Ang sakit ng likod ko hahaha. Pero bukas ulit. thank you for this day guys.
“Huh? Are you sure?” tanong ni Shamcey dahil mabigat na paratang ang sinasabi ni Kelleon tungkol sa kinakasama ng mama niya ngayon na ang pangalan ay Luwi.“No.. I’m not sure..” Sabi ni Kelleon. Dahil matagal na rin naman ng huli niyang makita ang ama ni Kallahan.Bumuntong hininga si Shamcey. “Stop thinking about the impossible Kell. Tara na.” Sabi ni Shamcey at kinuha ang kamay ni Kelleon para dalhin papasok sa loob ng bahay ng mama niya.Agad siyang dumiretso kay Luwi—ang stepdad niya.“Tito, mano po..” Saad ni Shamcey. Mabait sa kaniya si Luwi, kahit na hindi siya nito kadugo, tinuring siya nitong anak. Kaya hindi problema kay Shamcey ang manirahan sa mama niya dahil tanggap siya ng asawa nito bilang anak.“Ang tagal mo ng hindi nakadalaw sa amin, anak..”“I’m sorry po tito..” Paghingi niya ng paumanhin. Medyo nahihiya rin siya na hindi niya sinabi sa kanila agad na nagdadalang tao siya.Ginulo ni Luwi ang buhok niya. “Kamusta ang kalagayan mo ngayon? Inaalagaan ka ba ng mabuti ng
Sobrang dilim na. Nasa bar pa rin si Luis, at nagpapakalasing. Nasa table lang siya, nagtitingin tingin sa paligid.Ilang ulit na siyang inaya ng mga babaeng mababa ang lipad, pero lahat ay tinatanggihan niya.Gusto lang niyang uminom at mapag-isa.Nang magsawa na siya sa alak, tumayo na siya at naghahanda na para umalis. Hindi niya alam kung anong ‘purpose’ niya sa mundo. Hinahanap niya yun.Para bang nawalan siya ng gana. Kahit ang mambabae e hindi na niya magawa. Wala na rin siyang gana sa dating mga ginagawa niya. Lahat nalang, ay hindi na exciting sa kaniya.Paglabas niya ng bar, gumegewang pa siya sa paglalakad. Natigilan lang ng biglang may matandang babae ang huminto sa harapan niya.May hawak itong batang sanggol.“P-Pwede mo bang hawakan ang bata sandali, hijo?” kinakabahang tanong nong matanda.“Huh?”“Pakiusap. Pahawak muna.. Magbabanyo lang muna ako.” Sabi pa nito.Walang nagawa si Luis kun’di kunin ang batang natutulog ngayon. Nagmamadali namang umalis ang matanda. Si Lui
Sabado, nasa labas si Mithi at nagpapaaraw kay Mayumi, Bagwis at Alab. Wala na si Kallahan dahil pumasok na ito ng trabaho. Kaya sila ni Angel at Joy ang nagtulong-tulong sa pag-aalaga ng tatlo. Si Mithi ang may hawak kay Mayumi, si Alab ay nasa kay nurse Joy at si Angel naman ang may hawak kay Bagwis. “Mukhang doble ingat kayo kay Mayumi, Ms. Mithi ah?” nakangiting sabi ni Joy. Umiling si Mithi ngunit nakangiti. “Mali ka Joy. Mahal ko ang tatlo. At ganoon rin si Kallahan. Sadya lang e doble ang pag-iingat ni Kallahan kay Mayumi lalo’t ito ang nag-iisa naming anak na babae.” Ngumiti si Joy. "Ang swerte naman po ni Mayumi, Ms. Mithi." "Hindi lang si Mayumi ang maswerte, Joy. Pati na rin naman itong si Bagwis at Alab." Saad ni Angel na nakikinig sa usapan. Maya-maya pa, napatigil sila nang lumapit ang isang maid para sabihin kay Mithi na narito ang chairman Yeon para dalawin siya. Kasama rin nito si Luis at Luisa. Tumingin si Mithi kay Angel. "Ma," tawag niya. "Gustong
“Joy, pwede mo bang hawakan si Mayumi sandali?” tanong ni Mithi dahil tapos na niya itong paliguan. Isusunod niya si Bagwis.“Sige po Ms. Mithi.”Kinuha ni Joy si Mayumi at dinala sa kwarto para mapalitan niya ng damit. Isang buwan na ang nakalipas mula ng makalabas sila ng hospital.“Hi Mayumi… Kamusta ang buhay bilang si Mayumi?” nakangiting tanong ni Joy sa bata pagkalapag niya dito sa kama.“Anong klaseng tanong yan Nurse Joy?” napatalon siya sa gulat ng pumasok bigla si Donya Merita kung nasaan siya.“Ay Madam, kayo po pala yan…” Sabi niya at kinabahan ng husto.“Ako nga.. Ako na ang magpapalit ng damit ni Mayumi.” Saad ni Donya Merita..Hindi siya natuwa sa sinabi ni Nurse Joy kanina. Sa tindi ng kaba ni Joy, agad siyang yumuko at nagmamadaling lumabas.‘Baka anong isipin niya.’ Saad ni Joy sa isipan niya. ‘Hindi ako pwedeng mapaalis dito.’ Aniya at bumaba ng hagdan. Tanda niya pa ang nangyari sa buhay at pamilya niya a year ago.Dahil siya.. ang adoptive sister ni Alicia.(Flashb
