Nang makita ni Ms. Navarro na wala na siyang kawala, pilit siyang ngumiti nang mapait, ngunit matagal bago siya nakapagsalita."H-hindi… Nag-aalala rin lang ako sa reputasyon ng paaralan natin," aniya, halatang hindi makahanap ng matinong palusot.Ngumiti nang banayad si Beatrice, ngunit sa likod ng kanyang mahinahong ekspresyon ay isang matalim na tanong."Oh? Mahalaga ang pangalan ng paaralan, pero hindi ba mahalaga rin ang reputasyon ng mga guro nito?"Hindi makasagot si Ms. Nava6, at parang lalo siyang nanlumo.Sumingit si Genna, nakatawid ang mga braso at puno ng paninindigan."Tama ‘yan! Bilang direktor namin, dapat ay pinoprotektahan mo muna ang mga guro mo! Protektahan mo kami—at sa ganoong paraan, napoprotektahan mo rin ang pangalan ng paaralan. Hindi ba, Ms. Navarro?"Bago pa makasagot si Ms. Navarro, may ibinulong si Atty. Bautista kay Beatrice.Biglang natakot si Ms. Navarro at dali-daling nagsalita."O-oo! Tama kayo! Mali ako… Susubukan kong pagbutihin sa susunod," sagot
"Oo, may ebidensya ako."Napalunok si Mrs. Asuncion, halatang kinakabahan."Dahil natatakot akong magbago ang isip ni Minda Villamor at hindi ibigay sa asawa ko ang proyekto, palihim ko siyang nirekord at pinapirma sa isang kasunduan bilang garantiya."Biglang lumiwanag ang mga mata ni Beatrice at napatingin kay Atty. Bautista, puno ng kasiyahan.Ngayon na may matibay na ebidensya, hindi na lang ito mauuwi sa simpleng bangayan—ito na ang magiging tunay na kaso laban kay Minda Villamor.Hindi na siya nag-aksaya ng oras at agad niyang tinawagan si Marcus."Asawa ko," kalmado niyang sabi, ngunit may halong matigas na determinasyon sa kanyang boses, "gusto kong ipaaresto si bilas. Alam kong baka hindi ito umabot sa mahabang sentensiya, pero gusto ko siyang bigyan ng matinding leksyon."Walang alinlangan ang sagot ni Marcus."Ang desisyon ay nasa ‘yo, Mrs. Villamor."Bahagyang natigilan si Beatrice. Hindi siya makapaniwala kung gaano kabilis itong sinang-ayunan ni Marcus.Kaya’t maingat si
Nang makita si Albert, napaiyak si Minda sa sobrang gulat at desperasyon."Anak! Iligtas mo ako! Bilis! Si Beatrice, ang malupit na babaeng ‘yan, tinawag ang mga pulis para ipaaresto ang sarili mong ina!"Sa pagkarinig nito, bumagsak ang lahat ng dala-dalang bagahe ni Albert sa may pintuan.Dalawang mabilis na hakbang ang ginawa niya papunta sa sala, at agad siyang tumingin kay Beatrice na may halong sumbat sa kanyang mata."Ano’ng nangyayari rito?" tanong niya nang malamig.Para bang isang matalim na kutsilyo ang tumusok sa puso ni Beatrice.Hindi man lang siya natuwa sa muli nilang pagkikita…Walang ni katiting na kasabikan pagkatapos ng matagal nilang pagkakahiwalay…Ang tanging nadama niya mula kay Albert ay purong pagkadismaya.Nanatili siyang tahimik. Para saan pa ang paliwanag kung may sarili na siyang hatol?Nang hindi siya sinagot ni Beatrice, lumipat ang tingin ni Albert sa mga pulis, halatang hindi mapakali."Police officer, baka mayroong pagkakamali rito? Ang dalawang taon
