Chapter five

"But you have to bring my gift for him," dugtong ni Mommy sa una niyang sinabi, at isang magaang tango ang tinugon ko sa aking ina.

Maya-maya pa ay bumalik na rin si Eloy aming hapag.

"Sorry for keep you waiting, ladies," paumanhin ni Eloy sa amin.

"It's fine, Eloy," sagot ni Mommy sa kaniya at muli na rin itong bumalik sa upuan na nakalaan para sa kanya.

"So, alam mo na ba, Ms. Jane," tanong agad nito sa akin.

"Yeah," tipid kong sagot.

Maya-maya pa ay may inihain ng pagkain sa aming mesa, it's all delicious but I lose my appetite already so, I excuse myself to get some rest.

"You're not joining us, Jane?" tanong ni Ate ng makatayo na ako mula sa upuan.

"I'm still full, Ate kakainom ko lang din naman kasi ng kape," pagkukunwari ko.

"Jane, even just a little nakakahiya naman kay Eloy," wika naman ni Mommy.

"I hope you don't mind, Eloy," baling ko kay Eloy.

"Of course, Ms. Jane."

Mabuti na lang at madaling kausap lang si Eloy kung kaya't pumanhik na ako sa taas at nagtungo sa aking kwarto.

"Ahhh!" sigaw ko ng makapasok na ako.

No one can hear me outside, dahil sound proof itong kwarto ko kaya kahit magmura ako rito buong gabi ay wala talagang makakarinig sa akin. At 'yon nga ang ginawa ko, cussed here, cussed there sino ba naman kasi ang hindi kung kailang plantsado na lahat ay saka pa talaga nagbago ang isip ni Keiron.

T*****a lang 'di ba!

Pilit kong kinalma ang sarilli ko upang makagawa ulit ako ng pinabagong plano para tuluyang mapasaakin si Keiron.

I need to be observant tomorrow para matunton ko ang hotel room ni Keiron natitiyak ko naman kasing hindi sila magkasama ni Ate Shiba sa iisang silid dahil iyon ang kabilin-bilinan ni Mommy sa kapatid na sigurado naman akong susundin ni Ate Shiba.

Dahil akupado ang utak ko planong gagawin ko para bukas ay hindi na ako nag-abala pang lumabas ng aking silid. Mabuti na lang din at hindi na ako kinulit ni Mommy o, 'di kaya ni Ate Shiba kung kaya't maaga pa akong nakapagpahinga.

KINABUKASAN, tulad nga ng sinabi ni Ate Shiba ay inagahan ko pa ang pagpunta sa Juliet's garden. Dahil mamayang alas sais pa naman magsisimula ang party ni Keiron ay tanging ang mga Bornea at si Ate pa lang ang narito sa lugar.

Nang makita nila ako ay mainit naman nila akong tinanggap at nakipagkwentuhan pa sa akin ang mga magulang ni Keiron. Napapaisip tuloy ako kung ganito rin ba sila ka close sa kapatid ko pakiramdam ko kasi ngayon ay parang ako magiging bride-to-be ni Keiron. Well, that's my wish!

At mas ginanahan lamang ako sa gagawin kong plano mamaya sapagkat panatag ang loob kong hindi magagalit ang mga magulang ni Kieron kung sakali mang bumigay mamaya ang anak nila sa pang-aakit na gagawin ko. Naging magaan ang buong hapon dahil mababait lang naman ang parents ni Keiron maliban siyempre sa kapatid niyang si Eloy na tahimik lang.

Hanggang sa sumapit na ang gabi upang idaos ang kaarawan ng lalaking pinakamamahal ko.

Ang ganda ng set-up ang linis ng paligid at higit sa lahat ay sariwa ang hangin kaya nag e-enjoy lahat ngayon ang mga bisita niya, of course maging ang celebrant at ang kapatid ko. Wala akong sinayang na oras kanina dahil pagkahatid na pagkahatid sa akin ni Ate Shiba sa hotel room ko ay tinanong ko na rin ang hotel room nila ni Keiron. Magkakalapit lang ang kwarto namin lalo na kina Keiron at Eloy dahil magkatabi lang talaga ito samantalang amin ni Ate Shiba naman ay one room apart pa pero, iisang way lang lahat which good at hindi ganun kalayo ang lalakarin. Mukhang nakikiayon talaga sa akin ang tadhana at bukas na bukas din ay siguraduhin kong magkatabi ba kami ni Keiron sa loob ng kaniyang silid at ako na rin ang papakasalan niya.

