MaxineApat na buwan na ang tiyan ko at hindi ko mapigilang ma-excite habang papalapit ng papalapit ang araw na makikita ko ang anak ko. Ang bunga ng pag-ibig ko para kay Xavier na sinayang lang niya.Hanggang ngayon ay wala akong balita sa mga taong naiwan ko sa nakaraan at para sa akin ay mabuti na din iyon. Ayoko ng makarinig ng kahit na ano patungkol sa pamilya ko.Hindi na din ako gumagamit ng social media at may bago akong cellphone na binili and only Tita Flor knows my number. She assured me too na kahit pamangkin niya si Emman ay wala siyang sinabi tungkol sa akin pati na din kay Samuel, ang kapatid ni Sig.Masaya na ako sa buhah ko ngayon. Although nararamdaman ko ang kakulangan ng pamilya, minabuti ko ng hindi intindihin iyon. Basta nandito ang anak ko, sapat na sa akin yun.Malapit ko ding matapos ang painting na ginagawa ko ngayon. Sabi ni Andeng kahit daw malungkot ako, masya pa rin daw ang nakikita niya sa ginagawa kong painting. Mother and child ang painting ko at p
XavierNandito kami ngayon sa office ni Marcus at gaya ng dati, kwentuhan at kulitan ang nagaganap sa aming magkakaibigan.Marcus is sharing his experience about Ria’s pregnancy. Pinalabas daw siya nito sa kwarto dahil nabahuan ito sa kanya and Lucian can relate to that dahil na-experience niya rin ito kay Thea.Hindi ko magawang makitawa sa kanila dahil naaalala ko si Maxine. Ganito din kaya siya? Is she craving for some food? Paano kapag may gusto siyang kainin? Sino ang nagbibigay o humahanap noon para sa kanya?Naalala ko ang sinabi noon ni Drake noong maghanap siya ng aratiles. Kailangan niyang makakuha noon dahil baka pumangit daw ang anak niya.Although alam ko naman na kwentong kutsero lang yun, the fact that Maxine might be craving for something really hurts me lalo kapag naiisip ko na hindi niya iyon nakukuha.Isang buwan na akong naghahanap at hindi ko pa nasasabi iyon sa mga kaibigan ko dahil nahihiya akong aminin ang pagkakamali ko. Pero this time, I guess I need to tell
Maxine“Kamusta kayo dito? Ay halata na ang tiyan mo!” masayang sabi ni Tita Flor sa akin as soon as makababa siya ng speedboat“Tita!” nakangiti namang sabi ko nang salubungin ko ito saka ko siya niyakao ng mahigpit“Okay po kami dito, Tita! Kamusta po ang biyahe niyo?” I asked saka ako kumapit sa kanya habang naglalakad kami papasok sa resthouseHapon na din kasi kaya minabuti na ni Tita na sa loob na kami ng bahay dumeretso.“Medyo maalon ang dagat! Pero salamat sa Diyos nakarating ako ng maayos!” nakangiting sabi nito“Ilang araw po ba ang summit ni Samuel?” tanong ko kay Tita as we settled ourselves at the sofa“Ma’am eto na po ang kape!” sabi naman ni Andeng saka nito inilapag sa harap ni Tita ang tasa“Tatlong araw siya doon kaya siguro mga dalawang araw ako dito!” sagot naman ni Tita Flor matapos niyang magpasalamat kay Andeng“Mabuti naman po tita! Miss ko na po kayo!” niyakap naman ako ni Tita and I felt calmness, na para bang si Mommy ang kayakap koKahit masama ang loob k
MaxineAraw ng check-up ko ngayon sa unang doktor na pinuntahan namin ni Tita Flor bago ako manirahan sa resthouse ni Sig sa CamSur. I am so excited, pati na si Andeng at si Tita Flor dahil anim na buwan na ang tiyan ko. Just the same hindi pa rin ako nagpapa-ultrasound dahil mas gusto ko na surprise ang maging dating ng gender reveal ng anak ko.Namili na ako ng ilang gamit ng baby na unisex online dahil sa iniiwasan ko pa ring lumabas ng bahay. Isang buwan na ako dito pero wala pa ring nakakaalam na nandito ako sa bahay nila Sig.“Ready ka na?” nakangiting tanong sa akin ni Samuel nang makababa na ako sa hagdan habang nakaalalay naman sa akin si Andeng“Oo Samuel! I’m sorry at naabala ka pa! Sinabi ko naman kay Tita na magta-taxi na lang kami ni Andeng.” nahihiya talaga ako kasi si Samuel pa ang makakasama namin ngayon ni Andeng for my check-upMay event kasing dinaluhan si Tita Flor kaya naman nag-volunteer si Samuel na samahan ako. “Kabisado mo naman si Mommy! Alam mo na hindi
