Tumingin si Beatrice kay Marcus ng may kalituhan.Dahan-dahang hinawakan ni Marcus ang kanyang kamay: "Bigyan mo ako ng kalahating oras, gusto ko kitang yakapin at maging isang mabuting asawa."Naalala ni Beatrice ang sinabi niya noong blind date, na kapag may nangyari, sana may magyakap sa kanya at mag-alala tungkol sa kanya, sa halip na sisihin siya, kaya tumango siya.Hinila ni Marcus si Beatrice upang umupo sa kanyang mga hita, niyakap siya ng mahinahon, at hinaplos ang kanyang likod ng maingat: "Kasalanan ko ito, hindi kita na-protektahan ng maayos, at natakot pa kita Mrs. Villamor"Naantig ang puso ni Beatrice: "Wala kang kasalanan.""Hindi. Nagsimula ang lahat ng ito sa akin. Nalaman na ni Carlos."Bumagsak sa ulo ni Beatrice ang tinig ni Marcus na nagdidisiplina sa sarili. Nagulat siya at tumingin kay Marcus, at narinig niyang sinabi ni Marcus:"Pinadala sila ni Mark Anthony. Si Mark Anthony ay pamangkin ng hipag kong si Minda."Nagkunot ang noo ni Beatrice: "Paano naman ito n
"Shakehands," utos ni Marcus.Medyo mababaw ang "Heneral."Ano bang cute dito?Binigyan ni Marcus ng babalang tingin ang aso: "Makipagshake hands ka, kapag nasagi ng mga kuko mo ang asawa ko, tapos ka na."Lumuwa ang mata ng "Heneral" at agad na ipinahid ang mga paa sa carpet, saka nanginig na inilabas ang isang mabalahibong paa.Ngumiti ulit si Marcus kay Beatrice: "Hawakan mo, mabait ito, hindi ito nangangagat."Si Carlos:...Kanina lang, kumagat pa siya ng dalawang malalaking gangster?Ang kakayahan ng senyorito sa pagsisinungaling habang nakatingin ay umabot na sa bagong level!Tumingin si Beatrice sa mabalahibong paa at medyo naawa. Dahan-dahan din siyang nag-abot ng kamay at marahang hinaplos ang likod ng mga paa nito. Nang makita niyang walang reaksyon ang aso, tinanggap niya ang pakikipagkamay nito.Malambot ang pad ng mga paa at sobrang lambot sa pakiramdam, at may kasamang nakakaginhawang sensasyon.Hindi pa naranasan ni "Heneral" na matouch nang ganito, kaya't parang nangat
Nangyari ito noong ikalawang taon niya sa kolehiyo.Nagdiwang ang lola ni Albert ng kanyang kaarawan, at bilang kasintahan ni Albert, siya ay natural na inimbitahan.Sa araw na iyon, nagpunta ang buong pamilya nila upang magdiwang ng kaarawan ni Lola Ana. Tinanggap ni Lola Ana ang kabutihang-loob ng lahat at sinabi na ang mga kabataan ay puwedeng magpunta na lang at mag-enjoy, at hindi na kailangang samahan siya, ang matandang babae.Noong panahong iyon, wala nang nakakaalam kung sino ang nag-suggest na maglaro ng tagu-taguan.Siya at si Abby ay nagtago sa isang kubo na may bubong na yari sa nipa sa likurang burol ng villa ng pamilya Villamor.Nababahala si Abby na baka may makakita sa kanila, kaya't nilock niya ang pinto ng kubo.Matapos maghintay ng matagal, wala namang nakakita sa kanila.Ngunit walang nakakaalam na sa labas ng kubo, isang matinding apoy ang biglang sumiklab.Ang apoy ay mabilis na kumalat dahil sa hangin sa bundok, at napapalibutan na ng apoy ang buong kubo sa isa
