DylanIlang araw na akong lasing at walang matinong tulog buhat nung huling pag-uusap namin ni Hera. Ilang beses kong tinawagan ang telepono niya pero hindi niya ito sinasagot hanggang sa hindi ko na ito matawagan.I tried to reach out to her parents at mabuti na lang, pumayag si Tita Sophia na makipagkita sa akin.She is really good to me dahil iniiwas niya ako kay Tito Hendrix na alam kong galit sa akin dahil hindi malabo na alam na nila ang nangyari sa amin ni Hera.“Tita…” bati ko kay Tita Sophia nung makalapit na siya sa mesa kung saan ako nakaupoSa isang coffee shop kami nagkita at halata ko naman ang coldness niya sa akin. Alam ko na may nagbago sa paraan pa lang ng pagtingin niya sa akin.Naupo naman si tita at matapos naming umorder ay hindi ko makuhang magsalita. Na para bang hinihintay ko ang lahat ng masasakit na salita na maari kong marinig mula sa kanya.“Natutulog ka pa ba iho?” I was surprised with the way Tita Sophia delivered those words. Kalmado at nararamdaman
HeraIsang two-storey vacation house ang nodinatnan namin sa Baguio at ang sabi sa akin ni Paul, pinagawa daw ito ng kapatid ng lolo niya na ngayon ay nasa US.Nagbakasyon ang mga pinsan niya sa Pilipinas at dito sila nagpunta sa Baguio since ngayong buwan ng Pebrero gaganapin ang sikat na Flower Festival sa lugar na ito.Masaya kaming sinalubong ng mga pinsan ni Paul at nang makapasok na kami sa loob ng bahay ay ipinakilala niya sa akin ang mga pinsan niya.“Oh my God, Ms. Hera! I am a big fan of Bella Dolcezza in the US! Grabe it’a an honor na nandito ka ngayon sa bahay!” masayang saad ni Kate, ang bunso sa apat na magkakapatid na nandito ngayon“Salamat Kate! And please call me Hera!” saad ko pa sa kanya“Wait! Kailangang may selfie tayo! Hindi pwedeng wala dahil ipapadala ko ito kay Mommy, who is by the way an avid fan of your Mom, Madam Sophia Conti- Saavedra! I am so sure she will be amazed dahil kasama ko ngayon ang anak nito!” dere- deretsong sabi ni Kate kaya sinaway pa i
HeraNapatingin ako sa mga taong nasa harap ko at lahat sila, nakatingin sa akin. They were all shocked nung makita nila ang larawan ni Dorina na nasa dulo ng photo album.“Kaya pala parang pamilyar sa akin ang mukha mo, Hera! Hindi ko lang talaga mapin point kung saan but I am so sure, I saw your face somewhere!” sabi ni KaydenNapatingin sa akin si Paul at napailing na lang ako dahil wala akong balak sabihin sa kanila ang nalalaman ko.Dahil kapag ginawa ko yun, baka lalong makaramdam si Paul ng pag-asa knowing na may feelings siya for me.Isa pa, hindi ko naman sigurado kung maniniwala sila o hindi kapag kinwento ko ang tungkol sa koneksyon namin sa nakaraan.Baka nga mamaya, isipin pa nila na nasisiraan ako ng bait! Pero teka, naniniwala sila na reincarnation ng Lolo Manuel nila si Paul, right?“Hindi ko alam!” sabi ko at pinagmukha ko talagang nagulat din ako para hindi sila makahalata“Grabe naman yan! I mean, si Lolo Manuel, kamukha si Paul ngayon naman, si Hera may kamukha di
HeraDalawang araw pa kaming nagstay sa Baguio and we had a wonderful time. Masayang kasama ang magkakapatid na pinsan ni Paul and I guess, magiging good friends na kami, lalo na si Madilyn, Winter and of course Kate.We exchanged numbers and friends na din kami on our socials and they promised na magkikita-kita ulit kami sa Manila.Inihatid ako ni Paul when we arrived and I saw Mom’s questioning eyes. Hindi niya siguro ineexpect na kasama ko si Paul.“What’s with that smile?” tanong ko kay Mommy habang papasok kami ng mansion“Why are you with him, by the way?” tanong ni Mommy ng makaupo na kami sa couch kay napailing na lang ako“Mommy, hindi mo ba muna ako kakamustahin?” nakangiting tanong ko sa kanya kaha natawa siya“Hay naku Hera! Alam ko naman na okay ka, kaya sagutin mo ang tanong ko!” pangungulit ni Mommy sa akin“Mommy, nagkita lang kami sa pinuntahan ko. He is just my friend and business partner po natin siya!” sagot ko sa kanya “Okay iha! Whatever you say!” nakangisi pa s
