Kim’s point of viewHabang nasa kalagitnaan kami ng pag-uusap ni mama ay bigla akong tinanong ni papa,“Hija? Kim, ano naman ang naisip mo at pumasok ka sa trabaho? Baka pumunta ka dito, tapos hindi ka pa okay ah?” tanong naman niya sa akin,At agad naman akong umiling at napangiti sa kaniya,“Okay naman po ako ngayon, pero nang malaman ko po na wala sa pinas si Alex—naging okay nalang din lalo ako bigla, hindi naman po yata pag-iisip ko ang nakakasagabal sa trabaho ko, kung hindi ang maalala ni Alex lahat at dumating sa puntong kulitin niya ako,” saad ko naman sa kaniya,Napatingin naman sa akin si mama, “Wag mong pakaisipin na mag-hahabol sayo si Alex, hindi namin hahayaan na kung ano ang gawin sayo ng pamilyang yun dahil kahit ang anak kong si Miguel ay hindi niya magugustuhan ito,” tugon naman niya sa akin,Napatango naman si papa, “Tama ang mama mo, wag mo masyadong takutin ang sarili mo dahil sa lalaking yun dahil kahit kami ay ipag-dadamot namin kayong mag-ina sa kaniya matapos
Calypso’s point of viewKinaumagahan ng magising ako ay laking gulat ko na wala na si Alex sa aking tabihan, at dahil sa taranta at takot ay agad akong tumayo at agad kong tiningnan kaagad ang aming cabinet. At nang makita ko na wala ang kaniyang mga gamit, ay agad akong lumabas sa aming kwarto kahit medyo madilim pa.Noong makalabas ako, ay agad akong sumilip sa ibaba. Doon ay agad kong nakita ko si Alex dala-dala ang kaniyang maleta,“Alex!” pag-tawag kong sigaw sa kaniya,Nang sigawan ko siya ay agad naman siyang napatingin sa akin, ngunit hindi niya ako inimikan at nag-lakad na siya kaagad papalabas ng pintuan.Agad naman akong bumaba ng hagdan at hinabol siya, at nang maabutan ko ang kaniyang kamay ay agad akong nag-salita“Talagang gagawin mo ito sa amin ng anak mo Alex? Nababaliw ka na ba?” tanong ko naman sa kaniya habang inis na inis.Iniabot niya muna ang kaniyang maleta sa aming driver na mag-hahatid sa kaniya sa airport, at nang mailagay na sa sasakyan ay agad naman niya a
Calypso’s point of viewIlang minuto nang umalis si Alex, ay hindi ko maiwasang hindi mapakali sa aking kinauupuan nang biglang umimik si Tita Melody sa akin,“Hayaan mo na si Alex—hayaan na natin siyang gawin ang gusto niya,” pahayag niya sa akin,Nang agad naman akong tumingin sa kaniya nang bigla akong nainis sa kaniyang sinabi,“Mom? Bakit niyo naman kasi hinayaang umalis? Kung pinigilan natin siya ng maayos, hindi siguro siya aalis ng ganoon-ganoon nalang,” tugon ko naman sa kaniya,Nang bigla siyang napangisi sa aking sinabi,“Wow—so it’s my fault right now Calypso? Bulag ka ba o hindi nakakarinig? Sinbukan ko okay? Pero kung anu-ano lang ang mga sinasabi niya sa akin,” saad naman niya sa akin“Hindi ko naman po sinasabing kasalanan niyo, pero he’s your son kaya alam niyo naman po siguro kung paano siya pakikiusapan dahil kayo ang nag-palaki sa kaniya ng maayos,” pahayag ko naman sa kaniyaNang bigla niya akong nilapitan at sinampal ang aking pisngi, nang gawin niya iyon ay napa
Alex’s point of viewNang sabihin ko iyon kay Kim at nang siya ay natahimik ay bigla siyang tumayo at sinubukan niyang umalis ngunit agad ko siyang pinigilan.“Bakit aalis ka ha? So totoo nga ang mga napasok sa utak ko? Bakit hindi ka makaimik ngayon Kim?!” taong kong pasigaw sa kaniya,Nang bigla niya ako tiningnan ng masama at inalis ang pag-kakahawak ko sa kaniya,“Ano ba ‘yang mag sinasabi mo Alex? Nababaliw ka na ba? Saan ka nakakuha ng lakas ng loob para sabihin yan sa akin ngayon at para itanong ang bagay na yan? Bakit ba sa mga sinasabi mo parang totoo yang mga sinasabi mo? Bakit? Sinubukan mo na bang mag-tanong muan sa magulang mo?” tanong naman niya sa akin,Doon ay napahinga ako ng malalim, “Stop that non sense, sabihin mo nalang kung totoo yung mga pumapasok sa utak ko—hindi yung kung anu-ano ang mga isinisingit mo diyan, and besides kahit pa pigilan ako ng magulang ko at asawa ko sa katotohanang hinahanap ko, wala sila ng magagawa dahil desisyon ko ito, now tell me,” paha
