Chapter Two

"Are you for real, Jane?!" gilalas ng best friend kong bakla na si Fred.

Nandito kami ngayon sa PDC, dahil balik trabaho na ulit ako at dinalaw ako ngayon ni Fred kaya kweninto ko sa kaniya ang kahindik-hindik kong plano sa mismong kaarawan ng minamahal kong si Keiron.

"Hindi pwedeng si Ate na lang palagi ang magwawagi, Fred, paano naman ako?" mataray kong wika.

"But, Ate Shiba is your loving sister, Jane so stop that evil plan of yours."

Awtomatikong umasim ang mukha ko dahil sa sinabi nitong 'loving sister' so disgusting. Yuck!

"F**king s**t!" malutong na mura ko.

"Cut that word 'loving sister', Fred! Because Ate and I will never be in good terms," malditang wika ko.

"M*****a!" umiirap niyang sabi.

"Yes I am," umiirap ko ring sagot.

"Gosh! Ako ang kinikilabutan sa gagawin mo, Jane," nakukunsuming ani pa niya.

"Kaloka ka!"

The hell I care!

Buo na ang desisyon ko at kahit ano pa siguro ang sasabihin ni Fred ay magiging basura na lamang ito.

"Ma'am Jane, nandito po sa labas ng office ninyo si Mr. Keiron Bornea at kasama po niya ang Ate Shiba mo," wika ng sekretarya ko mula sa intercom na nakapatong sa desk ko.

Agad namang napatingin si Fred sa intercom at sunod ay sa akin tila ba binabasa namin ang isip ng isa't-isa.

Pinindot ko muna ang mute button ng intercom bago nagbitaw ng salita sa kaibigan ko.

"Fred, please."

Kahit alam kong hindi naman ako ilalaglag bi Fred ay pinaalalahanan ko pa rin siya tungkol sa plano ko sa araw ng birthday ni Keiron at tungkol sa pinag-usapan namin. Mahirap na at baka malibang siya kakachika sa kapatid ko at masabi niya na ang mga hindi dapat.

"Gaga!" Sa halip ay mura niya sa akin sabay irap ng bongga.

"Let them in," I command as I unmute the intercom.

Agad namang bumukas ang pintuan ng opisina ko at si Ate Shiba ang iniluwa mula roon at sumunod naman si Keiron.

"Hi, Jane!" bati ni Ate sa akin sabay lapit sa desk ko at alam kong magbebeso sana ito sa akin ngunit maagap akong gumawa ng alibi na kunwari ay nahulog ko ang isang bagay na nasa ibabaw ng desk ko.

"Hi, Fred! Nandito ka pala," Sa halip ay bati na lang niya kay Fred.

"Long time no see, Ate!"

At silang dalawa na lang ang nagbeso samantalang nagkamayan naman sina Fred at Keiron.

"Please," paanyaya ko sa tatlo sabay kumpas ng kamay ko na umupo sila sa couches.

"Thanks, Jane!" pasalamat naman agad ni Keiron habang inaalalayan si Ate paupo sa couch.

Hindi naman baldado ang kapatid ko pero kung ingatan siya ni Keiron ay parang may malubha itong sakit na malapit niya ng ikamatay.

"Naiinggit ka lang," usal ng maliit na tinig sa utak. F**k!

Nagtanggal muna ako ng bara sa aking lalamunan bago lumapit sa pwesto nilang tatlo.

"So, Sir. Keiron, what can I do for you?" pormal kong tanong kay Keiron at pormal din ang pagkakatawag ko sa kaniya dahil nasa loob kami ng kompanya.

Kahit na baliw na baliw ako sa kaniya ay nagagawa ko pa ring maging pormal sa kaniya kapag trabaho na ang pag-uusapan namin.

"Actually, Ms. Jane ang Ate Shiba mo talaga ang totoong may sadya sa'yo, I just accompany her," lahad ni Kerion sa akin.

Nawalan agad ako ng gana dahil sa aking narinig pero dahil ayaw ko namang maging bastos ay kinausap ko pa rin ng maayos ang Ate ko, kaya mula kay Keiron ay dumako na ang tingin ko kay Ate Shiba.

"What's the matter, Ate?" tanong ko sa kapatid.