DylanNang makarating sa akin na nakabalik na si Hera sa Manila ay agad ko siyang pinuntahan sa opisina niya. Only to find out that Paul Evangelista is there.Mukhang enjoy na enjoy sila sa pag-uusap at nagtatawanan pa nga sila kaya hindi ko napigilang uminit ang ulo.Pero hindi pa rin kami nakapag usap lalo at nakikialam pa si Paul. Hera is still mad at me at hindi ko na alam kung paano ko siya mapapaamo. Alam kong may kasalanan ako at handa naman akong gawin ang lahat mapatwad niya lang ako.I can’t stand the thought of me loosing her! Hindi pwede! Hindi ako papayag!Sinundan ko sila sa kanilang paglabas sa opisina ni Hera pero desidido si Paul na harangin ako.“Hera! Mag-usap tayo! Nakikiusap na ako sayo eh!” sabi ko ng maabutan ko sila sa liftPero ibinaling ni Hera ang paningin niya sa kabilang side and that killed me. Ni ayaw na akong tignan ng babaeng pinakamamahal ko.Tinignan naman ako ni Paul kaya sinalubong ko iyon with my angry stare.“What?!” inis na saad ko sa kanya da
DylanI received a message from Helious last week, inviting me sa party ng anak niya na si Hunter na gaganapin sa mansion ng mga Saavedra.Pormal ng ipapakilala ni Helious ang anak niya na si Hunter bilang isang Saavedra at pagpapasalamat na din ito sa successful bone marrow transplant ng bata and his speedy recovery.Masaya ako para sa kaibigan at kababata ko dahil natagpuan nila ni Helious ang isa’t-isa.Although hindi ko sigurado kung pinahanap ni Helious ang nanay ni Hunter pero sa palagay ko, hindi na din niya ito ginawa. For sure, malaki ang galit niya dito dahil sa ginawa nitong pag abandona sa bata sa isang bahay ampunan.I guess everyone in the family knows about my break-up with Hera pero dahil pamilya pa rin kami at isa ako sa tatlong bugok, wala akong choice kung hindi ang magpakita at bumalik sa Manila.Two months na ako sa Palawan and the project is smoothly going kaya naman sa palagay ko, maaabot ng team ang target date ng construction.Habang wala ako, si Daddy muna a
DylanI was pissed right now habang pinapanuod ko si Hera at si Paul na nagsasayaw kasabay ng ibang mga bisita.“Kaya mo pa ba?” napalingon ako kay Willow at nakita ko na nakangisi siya sa akin kaya inirapan ko siya“Stop teasing me!” ani ko kaya tumayo pa siya sabay hila sa akin“Hey!” saway ko sa kanya pero desidido siyang patayuin ako“Kung titignan mo lang sila, mainggit ka talaga! Kaya tumayo ka na dyan at magsasayaw din tayo!” sabi niya pero tumanggi ako“Ayoko!” sagot ko sabay tungga ng alak na nasa harap ko“Tara na! Sisipain kita dyan!” banta ni Willow kaya napatingin ako sa kanyaNapahinga ako ng malalim saka ako tumayo.“Sayang naman yung ibabayad mo sa akin kung hindi ko gagawin yung trabaho ko, tama?!” sabi pa ni Willow saka niya inayos ang damit ko Napasulyap ako kay Hera at nakita ko na nakatingin siya sa gawi namin ni Willow. Biglang may bumbilyang sumindi sa utak ko kaya hinawakan ko sa bewang si Willow at hinila palapit sa akin.“Uy! Ano umeepekto ba?” bulong pa ni
Hera“Hera, bakit mo ginawa yun?” tanong sa akin ni Paul nung magkaroon kami ng pagkakataon na makapag solo sa gardenAlam ko naman ang ibig niyang sabihin at ako man ay hindi ko din alam kung bakit ko iyon ginawa.Alam kong nilagay ko siya sa alanganin when I declared to everyone that he is my boyfriend. Pero hindi ko napigilan ang sarili ko lalo ung makita ko si Dylan na may kasamang babae.I am hurt kahit pa ipinakilala niya na kaibigan niya lang si Willow but seeing them so sweet while dancing is really hell.“Sorry Paul! I admit, nagselos ako nung makita ko si Dylan na may kasamang babae. I just thought…”“You thought that telling everybody that I am your boyfriend will make you and Dylan even, ganun ba?” putol ni Paul sa sasabihin ko kaya napayuko akoHindi ako proud sa ginawa ko at alam ko na hindi ito nagustuhan ni Paul but still, thankful ako kasi sinakyan niya lang ako.“Sorry!” mahinang bulong ko hanggang sa maramdaman ko ang hawak ni Paul sa kamay ko“You know I am your
Emmanuel Jacob Santillan(Final Chapter- Part Two)Kabadong- kabado ako habang papasok ang kotse ni Kuya Matthew sa mansion ng mga Samaniego. Siya ang sumundo sa akin sa hotel para dalhin dito to meet my real family. Siya rin ang naging daan para makausap ko ang tunay na Daddy ko at hindi nga maipagkakailang ama ko siya dahil para akong nananalamin.Naalala ko noong unang beses na nakilala ko si Daddy, we both cried kahit na wala pa akong sinasabi sa kanya. Totoo nga siguro ang lukso ng dugo at lalo siyang naging emosyonal noong ilahad ko sa kanya ang nangyari, twenty-four years ago.Galit ang nagtulak kay Isabel Santillan, ang nakilala kong ina, dahil iniwan siya ni Hector, or should I say, Dylan Glenn Samaniego nung minsang maging bihag siya ng mga rebelde sa Tayabas Quezon. She was so enraged dahil paggising niya, wala na si Hector at iniwan na siya.My mother is a nurse pero ayon sa kwento niya, hindi siya nakapag practice sa ospital dahil kailangan niyang manilbihan sa samahan.
