Nang makita si Albert, napaiyak si Minda sa sobrang gulat at desperasyon."Anak! Iligtas mo ako! Bilis! Si Beatrice, ang malupit na babaeng ‘yan, tinawag ang mga pulis para ipaaresto ang sarili mong ina!"Sa pagkarinig nito, bumagsak ang lahat ng dala-dalang bagahe ni Albert sa may pintuan.Dalawang mabilis na hakbang ang ginawa niya papunta sa sala, at agad siyang tumingin kay Beatrice na may halong sumbat sa kanyang mata."Ano’ng nangyayari rito?" tanong niya nang malamig.Para bang isang matalim na kutsilyo ang tumusok sa puso ni Beatrice.Hindi man lang siya natuwa sa muli nilang pagkikita…Walang ni katiting na kasabikan pagkatapos ng matagal nilang pagkakahiwalay…Ang tanging nadama niya mula kay Albert ay purong pagkadismaya.Nanatili siyang tahimik. Para saan pa ang paliwanag kung may sarili na siyang hatol?Nang hindi siya sinagot ni Beatrice, lumipat ang tingin ni Albert sa mga pulis, halatang hindi mapakali."Police officer, baka mayroong pagkakamali rito? Ang dalawang taon
Narinig ni Minda ang tinig ni Marcus habang pinapanood ang eksena, at ang kanyang mukha ay napuno ng galit.“Marcus, napakaproud mo, hindi ba?”“Hindi naman masyado, pero medyo masaya ako.” Ngumiti si Marcus.“Ikaw—” Napuno ng galit si Minda hanggang sa tumaas ang dugo sa kanyang ulo at sumakit ito. “Anak, anak, kailangan mo akong tulungan!”Hindi pinansin ng pulis ang pagpupumiglas ni Minda at diretsong dinala siya palayo.Samantala, ang isang kasambahay na nagtatago sa sulok ay lihim na kinuhanan ng litrato ang eksenang ito gamit ang kanyang cellphone.Matapos umalis ni Minda, biglang naging tahimik ang sala ng lumang bahay.Lumapit si Albert kay Beatrice at nagsabi, “Beatrice, anong nangyayari sa'yo?Oo, tumututol ang ina ko sa relasyon natin, pero may dahilan siya.Aling biyenan ba ang madaling tatanggapin na ang magiging manugang niya ay baog?Tungkol diyan, aktibong naghahanap ako ng paraan para maayos ito. Hindi ko sinabi na gusto kong makipaghiwalay sa’yo. Ano pa ba ang hindi
Simula pagkabata, takot na si Albert sa kanyang tiyuhin, na tanyag sa kaMaynilaan. Hindi siya naglakas-loob na makipagtalo rito, kaya napalingon na lang siya kay Beatrice."Beatrice, bawiin mo na ang kaso, nakikiusap ako.""Oo nga," sang-ayon naman ng assistant nya. "Ate Bea, mas mabuti nang umiwas sa gulo kaysa dumagdag pa. Isa pa, inilagay ni Sir Albert sa panganib ang buhay niya para iligtas ka—"Bago pa matapos magsalita si Chona, biglang putol ni Albert sa kanyang sinasabi, halatang balisa. "Bakit mo pa binabanggit ‘yan?!"Pagkatapos niyang pagalitan ang assistant nya, agad niyang tiningnan si Marcus na may bahid ng pagkakasala sa mukha.Napansin ni Marcus ang bahagyang pagbabago sa ekspresyon ni Albert, pero nanatiling kalmado ang kanyang mukha.Bakit ganoon na lang ang reaksyon ni Albert?"Inilagay sa panganib ang buhay para iligtas?"Kung may panganib na kinaharap ang kasintahan, natural lang na iligtas siya ng nobyo, hindi ba?Medyo nakahinga nang maluwag si Albert nang makit
