Tumawa si Mrs. Marquez, "Pero ang asawa ni Marcus Villamor ay buntis ng kambal ngayon, at ikaw ang hindi magkakaroon ng anak.""H-hindi, hindi!" Tinakpan ni Abbh ang kanyang mga tainga, ayaw makinig.Sumigaw siya ng hysterically, "Hindi ako pwedeng matalo sa babaeng iyon, si Beatrice!"Nang marinig ito, tumigas ang mukha ni Oscar at hinawakan siya nang madiin."Tama na, hindi mo ba naiisip na sobrang kahiya-hiya na? Bumalik ka na sa kwarto mo!"Pagkasabi nito, ngumiti si Oscar at tinawag ang mga tao sa paligid, "Pasensya na po, mga kaibigan, pinatawa ko pa kayo. Pinalaki ko kasi ang anak kong ito, kaya naging spoiled. Pakiusap, pumunta po kayo sa food buffet area. Kanina lang po ay nagpa-order ako ng ilang dagdag na putahe sa kusina..."Ang mga tao ay nag-alisan, para bigyan ng galang si Marcus Villamor.Pagkatapos ng lahat, walang nakakaintindi kung ano ang layunin ni Marcus sa pag-organize ng birthday party ni Oscar.Habang tinitingnan ang wala nang kontrol na si Abby, naalala ni Be
Nang marinig ito ng mga tao sa paligid, nagbago ang kanilang mga mukha."Ang sama naman ni Abby.""Parang mabait siya at laging tinatawag ang mga tao, pero hindi ko akalain na ganito pala siya sa private.""Ngayon mo lang nalaman? Matagal ko nang alam. Ganyan ang trato nila sa panganay nilang anak na babae, parang ampon lang, at binubuhay naman ang bunso nila na parang diyosa. Kung hindi, paano magiging ganito kalakas ang yabang niya?"...Hindi pa nakita ni Oscar ang video at nilapitan niya si Lucy, "Ano'ng nangyari?"Nag-atubili si Lucy at sa wakas ay humingi ng paumanhin sa lahat, "Misunderstanding lang ito. Noong bata kami, medyo mahigpit ako sa dalawang magkapatid. Ang bracelet... sa wakas ay natagpuan..."Nang marinig ito ni Abby, tinapakan niya ang kanyang mga paa sa galit: "Mom, anong kalokohan ang sinasabi mo! Si ate ang nagnakaw! Nagnakaw siya sa bahay, kaya ka galit na galit!"Sinubukan ni Abby na magpahiwatig kay Lucy, at si Oscar ay sobrang galit na iniangat ang kamay at
Nang makita ang bagay na ito na nagmamadali papunta, itinaas ni Marcus ang kanyang paa at tinadyakan siya sa tuhod.Nararamdaman ni Abby ang sakit sa kanyang tuhod at napaluhod sa isang tuhod sa harap ni Beatrice.Sinubukan niyang tumayo, pero hindi niya kaya.Maaaring nabali ang kanyang patella.Nakita ito ni Ian at lumapit upang hilahin siya pataas.Si Abby ay kalahating nakasandal kay Ian, tiniis ang matinding sakit sa kanyang tuhod habang ngumiti kay Beatrice."Sumagot ka, anong ginagawa mo dito! Pinirmahan mo na ang kasunduan para sa pagputol ng ugnayan, bakit ka pa nandito sa pamilya Aragon namin."Si Oscar ay galit na galit na ang mukha ay namumula: "Tumahimik ka! Tumahimik ka! Dahil sa sobra kong pagpapadala sayo dati kaya naging ganyan ka ngayon! Gusto mo bang mamatay ang buong pamilya natin nang ganito!""Oo. Gusto niyang mamatay ang buong pamilya mo kasama siya." Si Marcus ay inaayos ang kanyang cufflinks ng walang emosyon at lumapit kay Abby.Pagkarinig ng sinabi ni Marcus