Alex’s point of viewHabang ako ay nag-mamaneho patungo sa aking kompanya, ay biglang nag-ring ang aking telepono kaya’t agad ko naman iyong sinagot. Laking gulat ko nang marinig ang boses ni mom, nang bigla siyang sumigaw.“Oh? Alex? Mabuti naman at sinagot mo ang tawag? May napala ka na ba sa ginagawa mo!?” tanong niya bigla sa akin,Nang sabihin niya iyon ay napailing nalang ako sa inis, “Mom? Tumawag ka lang ba dahil gusto mo lang ako insultuhin dahil sa ginagawa ko ngayon?” tanong ko naman pabalik sa kaniya,“Anong gusto mong sabihin ko sayo tungkol diyan sa ginagawa mo?! Kailangan ko bang maging masaya nang iwan mo ang asawa mo dito? Saan ka nakakita na buntis ang asawa niya tapos iiwanan dahil lang sa naaalalang walang kwenta?” tugon naman niya sa akin, at doon ay mas lalo akong nainsulto,“Mom! Naririnig mo ba ang sarili mo? Hindi lang ito wala lang—ito yung mga nakikita ko sa isip ko na parang nangyari,” putol kong pag-kakasabi sa kaniya,“Parang Alex! Paran! Hindi ka sigurad
Tita Melody’s point of viewHabang kausap ko si Alex ay laking gulat ko nang bigla akong tinawag ni Calypso,“Mom? Anak niyo ba yan? Is it Alex? Pwede ko ba siyang makausap? Ang anak ko? Okay lang po ba siya?’ tanong naman niya kaaagd sa akin,Nang bigla akong napatingin sa kaniya, “Ahm—actually hindi ko kausap si Alex, it’s your lolo. He’s at work at may ka-meeting, and ang anak mo—okay lang daw sabi ng doctor, malakas ang kapit ng bata so don’t worry okay?’ saad ko naamn sa kaniya,Nang muli siyang umimik,“Alam niyo na po ba kung kailan makakabalik si Alex? Nahihirapan po kasi talaga ako na wala siya eh, pwede niyo ba siyang pabalikin dito?” tanong naman sa akin nito,At dahan-dahan akong umiling sa kaniya, “I don’t think makakabalik siya kaagad, kahit yata pilitin ko si Alex gagawin at gagawin parin niya ang gusto niya, pero hindi parin ako nasuko na pilitin siya dahil iniisip ko kayong dalawa ng apo ko,’ tugon ko naman sa kaniya,Naluha naman siya nang sabihin ko iyon sa kaniya,
Tita Melody’s point of viewNang sabihin iyon sa akin ng aking anak na si Alex ay hindi narin ako nakaimik at agad narin niyang pinatay ang tawag.At dahil flight ko na naman bukas ay muli kong tinawagan ang aking assistant,“Hello?” pahayag ko sa kaniya,Nang agad rin siyang sumagot, “Hello madam,”“So may susundo na ba sa akin bukas? Dapat hindi malaman ng anak ko na uuwi ako ha,” pahayag ko sa kaniya,At muli siyang sumagot, “Makakaasa po kayo madam, ready na rin po bukas ang susundo sa inyo and sure na sure po ako na hindi malalaman ni Sir Alex,” tugon naman niya,Napatango naman ako sa kaniyang sinabi, “Good to know,”--Alex’s point of viewKinaumagahan, nang makapasok ako kompanya ay bigla akong may napansin sa paligid. Kaya’t nang makadaan ako sa isang gwardya ay agad ko siyang kinausap,“Excuse me? Anong meron?” tanong ko naman sa kaniya,At nang kinausap ko siya ay tila para siyang nabigla, “Ah—sir, hindi ko rin po alam eh, mukhang nautusan po yata silang mag-linis ng paligi
Alex’s point of viewNang biglang nawalan na ako ng ganang makipag-usap kay mom ay agad ko siyang pinaalis,“You know what mom? Umalis na lang kayo dito, dahil ako na ang mag-sasabi sa inyo na wala kayong mapapaala sa akin okay, now you may go,” pahayag ko sa kaniya,Napangisi siya nang sabihin ko iyon sa kaniya at biglang naupo sa upuan,“No—pag-uusapan parin natin ang mga bagay na—” putol niyang pag-kakasabi nang agad akong umimik,“Mom! Bakit ba ang kulit niyo?! Bakit hindi niyo ako tantanan?! Hindi nga muna ako babalik okay?! Now please! madami pa akong trabaho at wag niyong aksayahin ang oras ko!” sigaw ko sa kaniya,At doon ay dahan-dahan siyang napatayo sa kaniyang kinauupuan, at agad ng lumabas ng pintuan.Agad naman din akong napaupo sa upuan, at napahinga ng malalim. Napailing habang iniisip ang mga nakakainis na ginagawa sa akin ni mom ngayon na hindi ko maintindihan.--At ilang minuto na dumaan habang tinitingnan ko pa ang ibang mga papel na nasa aking lamesa, ay biglang