"Oo." Inilabas ni Marcus ang isang malambot na unan mula sa kanyang malaking bag nang hindi binabago ang ekspresyon at inilapag ito sa simpleng banig na dayami. "Dito ka umupo."Habang sinasabi iyon, inilabas niya ang isang thermos cup mula sa kanyang maliit na bag, binuhusan ito ng isang tasa ng American ginseng tea at inabot sa kanya: "Uminom ka ng mainit na inumin para magpainit ng tiyan mo."Umupo si Beatrice sa unan, uminom ng isang lagok ng mainit na tubig, at agad na nakaramdam ng malaking ginhawa."By the way, hindi mo pa sinasabi kung paano ka nakapasok dito."Nang banggitin ni Marcus ito, medyo naging seryoso ang mukha niya at nakaramdam ng sama ng loob sa kanyang puso."Nagnakaw.""Nagnakaw?" Hindi makapaniwala si Beatrice. "Sino ang nag-frame up sa'yo?""Wala nag frame up sa kin. Ako lang ang nag-nakaw." Kumagat ang mga ngipin ni Marcus, "Pumunta ako sa ilang supermarket, kinuha ko ang mga gamit nang hayagan nang hindi nagbabayad. Lahat ng tao ngumiti lang at pinayagan ako
Beatrice: ...Puwede bang magdala ng cellphone kapag nakakulong?Siguro ang malaking lalaking ito ay nandito lang para magbakasyon at maranasan ang buhay, di ba?Sumagot si Marcus sa telepono.Narinig ni Beatrice ang boses ni Carlos mula sa kabilang linya."Boss, may balita mula sa ospital na nagising na si Chona."Inutusan ito ni marcus: "Dalhin agad ang mga pulis para kumuha ng pahayag at linisin ang pangalan ng misis ko.""Pero, Boss, sabi ng mga tao namin, na-apektohan na ang language nerve center ni Chona at naging aphasic na siya. Patuloy pa ang karagdagang pagsusuri."Huminto saglit si Marcus: "Dapat dalhin mo ang mga pulis para tingnan ang sitwasyon. Kung hindi makapagsalita si Chona, tingnan kung kaya niyang magsulat gamit ang kamay niya?""Sige po, aayusin ko agad."Pagkatapos ibaba ang telepono, tiningnan ni Marcus si Beatrice ng may malumanay na mga mata."Ano'ng gusto mong sabihin?""Wala, hindi ko na maalala." Naguguluhan si Beatrice, naiisip niyang mas mabuti pa siguro
Nagulat si Carlos nang makita si Albert, saka siya magalang na bumati: "Senyorito."Kalmadong tumango si Albert kay Carlos.Ipinakita ng dalawang kasapi ng kapulisan na namamahala sa kaso ang kanilang mga kredensyal."Ms. Chona Mendoza, kami po ang mga pulis na namamahala sa inyong kaso. Upang matulungan kayong mahuli ang tunay na nagtangkang pumatay sa inyo sa lalong madaling panahon, kailangan naming kunin ang inyong pahayag ngayon. Naiintindihan po ba ninyo ang aming sinasabi? Kung oo, pakipikit po ang inyong mga mata."Pumikit si Chona."Pasensya na po, maaari po bang isulat ninyo ang pangalan ng nagtangka sa inyong pumatay gamit ang inyong mga kamay? Kung oo, pakipikit po ang inyong mga mata, kung hindi, pakipikit po ng dalawang beses."Nagdalawang-isip si Chona at pumikit ng dalawang beses.Nagtinginan ang dalawang kasapi ng kapulisan.Mabilis na napansin ni Carls na kumurba ang mga daliri ni Chona ng dalawang beses."Okay, ngayon ay gagamitin natin ang pamamaraang elimination.
