ya? What’s happening? Sino ang sumisigaw sa labas?” tanong naman ni mama sa kaniya,Tarantang sumagot si yaya dahil sa hindi niya alam kung ano ang kaniyang gagawin,“Hindi ko po kilala eh—babae po siya madam, hinahanap po si Sir Alex,” tugon naman niya kay mama,At nang patayo na sina mama at papa ay agad naman akong tumayo at umuna na sa kanila.“Mama, ako na—ako na ang kakausap sa kaniya,” saad ko naman sa kaniya,At doon ay tumungo ako sa labas, at hinarap si Calypso.At nang makita ko siya ay agad siyang nag-salita,“Oh, mabuti naman at naisipan mong lumabas? Ilabas mo si Alex ngayon na!” sigaw niya sa akin,Napangisi naman ako sa kaniyang pag-kakasabi at lumabas pa ako para sa kaniya upang makaharap siya.“Wow, bakit ko
Mag-iisang taon ang lumipas ay naging matatag ang relasyon ng dalawa ni Kim at Alex,Alex’s point of viewHabang nag-lalakad kami sa tabing ilog, malapit sa restaurant ni Paul ay naisipan kong kausapin siya,“Ahm—Kim? are you happy? Na kasama na ulit ako?” tanong ko naman sa kaniya,Napatingin naman siya sa akin nang sabihin ko iyon sa kaniya, at agad na ngumiti sa akin.“Bakit Alex? Mukha bang hindi? Do I look creepy para hindi maging masaya? Mag-iisang taon na nga tayo eh, at kahit paikot-ikot diyan ang ex-wfie mong si Calypso, naging matatag parin tayo, at hinangaan kita sa part na yun,” tugon naman niya sa akin,Natahimik naman ako sa sinabi niya, at habang tahimik ako ay bigla naman siyang nag-tanong,“Alam mo madili na dito, pero dito mo pa naisipang pumunta no? pumunta tayo kasi itatanong mo lang yan sa akin Alex?” tanong naman niya,Natawa naman ako nang kaniyang sabihin iyon sa akin,“Ano ka ba, ang sarap kaya sa feeling na nag-tatanong ng ganoong bagay—habang may malakas na
Kim’s point of viewNang makatapos na ang aming pag-uusap ng harapan nina mama at papa ay agad na akong bumalik sa aking kwarto. Nang makaupo ako sa aking kama, ay agad na tumunog ang aking cellphone at laking gulat ko nang makita ang pangalan ni Alex kaya’t agad ko iyong sinagot,“Hi, bakit gising ka pa?” nauna kong pag-tatanong sa kaniya,At nang gawin ko iyon ay natawa siya, “Talagang naunahan mo ako ah—” saad naman niya sa akin,Napangiti naman ako, “Pero bakit nga gising ka pa? hindi ba nag-good night ka na kanina?” tanong ko naman sa kaniya,“Hindi ko rin alam—I just can’t sleep, baka dahil sa hindi ko akalain na sasagutin mo na ako kanina—” pag-tugon naman niya sa akin,Napahinga naman ako ng malalim nang sabihin niya iyon sa akin,“Ano ka ba, hindi mo naman kailangan irason yan eh—pero alam mo ba may sasabihin ako sayo,” pahayag ko naman sa kaniya,Naging interesado naman siya sa aking sasabihin kaya’t agad siyang nag-tanong,“What is it? bad news ba? Or good news?”“Kanina, l
Alex’s point of viewHabang hawak-hawak ko ang kamay ni Kim, ay biglang napatingin sa amin sina Yumi at Paul at tumingin din sila sa aming kamay na tila nag-tataka,“Wait—anong ibig sabihin niyan? Bakit may pa-hawak kamay na ngayon?” tanong naman ni Yumi sa amin,Nang dahan-dahan ko sanang aalisin ang kamay ni Kim sa aking kamay ngunit bigla niyang hinawakan ang braso ko at tumingin sa akin at tumango,“Kami na Yumi—hindi ko na pinatagal,” tugon naman niya sa kaniya,Hindi nakaimik ang dalawa ni Yumi at Paul nang sabihin iyon sa kanila ni Kim,Kaya’t napatango nalamang sila, at nang talikuran nila kami ay bigla silang nag-parinig—“Ah—may love life na pala love, tara na—pwede na natin silang iwanan,” saad naman ni Yumi kay Paul.Nag-katinginan kami ni Kim nang sabihin iyon ni Yumi, at natawa sa sinabi ni Yumi.Habang nag-lalakad-lakad na kami, ay agad niya akong kinausap.“Ahm—balak mo ba kaninang itago sa kanila ang tungkol sa atin?” tanong naman niya,Nagulat naman ako sa tanong niy
Alex’s point of viewNang makabili na kami ng t-shirts at nang makapag-palit na kaagad, ay muli kaming nag-kita-kita sa isang upuan. At nang mag-sidatingan na sina Yumi at Kim,Ay muli ng nag-aya si Yumi, at hinila-hila na naman si Kim papunta sa gusto niyang rides. At nag-aya na siya sa isang bump car kung saan sasakay kami sa isang maliit na sasakyan at makikipag-bungguan sa kahit kanino.At doon ay muli nang umimik si Yumi,“So? Dating gawi, kasama ko si Paul—at ikaw naman Kim, kasama mo si Alex, mas maganda kung may kasama—baka kung mapaano pa ang isa sa atin no, hindi naman tayo pro driver,” pahayag naman ni Yumi,Natawa naman ako nang sabihin niya iyon, at nang makapila na sina Yumi ay pumila narin kami ni Kim.Napansin kong tahimik lang si Kim ngunit nangiti siya pag nag-eenjoy sa rides na pinupuntahan namin, at habang nakapila kami ay agad ko siyang kinausap,“Kim? naiilang ka parin ba sa akin? I noticed na mukhang naiilang ka eh, at napapatahimik ka nalang,” pahayag ko sa kan