MaxineIt’s been two months and thankfully, hindi naman na ako ginugulo ni Xavier. Hindi ko alam ang dahilan niya at idagdag pa ang pagiging busy niya sa kaliwa’t kanan na negosyo niya with his friends at sa MGC.Although he texts me often, saying that he is still waiting for me and that he loves me more than anyone else. It warms my heart dahil alam ko naman na mahal ko pa rin siya and I am still waiting for the perfect time para makapag-usap kami. But given our busy schedules, I guess hindi pa napapanahon.“Baby sis, tumawag ba sayo ang mommy mo?” tanong sa akin ni kuya Xy as we are having coffee at the living room right after dinner“Hindi pa kuya? Why?” ang alam ko matatapos na ang tour nila ni Tito Clark and I just hope na makauwi na din sila“Nakausap ko kasi si Daddy and I guess mage-extend sila ng another month!” sabi ni kuya kaya naman nalungkot akoEversince me and Xavier broke up, palagi na akong malungkot. Of course may sarili ding buhay si kuya Xy at hindi naman pwede na
MaxineHindi ko makuhang sumagot sa sinabi ni Xavier but one thing is for sure, I miss him so much. Even with the anger in my heart, I cannot deny the fact that he still holds it in his hands. Hindi ko namalayan na sinasabayan ko na din si Xavier sa pag-iyak. Masakit sa akin ang ginawa niya at hanggang ngayon ay dala-dala ko pa rin yun.It made me question myself kung bakit nagawa niya iyon sa akin. Am I not enough para bumigay siya sa tukso? Kulang pa ba ako at nag-isip pa siyang tumikim ng iba?Naramdaman ko na lang ang mainit na katawan ni Xavier na nakayakap sa akin. Nag-alala pa ako dahil sa pagtayo niya and I can’t help myself but to close my eyes and feel his warmth.“Mahal na mahal kita, baby! At sana patawarin mo na ako at pagkatiwalaan mo akong muli. Hinding-hindi ko na sisirain ang tiwala mo, pangako!” I was dumbfounded with his wordsKaya ko ba? Can I trust him again?Naalala ko ang sinabi sa akin ni Manang Helen noong panahon na siya lang ang naging takbuhan ko sa twing
MaxineSa palagay ko ay magaling na si Xavier kinabukasan dahil maaga siyang nagising para magluto ng almusal namin. Gusto ko na sanang umuwi kagabi pero hindi ko naman siya magawang iwan nang dahil sa nalaman ko about his depression.Tinawagan ko na lang si manang at sinabi na nandito pa ako sa penthouse pero okay na si Xav kaya naman nakahinga na ito ng maluwag.Abot-tenga ang ngiti ni Xavier and I can say that he is happy lalo pa at magkatabi kaming natulog kagabi. I myself is happy pero hindi pa rin ako ganun ka-sigurado if I want him back in my life.“Pwede na ba akong umuwi?” tanong ko sa kanya as we are having our breakfastNakita ko naman na medyo nalungkot ang mukha ni Xavier pero pinayagan naman niya ako since okay naman na daw ang pakiramdam niya.I was about to tell him something pero nag-ring ang phone niya at agad naman niya itong sinagot.“What?” natatawang sabi pa niya sabay iling“Yeah, okay na ako, bro! Sige susunod ako!” napataas ang kilay ko dahil feeling ko may p
MaxineHinayaan ko si Xavier na yakapin ako as we are both crying our hearts out. I miss him! So much! And I guess if I want to be happy again, kailangan kong magtiwalang muli sa kanya.At tama naman si Manang, kailangan kong tulungan si Xav para mapatunayan niya sa akin na hindi na niya ulit ako sasaktan. I have to give him a chance to prove himself.Naramdaman ko ang halik ni Xavier sa noo ko at napapikit ako when he kissed my eyes. The tip of my nose. My cheeks and finally my lips.It was a slow kiss. Naninimbang ang bawat dampi ng labi niya sa akin. Nandoon ang pag-aalinlangan sa hindi ko pagtugon pero dahil mahal ko siya, ay hindi ko siya binigo.I kissed him back habang nakakapit ang kamay ko sa balikat niya. And his kisses became intense. Yung halik na sobrang sabik sa isa’t isa. I opened my mouth and I welcomed his tongue. It was so hot and intense na nararamdaman ko pa ang pangpintig ng p********e ko. I so missed everything about Xavier!Naramdaman ko na lang ang paglapat ng
