Chapter 56

Maxine

Hindi ko makuhang sumagot sa sinabi ni Xavier but one thing is for sure, I miss him so much. Even with the anger in my heart, I cannot deny the fact that he still holds it in his hands.

Hindi ko namalayan na sinasabayan ko na din si Xavier sa pag-iyak. Masakit sa akin ang ginawa niya at hanggang ngayon ay dala-dala ko pa rin yun.

It made me question myself kung bakit nagawa niya iyon sa akin. Am I not enough para bumigay siya sa tukso? Kulang pa ba ako at nag-isip pa siyang tumikim ng iba?

Naramdaman ko na lang ang mainit na katawan ni Xavier na nakayakap sa akin. Nag-alala pa ako dahil sa pagtayo niya and I can’t help myself but to close my eyes and feel his warmth.

“Mahal na mahal kita, baby! At sana patawarin mo na ako at pagkatiwalaan mo akong muli. Hinding-hindi ko na sisirain ang tiwala mo, pangako!” I was dumbfounded with his words

Kaya ko ba? Can I trust him again?

Naalala ko ang sinabi sa akin ni Manang Helen noong panahon na siya lang ang naging takbuhan ko sa twing