Chapter 117

Alex’s point of view

Nang sabihin ko iyon kay Kim at nang siya ay natahimik ay bigla siyang tumayo at sinubukan niyang umalis ngunit agad ko siyang pinigilan.

“Bakit aalis ka ha? So totoo nga ang mga napasok sa utak ko? Bakit hindi ka makaimik ngayon Kim?!” taong kong pasigaw sa kaniya,

Nang bigla niya ako tiningnan ng masama at inalis ang pag-kakahawak ko sa kaniya,

“Ano ba ‘yang mag sinasabi mo Alex? Nababaliw ka na ba? Saan ka nakakuha ng lakas ng loob para sabihin yan sa akin ngayon at para itanong ang bagay na yan? Bakit ba sa mga sinasabi mo parang totoo yang mga sinasabi mo? Bakit? Sinubukan mo na bang mag-tanong muan sa magulang mo?” tanong naman niya sa akin,

Doon ay napahinga ako ng malalim, “Stop that non sense, sabihin mo nalang kung totoo yung mga pumapasok sa utak ko—hindi yung kung anu-ano ang mga isinisingit mo diyan, and besides kahit pa pigilan ako ng magulang ko at asawa ko sa katotohanang hinahanap ko, wala sila ng magagawa dahil desisyon ko ito, now tell me,” paha