Nakatitig lamang si Lazarus sa kawalan habang nasa kanilang silid. Ilang araw na ang lumipas simula nang umalis si Almirah at ilang araw na rin siyang parang walang buhay. Kung hindi lang dahil sa kanilang mga anak ay baka mas piliin niya na lang na magkulong sa apat na sulok ng kanilang silid. He was aware that she's up to something kaya ito umalis at hindi na muna hanapin dahil maaari lamang makaapekto ito sa kaniyang ginagawa pero hindi pa rin maiwasan ni Lazarus na hindi ito hanapin. Minsan, hindi niya alam kung masyado lang ba siyang nag-iisip ng kung ano-ano pero pakiramdam niya ay nasa paligid lang si Almirah. He just could feel her presence anywhere he goes. Dahil sa kaniyang mga narinig nang may huling tumawag sa telepono nito ay nakaramdam siya ng kaguluhan sa isip ngunit pilit niya na lang ding iniintindi iyon alang-alang kay Almirah at sa kaligtasan nito. Hindi niya rin alam kung kailan ito babalik ngunit ang hiling niya lang naman sa mga oras na iyon ay sana mas maaga
When Almirah entered the powder room, Lazarus did not waste any time to follow her inside. Walang pag-aalinlangan siyang pumasok doon habang dalawa sa mga tauhan niya ang nagbabantay sa labas. Sinenyasan niya ang nga ito na huwag magpapapasok ng kung sino habang nasa loob sila bago niya isinarado ang pinto. Sinigurado niya rin munang wala ng ibang tao sa loob, then he made sure it's locked before he breathed deep as he waited for Almirah to be out of the cubicle she was in. He waited patiently, and after a couple of minutes, she came out from third cubicle. May kung ano itong hinahanap sa kaniyang purse kaya hindi siya nito kaagad na nakita. Hinayaan siya ni Lazarus hanggang sa nag-angat ito ng tingin sa salamin. He just stood there waiting for their eyes to finally meet, and when it does... there were just to many emotions in her eyes for Lazarus to determine. Ilang sandali ring nakaawang lamang ang bibig ni Almirah habang nakatingin sa kaniya na tila ba pinoproseso pa nang mabuti
"Are you sure with this, Miss? Baka naman puwede pang pakiusapan si Mr. Montreal sa mga kondisyon niya?" Tanong ni Bonny nang nakasakay na sila sa sasakyan para makauwi na. Almirah sighed to show Bonny na nahihirapan siya sa desisyong ginawa niya kahit ang totoo ay halos magbunyi siya dahil sa tuwa. His offer means she could be with her husband and their kids kaya bakit niya iyon pagsisisihan? "Hayaan mo na, Bonny. Importante ang artifact na iyon sa kataas-taasan kaya kailangan nating magsakripisyo. Isa pa, hindi na magbabago ang isip n'on," aniya at muling bumuntonghininga. Kunot noong napalingon sa kaniya si Bonny. "Paano mo nalaman, Miss?" Takhang tanong nito. Nakagat na lamang na Almirah ang kaniyang dila nang natantong masyado siyang nakakapagsabi ng kung ano-ano at kung hindi pa titigil ay baka mahalata na. "I just know. The way he talks firmly earlier, kapansin-pansin namang pinal na ang desisyon niyang iyon," aniya upang isalba ang sarili. Nagkatinginan na lang silang da
Their first transaction was "successful". Nakailang beses nang tanong sa kaniya si Bonny kung ayos lang siya at kung ginawa bang masama sa kaniya pero panay lang din naman ang iling niya.Almirah knew that no one should know about everything that happened inside that room. Kung paano siya inangkin nang paulit-ulit ng kaniyang asawa at kung paano siya nagmakaawa na tama na dahil hindi na niya kaya. "I did not press the button on this watch, Bonny, so that means I'm okay... alright? Stop worrying about me too much," nakangiting aniya kay Bonny para matigil na ito sa katatanong sa kaniya. Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan ni Bonny bago siya nito binalingan. "You can't blame me, Miss. Siyempre kapag napahamak ka at para ko na ring pinatay ang sarili ko. Your safety is my lifeline kaya hindi puwedeng may kung anong mangyari sa'yo," he reasoned. Napatango na lamang si Almirah. Siguro ay iyon ang bilin ng kaniyang ama rito. They all know how dangerous her father could be ka
