Chapter 5

“Nasaan si Dra. Villareal?” tanong ni Diether pagkapasok na pagkapasok niya sa office ni Stacy. 

Akala niya ay matatagpuan niya roon ang dalaga ngunit tanging ang isang babaeng nurse lamang ang naabutan niya. 

“Ay nakaalis na po si doktora, Mr. Ford. Out na po kasi niya. Sasabihin ko na lang po na napadaan kayo bukas.” Kinakabahan ang babae dahil baka bigla siyang sigawan ng lalaki. Gayunpaman ay pinilit niyang ayusin ang kaniyang boses dahil baka lalo siyang malagot. 

Paano ba namang hindi siya matatakot? Kunot na kunot ang noo nito. 

Ni hindi man lang siya nito tinapunan ng tingin at agad na hinablot ang calling card na nakalapag sa mesa ng doktora. Saka ito dali-daling lumabas ng opisina. 

Doon lamang nakahinga nang maluwag ang babae. Ngunit agad iyong napalitan ng kaba para sa doktora. 

Kilala bilang magaling at mabait na doktor si Stacy kahit na kakalipat niya pa lang sa St. Joseph’s Hospital noong nakaraang taon. Pero mukhang mapapatalsik na siya dahil sa ginawang pagtanggi sa case ng anak ng isa sa mga pinakamalaking shareholder ng ospital. 

Samantala…

Nang makalabas si Stacy sa silid ni Axel Villareal para sa kaniyang huling round ay agad niyang tinawagan si Santi, ang doktor na tumulong sa kaniya noon. Inaya niya itong makipagkita sa kaniya para tanungin. Ang dami-daming bumabagabag sa isip niya at kailangan niya ng kasagutan sa mga iyon ngayon dahil kung hindi ay masisiraan siya ng ulo. 

“Stacy, bakit nag-aya ka bigla? May nangyari ba sa kambal?” alalang tanong ni Santi nang makarating siya sa restaurant na inihayag ni Stacy. 

Humugot nang malalim na hininga si Stacy bago batuhin ng tanong ang walang-malay na si Santi. “Magtapat ka nga sa ‘kin, Santi.”

Bumalatay ang pagkalito sa mukha ni Santi. “Ha? Anong pinagsasabi mo? Anong ipagtatapat ko?”

“Ilan ba talaga ang anak ko?” seryosong bato ni Stacy.

Napanganga si Santi. Maya-maya pa ay humagalpak ito ng tawa. “Sabog ka ba, Stacy? Nasobrahan ka ata sa kaka-OT mo,” ubos-hiningang biro nito. “Pero seryoso, bakit mo ba ako inaya? May problema ba sa bahay niyo?”

“Seryoso ako, Santi. Ilan ang anak ko noong itinakas mo ako mula sa mga Ford?” ‘di patinag na tanong ni Stacy. 

Natameme si Santi. Napagtanto niyang seryoso nga talaga si Stacy. Kinakabahan man ay pilit niyang sinagot si Stacy. “D-Dalawa lang naman ang anak mo, Stacy. Si Athena at Collins lang ang anak mo.” 

Blag!

Nagulat si Santi nang biglang kalampagin ni Stacy ang mesa. Hindi niya alintana ang pagtingin ng ibang tao sa loob ng restaurant. Ngunit mas nagulantang siya nang mag-angat ng tingin si Stacy. 

Nagbabadya sa pagtulo ang luha sa mga mata niya. 

“Huwag na tayong maglokohan pa rito, Santi. Kanina sa ospital. May inoperahan akong batang kamukhang-kamukha ni Athena. Hindi ako pwedeng magkamali dahil anak siya ni Diether Ford! Anak siya ng hayop na ‘yon!” 

Napanganga si Santi sa isiniwalat ni Stacy. Akala niya ay malulusutan niya ito habangbuhay. Ngunit hindi pala. Talaga palang lalabas at lalabas ang katotohanan kahit gaano mo pa ito itago. 

Inabot niya ang nanginginig na mga kamay ni Stacy at saka iyon marahang pinisil. “Patawarin mo ako sa paglilihim sa ‘yo ng totoo, Stacy. Kaya ko lang naman ‘yon nasabi kasi ayaw na kitang pahirapan pa. Sapat na ang mga pasakit na naranasan mo sa mga kamay nila,” umpisa niya. 