MaxineUnti-unti kong idinilat ang mata ko the moment I regained my consciousness. Wala akong makita kung hindi puti and that’s when I realized that I am in a hospital.Nakita ko ang swerong nakakabit sa akin kaya lalo akomg nag-panic. Naalala ko din ang nangyari kanina kaya agad ko naman hinipo ang tiyan ko dahil dinugo ako “Ang baby ko!” mahinang sabi ko and I heard Andeng’s voice as I felt her hands holding mine“Maxine relax ka lang! Okay lang ang baby mo! Ligtas siya!” Napaiyak ako upon hearing her answer. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko sa oras na may nangyari sa anak ko dahil sa kapabayaan ko.Nakapikit pa rin ako hanggang sa marinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto. “Gising na ba siya?” agad kong nabosesan si Tita Flor kaya naman dumilat akong muli para makita siyaNagtangka akong bumangon at tinulungan naman ako ni Andeng matapos iayos ang kama ko para makaupo ako.“Tita…” nanghihinang sabi ko nang makalapit na siya sa akinNiyakap ako ni Tita kaya naman napaiyak ak
Maxine“Welcome home!” masayang bati sa akin ng mga kasambahay nang tuluyan na kaming makapasok sa living room ng mansion habang nakaalalay si Xavier sa akinNandito din si Mommy at si Tito Clark pati na si Kuya Xyrus at si Angie. Nakangiti sila lahat sa akin and I guess they are really happy that I am finally home.Nagkaroon kami ng pagkakataon ni Mommy na mag-usap sa ospital and she cried hard habang walang tigil ang paghingi ng tawad sa akin. And because I wanted to have a happy life, I forgave my Mom. Actually kahit naman noong nasa CamSur pa ako, masasabi ko na napatawad ko na si Mommy. I wanted to free my heart from anger and pain dahil gusto kong maging positive ang lahat ng nasa paligid ko. In that way, magiging healthy ang anak ko. Ayoko na ng negative vibes within the period of my pregnancy.Agad akong nilapitan ni Manang Helen and hugged me tight habang umiiyak siya.“Iha saan ka ba nagpunta? Alalang-alala kami sayo, bata ka!” may pagmamaktol na sabi ni Manang Helen kaya
Xavier Maxine is currently on her seventh month at buhat noong dinugo siya ay ibayong pag-iingat ang ginagawa ko when ot comes to her. Palagi akong naka-alalay sa kanya at kahit alam ko na OA na ako ay wala akong pakialam dahil para sa akin, kailangan kong ingatan si Max at ang anak ko. Pababa kami ng hagdan at nakasunod naman si Andeng sa amin na siyang may dala ng bag ni Maxine. Schedule ng check-up niya ngayon sa OB and after that ay pupunta kami kina Marcus para makita ang triplets niya dahil nakalabas na ng ospital si Ria. Andeng is really a great help to us lalo kapag kailangan kong umalis para magtrabaho. Panatag ako na hindi mapapabayaan si Max because of her, idagdag pa si Mommy at si Manang Helen. “Well I guess inaalagaan mong mabuti si Max, Xavier! She is in great shape!” masayang sabi ng doktor after niyang basahin ang laboratory tests nito “Salamat naman po kung ganun!” medyo kinakabahan talaga ako pagdating sa kalusugan ni Maxine Praning na nga yata ako dahil
Maxine Nagising ako and opened my eyes upon hearing some voices kung nasaan ako. Medyo maliwanag kaya ipinikit ko uli ang aking mga mata and then I opened them once again. Nakita ko si Xavier na nakaupo sa tabi ko and is holding my hand. “Hey baby!” sabi niya saka siya lumipat sa kama at naupo I smiled at him to make him see that I am okay lalo pa at nakikita ko ang pag-aalala sa mga mata niya. “How’s our son?” medyo malat pa ang boses ko at nanghihina pa rin talaga ako ng dahil sa panganganak “Sabi ng doktor, he is healthy! Hindi ko pa siya nakikita.” dumukwang si Xavier to give me a kiss on my forehead habang hawak pa rin ang kamay ko Nagtagal ang halik niya doon so I closed my eyes but then I felt something wet in my face kaya napadilat akong muli. “Baby?” tawag ko kay Xavier at nang lumayo siya ay nakita ko ang pamamasa ng mga mata niya “Are you crying?” tanong ko kahit pa obvious naman but he just shook his head and kissed my hands “Why?” tanong ko ulit then h