Sinulat ni Marcus ang petsa ng araw na iyon sa kanyang Moments: Pumunta kami sa isang blind date.Isang grupo ng mga executives sa ibaba: ...Talaga nga bang blind date!Ngumiti si Beatrice at balak nang lumabas sa Moments nang makita niyang may post din si Carlos. Kasama dito ang larawan ng "Heneral."[Isinama ko si Heneral para pagupitan, pero ayaw nya. Walang ibang magagawa, kaya't si senyorito na lang ang sumama at agad namang pumayag sya. Ang ating heneral, cute na sya para mapasaya kayo ngayon?]Si Gilbert ang unang nag-comment: "Oh my God, ang cute na nga nya. Anong ginawa nya para parusahan sya nga ganyan ni Matcus?"Si Gilbert: Hahahaha, isesave ko 'to. Kapag ginulo ako ng Heneral, ipapakita ko ang picture na ito at tatawanan ko sya at Lalo ko pa syang iinisin.Ang tanging tiningnan lang niya ay ang larawan ng Heneral, at hindi nya naiwasang tumawa nang malakas.Siguro, ginawa ito ni Marcus para sa kanya, hindi ba?Naisip niyang may isang tao palang gagawa ng mga bagay para m
Bumils ang tibok ng puso ni Carlos!Anak ng...! Sobra naman! Agad siyang sumagot, "Tama 'yan! Napakayaman dati ng aming Senyorito. Umorder siya ng marami para sa ilang taon. Itong Kobe beef, in-order niya para sa limampung taon, at binayaran niya agad nang buo noon! Puwede itong kainin ng general hanggang sa mabusog siya nang todo!"Nang marinig ang "busog," biglang ibinungisngis ng heneral ang ngipin kay Carlos nang galit!Pagkatapos bumungisngis ng ilang beses, nagpatuloy ito sa pagkain ng Kobe beef.Tiningnan ni Beatrice si Marcus, "Totoo ba ang sinabi niya?"Tumango si Marcus."Kung ganon, wala ka na talagang pera ngayon?""Hindi na tulad ng dati," kalmado niyang sagot."Ah, ibig sabihin, ang Heneral ay nakinabang lang sa dating karangyaan mo.""Tama." Tumango ulit si Marcus."So nagpalaki ka ng aso, tapos gamit ang espesyal na eroplano, nagpapadala ka ng Japanese Kobe beef.Sa hinaharap, ang mga anak natin ay mamumuhay na lang nang karaniwang buhay dahil sa kasalukuyang estad
Narinig ni Beatrice ang boses ni Albert at napatawa nang may pagkasarkastiko."Haiiiiiixt baby girl, ang aga mo namang mag-drama para kay Albert?""Miss Bea..." umiiyak na sabi ni Chona sa kabilang linya. "Hindi ako ganoong klaseng tao. Sobrang malalim ang pagkakaintindi mo sa akin. Gusto ko lang talaga kayong magkaayos ni Sir Albert."Sa sumunod na sandali, narinig ni Beatrice ang boses ni Albert, puno ng paninisi. Tila inagaw nito ang telepono."Beatrice, paano mo nagagawang tratuhin nang ganito si Miss Chona? At... tinawag mo pa siyang baby girl. Tignan mo ang sarili mo ngayon, mukha ka pa bang isang guro?"Sandaling tumigil si Albert at saka napabuntong-hininga."Beatrice, alam kong hindi ko nagawa nang maayos ang mga bagay noong umalis ako. Naiintindihan ko kung bakit ka galit. Pero bakit naging ganito ka? Parang hindi na kita nakikilala!"Ngumiti si Beatrice nang malamig."So, ang pagiging guro ba ay nangangahulugang dapat akong mabully? Hindi puwedeng magsalita ng totoo, dapat
Pinindot ni Marcus ang voice message button: "Miss Aragon, kung may mga tanong ka, huwag kang mag-atubiling magtanong!"Nag-isip si Beatrice saglit at nagtanong, "Pasensya na, kung malaman mo ba na ang best friend ko ay nakikinig sa phone call natin habang magkausap tayo, magagalit ka ba?""Kung marinig niya ang hindi nararapat at agawin ang phone ko para pagalitan ka, paano mo ito haharapin?"Nagulat si Marcus saglit at hindi naisip na magiging problema ito.Para sa kanya, ang pinakamahalagang tanong ay kung may puwang siya sa puso ng asawa niya.Ang loyalty ng dalawang taong nagmamahalan ay isang prinsipyo.Bukod doon, hindi siya nag-iisip ng ibang problema.Pero, pinindot pa rin ni Marcus ang voice button at sineryoso ang pagsagot."Miss Aragon, una sa lahat, hindi ko iniisip na isang malalang problema ito.Kapag ang mga kabataan ay nagmamahalan, natural lang na gusto nila ng payo mula sa iba.At sa tingin ko, mature ka namang tao, may sariling opinyon. Ang katotohanang pinapayagan