“P-Pero bakit, Santi? Anak ko rin ‘yon,” basag ang boses niyang pagsusumamo. 

“Alam ko, Stacy. At alam ko rin na hindi ka papayag na hindi makuha ang isa mo pang anak kapag nalaman mong nasa kamay nila siya. Mahirap ang sitwasyon noon, Stacy. Akala ko ay patay na ang ikalawang sanggol na lumabas sa sinapupunan mo,” pag-amin ni Santi. 

Kumunot ang noo ni Stacy. “A-Anong sabi mo?”

“Walang pulsong lumabas ang ikalawang sanggol, Stacy.”

“Naguguluhan ako. Anong ibig mong sabihin?”

“Alam kong dalawang kambal lang ang na-detect natin no’ng nagpa-ultrasound ka, Stacy. Akala ko rin. Kaya nagulat ako nang may pangatlong baby pang lumabas. ‘Yon si Collins,” paliwanag ni Santi. 

Parang sinulid na nagbuhol-buhol ang utak ngayon ni Stacy. “A-Anong nangyari sa namatay na sinasabi mo?”

“He’s a miracle baby, Stacy. Halos kalahating oras namin siyang sinubukang i-revive. Umasa kami na mabubuhay pa siya. At salamat sa Diyos dahil nabuhay nga siya.”

“A-Anong nangyari pagkatapos? Bakit hindi ko na siya nakita? Bakit hindi mo ‘to sinabi sa ‘kin?”

“Naisip ko nang mga oras na ‘yon na since ang alam mo ay dalawang sanggol lang ang iluluwal mo, hindi ko na sasabihin sa ‘yo. Ipinalabas kong ikaw lang ang namatay sa panganganak. Ibinigay ko sa mga Ford ang isa mo pang anak, Stacy. Patawarin mo ‘ko.”

Tiningnan ni Stacy si Santi nang may sama ng loob. “Bakit, Santi?”

“Anak ko rin ‘yon. Ang usapan ay itatakas natin lahat ng anak ko. Bakit mo ginawa ‘yon? Alam mong ang kwento ko,” hinanakit niya. 

“Alam ko, Stacy. Pero kapag itinakas ko ang pangatlo mong anak, mahuhuli nila tayo. Alam kong kapag pinalabas kong namatay kayong dalawa, mag-iimbestiga si Diether. Nagawa ko kayong itakas nina Athena at Collins dahil hindi nila alam na may dalawa ka pang anak. Pero iyong nauna, alam nila.

Hindi ka hahayaang makawala ni Diether kapag nalaman niyang buhay ka pa. Lalong-lalo na kapag nalaman niyang may dalawa pa kayong anak. Kaya sana maintindihan mo kung bakit ko nagawa ‘yon.”

Unti-unti ay nalinawan si Stacy sa dahilan ni Santi. 

Tama si Santi. At naiintindihan niya na ngayon. 

Pero masakit pa rin ang puso niya. 

Hindi niya pa rin matanggap ang nangyari. Ang mawalay nga sa anak niya ay mahirap na. Paano pa ngayong nakita niya na kung paano nila pinabayaan si Axel?

Hindi siya matatahimik. 

Babawiin niya si Axel mula sa kanila. 

‘Hintayin mo ang mommy, Axel. Pangako, babawiin kita. Magsasama tayong muli at ng mga kapatid mo anak,’ aniya sa isip. 

“Kailangan ko siyang kunin sa kanila, Santi. Tulungan mo ako.”

Nanlaki ang mga mata ni Santi. “Nababaliw ka na ba, Stacy? Baka nakakalimutan mong napakamakapangyarihan ng mga Ford? Wala kang laban sa kanila. Bakit hindi mo na lang hayaan ang isa mong anak kay Diether. Sigurado naman akong aalagaan siyang mabuti ni Diether dahil sarili siya nitong dugo.”

“Aalagaan? Kung inaalagaan niya ang anak ko, wala sana siya sa ospital ngayon!” gigil na sumbat ni Stacy. “Kung ayaw mo akong tulungan, Santi, ako na lang ang gagawa ng paraan para mabalik sa ‘kin si Axel!” 

Pasibad na umalis si Stacy sa restaurant habang naiwan naman si Santing napapahilot sa sentido.