Natigilan naman ako sa narinig ko sa kabilang linya. Hindi ko alam kung jino-joke time ba ako ni Yumi ngayon o ano kaya napahinga ako nang malalim at kinalma ko muna ang sarili ko.
"H'wag mo akong biruin nang ganyan Yumi, hindi nakakatuwa..."
"This is not a joke, Miss. Kindly contact the Hospital's hotline for you to know the details."
Ibinaba na niya ang tawag kaya nabitawan ko nalang bigla ang phone ko. Pakiramdam ko ay bumalik na naman ako sa dati kung saan ang naramdaman ko noong akala ko ay wala na talaga siya. Nanlalambot na naman ang mga tuhod ko na hindi ko alam.
Pinilit ko namang makatayo at dali-dali nang kumuha ng sweater para umalis. Bumaba na ako at napansin kong maraming mga customers ang nakatambay sa loob dahil alam nilang uulan na.
Hindi na ako tumigil pa at dali-daling lumabas. Dinig ko naman ang pagtawag ng mga staff namin pero hindi ko na ito pinansin at sumak
Parang wala ako sa sarili ngayon habang nandito sa labas ng operating room na nakatayo habang pinagmamasdan ang mga paraphernalias na nakakabit sa katawan ni Yumi. Ako na mismo ang nasasaktan para sa kahihinatnan niya ngayon."Have a rest, Kim. Ako na ang bahalang magbantay kay Yumi, I will keep her safe."Napalingon naman ako nang biglang magsalita si Marco sa likuran ko. It's already midnight at nanghihina na rin ang buong katawan ko. "Hindi ko siya kayang iwan dito habang ganito ang sitwasyon niya. Kung hindi dahil sa akin ay baka hindi 'to nanyari kay Yumi ngayon.""Don't blame yourself, Kim. Everything happens for a reason and I am a firm believer of that...""I am too, Marco," sagot ko pa. "I just can't deny the fact that this could've avoided if it wasn't because of me."He faintly tapped my shoulder. "I understand, Kim. But please rest assured, ako na ang bahala kay Yumi.
We are on our way ngayon sa bahay nila Miguel at nagulat naman ako nang papasok kami ng Forbes Park."Hindi mo sinabi sa akin na dito rin pala ang bahay mo. What if makita tayo ng pamilya ni Alex, o kaya naman tayo ang makakita sa kanila?"Napangiti naman sa akin si Miguel habang nasa gilid ko na naka-upo. "Malayo ang bahay ko kay Alex kaya for sure ay hindi kayo magkikita, don't worry. And besides, he has nothing to do with you na ngayon dahil ikakasal na rin siya."Bigla naman akong nalungkot dahil sa sinabi ni Miguel. Naalala ko nga pala na ikakasal na rin si Alex at si Calypso at mukhang magkaka-anak na rin silang dalawa. Nakakalungkot lang na ako ang asawa pero wala manlang akong magawa para ipaglaban ang karapatan ko na 'yon, dahil pati si Alex ay hindi na rin ako kinikilala.Habang nasa byahe kami ay sa labas lang ako nakadungaw. Si Yumi naman ay nasa likuran namin habang ang personal physicia
It's been a week since we transferred in Miguel's house. Until now, unconscious pa rin si Yumi but she's already giving signs of recovery. Ako naman ay pabalik-balik lang ang ginagawa araw-araw, kapag nalulungkot ako o naiisip ko si Alex ay pumupunta nalang ako ng library para magbasa o kaya naman ay pupunta sa gym para mag-exercise.It's still a tough time para sa akin. Ang hirap mag cope-up sa lahat ng mga nasayang kong oras, pero nahihiya naman akong mag-demand kay Miguel dahil sinabihan na niya akong hindi niya ako ipapasok sa kompanya niya para magtrabaho. His family has the biggest textile company sa bansa habang sila Alex naman ang may pinakamalaking luxury brand internationally and dito rin sa bansa."Kim!"Nagulat naman ako nang biglang sumuplot si Mina sa harapan ko habang nandito ako sa labas ng garden nakatayo.