Medyo pagod si Beatrice, kaya hindi na siya sumagot at sa halip ay nagsabi, "Kumain na tayo. Nagugutom na ako.""Okay." Tumango si Marcus at dinala siya sa isang pribadong silid-kainan sa Linjiang Hotel.Pagkatapos ihain ng waiter ang pagkain, kumain si Beatrice ng kaunti upang mapunan ang kanyang sikmura. Matapos huminga nang malalim, muling nagsalita."Kanina, tinanong mo ako kung nalulungkot ako?"Nang marinig iyon, tinitigan sya ni Marcus sa kanyang mukha."Oo, nalulungkot ako." Ngumiti si Beatrice, ngunit ramdam niya ang bahagyang paghapdi ng sugat sa kanyang puso. "Tatlong taon din kaming magkasama. May natitira pa ring nararamdaman. Kapag nakikita ko siyang tratuhin ako nang ganito, hindi ko masasabi na wala akong pakialam."Nagdilim ng bahagya ang tingin ni Marcus, ngunit tumango siya nang marahan bilang tanda ng kanyang pag-unawa.Maya-maya, marahang pinisil ni Beatrice ang likod ng kamay niya, bahagyang nakataas ang mga labi na parang may bahagyang ginhawa."Pero dahil dito,
Dahil sa magandang mood, naging mas madaldal si Beatrice.Sinamaan niya ng tingin si Marcus pero may lambing sa kanyang boses. “Alam mo ba, hiningi ng pulis ang itim kong stockings kanina? Halos himatayin ako sa kaba! Kung hindi dahil kay Atty. Bautista, ewan ko na lang kung anong nangyari sa akin!”Pagkatapos uminom ng kaunti, nagtanong siya ulit. “Narinig ko sa mga kasamahan ko na si Atty. Bautista daw ay isa sa pinakamahuhusay na abogado sa Pilipinas. Mahal siya at mahirap i-hire. Totoo ba ‘yon?”“Oo, totoo.” Tumango si Marcus.“Eh paano mo siya nakuha? Ang sabi, puno na ang schedule niya hanggang sa susunod na taon.”Ngumiti si Marcus. “Siya ang exclusive lawyer ko.”“Exclusive?” Napatigil si Beatrice.Matamang ipinaliwanag ni Marcus, “Oo, may long-term agreement kami. Lahat ng legal matters ng negosyo ko, siya ang humahawak. Kapag kailangan ko siya, kahit may tinanggap na siyang ibang kaso, kailangan niyang tanggihan ‘yon para unahin ako.”“Ah, kaya pala! Honey, nakita mo na ba s
Nagmamadaling dumating si Albert sa bahay ng kanyang junior assistant sa kanayunan, hindi man lang tiningnan ang kanyang cellphone mula nang umalis.Itinuro ni Chona ang isang puting tatlong palapag na gusali sa hindi kalayuan. “Ayan ang bahay namin.”Nakita ni Albert ang bahay—malaki, mukhang maayos, at halatang hindi salat sa yaman. Medyo nagulat siya.“Hindi ba sabi mo dati… naghihirap kayo?” tanong niya nang may pag-aalinlangan.Namula ang mukha ni Chona, tila nag-panic. “Ah… hindi naman ganoon kahirap! Pero… bilis! Pasok na tayo! Si Mama...”Dali-daling tumakbo si Chona papasok, bitbit si Albert. Ngunit sa loob-loob niya, bigla siyang nagkaroon ng masamang kutob.Albert was completely dumbfounded.Akala niya’y madadatnan niya ang isang matinding away sa pamilya, ngunit ang nadatnan niya ay ang ama mismo ni Chona ang sumusuntok sa sarili nito habang ang ina ni Chona, kahit duguan, ay pilit siyang pinipigilan."Anong nangyayari dito?" tanong ni Albert, hindi maitago ang gulat.Lum
Nasira ang kulungan, at nakatakas ang mga biik. May ilang kapitbahay na lihim na nanghuli ng biik at hindi na inamin na sa amin iyon."Bago pa matapos magsalita ang kapatid ni Chona, napahagulgol na ang ina ni Chona."Nawala na ang mga biik, kailangan pang ayusin ang kulungan, bumili ng bagong biik, at ipagamot ang sakit ng asawa ko. Ano na ang gagawin ko!"Nang makita ni Albert ang matinding hirap ng pamilya, nakaramdam din siya ng awa."Tits, huwag kayong malungkot. Maliit na bagay lang ang pera. Basta maayos natin ang kulungan ng baboy at makabili ng bagong biik, gaganda rin ang buhay ninyo."Umiling ang ina ni Chona: "Lagi na lamang kaming umaasa sa sahod ni Chona! Maaari nating palampasin ang ibang bagay, pero hindi natin maaaring pabayaan ang sakit ng matanda natin!"Habang nagsasalita, tumingin ang ina sa anak niyang lalaki: "Ibenta ko na lang kay ang isang bato ko. May isa pa naman akong natitira. Kapag naibenta ko ito, magkakaroon tayo ng pera."Mabilis na niyakap ng kapatid