Narinig ni Minda ang tinig ni Marcus habang pinapanood ang eksena, at ang kanyang mukha ay napuno ng galit.“Marcus, napakaproud mo, hindi ba?”“Hindi naman masyado, pero medyo masaya ako.” Ngumiti si Marcus.“Ikaw—” Napuno ng galit si Minda hanggang sa tumaas ang dugo sa kanyang ulo at sumakit ito. “Anak, anak, kailangan mo akong tulungan!”Hindi pinansin ng pulis ang pagpupumiglas ni Minda at diretsong dinala siya palayo.Samantala, ang isang kasambahay na nagtatago sa sulok ay lihim na kinuhanan ng litrato ang eksenang ito gamit ang kanyang cellphone.Matapos umalis ni Minda, biglang naging tahimik ang sala ng lumang bahay.Lumapit si Albert kay Beatrice at nagsabi, “Beatrice, anong nangyayari sa'yo?Oo, tumututol ang ina ko sa relasyon natin, pero may dahilan siya.Aling biyenan ba ang madaling tatanggapin na ang magiging manugang niya ay baog?Tungkol diyan, aktibong naghahanap ako ng paraan para maayos ito. Hindi ko sinabi na gusto kong makipaghiwalay sa’yo. Ano pa ba ang hindi
Simula pagkabata, takot na si Albert sa kanyang tiyuhin, na tanyag sa kaMaynilaan. Hindi siya naglakas-loob na makipagtalo rito, kaya napalingon na lang siya kay Beatrice."Beatrice, bawiin mo na ang kaso, nakikiusap ako.""Oo nga," sang-ayon naman ng assistant nya. "Ate Bea, mas mabuti nang umiwas sa gulo kaysa dumagdag pa. Isa pa, inilagay ni Sir Albert sa panganib ang buhay niya para iligtas ka—"Bago pa matapos magsalita si Chona, biglang putol ni Albert sa kanyang sinasabi, halatang balisa. "Bakit mo pa binabanggit ‘yan?!"Pagkatapos niyang pagalitan ang assistant nya, agad niyang tiningnan si Marcus na may bahid ng pagkakasala sa mukha.Napansin ni Marcus ang bahagyang pagbabago sa ekspresyon ni Albert, pero nanatiling kalmado ang kanyang mukha.Bakit ganoon na lang ang reaksyon ni Albert?"Inilagay sa panganib ang buhay para iligtas?"Kung may panganib na kinaharap ang kasintahan, natural lang na iligtas siya ng nobyo, hindi ba?Medyo nakahinga nang maluwag si Albert nang makit
Medyo pagod si Beatrice, kaya hindi na siya sumagot at sa halip ay nagsabi, "Kumain na tayo. Nagugutom na ako.""Okay." Tumango si Marcus at dinala siya sa isang pribadong silid-kainan sa Linjiang Hotel.Pagkatapos ihain ng waiter ang pagkain, kumain si Beatrice ng kaunti upang mapunan ang kanyang sikmura. Matapos huminga nang malalim, muling nagsalita."Kanina, tinanong mo ako kung nalulungkot ako?"Nang marinig iyon, tinitigan sya ni Marcus sa kanyang mukha."Oo, nalulungkot ako." Ngumiti si Beatrice, ngunit ramdam niya ang bahagyang paghapdi ng sugat sa kanyang puso. "Tatlong taon din kaming magkasama. May natitira pa ring nararamdaman. Kapag nakikita ko siyang tratuhin ako nang ganito, hindi ko masasabi na wala akong pakialam."Nagdilim ng bahagya ang tingin ni Marcus, ngunit tumango siya nang marahan bilang tanda ng kanyang pag-unawa.Maya-maya, marahang pinisil ni Beatrice ang likod ng kamay niya, bahagyang nakataas ang mga labi na parang may bahagyang ginhawa."Pero dahil dito,
Dahil sa magandang mood, naging mas madaldal si Beatrice.Sinamaan niya ng tingin si Marcus pero may lambing sa kanyang boses. “Alam mo ba, hiningi ng pulis ang itim kong stockings kanina? Halos himatayin ako sa kaba! Kung hindi dahil kay Atty. Bautista, ewan ko na lang kung anong nangyari sa akin!”Pagkatapos uminom ng kaunti, nagtanong siya ulit. “Narinig ko sa mga kasamahan ko na si Atty. Bautista daw ay isa sa pinakamahuhusay na abogado sa Pilipinas. Mahal siya at mahirap i-hire. Totoo ba ‘yon?”“Oo, totoo.” Tumango si Marcus.“Eh paano mo siya nakuha? Ang sabi, puno na ang schedule niya hanggang sa susunod na taon.”Ngumiti si Marcus. “Siya ang exclusive lawyer ko.”“Exclusive?” Napatigil si Beatrice.Matamang ipinaliwanag ni Marcus, “Oo, may long-term agreement kami. Lahat ng legal matters ng negosyo ko, siya ang humahawak. Kapag kailangan ko siya, kahit may tinanggap na siyang ibang kaso, kailangan niyang tanggihan ‘yon para unahin ako.”“Ah, kaya pala! Honey, nakita mo na ba s