Nagkibit-balikat si Albert, nakaramdam ng hindi maipaliwanag na inis sa kanyang puso.Chineck nya ang socials history nito si Marcus Cutie na ito at natagpuan na wala itong anumang record, kaya’t agad siyang natawa."Ah, bagong account pala!"Sa pag aakakalang pinaprank lang sya Ng kanyang assistant: [Chona, natutuwa ka na? Hindi muna Ako makikipag asaran Sa iyo, kailangan ko pang magtrabaho.]Matapos magpadala ng mensahe, hindi na pinansin ni Albert ang kanyang phone.Sa kabilang linya, ang gwapong mukha ni Marcus ay biglang naging seryoso, hindi niya nakuha ang reaksyon na inaasahan mula sa kanyang pamangkin.Si Carlos, na nakatayo sa gilid, ay palihim na tinitingnan ang screen ng cellphone at napansin ito.Ito... Hindi ba't ito'y mga linya na tanging mga top-level pabebe lang ang kayang magsabi?Paano kaya nauunawaan ito ng Senyorito?Sa susunod na sandali, nakita ni Carlos na tahimik na binuksan ni Marcus ang dokumento para sa TV drama sa kanyang laptop at naghanap ng isa upang pa
Sa kabilang panig, kakalabas lang ni Bryan mula sa club.Bago pa siya makapag-salita, dalawang tao ang sumulpot mula sa mga bulaklak, nagbunot ng kanilang mga kutsilyo, at sinaksak si Bryan.Nang makita ito, agad na inihagis ni Philip,ang bagong tauhan ni Bryan, ang thermos cup na hawak niya sa mga ito.Tumunog ito ng malakas at tumama sa nangungunang assasin.Pagkatapos, tinadyakan niya ang isa pang assasin palayo.Ang galaw ay mabilis at maliksi na pati ang mga bodyguard ni Bryan ay nagulat.Ang mga mata ni Bryan ay kumislap ng kaunting gulat, parang... medyo nadismaya si Marcus.Sa mga sandaling iyon, may isang bodyguard na napasigaw: "Ayos, Tito, ang bilis mong kumilos!"Ngumiti si Philip ng tapat: "Wala naman akong talent, baka dahil lang ako ang champion ng bansa sa martial arts ng sampung sunod-sunod na taon."Ang mga bodyguard na nakasuot ng itim:...Sampung sunod-sunod na taon!!!Kakalabas lang ni Conrad mula sa Club at nakita niyang ang taong nakahandusay sa lupa ay hindi pa
Hinalikan ni Marcus ang labi at leeg ng kanyang asawa, at nakipag-usap habang hinahalikan: "Asawa ko, may isang bagay... Pwede bang huwag mo na akong tawaging Maomao mula ngayon?"Natawa si Beatrice.Siguro ang pasan na idolo ng lalaking ito ay mga 10 tonelada!Gayunpaman, siya ay naging emosyonal din. Sa wakas, natagpuan niya ang kanyang matandang kaibigan, at ang kaibigan niyang iyon ay naging asawa niya na.Parang ang nawawalang piraso sa kanyang puso ay napuno.Ngayon, sa wakas ay naniwala siya na siya ang puting buwan ng liwanag sa buhay niya.Walang makakapagpalit noon.Sa kabilang dako, nakarating na si Gilbert sa paliparan.Inutusan ni Gilbert ang kanyang assistant na dalhin siya sa paliparan. Pagkababa niya ng sasakyan, nakita niya ang ilang pamilyar na mga lalaki na nakasuot ng itim. Mukhang mga bodyguard sila ng pamilya ni Marcus. Tinitingnan nila ang paligid at siguradong hinahanap siya. Natakot siya kaya agad siyang nagtago sa sasakyan."Mabilis, dalhin mo ako sa bahay ni