Habang tinuturo ni Aling Nora ang mukha ni Beatrice, inabot ni Marcus ang daliri niya at pinihit ito pabaliktad.Nag-keri ang daliri at sumigaw si Aling Nora sa sakit."Ah - ang daliri ko..."Bago pa makumpleto ni Aling Nora ang kanyang pag-ungol, itinaas ni Marcus ang paa at tinadyakan siya, tinadyakan siya ng diretso ng kalahating metro."Maruming bagay! Ang maruming mga kamay mo pa ang nagtuturo sa asawa ko!"Si Aling Nora ay nahirapang tumayo mula sa lupa at tinuro ang pulis at nagsabi, "Ka-komrade, binugbog nya ako."Agad na lumingon ang pulis.Nag-echo din ang mga tao sa paligid: "Hindi ba't nakita niyo? Ano ang nangyari?"Punong-puno ng galit ang puso ni Marcus. Lumakad siya ng mabilis, hinila ang tao mula sa lupa at itinaas ang paa para sadyang bugbugin siya ng buong lakas: "Mabagsik na bagay, bakit mo tinatrato ang asawa ko ng ganito!"Ngayon, tinadyakan ni Marcus ang tao ng isang metro ang layo.Si Aling Nora ay gumawa ng isang simpleng parabol at bumagsak sa lupa nang malak
"Bakit... bakit?"Tinutok ni Lucy ang mata kay Marcus nang may matamlay na mga mata.Isang string sa kanyang puso ang patuloy na nanginginig. Alam niyang hindi niya dapat itanong, pero gusto pa rin niyang magtanong.Itinaas ni Marcus ang kanyang pirma na ngiti at sinabi, "Dahil ang kapatid ng aliping si Nora ay nagkaanak ng batang ipinanganak na katulad mo."Pagkatapos, itinutok ni Marcus ang daliri kay Aling Nora at sinabi, "Ang maruming bagay na ito ay nanumpa ng isang nakalalasong sumpa bago namatay ang kanyang kapatid, na kung kinuha niya ang ari-arian ng kanyang kapatid, tiyak na palalakihin niya ang bata hanggang sa paglaki. Kung mabigo siya, kailangan niyang lumabas at mabangga ng sasakyan at mamatay sa kidlat.Ngunit pagkatapos niyang pumayag, pinagsisihan niya ito. Ayaw niyang mag-alaga ng bata, kaya't upang hindi matupad ang kanyang pangako, ipinagpalit niya ang anak mo sa anak ng kanyang kapatid at ipinadala ang anak mo sa pintuan ng bahay-ampunan.Pagkatapos nun, patuloy s
Pagkatapos marinig ang sinabi, halos mawalan ng balanse si Abby.Tumingin siya kay Lucy, at pagkatapos ay sa kanyang mga kapatid: "Mom - kuya, kua..."Naisip ni Lucy ang anak niyang itinapon sa bahay-ampunan, at iniisip ang pekeng anak na nasa harap niya.Tiningnan niya si Abby at Beatrice, at naramdaman niyang parang may mabigat na bato na nakapatong sa kanyang dibdib, at hindi siya makahinga.Tiningnan niya si Abby at naramdaman niyang kasing takot niya ng isang babae na multo.Naisip ang nakaraan niya, nagsimula siyang tumawa ng mapanuyang.Pagsara ng mga mata, narinig ang tunog ng panghampas ng latigo sa kanyang mga tainga, na nagdulot sa kanya ng kahihiyan mula ulo hanggang paa.Lumapit siya kay Beatrice na may luha at nanginig ang kamay habang hinawakan siya: "Beatrice, nagkamali ako, patawarin mo ako?""Hindi." Binawi ni Beatrice ang kamay niya nang walang emosyon, "Hindi lang kita mapapatawad, magsasampa rin ako ng kaso laban sa iyo.""Kakasuhan mo ako?""Oo, sasampahan kita n
Hindi na gusto ni Oscar malaman ang anumang lihim ngayon!Tumingin siya kay Marcus ng mahina at walang magawa, at pilit na ngumiti: "Puwede ko bang... puwede ko bang... piliing hindi malaman?""Hindi puwede." may malumanay na ngiti sa mga labi ni Marcus, "Ito ang puso ko para sa iyo. Isang lihim sa industriya na hindi kayang makuha ng marami!"Nang marinig ito ng lahat, kumislap ang kanilang mga mata.Tumingin din sina Samuel at Ian sa isa't isa.Dahil dito, nilagay ni Marcus ang isang kamay sa balikat ni Oscar, piniga ito, at nagsalita nang hindi masyadong malakas o mahina: "Bilang iyong dating manugang, at bilang isang taong may konting kabutihan pa... naniniwala akong mahalagang ipaalala sa iyo na may problema ang Aicheng Fund at hindi ito dapat galawin."Nagusyoso ang lahat nang marinig ito.May ilang nagtakang sumigaw: "Diyos ko, bumili ako ng marami! Kailangan ko itong ibenta bukas.""Sa akin din, kailangan ko itong ibenta bukas ng umaga.""Tama ba ang balita?""Sinabi ni Marcus