Nagmamadaling dumating si Albert sa bahay ng kanyang junior assistant sa kanayunan, hindi man lang tiningnan ang kanyang cellphone mula nang umalis.Itinuro ni Chona ang isang puting tatlong palapag na gusali sa hindi kalayuan. “Ayan ang bahay namin.”Nakita ni Albert ang bahay—malaki, mukhang maayos, at halatang hindi salat sa yaman. Medyo nagulat siya.“Hindi ba sabi mo dati… naghihirap kayo?” tanong niya nang may pag-aalinlangan.Namula ang mukha ni Chona, tila nag-panic. “Ah… hindi naman ganoon kahirap! Pero… bilis! Pasok na tayo! Si Mama...”Dali-daling tumakbo si Chona papasok, bitbit si Albert. Ngunit sa loob-loob niya, bigla siyang nagkaroon ng masamang kutob.Albert was completely dumbfounded.Akala niya’y madadatnan niya ang isang matinding away sa pamilya, ngunit ang nadatnan niya ay ang ama mismo ni Chona ang sumusuntok sa sarili nito habang ang ina ni Chona, kahit duguan, ay pilit siyang pinipigilan."Anong nangyayari dito?" tanong ni Albert, hindi maitago ang gulat.Lum
Dumarami ang mga tao sa paligid.Hindi pa nakakita si Ara ng ganitong klaseng babae. Natakot siya kaya’t pinakawalan si Rebeca at mabilis na nagbigay ng paliwanag sa isang tao na kumukuha ng video gamit ang cellphone: "Hindi, ang perang hawak niya ay sa anak ko at sa pamilya namin."Habang nagpapaliwanag siya, mabilis na tumakbo si Rebeca.Ang anak ni Rebeca na si Rostum ay dumating saksi sa malayo gamit ang motorsiklo at kinuha siya mula sa lugar.Si Jennifer, na nakatakas lamang mula sa kanyang ama, nakita ang ina niyang may magulong buhok at tila nawawala ang kaluluwa. Naglakad siya pabalik na para bang wala sa sarili."Inay!" Nabigla si Jennifer at nilapitan ang ina upang suportahan ito. "Anong nangyari sa'yo?"Hindi nagsalita ang kanyang ina.Namumula ang mata ni Jennifer. Alam niyang hindi niya dapat itanong, ngunit tinanong pa rin niya: "Nasaan si tiya? Nasaan ang premyo ko...""Wala na." Sagot ng kanyang ina na parang wala sa sarili at dumaan pabalik nang walang pakiramdam.Pa
Si Arturo ay nasa isang kalituhan: "Ate, hindi ko nais na hindi ka matulungan.Ako'y isang manggagawa, paano kita matutulungan?Saan ako makakakita ng 280,000 pesos!May utang pa kami dahil sa utang ni kuya!"Nang makita ng ama ni Jennifer na hindi siya handang tumulong, muling lumuhod ang hipag nito at paulit-ulit na nagbigay galang."Ikaw na lang ang makakatulong sa amin! Di ba't nakatanggap ng premyo na 200,000 pesos ang anak mo ngayon? Pakiusap, tulungan mo ako. Ako na lang ang makikipag-bargain para sa natitirang 80,000 pesos. Isa lang ang anak ko!"Habang binabanggit ito ng hipag nya, siya ay lumuluhod at may luha sa mata."Malaki na ang naabot ng Jennifer mo! Kilala na siya sa Internet. Baka maging malaking bituin siya sa hinaharap at kumita ng daan-daang libo o milyong dolyar sa bawat pelikula. Tapós na ang mga araw niyo!""Pero kami? Kami'y mga ulila at biyuda, at kailangan pang alagaan ang isang matandang babaeng may masamang ugali. Hindi na kailangang makita ng asawa mo ang