"Hindi, ipinasa na ng iyong abogado ang mga impormasyon na magpapatunay na ikaw ay inosente. Pwede ka nang makalabas."Nagulat si Beatrice.Samantala, nagsimula nang mag-ayos si Marcus ng kanyang mga gamit, at wala siyang bakas ng gulat sa kanyang mukha. Pagkatapos mag-ayos, ipinatong niya ang kanyang braso sa balikat ni Beatrice at naglakad palabas: "Pumirma ka na at tapusin ang mga pormalidad."Habang naglalakad, tinanong ni Beatrice "Inamin na ni Chona?""Hindi pa." Bago pa makapagsalita si Marcus, nakatagpo sila ng isang tao sa opisina, si Minda.Ang mga mata ni Beatrice ay kumislap ng kaunting gulat.Itinaas ni Minda ang kanyang baba, kalmado ang mukha, at inamin sa mga pulis."Oo, sinira ko ang bintana ng kotse ni Beatrice at kinuha ko ang dashcam, ngunit hindi ako ang nagtangka kay Chona.""Nagkataon lang na dumadaan ako at nakita ko kung anong nangyari. Gusto ko lang kunin ang dashcam at saktan si Beatrice""Alam naman ng lahat na matagal na kaming hindi magkasundo. Binsag ko
"So? Ayaw mo namang magkaanak, kaya bakit gusto mo pa ring tabihan si Beatrice sa pagtulog?" Tinignan ni Mrs. Salazar si Marcus ng may paghamak, at pagkatapos ay kinuha ang kamay ni Beatrice at pumasok sa kuwarto.Naiwang nakatayo si Marcus, hindi nakaimik...Kailangan bang gustuhin ko munang magkaanak bago matulog kasama ang asawa?Tiningnan ni marcus si Mr. Salazar na nuoy nakatingin din sa kanya, at naaangat ang balikat: "Huwag mo akong tingnan ng ganyan. Wala akong magagawa dyan. Basta ang alam ko, matutulog din ako ng hindi ko katabi ang asawa ko.""Kung ganoon, kahit ako'y isang inaanak, manugang, hindi naman ako kailangang matulog sa kwarto ng mga katulong." Tiningnan ng masama ni Marcus si Mr. Salazar, may galit sa kanyang mga mata.Ngumiti si Mr. Salazar ng parang bilog na meat pie ang mukha at nag-suggest: "Paano kung matulog ka na lang sa kwarto ko?"Marcus:..."Hindi ako sanay matulog kasama ang ibang tao.""Ganun pala. Matutulog ka sa kwarto ng mga katulong, mag-isa, perf
"Si Minda ay nakalaya na!""Ano?" Inilapag ni Beatrice ang kanyang agahan at tumingin kay Carlos nang gulat.Si Marcus naman ay kalmado lang at hindi nagulat: "Sinira lang ang kotse at ninakaw ang surveillance, nagbayad ng piyansa, at naghanap ng ilang mga respetadong tao na mag-garantiya, kaya pinalaya siya."Si Mrs. Salazar ay hindi komportable: "Kung ang ganitong tao ay pinalaya, makakasama ito sa lipunan!"Habang nagsasalita siya, pinahaplos nya ang likod ng kamay ni Beatrice ng nagmamadali: "Mag-ingat ka sa pagpasok at paglabas ng paaralan sa mga araw na ito."Tumango si Beatrice.Kalmado na inabot ni Marcus ang kamay ni Beatrice mula sa kamay ni Mrs. Salazar, at pagkatapos ay hinaplos ito: "Huwag mag-alala, aayusin ko ang mga tao para protektahan ka. Huwag kang matakot."Habang nagsasalita, hinaplos pa niya ng dalawang beses.Wala syang misis na makakatabing matulog, okay na rin na haplusin ang maliit na kamay ng kaunti pa.Naguguluhan si Mrs. Salazar at tiningnan si Marcus ng
Hindi nagtagal, tumawag si Monica at inayos ang mga bagay-bagay.Hindi nagtagal, ang internet ay napuno ng mga video na pumupuri kay Beatrice, at may mga nagsasabing si Beatrice ang mag-aasikaso kay China habang buhay!Pinanood ni Monica ang mga maiikling video na iyon, at ngumiti siya ng may kasiyahan habang nagmamaneho patungo sa foundation.Pagdating niya sa lobby, tumawag si Mrs. Asuncion, na labis na nahulog ang loob kay Monica."Monica, nasaan ka? Inayos ko na ang lahat ayon sa sinabi mo. Hihintayin ko at pipilitin kong gawin ni Beatrice ang bagay na iyon.""Oo, malapit na ako. Sandali lang, pupunta muna ako sa CR," sabi ni Monica habang papunta siya sa CR sa ikalawang palapag.Narinig ang boses ni Mrs. Asuncion na puno ng kaba mula sa kabilang linya: "Bilisan mo. Parang hindi maganda ang pakiramdam ni Beatrice at mukhang aalis na.Sinasabi ko lang sa’yo. Tinutulungan kita kahit na may panganib akong maka-offend kay Marcus Villamor!Narinig ko na spoiled na spoiled siya kay Mar