Nagulat ang kuya ni Chona nang makita si Albert na may dala nang bagahe. "Saan ka pupunta, Sir Albert?""Kailangan kong umuwi agad." Hinila ni Albert ang kanyang bagahe at handa nang lumabas.Lalong nagbago ang ekspresyon ng kuya ni Chona. "Hindi—hindi pwede, Sir Albert! Wala nang ilaw sa kalsada sa may entrada ng baryo namin, at madalas nangyayari ang mga aksidente roon. Napakapanganib kung babalik ka pa ngayon sa Maynila!""Pero ang pamilya ko..."Bago pa matapos ni Albert ang kanyang sasabihin, agad siyang pinutol ng kuya ni Chona. "Ang kasintahan mo ba ang nag-utos sa iyong bumalik ka? Napaka-walang konsiderasyon naman! Ganitong oras ng gabi, pipilitin kang bumalik? Paano kung may mangyari sa'yo sa daan!"Habang nagsasalita, biglang inagaw ng kuya ni Chona ang bagahe ni Albert."Ikaw ang naging tagapagligtas ng pamilya namin. Hinding-hindi kita hahayaang umalis sa ganitong oras!Kung may mangyari sa'yo, buong buhay kaming mabubuhay sa pagsisisi!Sir Albert, makinig ka sa akin. Ala
Hindi nasira ang mga strap ng damit ni Beatrice, at nanatili siyang kaakit-akit sa entablado.Sa sandaling iyon, tumingin si Rommel Cristobal sa anak nyang si Monica at sinenyasan siyang pindutin ang remote control button.Mahigpit na tumango si Monica.Sa pagkakataong ito, agad niyang kinuha ang remote control, itinutok ito kay Beatrice sa entablado, at pinindot ito nang may matalim na titig.Ngunit walang nangyari!Natigilan si Monica, at kumunot ang noo ni Rommel Cristobal."Imposible!" Napaatras si Monica sa gulat at pinindot pa ito nang ilang beses, ngunit nanatiling maayos ang mga strap ng damit ni Beatrice, walang kahit anong problema.Dismayado, binuksan ni Monica ang remote control, sinuri ang baterya, muling kinabit ito, at mariing pinindot muli habang nakatutok kay Beatrice.Umandar ang ilaw ng remote control, ngunit nanatiling mahigpit ang suot ni Beatrice sa kanyang katawan—walang kahit anong pagbabagong nangyari."Paano nangyari ito?" Hawak pa rin ni Monica ang remote co
"Oh, may mali ba sa sagot ko?" Tanong ni Beatrice na may ngiti.Sandaling natigilan ang celebrity, pagkatapos ay itinuro ang malaking screen nang may pananabik: "Hindi ba ito isang malaking problema? May babaeng tumawag sa’yo upang humingi ng tulong, ngunit tinanggihan mo siya nang walang awa.Ang babaeng ito ay malamang na buntis. Ang pagtanggi mo ay katumbas ng pagtanggi sa dalawang buhay!Masyado mong minamaliit ang buhay ng tao! Napakalupit mo!""Sandali lang," pinutol ni Beatrice ang celebrity habang nakangiti, "Huwag kang magmadaling husgahan na ito ay kalupitan.Una sa lahat, nang matanggap ko ang tawag na ito, hindi pa ako nahahalal bilang pangalawang tagapangulo, kaya walang sitwasyon kung saan may mahihinang grupo na lumapit sa akin para magtanong at ako ay tumanggi.Pangalawa, wala akong pagtutol sa sinabi mo. Totoo ngang buntis ang babaeng ito. Gusto niyang ituloy ang pagbubuntis, ngunit may ibang opinyon ang ama ng bata. Kaya, ako ba ang mali?Ang bagay na ito ay usapan s