Pagpasok sa sasakyan ni Bryan, hawak ni Jennifer ang trophy at patuloy na nakangiti."Masaya ka ba?" tanong ni Bryan na may ngiti."Oo." Hawak niya ang trophy na may labis na ekspresyon, "Ito ang unang pagkakataon na nalaman kong ang dalawang daang libo ay ganoon karami at ganoon kabigat."Nahulog sa isip ni Bryan na mahirap intindihin ang kanyang kaligayahan. Hindi na lang siya nagsalita, hinaplos ang ulo ni Jennifer at tahimik na nakinig habang nagkukuwento siya.Pagkatapos ng ilang sandali, kinuha ni Jennifer ang braso ni Bryan at isinandal ang ulo niya sa braso nito."Gusto kong ipakita itong panalo ko sa mga magulang ko at pasayahin sila. Ibabalik ko ito sa iyo bukas, okay lang ba?"Naalala ni Bryan ang karanasan niya sa kulungan ng aso, at nakaramdam siya ng kaunting hindi kasiyahan.Pinisil niya ang mga kilay at nagsabi ng kaswal: "Okay lang na hindi mo na ibalik. Jennifer, hindi kita pinapahirapan tungkol sa maliit na perang ito."Masaya si Jennifer sa mga sandaling iyon at hi
Natakot si Jennifer, hinawakan ng mahigpit ang mabigat na trophy, at lumapit kay Bryan.Hinaplos ni Bryan ang kanyang mga braso at bumulong: "Wala 'yan, ilang aso lang yan."Pumunta si Jack sa dormitoryo upang magpalit ng damit at magpatuyo ng buhok. Mukha siyang mas fresh, ngunit mas mayabang din."Sinabi mong aso ako?""Hindi ba?" Itinaas ni Bryan ang kanyang mata at tiningnan siya, binanggit ang kanyang mga talukap ng mata at naglabas ng isang malamig na titig.Hindi pa nakakita si Bryan ng ganitong uri ng matinding titig, parang isang lobo na naglalakad sa kagubatan, tanging ganitong uri ng dugoing titig ang maipapakita. Agad siyang natakot at hindi na nakapag-reply.Nang makabawi siya, naramdaman niyang nahihiya siya at kinuyom ang kanyang mga kamao: "Putang ina..."Bago pa siya makapagpatuloy, itinataas ni Bryan ang kanyang paa at tinadyakan siya sa shin bone.Isang malakas na tunog, at naramdaman ni Jack ang sakit at napaluhod sa isang tuhod sa harapan ni Bryan."Putang ina..."
Ikaw ay nangungulit sa klase, may karelasyon ka, umaasa sa libreng dila sa likod, minamaliit ang isang batang babae, malisyosong nagkakalat ng tsismis laban sa isang mas matandang guro!"Ang boses ng direktor ay malakas at matatag, kaya’t ang mukha ni Jennifer ay namula at tumigil siya sa paggalaw. Gusto niyang umalis, ngunit hindi niya magalaw ang kanyang mga paa.Ganoon siya ka yabang kanina, ngunit ngayon ay ganoon siya ka kahiya-hiya."Ms. Mae , tanong ko lang, nabigyan ba kita ng makatarungan at patas na pagkakataon?Matapos itayo ang heated swimming pool, pinilit mong maglikha ng gulo muli, at nagsama-sama ang lahat upang mag-PK. Binigyan kita ng pagkakataon, ngunit alam mo kung anong klase ng sayaw ang ipinakita mo kanina.Sinabi mong lahat kayo ay makikipagkumpitensya sa akin, at sinabi ko na inyong sinayang ang mga resources ng aming departamento!""Zhong Hong, tanong ko sa iyo, maraming beses ka bang bumagsak sa mga propesyonal na kurso at elective na kurso, at hindi ka puma
Nanahimik ang mga hurado sa ilang saglit.Tahimik ang buong eksena, si Jennifer ay nakatayo roon, basang-basa pa ang katawan.Hinawakan niya ang towel sa kanyang dibdib gamit ang kanyang maliliit na kamay, at naramdaman niyang sobrang nahihiya at naaagrabyado.Sa mga sandaling iyon, lumakad ang dean patungo sa gitna ng podium, kinuha ang mikropono, at malakas na nagsalita."Mae, tama na!"Biglang sumikip ang puso ni Mae nang siya'y pagalitan sa harap ng publiko.Ang biglaang pagbabago ay nagpalala ng sitwasyon, at may ilang tinatawag na "tagapagtanggol ng katarungan at pagiging makatarungan" na kumuha ng kanilang mga mobile phone at nag-video sa dean.Ang dean, na nasa edad limampung taon, ay nakasuot ng isang pormal na striped na polo shirt at tumayo ng may dignidad sa entablado."Magandang araw sa inyong lahat, magpapakilala ako. Ako po ang department head na sinasabing paborito si Jennifer at nakikipag-tulog sa mga estudyante ko!Ang mga kandidato para sa MV shooting ng event na it