"Oo. Napakabait ko, tiyak na ibibigay ko ang pagkakataong ito kay Miss Monica Cristobal."Pagkasabi nun, ngumiti si Beatrice kat Monica .Hinagis ni Monica ang kamay ni Beatrice na para bang nakakita siya ng multo, at tumataas ang boses niya: "Sino ang nag-utos sa iyong ibigay ang pagkakataong ito!"Ngumiti si Beatrice at ipinaliwanag: "Noong nakaraan, tinulungan ko si Chona na ayusin ang problema tungkol sa sitwasyon ng batang nasa tiyan niya. Ngayon, dapat ko namang ibigay ang pagkakataon kay Miss Cristobal na magpakitang-gilas. Kung hindi, magiging hindi patas naman sa iyo na magsama tayo sa pagka vice chairman.""At saka, napakabait ni Miss Cristobal, tiyak hindi niya tatanggihan, tama?"Ngumiti si Beatrice at sinabi ang eksaktong mga salitang binitiwan ni Monica na nasa isip."Sino ang nag-utos sa iyong ibigay ito!" nagngangalit na sabi ni Monica."Ano? Hindi ba mabait si Miss Cristobal? Kung hindi siya mabait, paano siya magiging vise chairman? Paano paniniwalaan ng lahat na mat
Dumarami ang mga tao sa paligid.Hindi pa nakakita si Ara ng ganitong klaseng babae. Natakot siya kaya’t pinakawalan si Rebeca at mabilis na nagbigay ng paliwanag sa isang tao na kumukuha ng video gamit ang cellphone: "Hindi, ang perang hawak niya ay sa anak ko at sa pamilya namin."Habang nagpapaliwanag siya, mabilis na tumakbo si Rebeca.Ang anak ni Rebeca na si Rostum ay dumating saksi sa malayo gamit ang motorsiklo at kinuha siya mula sa lugar.Si Jennifer, na nakatakas lamang mula sa kanyang ama, nakita ang ina niyang may magulong buhok at tila nawawala ang kaluluwa. Naglakad siya pabalik na para bang wala sa sarili."Inay!" Nabigla si Jennifer at nilapitan ang ina upang suportahan ito. "Anong nangyari sa'yo?"Hindi nagsalita ang kanyang ina.Namumula ang mata ni Jennifer. Alam niyang hindi niya dapat itanong, ngunit tinanong pa rin niya: "Nasaan si tiya? Nasaan ang premyo ko...""Wala na." Sagot ng kanyang ina na parang wala sa sarili at dumaan pabalik nang walang pakiramdam.Pa
Si Arturo ay nasa isang kalituhan: "Ate, hindi ko nais na hindi ka matulungan.Ako'y isang manggagawa, paano kita matutulungan?Saan ako makakakita ng 280,000 pesos!May utang pa kami dahil sa utang ni kuya!"Nang makita ng ama ni Jennifer na hindi siya handang tumulong, muling lumuhod ang hipag nito at paulit-ulit na nagbigay galang."Ikaw na lang ang makakatulong sa amin! Di ba't nakatanggap ng premyo na 200,000 pesos ang anak mo ngayon? Pakiusap, tulungan mo ako. Ako na lang ang makikipag-bargain para sa natitirang 80,000 pesos. Isa lang ang anak ko!"Habang binabanggit ito ng hipag nya, siya ay lumuluhod at may luha sa mata."Malaki na ang naabot ng Jennifer mo! Kilala na siya sa Internet. Baka maging malaking bituin siya sa hinaharap at kumita ng daan-daang libo o milyong dolyar sa bawat pelikula. Tapós na ang mga araw niyo!""Pero kami? Kami'y mga ulila at biyuda, at kailangan pang alagaan ang isang matandang babaeng may masamang ugali. Hindi na kailangang makita ng asawa mo ang
