Nanlaki ang mga mata ng mga "reporter." Hindi nila inasahan na bibigay si Albert nang ganoon kabilis.Akala nila, magtatagal pa ito!Ayon sa kanilang kliyente, kung mapipilit nilang ipangako ni Albert ang kasal kay Chona, may malaking pabuya silang matatanggap!Sa sobrang tuwa, lalo pa nilang kinunan ng mga larawan at video si Albert, agad itong inupload sa internet.Samantala, si Albert ay may madilim na ekspresyon habang itinulak ang mga tao palayo, sumakay sa kanyang sasakyan, at umalis.Pagdating sa lumang bahay, nakita niyang masayang nagkukuwentuhan ang kanyang pamilya sa sala. Sandali siyang natigilan bago tuluyang lumapit, dala ang mabigat na loob."Alam niyo na ang lahat, hindi ba? Sinabi ko sa mga reporter na pakakasalan ko si Chona.Naniniwala ako na bukas, tataas na ulit ang stock price ng Villamor Group!Masaya kayo dahil tapos na ang problema, hindi ba?Sa inyo, wala nang halaga kung sino ang pakakasalan ko, basta’t ang Villamor Group ang pinaka-mahalaga, tama ba?"Pagka
"Anong sinabi mo?" Nanginginig nang husto ang katawan ni Beatrice.Ang pagbubuntis ang bagay na pinakamahalaga sa kanya.Palagi nitong tinatamaan ang kanyang kahinaan.Nang makita ni Chona ang matinding reaksyon ni Beatrice, napangiti ito nang may kasiyahan."Noon, gusto talaga kitang tulungan kaya palihim kong pinalitan ang gamot ng ordinaryong bitamina.Pero ngayong iniisip ko, parang hindi na kailangan. Kung wala sa'yo ang puso ng isang lalaki, paano siya magkakaroon ng kagustuhang magkaanak sa'yo?"Pagkatapos sabihin ito, masayang tumalikod si Chona at naglakad pabalik sa kanyang silid.Si Beatrice naman ay mahigpit na pinigil ang kanyang galit, ang mga kamay niyang nasa gilid ay bahagyang nakakuyom.Pagbalik sa kanyang kwarto, paulit-ulit niyang sinabi sa sarili, "Kalmado lang... Kailangan kong kumalma!"Alam niyang si Chona ay isang taong puno ng panlilinlang—hindi siya dapat magpadala sa mga salita nito.Pero habang mas pinag-iisipan niya, mas nararamdaman niyang parang may kat
Nag-ingay si Albert nang husto kaya’t lumabas ang lahat ng tao sa ikalawang palapag.Nabalisa si Marcus at nag-alala na baka may mangyaring masama kaya't tumigil siya.Si Robert naman, na dati ay tinutulungan, ay naging mas malinaw ang isip.Bang, bang, bang.Binangga ni Albert ang pinto na may makalumang estilo ng tatlong beses.Palagi siyang magiliw, at wala pang nakakakita sa kanya ng ganito kalupit.Pagkalipas ng ilang saglit, si Chona, na kakahiga lang, ay nagsuot ng damit, tumayo ng medyo magulo, at binuksan ang pinto: "Albert, anong nangyari?"Nagngangalit ang mga ngipin ni Albert sa galit: "Tatanungin kita, totoo ba ang sinabi sa live broadcast? Matagal na ba kayong nag-consult tungkol sa artificial insemination?"Nang siya’y bumaba kanina, sinabi iyon ng lola niya, ngunit hindi siya nakinig.Ngayon, nang bumalik siya sa kanyang kwarto at napanood ang replay ng live broadcast, nagulat siya at natuwa. Ang ikinatuwa niya ay may pakialam pa pala si Beatrice sa kanya, kung hindi,