Tuwing nagsusulat siya ng isang salita, binabaybay niya ito nang maingat at binibigkas nang may pasensya.Maganda ang boses niya, na parang may mahika na makakapagbigay siya ng lakas sa batang lalaki upang kontrolin ang kanyang mga damdamin.Sinabi niya sa batang lalaki na tuwing may demonyo sa kanyang puso na gustong makaapekto sa kanya, dapat niyang bigkasin ang "Heart Sutra."Ganoon, sa isang espesyal na bakasyong tag-init, nakuha ni Beatrice ang nag-iisang pinakamagandang kaibigan sa kanyang buhay — si Maomao.Dahil siya ay may maraming buhok sa katawan.Pero sa madilim at halos lumubog na panahon, biglang naliwanagan si Marcus ng isang sinag ng liwanag, na magbibigay gabay sa kanya sa buong buhay niya.Naalala pa niya na nang malapit nang matapos ang bakasyong tag-init ni Beatrice, dumaan siya upang magpaalam sa kanya sa loob ng tatlong magkasunod na araw.Umiiyak siya sa tatlong araw na iyon at sinabing hindi niya kayang iwan siya.Pagkatapos, milagrosong gumaling si Marcus.Nab
Sa pagiging iniiwasan sa paaralan, hindi pinapansin sa bahay, at na-isolate ng mga kaibigan ni Abby at ng pamilya Villamor, nakaramdam si Beatrice ng hindi magandang pakiramdam at madalas ay pumupunta siya sa likod ng bundok para maglaro mag-isa.Pagkatapos, sa isang pakikipagsapalaran, natagpuan niya ang isang maliit na halimaw na nakakulong sa isang puting bahay.Tila isang batang lalaki siya.Inisip niya na baka pareho silang uri ng tao, at pareho silang kawawa, kaya't pumunta siya doon araw-araw upang makipag-usap sa kanya.Pumunta siya doon kahit umuulan o maaraw.Palihim din siyang nag-iipon ng pagkain at dinadala ito sa kanya.Noong una, hindi nagsasalita ang batang lalaki, pero kalaunan, tila nahawaaan siya nito at paminsan-minsan ay tumutugon.Nagsimulang maexcite si Beatrice at naramdaman niyang nakatagpo siya ng isang maliit na kaibigan na talagang sa kanya lang.Upang maiwasan na kunin siya ng iba, hindi niya sinabi kaninuman, lalo na kay Abby!Sinabi niya sa batang lalak
“Siguro yun ang pinakamadilim na yugto ng buhay ko…”Nais ng mga tao ng Black Hawk Hall na gumawa ng isang virus sa bansa. Ang virus na ito ay ipapasa sa mga bata sa pamamagitan ng mga bakuna.Dahil ang mga bata ay ang pag-asa at kinabukasan ng bawat pamilya. Inaasahan nilang mangungutang ang mga magulang upang makabili ng mga gamot mula sa kanila para sa kanilang mga anak.Kaya, nais nilang kidnappin ang pangalawa kong kapatid at pilitin siyang isama ang virus sa bakuna.Ngunit noong mga panahong iyon, napansin na namin na may sariling pagsasaliksik din ang pangalawa kong kapatid tungkol sa virus na iyon.Sa lahat ng tao, siya ang may pinakamalaking pag-asa na masira ang virus.Kaya, nagdesisyon ako agad at inisip na ako na lang ang ipalit sa kapatid ko bilang hostage.Sinabi ko rin na hindi ako kasing kapaki pakinabang ng pangalawankong kapatid, dahil ako ang bunsong anak ng ama ko at ako ang pinaka-mahal nila.Sa huli, nahuli ako ng mga tao ng Black Hawk Hall at pinabalik nila ang
Ang general ay natuto ng bagong galaw kamakailan, at tuwing sinasabi ni Beatrice ang “mag-stand sa sulok”, siya’y lalong nasisiyahan.Sa oras na ito, hinaplos ni Beatrice ang ulo nito at sinabi, “Halika, ipakita mo sa tatay mo kung paano mag-stand sa sulok, okay?”“Woof~” Tugon ng general nang masaya, at agad na tumakbo patungo sa walang lamang pader, inilapat ang mga front paws sa pader, ini-extend ang mga likod na paa, itinutukod ang kanyang pwet, at masaya niyang ipinagulong ang kanyang buntot.Tumahol din ito kay Marcus: "WoofWoof"Ipinapakita kay Marcus na "Halika na, mag-stand ka dito para sa parusa~"Si Marcus:...Ngumiti si Beatrice sa kanya ng maligaya: "Sige lang, pumunta ka sa akin kapag gusto mong pag-usapan ang tungkol kay Maomao."Lumakad si Marcus patungo sa gilid ng general na may nakasimangot na mukha at humarap sa pader."Woof~Woof" Tumahol ulit ang general sa kanya, parang sinasabihan siya na kailangan niyang ipatong ang mga kamay niya sa pader para sa parusa.Kinam
