Tita Melody’s point of viewNang sabihin iyon sa akin ng aking anak na si Alex ay hindi narin ako nakaimik at agad narin niyang pinatay ang tawag.At dahil flight ko na naman bukas ay muli kong tinawagan ang aking assistant,“Hello?” pahayag ko sa kaniya,Nang agad rin siyang sumagot, “Hello madam,”“So may susundo na ba sa akin bukas? Dapat hindi malaman ng anak ko na uuwi ako ha,” pahayag ko sa kaniya,At muli siyang sumagot, “Makakaasa po kayo madam, ready na rin po bukas ang susundo sa inyo and sure na sure po ako na hindi malalaman ni Sir Alex,” tugon naman niya,Napatango naman ako sa kaniyang sinabi, “Good to know,”--Alex’s point of viewKinaumagahan, nang makapasok ako kompanya ay bigla akong may napansin sa paligid. Kaya’t nang makadaan ako sa isang gwardya ay agad ko siyang kinausap,“Excuse me? Anong meron?” tanong ko naman sa kaniya,At nang kinausap ko siya ay tila para siyang nabigla, “Ah—sir, hindi ko rin po alam eh, mukhang nautusan po yata silang mag-linis ng paligi
Alex’s point of viewNang biglang nawalan na ako ng ganang makipag-usap kay mom ay agad ko siyang pinaalis,“You know what mom? Umalis na lang kayo dito, dahil ako na ang mag-sasabi sa inyo na wala kayong mapapaala sa akin okay, now you may go,” pahayag ko sa kaniya,Napangisi siya nang sabihin ko iyon sa kaniya at biglang naupo sa upuan,“No—pag-uusapan parin natin ang mga bagay na—” putol niyang pag-kakasabi nang agad akong umimik,“Mom! Bakit ba ang kulit niyo?! Bakit hindi niyo ako tantanan?! Hindi nga muna ako babalik okay?! Now please! madami pa akong trabaho at wag niyong aksayahin ang oras ko!” sigaw ko sa kaniya,At doon ay dahan-dahan siyang napatayo sa kaniyang kinauupuan, at agad ng lumabas ng pintuan.Agad naman din akong napaupo sa upuan, at napahinga ng malalim. Napailing habang iniisip ang mga nakakainis na ginagawa sa akin ni mom ngayon na hindi ko maintindihan.--At ilang minuto na dumaan habang tinitingnan ko pa ang ibang mga papel na nasa aking lamesa, ay biglang
Kim’s point of viewNang pababa ako muli sa hagdan galing sa kwarto ay laking gulat ko nang makita muli si Yumi habang si Paul naman ay papasok ng pintuan na tila takot na takot kaya’t agad akong nag-taka,“Oh? Akala ko uuwi ka na? bakit? Anong meron at mukhang takot na takot kayo diyan?” tanong ko naman sa kanila,Nang agad namang napatingin sa akin si Paul, “Ahm—okay lang ba ate Kim kung dito na muna ako matulog? Kahit dito lang sa baba, ayoko kasing iwan kayo eh,” tanong naman niya bigla sa akin,Nagulat naman ako nang sabihin niya iyon sa akin, at bigla akong naguluhan—“Wait—ano ba kasing meron? Just tell us Paul,” pahayag naman ni mama sa kanila,Huminga ng malalim si Yumi, “Paalis na sana si Paul, nang bigla siyang may nakitang mga lalaki na nag-mamasid sa bahay natin—” saad naman ni Yumi sa aminNagulat kami nina mama at papa nang sabihin iyon sa amin, kaya’t agad naman akong bumaba ng hagdan at sumilip sa bintana, at doon ay napansin ko din ang kanilang mga sinasabi.“Mama, m
Alex’s point of viewNang sabihin iyon sa akin ni Kim ay bigla na siyang nag-paalam sa akin,“So—I think wala ka na naman dapat sabihin hindi ba? Wala ka ng dapat itanong kasi nasabi ko na sayo,” pahayag niya sa akin,At nang bigla siyang tumalikod ay agad kong hinawakan ang kaniyang kamay, at siya ay aking pinigilan,“Wait Kim— sometimes may naririnig akong iyak ng isang baby kapag natutulog ako, may anak ba tayo?” tanong ko naman sa kaniya,At doon ay agad siyang tumingin sa akin, at umiling—“Of course, wala, nag-hiwalay tayo paano tayo magkakaanak?” tugon naman niya sa akin,--Kim’s point of viewNang mag-tanong si Alex kung may anak kami ay tila hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kaniya ngunit kinailangan kong mag-sinungaling.“Kaya bitawan mo na ako at aalis na ako, may mga nag-hihintay sa akin,” saad ko naman sa kaniya,Agad niya akong binitawan nang sabihin ko iyon sa kaniya, at lumabas na ng unit na iyon. Habang nag-lalakad ay dahan-dahan kong hindi mapigilan ang aking