"Excuse me, Miss? Ano'ng kailangan mo?" It was Bonny who interrupted when Almirah didn't utter any word as a reply to Ariella's inquiry earlier and she was still under shock. Hindi niya pa alam kung paano ipoproseso ng kaniyang utak ang lahat ng nangyayari. "Uh, it's okay, Bonny... I know her," pigil niya kay Bonny na akmang haharang na sa harap niya. Nalilito siyang binalingan nito bago bumalik ang tingin kay Ariella na mukhang naalarma rin sa ginawa ni Bonny. Hindi na kasi siya nagsama pa ng mga bantay kanina dahil ayaw niyang makakuha pa ng atensiyon mula sa ibang tao. Ayaw pa sanang pumayag ni Bonny ngunit dahil pinakiusapan niya ito ay napapayag din naman sa huli. "Mag-uusap lang kami sandali," anito habang nakatingin kay Ariella na nangungusap ang mga matang nakatingin din sa kaniya. Bonny's jaw clenched as if he wants to disagree on what she just said. Nag-aalala lang ito para sa kaniya ngunit dahil iyon ang hiling ay isang malalim na buntonghininga na lamang ang kaniyang
Hello po, readers! As you may noticed by now po, umikli po ang bawat kabanata na ipinupublish ko lately dahil na-realize ko rin naman po na masyadong mataas/mahal ang coins/bonus para mabasa ang mga nakaraang Kabanata kaya para mas abot kaya po siya ng mga mambabasa ay hahati-hatiin ko na lang po sa ilang parts. Gan'on pa rin naman po ang coins/bonus na magagamit pero at least po kapag gan'on, hindi isahang bagsak ang hugot ng coins/ bonus po sa inyo. Puwedeng sa ibang araw niyo basahin, gan'on po, tiyagaan lang po talaga sa pagiipon ng bonus o coins. Plus, may daily bonus din naman po di Goodnovel po kaya ayon po. Puwede rin po kayong manood ng ads po para mabuksan po ang mga kabanata. Aside from that, I want to thank you all na rin po sa mga nagbabasa, vote ng gems, comment at nag-a-add po ng story na ito saka kanilang mga library po. Sobrang na-a-appreciate ko po kayo!Hindi ko po akalain na magkakaroon ng gems ang story na ito noong nagsimula po akong isulat ito, nagkaroon po a
Ipinatawag ni Almirah si Bonny sa kaniyang opisina sa bahay ni Arthur para sa isang misyon. Hindi niya puwedeng ipagpasawalang bahala ang sinabi sa kaniya lalo pa at buhay ng kaniyang mga anak ang nakasalalay. "Miss," si Bonny na kapapasok lang sa pinto. She snapped out of her thoughts to accommodate him. Alam niyang kahit kaya naman ni Lazarus na protektahan ang kanilang mga anak pero hindi siya makakapante hangga't wala siyang ginagawa para mas madagdagan ang proteksyon ng mga ito. Isa pa ay hindi rin naman alam ni Lazarus ang tungkol sa planong iyon ng kaniyang Ina, and she can't just let her guards down. "I want you to send five of your skilled men para bantayan ang address na ibibigay ko sa'yo," panimula niya. She can't help but to tighten her jaw as rage is starting to consume her again. "Tell them to report to me if thy notice any unusual person who are tailing, bothering, or imposing threats to those who lives there," anito saka niya iniabot ang papel na naglalaman ng addr
Almirah never imagined that she could ever raise havoc in front of someone else's house. It was never her thing, pero dahil ibang usapan na ang pagtatangka sa kaniyang pamilya ay hindi puwedeng basta lang siyang manahimik. "Ma'am, pasensiya na po pero ang bilin ni Ma'am ang huwag na huwag kang papapasukin," anang guard sa kaniya na bakas din naman ang pagkadisgusto sa ginagawa. "I just want to talk to her," it was her trying to be calm amidst the chaos she's feeling inside her head. "Pasensiya na, Ma'am... ginagawa ko lang po ang trabaho ko. Gustuhin ko man pong papasukin kayo... ayoko pong masisante dahil may anak po akong pinag-aaral," halos makiusap na ito sa kaniya. Naiintindihan naman ni Almirah ang kalagayan ni Almirah. Ang hindi niya lang maintindihan ay kung bakit kailangan pang takutin para lang sundin ang utos na hindi naman dapat. "Magkano ang pinapasahod sa'yo rito, Kuya? I will hire you once I get this done tripling the price of your salary here only if you want," sh