Naloka naman ako dahil noong nalaman kong pupunta kami ni Miguel sa bahay nila Alex. Ayoko sana talagang sumama pero kung patuloy kong tatakbuhan ang problema ko ay wala talagang magiging katapusan. "Sa bahay lang naman pala nila Alex ang engagement party, bakit mo pa ako pinapunta sa kompanya n'yo?" pagtatakang tanong ko naman kay Miguel habang nasa byahe na kami papunta sa bahay nila Alex."Simple. I want you to be recogrnized by the world tomorrow. For sure, instead of Cali and Alex, tayo ang magiging headlines."Napatawa nalang ako sa mga sinasabi ngayon ni Miguel. Napadungaw nalang din ako sa labas at napatingin habang papasok na kami sa Forbes Park. Nasa kabilang lane ang bahay ni Miguel at ganoon din naman ang bahay nila Alex kaya medyo magkalayo talaga ito at hindi madadaanan ang isa't-isa. Nang makarating naman kami sa tapat ng gate nila Alex ay bigla namang bumalik sa akin ang lahat-lahat ng mga naranasan ko sa mga kamay ni Tita Melody
Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon. Ang buong akala ko kasi talaga ay tutulungan lang talaga ako ni Miguel hanggang sa manganak ako at iyon lang. Pero hindi naman ako nag-expect na makakapasok ako sa isa sa pinakamaganda at pinakamayamang fashion company sa bansa—ang Belle Vortex.“P-pero, Miguel…”“I meant what I’ve said, Kim,” aniya sabay harap na sa akin. “You deserve everything, Kim. And sana marealize mo na ang lahat ng mga nangyari sa buhay mo is not because of you. Not because you’re not enough, okay? May mga bagay talagang nangyayari para tulungan kang maging matatag.”Napangiti na lang ako kay Miguel. “Thank you, Miguel. Sobra-sobra na ‘tong ginagawa mo sa akin and sana ay makabawi naman ako sa’yo in the near future.”“Ikaw lang sapat na.”“Nak, ikaw talaga, nagbiro ka na naman!” usal ko sabay hampas sa kaniya nang marahan.“Are you up to work na ba or…”“Uh, ano siguro…” Bahagya na akong napatingin sa
Kahit na nakita ko na naman kanina si Alex at Calypso na masayang nagsasama ay kahit papaano ay medyo natuwa naman ako. Maliban kasi sa palagi kong nakikita si Alex ay pakiramdam ko ay maiibsan ang lungkot na nararamdaman ko basta nandiyan lang siya. Alam kong may paka-toxic ang behavior pero inuunti-unti ko lang din kasi ang pagtanggap sa mga bagay-bagay. "How was the exhibit, Kim? Did you like it?" Nakangiti akong bumaba ng sasakyan ngayon dahil kakauwi lang din naming dalawa ni Miguel galing sa kompanya. "Ang gaganda ng mga arts kanina, Migs. Hindi nga lang ako ganoong nakapagsalita kanina dahil alam mo naman...""I totally understand," saad niya sabay harap na rin sa akin. "I know that you have been having some hard time dealing with what is happening right now but I just want to say that you're a strong person.""Thank you, Migs! Hindi ko nga rin akalain kanina na makakatagal ako ng ilang oras kasama si...Alex."Buong araw kasi kam
Ilang araw na ang makalipas simula noong nagising si Yumi. At ngayon, ang gagawin naman naming dalawa ay sasamahan niya ako sa check up ko pagkatapos ay aalis na rin kami papunta sa dating boutique namin na ilang linggo na ring closed ngayon.“Beh?”Napalingon naman ako sa pinto nang marinig ko ang boses ni Yumi habang kumakatok siya. “Wait lang beh, hindi pa ako tapos!” tugon ko.“Dito lang ako sa baba, hintayin kita!”“Sige!”Dali-dali ko nang isinuot ang maluwag kong t-shirt at pantalon. Hindi kasi talaga ako mahilig magsuot ng mga damit na komplikado although fashion design ang naging kurso ko. I love to design anyone’s dress or outfit but not mine.Pagkatapos kong magbihis at magayos, lumabas na rin ako sa kwarto ko at bumaba sa first floor. Doon ko nadatnan si Yumi na nakasuot ng floral dress kaya naman napangiti ako. “Tha fashionista is back!”“Well…” Umikot-ikot na siya para ipakita sa akin ang kaniyang suot na d
Balak ko na sanang umuwi pagkatapos naming bisitahin ni Yumi ang boutique namin pero nagulat na lang ako nang pinatigil niya ang sasakyan sa tapat ng isang magarbong mall. “Dadaan ka pa riyan?” pagtatakang tanong ko habang nakaharap na sa kaniya.Nginitian niya lang ako habang dahan-dahan na binubuksan ang pinto. “Beh…hindi ba’t magtatrabaho na tayo sa susunod na linggo for that contract project?”“Uh, oo. Bakit?”“Well, that’s it!” aniya sabay labas na ng sasakyan kaya sumunod na lang din ako. “Since magwowork na tayo, at iyan na lang palagi ang nakikita kong suot mo, we need to buy some clothes habang wala ka pang mga bagong designs.”Napa-iling na lang ako kay Yumi dahil hindi naman na ako makakatanggi sa kaniya. “Sige na nga, basta mabilis lang tayo, ha?”“Yes naman, beh.”Tuluyan na kaming pumasok sa loob ng mall. Medyo matagal na rin simula noong nalapag-mall ako at medyo nanibago ako ngayon. Hindi pa naman masyad