Tita Melody’s point of viewKinahapunan nang pumunta ako sa trabaho ng aking anak na si Alex, ay bigla kong nakasalubong ang assistant ng aking anak.“Ahm—Good afternoon, nasa office ba si Alex?” tanong ko sa kaniya,Nang bigla siyang napatingin sa akin, “Good afternoon madam, yes po! Nandoon po si Sir Alex,’ tugon naman niya sa akin,Nang bigla ko siyang naisipang tanungin muli, “May I ask, pero wag mong sasabihin kay sir mo na nag-tanong ako ng ganitong klaseng tanong ah—is he okay na ba? Is he smiling na ba or something?” tanong ko sa kaniya,Nang bigla din naman siyang napangisi nang mag-tanong ako, “Ahm, actually madam napansin ko po kanina na mukhang okay na okay siya—dahil hindi naman po siya ganoon before?” tugon niya,Nagulat ako nang kaniyang masagot ang aking tanong, “Ahm—sige sige, thank you,” saad ko naman sa kaniya.At doon ay bigla akong napaisip kung anong rason ni Alex kung bakit siya ngayon nag-kakaganon.Tumungo na ako sa kaniyang opisina sa taas, at nang mabilis ak
Kim’s point of viewHabang nasa kalagitnaan kami ng pag-uusap ni Yumi ay biglang may kumatok sa pintuan at bumungad sa amin ang aking assistant na si Bia at laking gulat namin na may dala itong bulaklak.“Ahm—Bia? Ano ‘yang dala mo?” tanong ko naman sa kaniya,“Bulaklak daw po madam, para daw po sa inyo—sabi daw ng delivery guy, hindi na raw nag-bigay ng pangalan,” tugon naman niya sa akin,Nang sabihin niya iyon sa akin, ay iniabot na niya sa akin ang bulaklak at lumabas narin siya kaagad. Ipinatong ko naman sa lamesa ang bulaklak, nang biglang umimik si Yumi.“Nakakapag-taka at ngayon lang ulit may dumating na ganiyang bulaklak ah? at kanino naman kaya yan galing?” tanong naman niya sa akin,Napataas balikat nalang ako ng siya ay mag-tanong, at bigla akong may napansin na papel na nakasingit sa bulaklak kaya’t agad ko iyong kinuha. At akin itong binasa,“Thank you,”Doon sa mensahe ay agad akong napaisip kung sino ang nag-bigay ng bulaklak na ito, ngunit biglang pumasok sa isip ko s
Alex’s point of viewNang sabihin iyon sa akin nina Tita Alejandro ay agad naman akong nag-paalam sa kanila,“Ahm—Tito? Okay lang po ba na umalis na ako, at titingnan ko si mom kung aalis pa siya,” tanong ko naman sa kanila,At agad namna silang tumango sa akin, “Of course hijo, basta mag-iingat ka at baka kung sino ang makasunod sayo, hindi mo pa alam,” tugon naman sa akin ni Tito Alejandro, at agad din namang tumango si Tita Lucy.“Sige po! Thank you po,” tugon ko naman sa kanila,Nang agad na akong umalis sa kompanya nina Miguel, at agad akong tumungo sa sasakyan ko at agad na ring bumalik sa bahay.At sakto noong papalapit na ako sa amin, ay laking gulat ko nang makita si mom na nag-bukas ng gate ng bahay namin at agad na pumunta sa kaniyang sasakyan at agad na sumakay.Kaya sa mga oras na iyon, ay hindi na ako tumigil sa amin at sinundan ko nalang kung saan siya patungo.Habang ako ay nag-mamaneho ay agad kong tinawagan ang numero ni Paul, at agad rin naman niya itong sinagot.“H
Alex’s point of viewNang makauwi ako sa bahay, ay bumungad kaagad sa akin si Calypso na nakaupo sa sofa at tila parang kagigising lang din.“Good morning Alex, mabuti naman at naisipan mo pang umuwi ano?” pahayag naman niya sa akin,Nang sabihin niya iyon sa akin, ay napailing nalang ako at hindi ko nalamang siya pinansin at tumungo nalang ako kaagad sa aming kwarto upang makapag-pahinga,Ngunit nang tumungo ako ng deretso ay agad niya akong hinarangan,“Ano ba Alex?! Bakit ba hindi ka makausap? At tsaka saan ka ba galing?! pati si mom wala din,” tanong naman niya muli sa akin,At doon ay tumingin naman ako sa kaniya,“You know what, kung hinihintay mo rin si mom? Wag ka ng umasang darating pa yun dahil imposible namang makabalik yun dito,” tugon ko naman sa kaniya,Nang sabihin ko iyon sa kaniya ay bigla siyang nag-taka,“Huh? What do you mean?” tanong naman niya sa akin,Napangisi naman ako nang kaniyang sabihin iyon, “Wanted si mom ng dahil sa ginawa niya kay Kim, she kidnapped Ki