Pagpasok sa sasakyan ni Bryan, hawak ni Jennifer ang trophy at patuloy na nakangiti."Masaya ka ba?" tanong ni Bryan na may ngiti."Oo." Hawak niya ang trophy na may labis na ekspresyon, "Ito ang unang pagkakataon na nalaman kong ang dalawang daang libo ay ganoon karami at ganoon kabigat."Nahulog sa isip ni Bryan na mahirap intindihin ang kanyang kaligayahan. Hindi na lang siya nagsalita, hinaplos ang ulo ni Jennifer at tahimik na nakinig habang nagkukuwento siya.Pagkatapos ng ilang sandali, kinuha ni Jennifer ang braso ni Bryan at isinandal ang ulo niya sa braso nito."Gusto kong ipakita itong panalo ko sa mga magulang ko at pasayahin sila. Ibabalik ko ito sa iyo bukas, okay lang ba?"Naalala ni Bryan ang karanasan niya sa kulungan ng aso, at nakaramdam siya ng kaunting hindi kasiyahan.Pinisil niya ang mga kilay at nagsabi ng kaswal: "Okay lang na hindi mo na ibalik. Jennifer, hindi kita pinapahirapan tungkol sa maliit na perang ito."Masaya si Jennifer sa mga sandaling iyon at hi
Natakot si Jennifer, hinawakan ng mahigpit ang mabigat na trophy, at lumapit kay Bryan.Hinaplos ni Bryan ang kanyang mga braso at bumulong: "Wala 'yan, ilang aso lang yan."Pumunta si Jack sa dormitoryo upang magpalit ng damit at magpatuyo ng buhok. Mukha siyang mas fresh, ngunit mas mayabang din."Sinabi mong aso ako?""Hindi ba?" Itinaas ni Bryan ang kanyang mata at tiningnan siya, binanggit ang kanyang mga talukap ng mata at naglabas ng isang malamig na titig.Hindi pa nakakita si Bryan ng ganitong uri ng matinding titig, parang isang lobo na naglalakad sa kagubatan, tanging ganitong uri ng dugoing titig ang maipapakita. Agad siyang natakot at hindi na nakapag-reply.Nang makabawi siya, naramdaman niyang nahihiya siya at kinuyom ang kanyang mga kamao: "Putang ina..."Bago pa siya makapagpatuloy, itinataas ni Bryan ang kanyang paa at tinadyakan siya sa shin bone.Isang malakas na tunog, at naramdaman ni Jack ang sakit at napaluhod sa isang tuhod sa harapan ni Bryan."Putang ina..."
Ikaw ay nangungulit sa klase, may karelasyon ka, umaasa sa libreng dila sa likod, minamaliit ang isang batang babae, malisyosong nagkakalat ng tsismis laban sa isang mas matandang guro!"Ang boses ng direktor ay malakas at matatag, kaya’t ang mukha ni Jennifer ay namula at tumigil siya sa paggalaw. Gusto niyang umalis, ngunit hindi niya magalaw ang kanyang mga paa.Ganoon siya ka yabang kanina, ngunit ngayon ay ganoon siya ka kahiya-hiya."Ms. Mae , tanong ko lang, nabigyan ba kita ng makatarungan at patas na pagkakataon?Matapos itayo ang heated swimming pool, pinilit mong maglikha ng gulo muli, at nagsama-sama ang lahat upang mag-PK. Binigyan kita ng pagkakataon, ngunit alam mo kung anong klase ng sayaw ang ipinakita mo kanina.Sinabi mong lahat kayo ay makikipagkumpitensya sa akin, at sinabi ko na inyong sinayang ang mga resources ng aming departamento!""Zhong Hong, tanong ko sa iyo, maraming beses ka bang bumagsak sa mga propesyonal na kurso at elective na kurso, at hindi ka puma
Nanahimik ang mga hurado sa ilang saglit.Tahimik ang buong eksena, si Jennifer ay nakatayo roon, basang-basa pa ang katawan.Hinawakan niya ang towel sa kanyang dibdib gamit ang kanyang maliliit na kamay, at naramdaman niyang sobrang nahihiya at naaagrabyado.Sa mga sandaling iyon, lumakad ang dean patungo sa gitna ng podium, kinuha ang mikropono, at malakas na nagsalita."Mae, tama na!"Biglang sumikip ang puso ni Mae nang siya'y pagalitan sa harap ng publiko.Ang biglaang pagbabago ay nagpalala ng sitwasyon, at may ilang tinatawag na "tagapagtanggol ng katarungan at pagiging makatarungan" na kumuha ng kanilang mga mobile phone at nag-video sa dean.Ang dean, na nasa edad limampung taon, ay nakasuot ng isang pormal na striped na polo shirt at tumayo ng may dignidad sa entablado."Magandang araw sa inyong lahat, magpapakilala ako. Ako po ang department head na sinasabing paborito si Jennifer at nakikipag-tulog sa mga estudyante ko!Ang mga kandidato para sa MV shooting ng event na it