"Please take a sit first, Jane," sagot niya, kasalukuyan kasi akong nakatayo kaya tinitingala ako niya ako habang magkausap kami.

Agad ko namang sinunod ang sinabi niya at umupo ako sa tabi ni Fred.

"What now, Ate?" muling tanong ko sa kapatid.

"I Just wanna ask, Jane kung wala ka bang nagustuhang design na susuotin mo for our wedding?" malumanay niyang tanong.

"Tumawag kasi sa akin ang bridal shop na pinag-rentahan ko ng mga gowns na ikaw na lang daw ang hindi pa nakapili roon," dagdag pa niya.

"Ate, masyado pa akong busy sa kompanya hindi pa nga ako magkandaugaga kakacheck ng mga bagong dating na stocks at kakameet ng mga investors," litanya ko.

"But if you want, Jane you can swing at the shop para may mapili ka na tapos kami na lang ni Keiron kukuha ng napili mo kung may natipuhan ka na."

"Better idea, Jane."

Mula kay Ate Shiba ay agad kong binalingan ng matalim na tingin si Fred dahil nakikisawsaw siya sa usapang pamilya. Damn him!

"I'll see what I can do later, Ate."

"Thank you, Jane," pasalamat naman agad niya habang nakangiti.

"May sasabihin pa po ba kayo? May tatapusin pa po kasi ako," tanong ko pa.

"Wala na, Jane tutuloy na rin kami ni Keiron." Mabuti naman kung ganun.

Agad na rin silang tumayo mula sa couch maging si Fred ay ganun din at sumabay pa talaga ito sa paglabas nina Ate at Keiron dahil may bibilhin lang daw siya sa labas ng kompanya.

Isang marahas na buntonghininga agad ang ginawa ko ng ako na lang ang naiwan sa loob ng opisina ko. I need to release my irritation right now kaya mabilis akong bumalik sa desk ko at umupo sa swivel chair ko. Akmang bubuksan ko na sana ang drawer ng desk ko upang kunin ang flask whiskey ko roon ng biglang bumalik ulit sa opisina ko si Keiron.

"Sir Keiron,, may nakalimutan ka ba?" Muli akong tumayo mula sa swivel chair ko.

"Yes, you," mabilis niyang sagot na kinalukot agad ng noo ko.

"I mean I need to talk to you for a sec," he rephrased.

"What is it, Sir?" humahakbang kong tanong papalapit sa kaniya.

"Alam kong malayo ang loob mo kay Shiba, Jane but your presence on our wedding day will make Shiba happy," litanya niya.

"I will be there on your wedding day, Sir Keiron I won't miss it for the world," sagot ko.

Sisiguraduhin kong magugulantang kayong lahat sa araw na iyon dahil hindi niyo aasahan ang gagawin ko.

"Thank you and, Jane please if you have some free time bisitahin mo naman ang Ate Shiba mo sa bahay namin. Palagi ka kasi niyang namimiss and she even bought a lot of random stuff for you," wika pa niya habang may ngiti sa kaniyang mga labi.

Bakit naman 'yon gagawin ni Ate Shiba, e hindi naman kami close? And why does Ate Shiba needs to bought me some stuff baka hindi ko pa magustuhan ang mga iyon, besides I don't asked for it.

"Susubukan ko, but I can't promise, Sir Keiron masyado kasing busy sa kompanya," turan ko.

Hindi naman kasi sana ako magiging ganito ka busy kung ang fiancee niya ang nagpapatakbo ng aming kompanya. Siya na nga itong inasahan ng mga magulang namin when it come to our business, pero sinadya talaga niyang mag-iba ng negosyo. So, ungrateful of her!

"Kahit saglit lang Jane, I know Shiba missed you so much." Leche!

Nakakarindi na puro na lang si Shiba. Shiba dito... Shiba roon... sa lahat na lang ba ng mga tao ay si Ate lang ang magaling at maganda.

Paano naman ako?

"Paano, Jane mauna na ako."

Dahil sa iritasyon ko sa aking kapatid hindi malabong hindi nakita ni Keiron na tuluyan na akong nawalan ng gana dahil sa paksa ng aming pinag-uusapan kung kaya't nagpaalam na ito sa akin.