Tumango si Beatrice na may nakakalokong ngiti.Hindi ko inasahan na darating ang araw na ito nang mabilis.Talaga namang nakakatawa.Sa mga sandaling iyon, si Oscar, na nakatayo, ay naramdaman na parang nanghihina ang kanyang mga binti at bumagsak sa lupa.Sa isang iglap, parang dumaan ang maraming taon sa kanya."Paano nangyari ito... Paano ko nakuha ang ganitong asawa at pekeng anak... Paano nangyari ito..."Tumawa si Lucy nang takot at kabaliwan."Beatrice, nakita mo ba yun?Ang pangalawa mong kapatid ay nakulong dahil sa'yo!Ang pangatlong kapatid mo ay nawalan ng magandang kasal dahil sa'yo!Ang utos ng panganay mong kapatid ay nawala dahil sa'yo!Kung hindi dahil sa'yo, hindi kikilos si Mr. Villamor, at hindi malalaglag ang pamilya natin sa ganitong kalagayan.Kaya, sabihin mo nga... Ikaw ba ay malas?"Pagkarinig nito, nagalit si Marcus at hinampas ang feather duster sa kanyang kamay, at sa isang mabilis na galaw, tumama ito kay Lucy."Napakabobo!""Si Koby at ikaw, na nagplano
Isang stretched Rolls-Royce ang dumating sa dinner.Bumaba ang Johnson brothers, at kasama nila si Mae na naka-red dress.Naka-heavy makeup siya at suot ang isang sexy strapless dress, ang kanyang katawan ay halos magbukang sobrang laki, at mukhang may kalaswaan at may pagka-flirty sa unang tingin, hindi gaya ng isang college student.Pagbaba pa lang niya ng kotse, naka-lean siya sa stretched Rolls-Royce para mag-selfie, at kumuha pa ng isa pang selfie sa entrance ng dinner at ipinost ito sa Social Moments.Matapos gawin ang lahat ng ito, kinuha niya ang braso ni Jack at sinabi, "Salamat, mahal, hindi ko pa naranasan makapunta sa ganitong klase ng lugar sa buong buhay ko."Si Jack ay isang playboy at madalas magpalit ng babae, pero si Mae ay nanatili, dahil sweet siya at siya ang pinakamagaling mag-aliw kay Jack.Ang dalawang magkapatid ay pumasok sa dinner.Hindi nakatiis si Jack at nagsabi: "Kuya, sa tingin mo ba kikita itong OCT Zhenpin? Ang layo-layo ng lokasyon. Sino ba naman sa
Malapit nang mag-roll ng mata si Beatrice nang kumilos ang bata sa kanyang tiyan.Matapos ito, tinapik niya si Marcus sa balikat nang masaya: "Kumilos...kumilos! Siya...siya...sumupa lang sa akin.""Ano ba iyon?" Tanong ni Marcus habang nakakunot ang noo."Ang bata! Ang bata, sumupa lang sa akin." Puno ng kasiyahan ang mukha ni Beatrice.Tiningnan ni Marcus ang namamagang tiyan ng may konting pagka-disdain: "Ang batang ito, naglakas-loob pang sumipa sa'yo."Bago pa natapos ang sinabi ni Marcus, ini-twist ni Beatrice ang braso niya at itinutuwid siya: "Fetal movement! Isang normal na reaksyon sa pagbubuntis. Hindi mo ba nabasa ang mga libro tungkol sa pagbubuntis?"Sumimangot si Marcus: "Mas focus ako sa mga bahagi tungkol sa mga buntis."Iniiwasan ang ibang mga detalye.Ipinatong ni Beatrice ang kanyang kamay sa tiyan at naghintay ng mahinahon.Tulad ng inaasahan, gumalaw ang bata at dahan-dahang tumama sa kanyang palad.Bata pa ang fetus, kaya ang galaw ay karaniwang "swimming".Pero