Lumabas si Beatrice mula sa lumang bahay at bigla ay hindi alam kung saan pupunta.Si Genna ay may klase ng gabi sa martial arts hall, at hindi nais ni Beatrice na istorbohin siya.Habang naglalakad, itinaas niya ang kanyang mata at napansin na hindi niya namamalayan ay nakarating na siya sa harap ng villa ng pamilya Aragon, at hindi maiwasang matawa sa sarili.Parang lahat ng babae sa mundo ay pare pareho. Kapag sila'y naaapi, gusto nilang bumalik sa bahay ng kanilang mga magulang.Kum click.Binuksan ang bintana ng balkonahe sa ikalawang palapag ng villa.Hindi alam ni Beatrice kung bakit siya nakaramdam ng pagkakasala, kaya't mabilis siyang nagtago sa likod ng isang malaking puno.Lumabas ang kanyang amang si Oscar mula sa loob, kinuha ang kanyang cellphone at tumawag.Nag-vibrate ang cellphone ni Beatrice.Zizi~ Zizi~Tiningnan ni Beatrice ang contact ng tumatawag at lihim na sumilip kay Oscar sa ikalawang palapag.Pagkatapos mag-atubili ng sandali, ibinaba niya ang kanyang boses
"Ano'ng card? Hindi ko alam ang sinasabi mo?" sabi ni Abby ng may kaba.Ipinakita ni Aling Nora ang mga braso, nagmamadali at hinanap ang card mula sa bulsa ni Abby: "Ano ito? Ikaw, akala mo ba kaya mong lokohin ako? Narinig ko kanina na sinabi sa iyo ng iyong ama na kumita siya ng 200 milyong piso ngayon at binigyan ka ng card."Nais sanang agawin ni Abby ang card pabalik: "Ibinigay sa akin yan ni Papa para ipambili ko ng mga damit!""Ang ama mo?" natatawang sabi ni Nelson, may halong pang-iinsulto.Malakas at matipuno siya, may makakapal na braso at hita, kaya't matindi ang lakas. Sa isang maliit na pagtulak, natumba si Abby at nasaktan."Huwag mong kalimutan. Kung wala ako, hindi mo mararanasan ang magandang buhay ngayon!""Kung hindi ko inilipat sa'yo, ano sa tingin mo, mamumuhay ka ba ng marangya ngayon?""Kung hindi ko sinabihan at sinuhulan ang manghuhula para sabihin na si Beatrice ay malas, sa tingin mo ba itatrato ka nilang parang kayamanan?!"Kinabahan si Abby at mabilis na
“Lintik, Ninong.” Napagod si Marcus at kinagat ang kanyang mga ngipin.“Uy, mabait na inaanam!” ngumiti si Chairman Salazar at binuksan ang pinto.“Ipapaliwanag ko muna, maaari kang pumasok, pero hindi mo siya pwedeng kunin.”“Paano kung magpilit ako!” Ang mga mata ni Marcus ay naging matalim, at ang kanyang aura ay medyo tumindi.“Kung magpilit ka, subukan mo!” Kahit na mas mababa si Chairman Salazar kay Marcus, hindi siya natatakot sa mga ganitong sitwasyon. Itinaas niya ang kanyang dibdib at nagsalita ng diretsahan.“Sinabi ko na dati na tuwing si Beatrice ay nakakaramdam ng sama ng loob at gustong pumunta sa amin, dapat niyang ituring na parang umuwi sa bahay ng kanyang ina. Kami ang kanyang magiging sandigan. Dahil siya ay dumating ngayong gabi at handang magtiwala sa amin, hangga’t hindi nya nais na umalis kasama ka, tiyak na ipagtatanggol namin siya at hindi namin pababayaan ang aming pangako.”“Oo, naiintindihan ko.” Pinigilan ni Matcus ang kanyang galit.Mukhang mas magaling
“Oo! Siya nga!” Ang mga kilay ni Mrs. Salazar ay tumaas sa kasiyahan, pakiramdam niya ay malapit na niyang matuklasan ang pinakamahalagang lihim!“Hindi kami ganun kagaya ng iniisip mo.” Tumahimik si Marcus, ang mukha ay kalmado.“Ano iyon?” tanong ni Mrs. Salazar na hindi makapigil sa pagka-curious.Binuksan ni Marcus ang kanyang mga labi at nagsabi, “May mga kinalaman siya sa maraming bagay, at hindi ako komportableng magsalita tungkol dito. Pero tinitiyak ko sa iyo na si Beatrice lang ang nasa puso ko. Siya ang aking white moonlight.”“Ipinaliwanag ko na rin kay Beatrice na balang araw, ipapaliwanag ko sa kanya ang tungkol sa bagay na ito nang personal.”Wala namang habit si Mrs. Salazar na manghimasok sa pribadong buhay ng iba, kaya hindi na siya nagtanong pa: “Sige, makaalis ka na.”Hindi pa rin umalis si Marcus.Nag-aalala siya na baka magtago si Beatrice kung aalis siya.Nakita ni Mrs. Salazar ang ibig niyang sabihin, at hindi na siya nag-abala. Sa halip, nagbigay siya ng kutit