Emmanuel Jacob Santillan( Final Chapter - Part one)Inilibot kong muli ang paningin ko sa bahay na nagsilbing tahanan ko sa loob ng labinlimang taon. Ayoko sanang ibenta ito dahil marami kaming masasayang alaala dito ni Mommy pero dahil na rin sa mga huling habilin niya sa akin ay wala akong magawa kung hindi ang sumunod sa gusto niya.Naramdaman ko ang tapik sa balikat ko ng aking bestfriend na si Chris. Pinoy din siya at kapitbahay namin dito sa lugar namin sa Los Angeles, California. Nine years old lang ako ng magpunta kami ni Mommy dito sa paniniwalang nandito ang Daddy ko pero noon ko lang nalaman na hindi pala totoo yun.Ang sabi ni Mommy, nabuntis lang siya ng lalaking nakasama niya ng isang gabi and since then, hindi na niya ito nakita. Mahirap lumaki na walang ama pero pinunan lahat ni Mommy ang pagkukulang na iyon.She worked hard hanggang makatapos ako ng college at dahil na rin sa sipag at tiyaga, idagdag pa ang impressive transcript ko sa Business Administration, nakapa
HeraDebut ng bunsong anak namin ni Dylan ay gaya nga ng hiling ko, napagbigyan kami ng babaeng anak at dahil medyo nahirapan ako nung ipanganak ko siya ay nagdesisyon kami ni Dylan that three children will be enough.We named our princess, Isabella Amara Saavedra Samaniego at nakakatuwa din na malaki ang interes niya sa pagdidisenyo. Wella at least hindi nawawala sa pamilya ang linyang ito while my two boys is just like Dylan, business oriented.Nate is already twenty-one years old at graduating na siya this year sa kursong Business Management. He is also a licensed pilot dahil isa ito sa mga naging hobby niya. Bata pa lang siya, he was always fascinated with flying things and if I remember it right, he was only seven years old when he said that one day, he will fly planes!At nagkatotoo iyon and I am very very proud of him!Ang panganay na anak ko na si Adi, I mean si Axel, ay isa na ding ganap na negosyante dahil siya na ang CEO ng mga Samaniego Group of Companies Incorporated. He
One last chapter to go mga loves!!! Thank you so much sa pagsubaybay ninyo sa book 7 and I hope patuloy ninyong suportahan ang iba ko pang mga aklat dito sa GN.May isa pang revelation na gugulat sa inyo mga loves kaya wala pong bibitaw!