Nabigla si Bryan.Kakabili lang niya ng dry pot at hindi pa siya bumili ng inumin. Buti na lang at alisto si Uncle Philip.Si Uncle Philip ay ngumiti ng may kaunting lungkot: "Boss, Miss Jennifer, aalis na ako.""Sige." Hinaplos ni Bryan ang kanyang ilong, "Papasuweldo ko na lang ng dagdag sa finance department mamaya.""Sige po." Mabilis na bumaba si Uncle Philip sa iron ladder.Tumingin si Jennifer sa lahat ng nasa harapan niya na parang wala sa sarili, at labis na naantig na hindi makapagsalita.Hinaplos ni Bryan ang ulo ni Jennifer, hinila siya para umupo sa picnic mat, at isa-isa niyang binuksan ang mga takip ng mga takeout box: "Ito ay fresh shrimp dry pot, ito ay spicy beef dry pot, ito ay frog dry pot, ito ay beef short rib dry pot, ito ay chicken wing dry pot, at ito ay five-spice crayfish dry pot. Anong lasa ang gusto mo?"Nalito si Jennifer "Ang dami? Sayang naman. Hindi natin kayang ubusin ng dalawa lang tayo.""Kung gusto mo, masaya ka. Mayaman ang boyfriend mo, hindi mo
"Ano ang sinabi mo?" Si Arturo ay hindi kailanman inisip na ang kanyang masunurin at matulunging asawa ay magsasabi ng ganitong bagay, at hindi siya nakapag-react agad."Naisip ko nang mabuti. Hindi na natin kayang mamuhay ng ganito. Mamaya, pupunta tayo sa Civil Affairs Bureau para mag-divorce."Sa wakas, nasabi ni Ara ang matagal na niyang gustong sabihin sa asawa, at nakaramdam siya ng kaluwagan.Tahimik siyang naglakad patungo sa kusina, kumuha ng isang mangkok ng kanin, umupo sa dining table, at nagsabi habang kumakain."Lumaki na si Jennifer, hindi mo na siya kailangang alagaan. Malapit na siyang magtapos at magiging independyente na.Tungkol sa akin, may sweldo at pensiyon ako, hindi na kita kailangan para suportahan kami. Ang bahay na ito, hati tayo, dalawang kwarto, ikaw ay mananatili sa iyong orihinal na kwarto, at ako'y makikihati muna kay Jennifer.Pagkaraan ng ilang panahon, kung makakakita ako ng angkop na bahay na pwedeng rentahan, lilipat ako. Sa hinaharap, ikaw na ang
"Nasaan si Jennifer? Tinawagan ko siya, pero naka-off ang phone niya." Hindi nakita ni Bryan si Jennifer, at ang mga mata niya ay mabilis na dumaan sa mukha ng ama nito at tumutok sa ina nito ng may kasamang pagkabahala sa mga mata.Itinuro ni Ara ang pinto nang malabo: "Nasa kwarto si Jennifer hindi pa siya lumalabas.""Hindi. Tiningnan ko kanina sa labas ng bintana. Wala sa kwarto niya! Nasa mesa ang phone niya."Pagkabanggit ni Bryan ng mga salitang iyon, mabilis na pinunasan ni Ara ang hawakan ng kanyang apron, kinuha ang susi mula sa TV cabinet, binuksan ang pinto, at tiyak nga, wala ni isa mang tao sa loob."Jennifer... Saan kaya siya pupunta?"Kinuha ni Bryan ang phone mula sa mesa, at ang mga kilay at mata niya ay nagiging seryoso.Si Arturo naman ay nag-aalala rin sa puntong ito, at tinuro si Bryan ng galit: "Kasalanan mo 'to! Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana ganyan ang nangyari sa internet! Dahil sa'yo, nasaktan ang anak ko..."Bago pa makumpleto ang mga salita ni Arturi,
"Tay, kagabi pinakiusapan mo akong makipag-date kay Gemrey, tapos ngayon tinitingnan mo siya? Hindi ba't ikaw ang pinakamataas?" Tiningnan ni Jennifer ang kanyang ama ng walang emosyon. Sa mga sandaling iyon, siya'y kalmado at labis na nadismaya sa kanyang ama."Kayo——!" Galit na galit ang ama ni Jennifer at binangga ang mesa habang tumayo, "Kung hindi ka naman walang hiya na pumunta sa kwarto kasama siya, hindi sana nakuha yung larawan na yun! Sa huli, siya ang may kasalanan, kaya siya ang dapat managot!""Walang hiya ako? Ganyan mo ba i-evaluate ang anak mong babae? Ang pinsan ko nga, nasa twenties na, tambay buong araw, at hindi mo siya ni minsan pinagsabihan ng masama.""Sa kabilang banda, ako ang sinasabi mong walang hiya, anak mong tumutulong magbayad ng utang mo. Tanungin kita, binebenta ko ba ang sarili ko para magbayad ng utang mo, o ano?""Ikaw——" Nahirapan magsalita ang kanyang ama.Ang liwanag sa mata ni Jennifer ay unti-unting nawala.Ang desperadong tingin sa isang tao a