Kinabukasan ay weekend, at si Beatrice ay natulog hanggang halos alas-diez ng umaga bago bumangon.Pakiramdam niya, parang hindi siya nabubusog sa tulog.Tiningnan niya ang oras at nahihiya siya."Pasensya na, ang late ko pong magising."Ngumiti si Mrs. Salazar ng mahinahon: "Bakit ka pa magso-sorry? Isang biyaya para sa mga kabataan ang makatulog ng mahabang oras. Dito sa bahay ng ninang mo, maaari kang matulog hangga't gusto mo. Wala kaming masyadong alituntunin sa pamilya namin.""Salamat po, ninang." Pagkatapos makabangon ni Beatrice, bigla siyang nagsuka nang walang dahilan.Nahihiya siya at ipinaliwanag: "Siguro, gutom lang ako."Tiningnan sya ni Mrs. Salazar, mula kaliwa't kanan: "Beatrice, hindi kaya... buntis ka?"Nabigla si Beatrice saglit, tapos ay pinabulaanan ito."Paano nangyari 'yun? Huwag mong kalimutan na may polycystic ovary syndrome akong kondisyon ayon sa report ko sa physical exam. Hindi madaling mabuntis kapag ganito. At saka, si Marcus ay umiinom pa rin ng birth
Dumarami ang mga tao sa paligid.Hindi pa nakakita si Ara ng ganitong klaseng babae. Natakot siya kaya’t pinakawalan si Rebeca at mabilis na nagbigay ng paliwanag sa isang tao na kumukuha ng video gamit ang cellphone: "Hindi, ang perang hawak niya ay sa anak ko at sa pamilya namin."Habang nagpapaliwanag siya, mabilis na tumakbo si Rebeca.Ang anak ni Rebeca na si Rostum ay dumating saksi sa malayo gamit ang motorsiklo at kinuha siya mula sa lugar.Si Jennifer, na nakatakas lamang mula sa kanyang ama, nakita ang ina niyang may magulong buhok at tila nawawala ang kaluluwa. Naglakad siya pabalik na para bang wala sa sarili."Inay!" Nabigla si Jennifer at nilapitan ang ina upang suportahan ito. "Anong nangyari sa'yo?"Hindi nagsalita ang kanyang ina.Namumula ang mata ni Jennifer. Alam niyang hindi niya dapat itanong, ngunit tinanong pa rin niya: "Nasaan si tiya? Nasaan ang premyo ko...""Wala na." Sagot ng kanyang ina na parang wala sa sarili at dumaan pabalik nang walang pakiramdam.Pa
Si Arturo ay nasa isang kalituhan: "Ate, hindi ko nais na hindi ka matulungan.Ako'y isang manggagawa, paano kita matutulungan?Saan ako makakakita ng 280,000 pesos!May utang pa kami dahil sa utang ni kuya!"Nang makita ng ama ni Jennifer na hindi siya handang tumulong, muling lumuhod ang hipag nito at paulit-ulit na nagbigay galang."Ikaw na lang ang makakatulong sa amin! Di ba't nakatanggap ng premyo na 200,000 pesos ang anak mo ngayon? Pakiusap, tulungan mo ako. Ako na lang ang makikipag-bargain para sa natitirang 80,000 pesos. Isa lang ang anak ko!"Habang binabanggit ito ng hipag nya, siya ay lumuluhod at may luha sa mata."Malaki na ang naabot ng Jennifer mo! Kilala na siya sa Internet. Baka maging malaking bituin siya sa hinaharap at kumita ng daan-daang libo o milyong dolyar sa bawat pelikula. Tapós na ang mga araw niyo!""Pero kami? Kami'y mga ulila at biyuda, at kailangan pang alagaan ang isang matandang babaeng may masamang ugali. Hindi na kailangang makita ng asawa mo ang