Malupit ang tingin ni Bryan at bahagyang hindi masaya ang kanyang mga kilay na puno ng peklat.Ang host sa entablado ay nagsasalita ng mga pambungad na salita.Maya-maya, pumasok na ang unang kalahok sa tubig.Nang makita ni Bryan na hindi si Jennifer, itinuwa niya ang kanyang suit at tumayo, naglakad patungo sa banyo nang kalmado.Itinaas ni Jack ang sulok ng kanyang labi at sumunod nang walang ingay.Nakatingin si Conrad sa ibang mga bodyguard, at nang makita niyang iniisip nila na si Jack ay pupunta lang sa banyo at hindi sumusunod, nanatili siya sa lugar at nagbantay.Pagkatapos ng lahat, hindi kayang talunin ng sampung Jack si Bryan.Totoo nga, pumasok si Jack sa banyo nang may yabang, at bago pa siya makapagmagaling, hinawakan ni Bryan ang kanyang leeg mula sa likod at pinress ang ulo niya sa lababo.Binuksan ang gripo, at ang tubig ay bumuhos sa ulo ni Jack.Sinubukan niyang kumawala, ngunit mahigpit na nakadikit ang kamay sa kanyang leeg.Pinakawalan niya ang isang kamay upan
Si Bryan, na hindi dumalo sa public welfare lecture tungkol sa etika ng kalalakihan, ay dumaan sa paaralan upang manood ng pagtatanghal ng kanyang kasintahan.Ang araw na ito ay ang araw ng preview ng anniversary MV sa Art Department.Dahil sa constant temperature swimming pool, nagsimula na naman ang grupo nina Mae at ng mga naiinggit na tao na magtangkang manggulo, sinasabing dapat pantay-pantay ang oportunidad para sa lahat, at gusto nilang makilahok sa anniversary performance ng paaralan.Paano nga ba masasabing ang head ng department ay sinasabing ang donor ng constant temperature swimming pool ay nagdonate ito para kay Jennifer!Bukod pa dito, ang grupo nina Mae at iba pa ay patuloy na nagsasabing ang department head ay may pinapaboran na si Jennifer at may hindi tamang relasyon sila. Hindi kayang protektahan ng department head si Jennifer ng labis, kaya’t sa huli, napilitan siyang pumayag na piliin ang mga performer ng MV sa pamamagitan ng PK.Tatlongpong minuto bago ang perfor
Si Marcus ang unang umakyat sa entablado: "Sa palagay ko, hindi naman mahirap sundin ang etika ng kalalakihan.Bilang isang lalaki, dapat mong igalang ang iyong asawa nang pantay-pantay sa kasal at kilalanin ang kanyang kontribusyon sa pamilya.Huwag siyang apihin dahil siya ay mahina, mahalin siya, alagaan siya, igalang ang kanyang personal na halaga, at magpasalamat sa kanya na samahan ka upang makita ang mga tanawin ng buhay na ito. Ito ang dapat gawin ng isang lalaki, ng isang tunay na lalaki, at ito rin ang pinakamahalagang pamantayan sa buhay ng isang tao. Hindi na kailangang itaas ito sa antas ng etika ng kalalakihan.Kaya't ang tinatawag na etika ng kalalakihan at etika ng kababaihan, sa huli, ay para mapanatili ang pinakamababang moral na pamantayan bilang isang tao at mapanatili ang konsensya ng isang tao, yun lang."Pagkatapos magsalita ni Marcus, ang buong lugar ay umapaw sa malalakas na palakpakan.Pagkatapos, umakyat si Gilbert at ilang iba pang mga executive at celebrit