Everybody was enjoying the party, samantalang ako ay nandito lang sa tabi nakatingin sa mga bisita habang umiinom ng ladies drink and to get drunk 'til I drop is also part of my plan for tonight.

"Jane hija, are you okay there?" tanong sa akin ng Mama ni Keiron ng mapadaan siya sa table namin.

"Yes, Tita don't worry po dahil nakaupo lang ako rito I'm enjoying the party," kaagad na sagot ko naman sa ginang.

"That's great, hija o siya balik muna ako sa mga amiga ko ha," paalam na nito sa akin.

May iilang kaibigan din kasi siyang inimbitahan sa party ni Keiron at kung hindi ako nagkakamali ay ninang din lahat ng 'yon ni Keiron.

Halos dalawang oras na rin ang nagdaan at unti-unti na akong natatamaan ng alak medyo nahihilo na kasi ako pero makakausap pa naman ako ng maayos sa katunayan ay nabobosesan ko pa nga ang bruha kong best friend na si Fred. Inimbitahan din pala siya ni Shiba at Keiron kaya narito siya ngayon.

"Uy, bruha ka lasing ka na!" bulalas ni Fred ng bigla itong sumulpot sa tabi ko.

"Not yet, Fred," katwiran ko sa kaniya.

"Tse! Anong hindi, e pulang-pula na iyang buong mukha mo namumungay na rin ang mga mata mo. Gusto mo ba ihatid na kita sa kwarto mo? Tutal patapos na rin naman ang party ni Keiron."

"I'm fine, Fred I can still manage," turan ko naman agad na kinairap niya ng bongga.

Magsasalita pa sana ulit siya ng biglang may kumalabit mula sa likod niya dahilan para mawala na lang ito bigla sa tabi ko. Isang bruskong lalaki lang naman kasi ay kumalabit sa kaniya kaya ayon mas mabilis pa sa alas cuatro mawala sa tabi ko si Fred. Loka!

Maya-maya pa ay umiikot na ang paningin ko at kasabay niyon ay ang pagsilalisan na rin ng mga tao sa birthday celebration ni Keiron.

Kahit na inaantok na ang mga mata ko ay malinaw pa rin naman ang aking paningin lalo na't hindi ako pwedeng malingat ngayon dahil ito na at ito na ang pinakahinihintay kong pagkakataon.

"Babe, hatid na muna kita sa room mo ha?"

Nang marinig ko ang boses ni Keiron ay agad ko siyang hinanap agad ko naman silang nakita ni Ate Shiba na naglalakad patungo sa kinaroroonan ng kwarto ni Ate Shiba kaya agad ko silang sinundan kahit na unti-unti ng umiikot ang paningin ko. Nakailang shots na rin kasi ako kaya heto umiikot na ang paningin ko ngunit hindi ko pa rin hinayaaang mawala sila sa paningin ko.

Ngunit kung kailan ilang hakbang na lang ang tatahakin ko papalapit kay Keiron ay saka pa ako tuluyang nawalan ng balanse sa paglalakad kasunod niyon ay ang pagdilim ng paningin ko at pagbagsak ko sa matigas na bagay. Lasing man ay natitiyak kong hindi ako sa lupa bumagsak kundi sa isang mala-bakal na katawan naramdaman ko rin ang pag-angat ng aking katawan sa ere.

At wala ng ibang sasalo sa akin kundi si Keiron lang dahil siya lang naman ang taong sinundan ko. Sa kabila ng kalasingan ko ay nagawa ko pa ring ngumiti dahil tadhana na mismo ang gumagawa ng paraan upang mapadali ang plano ko.

Masasabi kong ako ngayon ang nagwagi dahil hindi ko hahayaang walang may mangyari sa aming ngayong gabi ni Keiron. Kaya sorry na lang muna si Mommy I'll just explain everything to her later for now tatapusin ko muna ng maayos ang plano ko.