Pagpasok sa sasakyan ni Bryan, hawak ni Jennifer ang trophy at patuloy na nakangiti."Masaya ka ba?" tanong ni Bryan na may ngiti."Oo." Hawak niya ang trophy na may labis na ekspresyon, "Ito ang unang pagkakataon na nalaman kong ang dalawang daang libo ay ganoon karami at ganoon kabigat."Nahulog sa isip ni Bryan na mahirap intindihin ang kanyang kaligayahan. Hindi na lang siya nagsalita, hinaplos ang ulo ni Jennifer at tahimik na nakinig habang nagkukuwento siya.Pagkatapos ng ilang sandali, kinuha ni Jennifer ang braso ni Bryan at isinandal ang ulo niya sa braso nito."Gusto kong ipakita itong panalo ko sa mga magulang ko at pasayahin sila. Ibabalik ko ito sa iyo bukas, okay lang ba?"Naalala ni Bryan ang karanasan niya sa kulungan ng aso, at nakaramdam siya ng kaunting hindi kasiyahan.Pinisil niya ang mga kilay at nagsabi ng kaswal: "Okay lang na hindi mo na ibalik. Jennifer, hindi kita pinapahirapan tungkol sa maliit na perang ito."Masaya si Jennifer sa mga sandaling iyon at hi
Natakot si Jennifer, hinawakan ng mahigpit ang mabigat na trophy, at lumapit kay Bryan.Hinaplos ni Bryan ang kanyang mga braso at bumulong: "Wala 'yan, ilang aso lang yan."Pumunta si Jack sa dormitoryo upang magpalit ng damit at magpatuyo ng buhok. Mukha siyang mas fresh, ngunit mas mayabang din."Sinabi mong aso ako?""Hindi ba?" Itinaas ni Bryan ang kanyang mata at tiningnan siya, binanggit ang kanyang mga talukap ng mata at naglabas ng isang malamig na titig.Hindi pa nakakita si Bryan ng ganitong uri ng matinding titig, parang isang lobo na naglalakad sa kagubatan, tanging ganitong uri ng dugoing titig ang maipapakita. Agad siyang natakot at hindi na nakapag-reply.Nang makabawi siya, naramdaman niyang nahihiya siya at kinuyom ang kanyang mga kamao: "Putang ina..."Bago pa siya makapagpatuloy, itinataas ni Bryan ang kanyang paa at tinadyakan siya sa shin bone.Isang malakas na tunog, at naramdaman ni Jack ang sakit at napaluhod sa isang tuhod sa harapan ni Bryan."Putang ina..."
Ikaw ay nangungulit sa klase, may karelasyon ka, umaasa sa libreng dila sa likod, minamaliit ang isang batang babae, malisyosong nagkakalat ng tsismis laban sa isang mas matandang guro!"Ang boses ng direktor ay malakas at matatag, kaya’t ang mukha ni Jennifer ay namula at tumigil siya sa paggalaw. Gusto niyang umalis, ngunit hindi niya magalaw ang kanyang mga paa.Ganoon siya ka yabang kanina, ngunit ngayon ay ganoon siya ka kahiya-hiya."Ms. Mae , tanong ko lang, nabigyan ba kita ng makatarungan at patas na pagkakataon?Matapos itayo ang heated swimming pool, pinilit mong maglikha ng gulo muli, at nagsama-sama ang lahat upang mag-PK. Binigyan kita ng pagkakataon, ngunit alam mo kung anong klase ng sayaw ang ipinakita mo kanina.Sinabi mong lahat kayo ay makikipagkumpitensya sa akin, at sinabi ko na inyong sinayang ang mga resources ng aming departamento!""Zhong Hong, tanong ko sa iyo, maraming beses ka bang bumagsak sa mga propesyonal na kurso at elective na kurso, at hindi ka puma
Nanahimik ang mga hurado sa ilang saglit.Tahimik ang buong eksena, si Jennifer ay nakatayo roon, basang-basa pa ang katawan.Hinawakan niya ang towel sa kanyang dibdib gamit ang kanyang maliliit na kamay, at naramdaman niyang sobrang nahihiya at naaagrabyado.Sa mga sandaling iyon, lumakad ang dean patungo sa gitna ng podium, kinuha ang mikropono, at malakas na nagsalita."Mae, tama na!"Biglang sumikip ang puso ni Mae nang siya'y pagalitan sa harap ng publiko.Ang biglaang pagbabago ay nagpalala ng sitwasyon, at may ilang tinatawag na "tagapagtanggol ng katarungan at pagiging makatarungan" na kumuha ng kanilang mga mobile phone at nag-video sa dean.Ang dean, na nasa edad limampung taon, ay nakasuot ng isang pormal na striped na polo shirt at tumayo ng may dignidad sa entablado."Magandang araw sa inyong lahat, magpapakilala ako. Ako po ang department head na sinasabing paborito si Jennifer at nakikipag-tulog sa mga estudyante ko!Ang mga kandidato para sa MV shooting ng event na it