MaxineOur stay in Baguio was very memorable, not just for me and Xavier, but for our friends as well. Nagp-plano na nga ang mga ito ng next trip naming magkakaibigan and they think it will be best if gawin namin yun after ng wedding nila Thea and Valeen.Sa mansion kami umuwi ni Xavier and manang was so happy nang makita niya kaming magkasama ni Xavier. May pasalubong pa kami sa kanya at sa ibang kasambahay and they are happy dahil hindi daw namin sila nakalimutan.Kahit papano nakatulong ang maiksing bakasyon namin ni Xavier sa Baguio dahil balik trabaho na naman kami ngayon sa MGC.Xavier said that he will be busy today at nakakatuwa lang dahil palagi niya akong ina-update kung nasaan siya at kung sino ang mga kasama niya. Minsan may photos pang kasama just to assure me na hindi na niya uulitin ang ginawa niya before.Pagkatapos naming mag-lunch ni Ms. Faye at Ms. Macy sa cafeteria ay nagpunta muna ako sa restroom. Kakatapos ko lang mag-retouch ng bumukas ang pinto at pumasok nama
MaxineToday is Thea and Kuya Lucian’s wedding at nandito kami sa isang hotel kung saan kami aayusan ng mga make-up artists.We are all excited for our friends pero napapansin ko na kanina pa walang kibo si Sophia. Nilapitan ko ito and I asked kung okay lang ba siya and she just smiled at me.“Okay lang ako, Max! Dont worry!” tinanguan ko naman ito pero hindi noon naalis ang pakiramdam ko that something is really bothering herPagkatapos kaming ayusan ay sinundo na kami ng mga boyfriends namin at kanya-kanya na kaming sakay sa kotse para makapunta sa simbahan.“You are so gorgeous baby! But I’m sure, you will look more regal on our wedding!” puri naman ni Xavier sa akin“Thank you, baby! You look handsome too!” and he really does look hot and yummy in his tuxedoNaupo muna kami sa loob pagdating namin sa simbahan since medyo maaga pa naman and I can see that Xavier and his friends looks reluctant. Parang may mga dinadala sila at iniisip pero ayaw naman nilang sabihin sa amin. Even S
MaxineNakita ko kung paano tumaas ang kilay ni Mommy nung magpaalam ako sa kanya na pupunta ako ng Davao for Valeen’s wedding.Nakaramdam pa ako ng kaba dahil nakikita ko ang labis na pagtataka sa mukha ng aking ina.“Since when have you been friends with your Kuya Xavier’s friends? As far as I can remember, hindi naman kayo malapit ng kuya mo?” tanong niya sa akin and I tried hard to look unbothered in front of her kahit pa ang totoo ay kinakabahan ako“Mommy, Valeen is also my friend at kaya po ako pupunta ng Davao kasi po kasali ako sa entourage niya.” I felt uncomfortable pero pinilit kong salubungin ang mata ni Mommy and my guilt is eating me inside.“Okay iha! So sino ang kasabay mo na pupunta doon?” tanong pa niya sa akin“May private plane po si Kuya Drake so I guess yun ang gagamitin namin since sabay-sabay naman po kaming pupunta doon with their friends.” paliwanag ko kay Mommy“Ganun ba? Well okay sige iha! Take care of yourself!” sa wakas ay ngumiti si Mommy kaya nagawa
Maxine “Bakit ba lukot na naman yang mukha ng boyfriend mo?” nakangising bulong sa akin ni Sophia sabay sulyap kay Xavier na hindi maipinta ang mukha hanggang ngayon Nakasakay na kami sa private plane na maghahatid sa amin pabalik ng Manila at buhat kahapon pagkagaling namin sa reception ng kasal ay kibuin dili ko si Xavier dahil naiinis ako sa kanya. “Ikaw naman kasi Max, gusto mo palang magfood trip hindi mo inaya! Ayan tuloy nagalit sayo!” natatawang sabi ni Thea so I guess alam niya ang ikinagalit sa akin ni Xavier kahapon “Foodtrip?”’walang ideya naman na tanong ni Sophia “Naku yang si Max, hindi pala type ang pagkain sa reception kahapon, ayun lumabas at kumain ng pares habang yung isa, tulirong-tuliro na sa paghahanap!” Nanlaki pa ang mata ni Sophia sabay tawa kaya naman napalingon pa ang mga boys na panay naman din ang kwentuhan sa gawing harap namin. “Diyos ko Max! Kaya naman pala! Kilala mo naman yang si Xavier sa sobrang pagka-OA kaya dapat hindi ka biglang maw
MaxineIt is Xavier’s birthday at gaya ng nagdaang birthdays niya ay hands on ako sa pag-aasikaso ng lahat. Although may kinuhang event planner ang panganay na anak ko na si Joshua Xenn ay hindi ko pa rin mapigilang makialam.“Mommy, relax! Everything’s settled!” Josh said habang naka-akbay sa akin while trying to calm me downNandito kami sa garden ng mansion kung saan namin ice-celebrate ang birthday ng aking asawa and Josh really sees to it na walang detalyeng malalampasan. I guess mana siya sa Daddy niya na OC pagdating sa mga bagay-bagay He is already twenty-five pero kahit may edad na siya, malambing pa rin siya sa akin lalo na sa Daddy niya.He is already working at the family company at dahil na din sa rigid training niya with his Dad and his Tito Xyrus, masasabi ko na handa na ang anak ko to create a name of his own.“Mommy, why don’t you go upstairs and get ready!” napalingon naman ako and saw my daughter, Alyssa Xianelle, who is beautiful while wearing a designer gown ma