“Hindi ko gusto ang nurse na kinuha niyo Mithi.” Sabi ni Donya Merita.“La, nurse Joy is a big help to us. Saka marunong siya mag-alaga ng bata at mabait din siya.”“Ewan ko ba. Iba lang ang pakiramdam ko sa babaeng yun.”“Naku la, walang magagawa ang pagdududa natin sa kapwa natin and besides, inaalagaan niya ang mga little angels natin kaya bigyan natin siya ng chance la…. Please…”Hindi nagbago ang expression sa mukha ni Donya Merita. Hindi talaga siya kumbinsido na mabait si Joy.Samantala, hindi mapakali si Kelleon. Kasama niya ngayon si Kallahan at ibang mga kaibigan niya.Ngayon ang buwan ng kapanganakan ni Shamcey. Dumiretso na nga si Kallahan sa hospital imbes uuwi muna siya para puntahan si Mithi at ang triplets. Pero dahil tumawag si Damien para ibalitang isinugod na si Shamcey sa hospital, dumiretso nalang siya kaagad sa hospital.Naabutan niya doon si Kelleon sa sahig na mag-isa. Bigla siyang naaawa sa kaibigan na kasing putla na ngayon gaya ng binalatan na r****h.“Gago
Balisa si Joy. Hindi niya alam anong gagawin niya para makaganti kay Mithi at Kallahan. Buong akala pa naman niya ay pamangkin na niya ngayon ang batang pinangalanang Mayumi.“Joy!” Mariing sabi ni Donya Merita.“Akin na ang apo ko,” sabi nito. Wala talaga siyang tiwala sa kinuhang nurse ni Mithi at Kallahan.Ibinigay ni Joy si Mayumi at bahagyang yumuko lalo’t batid niyang iba ang tinginan sa kaniya ng matanda.Nang makuha ni Donya Merita si Mayumi ay umalis na rin siya agad sa harapan nito.Samantala, kinakabahan si Kaitlyn at Mithi habang hinihintay si Shamcey sa waiting area. Magkatabi ang dalawa habang si Kallahan naman ay tinabihan si Kelleon.Dumating rin sina Damien na may dalang pagkain para sa kanilang naghihintay. Agad tumabi si Damien kay Kallahan.“Buti hindi mo siya ginantihan?” he asked. Akala nila ni Ismael e lolokohin ni Kallahan si Kelleon gaya sa ginawa nito sa kaniya last month.“I don’t have a heart to do that. His family is a not here. Kawawa naman.”Napailing si
“May kapatid ba si dad?” tanong ni Kallahan kay Mithi habang nakayakap siya ngayon dito. Nasa kama sila nakahiga, at mahigpit ang pagkakayakap ni Kallahan sa asawa niya na animo’y nagpapa-baby. He told Mithi what happened sa hospital. When Luwi said, his name is Luwi Imperial, parang gumuho ang mundo niya. He got his hope up na baka e ama niya yun. “Baka nagkataon lang na kamukha niya Kal.” Sabi ni Mithi na ayaw na ring umasa si Kallahan dahil baka e masaktan lang ito. At the end of the day, kung patuloy silang aasa, e baka mas lalo lang silang mahirapan. “Yeah.. Mukhang impossible nga na si dad yun.” Ang sabi ni Kallahan at pumikit. Mahinang natawa si Mithi. Kay laking tao ng asawa niya, pero heto at para lang itong uod sa cocoon na nagpapababy sa kaniya. Pumikit na rin siya at natulog. After 10 months... The triplets can now crawl, and even walk but with guidance. They can even utter the words, mama, papa, and even milk! Ngunit ang ibang salita pa nila ay hirap pang main
Hindi alam ni Kallahan kung anong gagawin niya. But Damien suggested to conduct a DNA test para makita kung si Mayumi ba ay totoong anak nila ni Mithi.Kallahan agreed pero kailangan niya munang makausap ang lola niya at si Angel para makahingi siya ng tulong sa dapat niya gawin.Without Mithi’s knowledge, palihim na kinausap ni Kallahan si Angel at Donya Merita sa kwarto niya. Agad niyang sinabi ang mga nalaman niya, sabay pakita sa CCTV footage na nakunan 11 months ago.Napasinghap si Angel at napatakip sa bibig niya. “Sino ang babaeng yan Kal?”“Hindi ko alam ma.. Pero sa ikinikilos niya ay halatang si Mithi ang pakay niya.”Napaupo si Donya Merita sa upuan. “Ano bang iniisip mo Kal? Na hindi si Mayumi ang anak mo?”Napahilamos si Kallahan sa mukha niya... Nguguluhan na rin siya. “Hindi ko alam la.. Naguguluhan ako.”“Hindi maari. Anak mo si Mayumi.” Sabi ni Angel na ngayon ay umiiyak na.“Pero si Mayumi, hindi niya kamukha ang dalawa.” Ang sabi ni Donya Merita, patukoy sa hindi ka