"Sige, gusto kong itanong, ano ang layunin ng pagtatatag ng Caring for Women Association?""Ito ay upang alagaan ang mga kababaihang nasa mahirap na kalagayan sa Pilipinas!Kung nais mong magpakita ng malasakit sa kanila, dapat ay marunong kang umunawa sa kanilang sitwasyon upang maabot mo ang kanilang damdamin.Ang isang taong may dalang bag na nagkakahalaga ng higit sa tatlong milyong piso ba ay kayang umunawa sa isang taong kinakailangang pagkasyahin ang tatlong libong piso sa loob ng isang buwan?""Sa palagay ko, hindi!"Matapos magsalita ni Beatrice, ang direktor ng Women's Federation ang unang tumango bilang pagsang-ayon at nagsabi, "Tama."Ang asawa ni Mr. Salazar ang unang pumalakpak, at agad namang sinundan ng malakas at masiglang palakpakan mula sa buong lugar.Makalipas ang ilang sandali, isang pangalawang socialite ang nagtaas ng placard upang magtanong.Siya ang socialite na may retokadong mukha—ang parehong taong humarang kay Beatrice kanina."Ms. Aragin, ayon sa aking k
"Oh, siya nga pala, may gusto pa akong idagdag. Ngayon, wala nang anumang koneksyon sa pagitan naming dalawa."Saglit na tumigil si Marcus, tila may naalala, at biglang napangiti.“Sapat na sa akin ang asawa ko, baka kasi magselos pa iyon kung may mga babaeng umaligid pa Sa akin. Hehehe selosa kasi yun”.Nagkagulo ang lahat sa takot at pagkabigla.Ano ang nangyari sa mahiyaing ngiti ng big boss kanina???Bakit bigla na lang nakakatakot?Ganito ba ang itsura ng taong in love?"Sige. Naipaliwanag ko na nang malinaw. Kung ilang boto ang makukuha ni Miss Cristobal ngayon, wala na akong kinalaman doon."Matapos niyang sabihin ito, itinulak na ni Carlos si Marcus pabalik sa tabi ni Rommel Cristobal.Hindi maipinta ang mukha ni Rommel Cristobal sa sobrang sama ng pakiramdam.Ngunit bahagyang lumingon si Marcus at tinanong siya, "Maganda ba ang palabas?"Malamig na humumpak si Rommel Cristobal. "Hindi pa ito ang rurok ng kwento. Maghintay ka lang!""Sige." Sagot ni Marcus nang walang alinlan
Si Monica Cristobal, na nuoy nakatayo sa entablado, ay nakaramdam ng matinding lamig sa buong katawan, at parang dumaloy ang dugo niya patungo sa kanyang noo.Sinabi ng kanyang kutob na hindi niya magugustuhan ang sasabihin ni Marcus.May isang tinig sa kanyang puso na sumisigaw: Hindi, hindi ako naniniwala rito!Hindi, ayokong ipaliwanag mo ito sa ganitong okasyon!Gayunpaman, bumalik ang kanyang katinuan. Mas malakas ang sitwasyon kaysa sa tao, kaya't napilitan siyang ngumiti nang pilit. "Mr. Villamor, may punto ka."Itinaas ni Marcus ang kanyang salamin na may gintong gilid at bahagyang ngumiti sa isang mahinahong paraan. Kinuha niya ang mikropono at tumingin sa lahat, ang kanyang boses ay banayad.**"Hindi ko alam kung sino ang nagpakalat ng tsismis na may relasyon kami ni Ms. Monica Cristobal .Marahil ay naging masyado akong mabait nitong mga nakaraang taon, kaya iniisip ng lahat na hindi ko kayang humawak ng malaking kutsilyo?"**Parang isang batong inihulog sa tubig ang kanyan
Nang marinig ang boses, halos maiyak ang emcee.Unang beses pa lang niyang maging host, bakit naman siya nakatagpo ng ganito karaming gulo!Muling lumingon ang lahat patungo sa entrada at nakita si Carlos na dahan-dahang tinutulak si Marcus papasok sa venue, kasunod ang maraming executive na nais ding manood ng palabas.Pagkapasok ng mga executive, agad silang kinawayan ng kanilang mga asawa, senyales na may nakalaan nang upuan para sa kanila.Mabilis silang yumuko, tila nais bawasan ang kanilang presensya, at agad na tumakbo papunta sa tabi ng kanilang mga asawa, handang "kumain ng melon."Ang saya nito!Mula sa panonood ng drama sa video conference hanggang sa live na panonood ng eksena sa harapan nila!Malalantad na ba ang asawa ng Big Boss nilang si Marcus Villamor?!Bumulong ang mga executive sa kanilang mga asawa."Narito si Mr. Villamor upang suportahan ang kanyang kasintahan!"Dahil iniisip nilang lihim na kinasal ang kanilang big boss at hindi niya nais itong ipaalam sa publi