HeraMonths have passed at masasabi ko mas sumaya ang mansion sa pagdating ni Nate sa buhay namin.He is our bundle of joy and his Kuya Adi is always excited to go home from school para makita siya.We already enrolled Adi in school and he is now in preschool. Masaya nga ang teacher ni Adi dahil way ahead daw siya sa kanyang edad at sa kanyang mga kaklase.And Dylan is so proud of him and we love him so much.“I will always make you proud, Daddy, Mommy!” sabi pa niya kaya lalong nalulunod ang puso ko sa saya“Amore, I was thinking na magbakasyon tayo this coming summer. Yung tayong pamilya lang.” Sabi ni Dylan isang gabi habang nakahiga kami sa kama matapos kong patulugin si Nate“You have something in mind?” tanong ko naman sa kanya nung tumabi na siya sa akin“I was thinking sa Disneyland since hindi pa nakakapunta doon si Adi!” sagot niya sa akin and I think it’s a nice idea“Hongkong?” tanong ko pa and he nodded “Pwede, and then diretso tayo ng Korea and Singapore! What do you t
DylanNakatulog naman ako ng ilang oras pero pagising-gising ako to check on my wife. She slept soundly last night dahil na rin siguro sa pagod at ganun din si Helious na sa couch natulog.At kapag pumapasok ang mga nurse to check Hera’s vitals ay nagigising ako kaya naman kulangt talaga ako sa tulog but that is very much fine with me dahil alam ko naman na mas mahirap ang pinagdaanan ni Hera throughout the pregnancy pati na sa panganganak.Kung tutuusin, ang alagaan siya ay napakaliit na bagay lang kumpara sa tiniis niyang hirap at sakit.“Good morning!” sabi sa akin ni Hera ng magmulat ito ng mata lalo pa at nakatitig ako sa maamo niyang mukhaSiguro kahit matanda na kami, hindi ako magsasawa na pagmasdan ang mukha ng asawa ko dahil ang mukhang ito ang dahilan kung bakit natuto akong magmahal at a very young age“Good morning! Kamusta ang pakiramdam mo?” tanong ko sa kanya matapos kong halikan ang noo niya“Medyo okay na! Gusto ko sanang magbanyo!” sabi niya kaya naman dahan-dahan k
DylanSa sumunod na mga linggo ay nanatili lang ako sa bahay para makabawi ako sa mag-ina ko. Madalas kaming maglaro ni Adi at dahil kailangan daw na maglakad-lakad ng asawa ko ay isinasama ko siya mall o kaya naman ay sa park dahil nag-aaral na si Adi ng mag-bike.Masaya ako dahil kasama ko na ang pamilya ko na matagal kong hindi nakasama. At palagi kong ipinagpapasalamat iyon sa Panginoon dahil hinayaan niya akong makabalik kung saan ako nararapat.“Pagod ka na ba?” tanong ko kay Hera habang nakaupo siya sa upuan na baon namin dito sa parkGusto kasi ni Adi na dito ulit kami magpunta at dahil sa matiyaga kong pagtuturo sa anak ko ay marunong na siyang magbalanse sa bike niya.ang pan“Hindi pa naman, amore!” sagot ni Hera sa akin habang masayang pinapanood ang panganay namin“You like to drink something? May baon akong hot choco!” sabi ko dito pero umiling naman siyaLumuhod ako sa harap niya at hinalikan ko ang tiyan niya kaya naman nginitian ako nito habang hinahaplos ang ulo ko.“
HeraDalawang araw matapos ma-rescue si Dylan sa Tayabas, Quezon ay makakauwi na siya ngayon sa amin. Kinailangan pa kasi niyang ma-confine sa ospital para makabawi siya sa lakas na nawala sa kanya,Nalaman ko na buhat kay Daddy ang pagkakadakip sa kanya ng mga rebelde kaya naman ganun na lang ang pasasalamat ko at nakabalik na siya sa amin.Nakaabang kami ni Adi sa pinto ng mansion at kasama namin ang buong pamilya para salubungin ang aking asawa.May hinanda namang munting salo-salo si Mommy at ang mga babaeng elders and they all prepared, Dylan’s favorite dishes.Manganganak na ako sa isang buwan at kung seswertehin, I may give birth on Christmas Day.Natanaw ko na ang kotse ni Daddy dahil sila ang sumundo kay Dylan at kasunod naman nila ang sasakyan ni Kuya Mitchell, Josh at Kuya Helious.Bumilis ang tibok ng puso ko nang makita na bumaba si Dylan mula sa kotse. Nahawakan ko ang tiyan ko at inalalayan pa ako ni Ate Hya lalo pa at pakiramdam ko, mabubuwal ako“Take it easy, Hera!”
MitchellNasa conference room ako and I am having a meeting with the board nang makita ko na tumatawag si Helious. I immediately picked it up dahil naisip ko na baka importante ang tawag na ito.I excused myself from them saka ako tumayo at gumawi sa glass wall ng conference room.“Helious?” sagot ko agad “Kuya, papunta na sila Daddy sa Tayabas! Nakita na si Dylan!” pagbabalita niya sa akin kaya naman nakaramdam ako ng sayaMatagal na naming hinahanap si Dylan at kahit pa marami kaming natatanggap na fake information ay hindi kami tumigil sa pagpunta sa mga lugar kung saan daw siya nakita ng mga informants.Naaawa na din ako kay Hera lalo pa at isang buwan na lang, manganganak na siya sa pangalawang anak nila ni Dylan.Alam ko na matatag si Hera at kung dumating man noon ang pagkakataon na nawawalan siya ng pag-asa na babalik pa si Dylan, pansamantala lang iyon! And I understand dahil tao lang din si Hera at nakakaramdam din ng pagod at sakit lalong-lalo na sa kalagayan niya.“Saan?”