“Asawa ko, pakinggan mo ang paliwanag ko.Ang gamot na ibinigay ni Minda sa’yo noong nakaraan ay sobrang lakas talaga...Nag-aalala ako na baka hindi kayanin ng katawan mo...”Noong una, talagang natatakot si Marcus na magalit ang asawa niya, kaya ipinaliwanag niya ito nang seryoso.Pero ang lugar kung saan siya lumuhod ay eksakto sa harap ni Beatrice, na nakaharap sa dalawang kumikislap na mahahabang mga binti.Maitim at puti.Walang anumang taba.Bigla siyang nabulag sa isip.Kaya habang nag-eexplain siya, nagsimula niyang idaan ang malaking kamay patungo sa hita ni Beatrice.“Asawa ko, sa totoo lang, ang magpanggap na may sakit... magpanggap na kawawa... ito ang itinuro sa akin ng tatay ko.”Pinagapang niya ang kamay niya sa mga tuhod ni Beatrice, na para bang nagmamasahe siya ng isang tao, at habang hinahaplos, nagpakita siya ng isang nahihiyang ekspresyon.“Sabi ko nga sa tatay ko noon, hindi maganda ‘to! Hindi maganda ‘to!Pero sabi ng tatay ko, siya rin ang nanalo sa nanay ko g
"Matagal ko nang gusto si Beatrice mula nang tumira ako sa maliit na bahay sa likod ng bundok.Pagkaalis ko sa maliit na bahay, nagsimula akong magmasid sa kanya, minamasdan siya ng mga taon, ine-analyze ang mga hilig niya, at matibay na ini-record ito sa isipan ko.Alam ko ang buwanang dalaw niya, ang kulay at sukat ng mga damit niya, pati na rin kung anong stationery at cartoons ang gusto niya."Nagbago ang mukha ni Marcus at mabilis niyang kinuha ang cellphone ni Gilbert.Tumingin si Beatrice kay Marcus ng malabo, may kakaibang pakiramdam na kumalat sa puso niya, sabay na pag-aasam at hindi makapaniwala."Anong maliit na bahay sa likod ng bundok? Ano ang relasyon mo sa maliit na bahay na iyon?""Asawa ko, isang hindi pagkakaintindihan lang ito..."Bago pa matapos magsalita si Marcus, si Gilbert ay bumagsak sa sofa at ipinagpag ang mga kamay: "Eh, anong masama don! Si Marcus ay nakulong sa maliit na bahay sa likod ng bundok ng isang panahon..."Masakit na kumirot ang puso ni Beatric
May bagong mananayaw sa entablado. Mas malusog ang pangangatawan niya kaysa kay Jennifer, may mas payat na bewang, at maganda ang mukha, pero nawalan siya ng interes matapos lang itong silipin.Kumuha si Bryan ng sigarilyo at nagsimulang manigarilyo.Sa totoo lang, gusto niyang makahanap ng isang tao na kasing talino ni Carlos para magkaroon siya ng pag-asa, pero sino ba naman ang mag-aakalang magiging tapunan lang pala ng mga matatanda?Magaling, Marcus, tatandaan ko 'to.Hindi nagtagal pagkatapos umupo, dumating si Gilbert, na may galit na ekspresyon sa mukha."Ano'ng ginagawa mo dito?" tumaas ang mga mata ni Bryan at tinignan siya."Sinabi ni Marcus na hindi pa nakapunta ang asawa nya sa Huangchao at gusto niyang makita ito. Sinabi niya na kung malapit lang ako, ay dumaan na lang ako para samahan siya at magsabi ng mga biro. Natatakot siya na baka mahihiya siya kasi wala naman siyang kilala dito."Nagmumukmok si Gilbert: "Anong mga biro naman ang maipapayo ko? Lahat ng magkasintaha