Maxine Nagising ako and opened my eyes upon hearing some voices kung nasaan ako. Medyo maliwanag kaya ipinikit ko uli ang aking mga mata and then I opened them once again. Nakita ko si Xavier na nakaupo sa tabi ko and is holding my hand. “Hey baby!” sabi niya saka siya lumipat sa kama at naupo I smiled at him to make him see that I am okay lalo pa at nakikita ko ang pag-aalala sa mga mata niya. “How’s our son?” medyo malat pa ang boses ko at nanghihina pa rin talaga ako ng dahil sa panganganak “Sabi ng doktor, he is healthy! Hindi ko pa siya nakikita.” dumukwang si Xavier to give me a kiss on my forehead habang hawak pa rin ang kamay ko Nagtagal ang halik niya doon so I closed my eyes but then I felt something wet in my face kaya napadilat akong muli. “Baby?” tawag ko kay Xavier at nang lumayo siya ay nakita ko ang pamamasa ng mga mata niya “Are you crying?” tanong ko kahit pa obvious naman but he just shook his head and kissed my hands “Why?” tanong ko ulit then h
Xavier Maxine is currently on her seventh month at buhat noong dinugo siya ay ibayong pag-iingat ang ginagawa ko when ot comes to her. Palagi akong naka-alalay sa kanya at kahit alam ko na OA na ako ay wala akong pakialam dahil para sa akin, kailangan kong ingatan si Max at ang anak ko. Pababa kami ng hagdan at nakasunod naman si Andeng sa amin na siyang may dala ng bag ni Maxine. Schedule ng check-up niya ngayon sa OB and after that ay pupunta kami kina Marcus para makita ang triplets niya dahil nakalabas na ng ospital si Ria. Andeng is really a great help to us lalo kapag kailangan kong umalis para magtrabaho. Panatag ako na hindi mapapabayaan si Max because of her, idagdag pa si Mommy at si Manang Helen. “Well I guess inaalagaan mong mabuti si Max, Xavier! She is in great shape!” masayang sabi ng doktor after niyang basahin ang laboratory tests nito “Salamat naman po kung ganun!” medyo kinakabahan talaga ako pagdating sa kalusugan ni Maxine Praning na nga yata ako dahil
Maxine“Welcome home!” masayang bati sa akin ng mga kasambahay nang tuluyan na kaming makapasok sa living room ng mansion habang nakaalalay si Xavier sa akinNandito din si Mommy at si Tito Clark pati na si Kuya Xyrus at si Angie. Nakangiti sila lahat sa akin and I guess they are really happy that I am finally home.Nagkaroon kami ng pagkakataon ni Mommy na mag-usap sa ospital and she cried hard habang walang tigil ang paghingi ng tawad sa akin. And because I wanted to have a happy life, I forgave my Mom. Actually kahit naman noong nasa CamSur pa ako, masasabi ko na napatawad ko na si Mommy. I wanted to free my heart from anger and pain dahil gusto kong maging positive ang lahat ng nasa paligid ko. In that way, magiging healthy ang anak ko. Ayoko na ng negative vibes within the period of my pregnancy.Agad akong nilapitan ni Manang Helen and hugged me tight habang umiiyak siya.“Iha saan ka ba nagpunta? Alalang-alala kami sayo, bata ka!” may pagmamaktol na sabi ni Manang Helen kaya
MaxineUnti-unti kong idinilat ang mata ko the moment I regained my consciousness. Wala akong makita kung hindi puti and that’s when I realized that I am in a hospital.Nakita ko ang swerong nakakabit sa akin kaya lalo akomg nag-panic. Naalala ko din ang nangyari kanina kaya agad ko naman hinipo ang tiyan ko dahil dinugo ako “Ang baby ko!” mahinang sabi ko and I heard Andeng’s voice as I felt her hands holding mine“Maxine relax ka lang! Okay lang ang baby mo! Ligtas siya!” Napaiyak ako upon hearing her answer. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko sa oras na may nangyari sa anak ko dahil sa kapabayaan ko.Nakapikit pa rin ako hanggang sa marinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto. “Gising na ba siya?” agad kong nabosesan si Tita Flor kaya naman dumilat akong muli para makita siyaNagtangka akong bumangon at tinulungan naman ako ni Andeng matapos iayos ang kama ko para makaupo ako.“Tita…” nanghihinang sabi ko nang makalapit na siya sa akinNiyakap ako ni Tita kaya naman napaiyak ak