Nanikip ang puso ni Jennifer, nag-pale agad ang kanyang mga labi, at pakiramdam niya'y nanghihina ang kanyang katawan.Napansin ng dean ang pagbabago sa mukha ni Jennifer at agad siyang kumuha ng upuan upang paupuin siya."Jennifer, huwag kang masyadong mag-alala. Hindi pa tapos ang isyung ito. Gusto ko lang na maiparating sa iyo para maging handa ka mentally."Nagbigay ng isang tasa ng mainit na tubig ang dean kay Jennifer, at nang makita niyang kumalma na ito, nagsalita siya ng may kaba."Gayunpaman, ang insidenteng ito ay nagdulot ng masamang epekto sa Internet, na nagdulot ng pinsala sa iyong personal na imahe. Ang MV ay kumakatawan sa imahe ng paaralan, kaya ang paaralan ay nagplano na maghanap ng angkop na tao upang palitan ang iyong papel.""Pero kung talagang matutuloy ang planong ito, ibabalik ang iyong bonus."Tumingin si Jennifer sa singaw mula sa tasa, nananakit ang mga mata, at sagot niya ng mahina: "Director, nauunawaan ko.""Jennifer, huwag kang mag-alala, gagawin ko a
Tumawa si Uncle Philip: "Mas swerte ako kaysa sa iba. Pumunta ako sa Wushu Association para humingi ng tulong, pero tinanggihan ako. Sa pagkakataong iyon, nakilala ko si Sir Marcus na naghahanap ng mga bodyguard.""Hinarangan ko siya at ikinuwento ang sitwasyon ko. Sabi ko, kung matutulungan mo akong mailigtas ang buhay ng asawa ko, ibibigay ko ang lahat sa iyo.""Pinayuhan ni Sir Marcus, si Carlos na samahan ako sa ospital para tiyakin ang kalagayan ng asawa ko. Nang matiyak nilang hindi ako nagsisinungaling, tinulungan nila akong makahanap ng pinakamagaling na doktor para sa asawa ko at nagbigay pa sila ng pera... Nakatawid kami sa mga pagsubok."Huminto sandali si Uncle Philip at tinitigan ang ina ni Jennifer ng taos-pusong mata."Ngayon na nakilala mo si Sir Bryan, parang nangyari rin sa akin noong nakilala ko si boss Marcus. Ito ay tadhana na nagsara ng isang pinto para sa iyo at nagbukas ng bintana.""Hindi natin pwedeng maging kasing-bait at sabihin na hindi natin nais umasa s
Naka-on pa rin ang mga ilaw ng operasyon.Hindi pa tiyak kung buhay o patay ang mga tao sa loob.Galit na itinulak si Jennifer NG kanyang ina."Umalis ka! Umalis ka na dito ngayon din! Ayoko nang makita ka. Wala akong anak na kasing walang hiya mo."Ang maliit na katawan ni Jennifer ay naitulak pabalik at napunta siya sa hagdanan."Inay~" Hindi naiwasan ni Jennifer na tumulo ang mga luha nang mabuksan ang kanyang bibig."Huwag mo akong tawaging 'inay'! Umalis ka na! Kung ayaw mong magpasabog ako at mamatay sa galit, umalis ka na!"Matibay ang posisyon ng kanyang ina, at wala nang magawa si Jennifer kundi umalis pansamantala.Pumunta si Uncle Philip upang asikasuhin ang bagay na may kinalaman sa doktor. Nang dumating si Bryan sa ospital, sumama siya sa kanya ng mahigit isang oras. Nang maglaon, bumalik siya dahil may mga kailangang asikasuhin sa kumpanya.Sa mga sandaling iyon, si Jennifer ay naglalakad malapit sa flower bed sa ospital, ang mga mata ay malabo, at nararamdaman niyang so