Habang nagsasalita si Monica, hindi niya inalis ang tingin kay Beatrice, at mayabang na nakataas ang sulok ng kanyang mapulang labi.Ngunit hindi rin nagpakababa si Beatrice—nakangiti niyang sinalubong ang titig ni Moniva.Napairap si Monica at muling bumulong sa kanyang ama:“Dad, ang tanga pa rin niya. Hindi pa rin niya alam na naloko na siya!Mamaya, mahuhubaran siya mismo sa entablado—at ang kapal pa ng mukha niyang titigan ako! Hmph, ang mga mahihirap talaga, ignorante at mahilig sa libre.”Dumilim ang mga mata ni Rommel Cristobal."Sige, aantayin ko ‘yan.""Sino mang magtatangkang bumangga sa pamilya Cristobal—sisiguraduhin kong hindi na makakalabas nang hindi napapahiya."Nagtaas ng baba si Monica at mayabang na naglakad patungo sa election waiting area.Simula ng HalalanIsa-isang dumating ang mga direktor ng foundation at naupo sa kanilang mga pwesto.Pinangunahan ni Mrs. Salazar, asawa ng Pangulo ng foundation, ang unang hanay—napapaligiran ng mga iginagalang na miyembro.Ka
Napakalakas ng boses nina Abby at Ian, kaya agad silang napansin ng mga taong nasa paligid.Ngunit kalmado lang na binati sila ni Beatrice, sabay ngiti. "Nandito ako para tumakbo bilang vice chairman.""Sino’ng nagbigay sa’yo ng kumpiyansa?!" Pasigaw na tanong ni Ian, na lalo pang nakatawag ng pansin sa paligid.Medyo naiinis si Beatrice, kaya ibinaba ang boses at mahinahong nagpayo, "Nasa publiko tayo. Pwede bang magpakita ka naman ng kahit konting breeding?"Pagkatapos ay tumingin siya nang makahulugan kay Lucy. "Isang guro na nagngangalang Kevin Baltazar ang nagbigay sa akin ng kumpiyansa.At sinusuportahan din ako ng Papa ko, hindi ba? Ang limang milyong piso para sa admission qualification, siya ang nagbigay!"Pagkarinig sa pangalang “Kevin Baltazar," biglang nanlamig ang likod ni Lucy, at namutla siya.Samantala, hindi rin mapakali si Oscar nang mabanggit ang "limang milyon."Nagulat sina Ian at Abby, sabay napabulalas:"Papa, binigyan mo talaga ng limang milyon si Beatrice?!""
Diretsong lumapit si Minda kay Beatrice.Napakunot ang noo ni Beatrice, iniisip kung bakit parang ang malas niya ngayon—lahat na lang ng tao ay ginugulo siya.Ngunit sa ikinagulat niya, sa halip na siya ang lapitan, dumaan lang si Minda sa tabi niya at huminto sa harap ni Chona. Sa galit, mariing sinabi nito, "Malandi ka!"Kasabay noon, tiningnan niya si Albert na may pagsisisi sa kanyang mukha. "Bakit mo siya dinala rito!"Nakayuko si Albert, halatang nahihiya. "Sinabi ni Papa na dapat akong maging responsable. Nagsabi si Chona na nababagot siya sa bahay, kaya dinala ko siya rito para maglibang.""Gago!" Napapadyak si Minda sa sobrang pagkadismaya at matalim na tiningnan si Chona. "Saan ka ba galing? Lumayas ka! Hindi ito lugar para sa isang probinsyanang tulad mo!"Namutla si Chona at biglang ibinagsak ang baso na hawak niya.Pak!Napalingon ang lahat sa paligid.Sa isang iglap, nagmukhang takot na takot si Chona kay Minda. Nanginginig pa ito at may luha sa kanyang mga mata nang sab