Malupit ang tingin ni Bryan at bahagyang hindi masaya ang kanyang mga kilay na puno ng peklat.Ang host sa entablado ay nagsasalita ng mga pambungad na salita.Maya-maya, pumasok na ang unang kalahok sa tubig.Nang makita ni Bryan na hindi si Jennifer, itinuwa niya ang kanyang suit at tumayo, naglakad patungo sa banyo nang kalmado.Itinaas ni Jack ang sulok ng kanyang labi at sumunod nang walang ingay.Nakatingin si Conrad sa ibang mga bodyguard, at nang makita niyang iniisip nila na si Jack ay pupunta lang sa banyo at hindi sumusunod, nanatili siya sa lugar at nagbantay.Pagkatapos ng lahat, hindi kayang talunin ng sampung Jack si Bryan.Totoo nga, pumasok si Jack sa banyo nang may yabang, at bago pa siya makapagmagaling, hinawakan ni Bryan ang kanyang leeg mula sa likod at pinress ang ulo niya sa lababo.Binuksan ang gripo, at ang tubig ay bumuhos sa ulo ni Jack.Sinubukan niyang kumawala, ngunit mahigpit na nakadikit ang kamay sa kanyang leeg.Pinakawalan niya ang isang kamay upan
Si Bryan, na hindi dumalo sa public welfare lecture tungkol sa etika ng kalalakihan, ay dumaan sa paaralan upang manood ng pagtatanghal ng kanyang kasintahan.Ang araw na ito ay ang araw ng preview ng anniversary MV sa Art Department.Dahil sa constant temperature swimming pool, nagsimula na naman ang grupo nina Mae at ng mga naiinggit na tao na magtangkang manggulo, sinasabing dapat pantay-pantay ang oportunidad para sa lahat, at gusto nilang makilahok sa anniversary performance ng paaralan.Paano nga ba masasabing ang head ng department ay sinasabing ang donor ng constant temperature swimming pool ay nagdonate ito para kay Jennifer!Bukod pa dito, ang grupo nina Mae at iba pa ay patuloy na nagsasabing ang department head ay may pinapaboran na si Jennifer at may hindi tamang relasyon sila. Hindi kayang protektahan ng department head si Jennifer ng labis, kaya’t sa huli, napilitan siyang pumayag na piliin ang mga performer ng MV sa pamamagitan ng PK.Tatlongpong minuto bago ang perfor
Si Marcus ang unang umakyat sa entablado: "Sa palagay ko, hindi naman mahirap sundin ang etika ng kalalakihan.Bilang isang lalaki, dapat mong igalang ang iyong asawa nang pantay-pantay sa kasal at kilalanin ang kanyang kontribusyon sa pamilya.Huwag siyang apihin dahil siya ay mahina, mahalin siya, alagaan siya, igalang ang kanyang personal na halaga, at magpasalamat sa kanya na samahan ka upang makita ang mga tanawin ng buhay na ito. Ito ang dapat gawin ng isang lalaki, ng isang tunay na lalaki, at ito rin ang pinakamahalagang pamantayan sa buhay ng isang tao. Hindi na kailangang itaas ito sa antas ng etika ng kalalakihan.Kaya't ang tinatawag na etika ng kalalakihan at etika ng kababaihan, sa huli, ay para mapanatili ang pinakamababang moral na pamantayan bilang isang tao at mapanatili ang konsensya ng isang tao, yun lang."Pagkatapos magsalita ni Marcus, ang buong lugar ay umapaw sa malalakas na palakpakan.Pagkatapos, umakyat si Gilbert at ilang iba pang mga executive at celebrit