Malupit ang tingin ni Bryan at bahagyang hindi masaya ang kanyang mga kilay na puno ng peklat.Ang host sa entablado ay nagsasalita ng mga pambungad na salita.Maya-maya, pumasok na ang unang kalahok sa tubig.Nang makita ni Bryan na hindi si Jennifer, itinuwa niya ang kanyang suit at tumayo, naglakad patungo sa banyo nang kalmado.Itinaas ni Jack ang sulok ng kanyang labi at sumunod nang walang ingay.Nakatingin si Conrad sa ibang mga bodyguard, at nang makita niyang iniisip nila na si Jack ay pupunta lang sa banyo at hindi sumusunod, nanatili siya sa lugar at nagbantay.Pagkatapos ng lahat, hindi kayang talunin ng sampung Jack si Bryan.Totoo nga, pumasok si Jack sa banyo nang may yabang, at bago pa siya makapagmagaling, hinawakan ni Bryan ang kanyang leeg mula sa likod at pinress ang ulo niya sa lababo.Binuksan ang gripo, at ang tubig ay bumuhos sa ulo ni Jack.Sinubukan niyang kumawala, ngunit mahigpit na nakadikit ang kamay sa kanyang leeg.Pinakawalan niya ang isang kamay upan
Si Bryan, na hindi dumalo sa public welfare lecture tungkol sa etika ng kalalakihan, ay dumaan sa paaralan upang manood ng pagtatanghal ng kanyang kasintahan.Ang araw na ito ay ang araw ng preview ng anniversary MV sa Art Department.Dahil sa constant temperature swimming pool, nagsimula na naman ang grupo nina Mae at ng mga naiinggit na tao na magtangkang manggulo, sinasabing dapat pantay-pantay ang oportunidad para sa lahat, at gusto nilang makilahok sa anniversary performance ng paaralan.Paano nga ba masasabing ang head ng department ay sinasabing ang donor ng constant temperature swimming pool ay nagdonate ito para kay Jennifer!Bukod pa dito, ang grupo nina Mae at iba pa ay patuloy na nagsasabing ang department head ay may pinapaboran na si Jennifer at may hindi tamang relasyon sila. Hindi kayang protektahan ng department head si Jennifer ng labis, kaya’t sa huli, napilitan siyang pumayag na piliin ang mga performer ng MV sa pamamagitan ng PK.Tatlongpong minuto bago ang perfor
Si Marcus ang unang umakyat sa entablado: "Sa palagay ko, hindi naman mahirap sundin ang etika ng kalalakihan.Bilang isang lalaki, dapat mong igalang ang iyong asawa nang pantay-pantay sa kasal at kilalanin ang kanyang kontribusyon sa pamilya.Huwag siyang apihin dahil siya ay mahina, mahalin siya, alagaan siya, igalang ang kanyang personal na halaga, at magpasalamat sa kanya na samahan ka upang makita ang mga tanawin ng buhay na ito. Ito ang dapat gawin ng isang lalaki, ng isang tunay na lalaki, at ito rin ang pinakamahalagang pamantayan sa buhay ng isang tao. Hindi na kailangang itaas ito sa antas ng etika ng kalalakihan.Kaya't ang tinatawag na etika ng kalalakihan at etika ng kababaihan, sa huli, ay para mapanatili ang pinakamababang moral na pamantayan bilang isang tao at mapanatili ang konsensya ng isang tao, yun lang."Pagkatapos magsalita ni Marcus, ang buong lugar ay umapaw sa malalakas na palakpakan.Pagkatapos, umakyat si Gilbert at ilang iba pang mga executive at celebrit