MaxineAraw ng check-up ko ngayon sa unang doktor na pinuntahan namin ni Tita Flor bago ako manirahan sa resthouse ni Sig sa CamSur. I am so excited, pati na si Andeng at si Tita Flor dahil anim na buwan na ang tiyan ko. Just the same hindi pa rin ako nagpapa-ultrasound dahil mas gusto ko na surprise ang maging dating ng gender reveal ng anak ko.Namili na ako ng ilang gamit ng baby na unisex online dahil sa iniiwasan ko pa ring lumabas ng bahay. Isang buwan na ako dito pero wala pa ring nakakaalam na nandito ako sa bahay nila Sig.“Ready ka na?” nakangiting tanong sa akin ni Samuel nang makababa na ako sa hagdan habang nakaalalay naman sa akin si Andeng“Oo Samuel! I’m sorry at naabala ka pa! Sinabi ko naman kay Tita na magta-taxi na lang kami ni Andeng.” nahihiya talaga ako kasi si Samuel pa ang makakasama namin ngayon ni Andeng for my check-upMay event kasing dinaluhan si Tita Flor kaya naman nag-volunteer si Samuel na samahan ako. “Kabisado mo naman si Mommy! Alam mo na hindi
Maxine“Kamusta kayo dito? Ay halata na ang tiyan mo!” masayang sabi ni Tita Flor sa akin as soon as makababa siya ng speedboat“Tita!” nakangiti namang sabi ko nang salubungin ko ito saka ko siya niyakao ng mahigpit“Okay po kami dito, Tita! Kamusta po ang biyahe niyo?” I asked saka ako kumapit sa kanya habang naglalakad kami papasok sa resthouseHapon na din kasi kaya minabuti na ni Tita na sa loob na kami ng bahay dumeretso.“Medyo maalon ang dagat! Pero salamat sa Diyos nakarating ako ng maayos!” nakangiting sabi nito“Ilang araw po ba ang summit ni Samuel?” tanong ko kay Tita as we settled ourselves at the sofa“Ma’am eto na po ang kape!” sabi naman ni Andeng saka nito inilapag sa harap ni Tita ang tasa“Tatlong araw siya doon kaya siguro mga dalawang araw ako dito!” sagot naman ni Tita Flor matapos niyang magpasalamat kay Andeng“Mabuti naman po tita! Miss ko na po kayo!” niyakap naman ako ni Tita and I felt calmness, na para bang si Mommy ang kayakap koKahit masama ang loob k
XavierNandito kami ngayon sa office ni Marcus at gaya ng dati, kwentuhan at kulitan ang nagaganap sa aming magkakaibigan.Marcus is sharing his experience about Ria’s pregnancy. Pinalabas daw siya nito sa kwarto dahil nabahuan ito sa kanya and Lucian can relate to that dahil na-experience niya rin ito kay Thea.Hindi ko magawang makitawa sa kanila dahil naaalala ko si Maxine. Ganito din kaya siya? Is she craving for some food? Paano kapag may gusto siyang kainin? Sino ang nagbibigay o humahanap noon para sa kanya?Naalala ko ang sinabi noon ni Drake noong maghanap siya ng aratiles. Kailangan niyang makakuha noon dahil baka pumangit daw ang anak niya.Although alam ko naman na kwentong kutsero lang yun, the fact that Maxine might be craving for something really hurts me lalo kapag naiisip ko na hindi niya iyon nakukuha.Isang buwan na akong naghahanap at hindi ko pa nasasabi iyon sa mga kaibigan ko dahil nahihiya akong aminin ang pagkakamali ko. Pero this time, I guess I need to tell
MaxineApat na buwan na ang tiyan ko at hindi ko mapigilang ma-excite habang papalapit ng papalapit ang araw na makikita ko ang anak ko. Ang bunga ng pag-ibig ko para kay Xavier na sinayang lang niya.Hanggang ngayon ay wala akong balita sa mga taong naiwan ko sa nakaraan at para sa akin ay mabuti na din iyon. Ayoko ng makarinig ng kahit na ano patungkol sa pamilya ko.Hindi na din ako gumagamit ng social media at may bago akong cellphone na binili and only Tita Flor knows my number. She assured me too na kahit pamangkin niya si Emman ay wala siyang sinabi tungkol sa akin pati na din kay Samuel, ang kapatid ni Sig.Masaya na ako sa buhah ko ngayon. Although nararamdaman ko ang kakulangan ng pamilya, minabuti ko ng hindi intindihin iyon. Basta nandito ang anak ko, sapat na sa akin yun.Malapit ko ding matapos ang painting na ginagawa ko ngayon. Sabi ni Andeng kahit daw malungkot ako, masya pa rin daw ang nakikita niya sa ginagawa kong painting. Mother and child ang painting ko at p