Maria Lyn POVSa mansion na lang kami magkikita ng mga bata. Dahil doon na lang sila dadalhin ni Martina. Dumating na kami sa mansion ng magulang ko."Maria Lyn!" Isang matinis na tinig ang papalapit sa akin.Muntik pa akong tumilapon ng dambahin ako nito. Mabuti na lang at mabilis ang kamay ni Ezekiel at naalalayan niya agad ako."Be careful.""Stop it, Ezekiel. Hindi bagay sa iyo." Humarap naman sa akin ang babaeng nasa harapan ni Ezekiel. "I miss you, friend."Niyakap niya ako ng mahigpit. "It is been a long time.""Jeneba."Ngayon lang bumalik ang boses ko."The one in only? Wala ng iba pa."Niyakap ko ng mahigpit ang bestfriend ko. Ang laki ng naitulong nito sa akin, noon. Pero noong ito naman ang nangngailangan ng tulong sa akin. Wala akong nagawa."I am sorry. Wala ako sa araw na ikaw lang ang mag-isa na lumalaban."Bumuntong hininga ito. "Maria Lyn, kaibigan kita. Handa kitang tulungan. Don't worry. Naiintindihan ko naman iyon.""Ano pala ang ginagawa mo dito?" tanong ko sa ka
Maria Lyn POVHindi ako maperme sa iisang lugar. Dahil hanggang ngayon ay wala pa ring balita mula sa kumidnap sa dalawa kong anak."Mommy, magiging okay lang ba si Ate Anastacia at si Kuya Claude?" tanong ng bunso ko."Yes, baby. Gagawin ni daddy and mommy ang lahat mailigtas lang ang dalawa mong kapatid.""This is all my fault, mom." Clyde said.Agad kong nilapitan ang isa sa quadruplets."Hey, no ones fault okay.""Hindi, mommy. Kung hindi sana nanlaban si Kuya Claude ako sana ang makikidnap.""Clyde," hinarap ko ang anak kong lalaki. "Listen, hindi mo kasalanan okay?"Nahabag ako nang biglang tumulo ang luha ng anak ko. Niyakap ko ito."Walang may kasalanan. Don't worry. Daddy will rescue your brother and sister."Yumakap na lang din si Madelaine sa akin. Nasa kama na ang dalawa. Pinatulog ko na. Ayaw tumigil ni Clyde sa kakaiyak. Sinisisi nito ang sarili. Dahil sa nangyari sa mga kapatid nito.Agad akong tumayo ay nilapitan ang tumutunog kong cellphone."Hey, dad.""Nahanap naba
Maria Lyn POVDahil weekend ay minabuti naming magshort vacation kasama ang apat naming anak. Sa isang resort kami nagtungo.Kilala ang resort na ito. Dahil isa ako sa investor dito. Pero hindi iyon alam ng marami. Nakarating kami sa resort at agad na nag check in. Pagod na di kasi ang mga bata."Good morning, sir." Nakangiting bati ng babae sa reception."A reservation, under Ezekiel Miller," sambit nito sa babae.Namataman kong tinitignan ang babae sa receptionist. She is a professional, hindi man lang nito tinatapunan ng tingin si Ezekiel. Kung tumitingin man ito ay agad ding bumabalik sa computer ang mga mata.But the woman beside her ay lantaran ang pagpapa cute."Yes, mayroon po. A penthouse po.""Daddy, matagal pa ba? I want to swim na." Ungot ni Anastacia."Don't bother, daddy, Ana. He is busy!"Napatingin sa amin ang katabi ng babaeng receptionist. Agad itong nagbaba ng tingin at bumulong."Sayang, akala ko single. May asawa at anak na pala.""Tumahimik ka nga. Marangal akon
Maria Lyn POVNagising ako. Dahil sa pagbuhos ng isang nalamig na tubig sa akin. Muntik na akong malunod."Wake up, Sleepy head."Tinignan ko ng masama ang taong nasa harapan ko."Surprise?!" nakagising saad nito.Nagulat ako noong una. Pero agad ko ding nabawi ang pagkagulat ko."Ikaw?""Yes, ako nga, Maria Lyn.""Bakit ginagawa mo ito? Ano ang kasalanan ko sa iyo.""Wala ka naman talagang kasalanan eh. Ay mayroon pala, isa ka kasing mang-aagaw. Noon pa ay inaagaw mo na ang para sa akin.""Wala akong inagaw sa iyo, Mezzy.""Mayroon! Mayroon kang inagaw sa akin. Kung hindi ka sana bumalik. Kung nanahimik ka sana sa ibang bansa kung saan ka man naglalagi. Sana ay ako na ang asawa ngayon ni Ezekiel.""Nababaliw ka na ba? Hindi isang laruan si Ezekiel na kung ayaw ko ay pwede kong ibigay sa iyo."Tumayo ito. "Tama ka, hindi isang laruan si Ezekiel. Dahil sa lahat ng laruan na mayroon ako ay siya ang pinaka special. Sobrang special niya na inalagaan ko ng mahabang panahon. Pero nang dumat
Maria Lyn POVAgad kong inihinto ang kotse ko. Lumabas ako at kinuha ang bulaklak. Upang ilagay doon. Isinuot ko din ang dark shade ko."It's been a while, love. 10 years to be exact. Pero bakit ganun. Kahit sampung taon na ang lumipas mula nang iwan mo kami ay parang kahapon lang iyon nangyari? Alam mo bang malalaki na ang quadruplets. Maasahan na sila sa lahat ng bagay. Lalo na sa pagbabantay sa bunso natin."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil kahit na matagal na nangyari ang masalimo-ot na nangyari sa buhay ko ay para bang kahapon lamang iyon nangyari.Nandito ako ngayon sa isang warehouse kung saan kasama si Ezekiel sa pagsabog. It is his 10 years death anniversary. Kaya taon taon akong pumupunta dito. Tuwing death anniversary nito. Inilagay ko ang bulaklak doon.Tumunog ang cellphone ko at agad ko iyong sinagot."Yes, pumunta lang ako sa pinangyarihan noon. I know, Nic. Thanks for your concern. Pero alam mo naman na hindi matatahimik ang kaluluwa ko pag hindi ako nakadalaw. Don
Ezekiel POV"Sir," nag-angat ako nang tingin nang nasa harapan ko ang sekretary ko."Yes?" tanong ko dito."May meeting po kayo with Ms. Maria Lyn.""Sige, Erwin, salamat," nakangiti kong sambit dito."Sir, gusto po sana ni Ms. Maria Lyn sa personal.""Okay, papuntahin mo na lang siya dito. Make her an appointment.""Pero sir, kung pwede daw sa Pilipinas. Kasi po busy po siya at hindi agad makabalik dito sa paris. Para po makapagpirmahan na kayo ng kontrata."Napaisip ako. Papaano ko ba lulusutan ito, na hindi malalaman ni Mezzy."Wag mong bangitin ito kay Mezzy. Sabihin mo na lang na may meeting ako aboard. Wag sabihin sa kanya na sa Pinas ako pupunta.""Sige, sir."Napasandal ako sa sandalan ng swivel chair ko. Alam ko na mali ang gagawin ko. Sa paglilihim kay Mezzy tungkol sa pagpunta ko sa Pinas. Pero kailangan. Dahil alam ko na nandoon din ang kasagutan sa bawat tanong ko."Hi, baby!" nakangiting mukha ni Mezzy ang bumungad sa akin. "I bring a food for you. Lunch na din kasi.""W
Maria Lyn POVNagsisimula na ang party. Halos lahat ng mga mata ng mga tao ay nasa akin–hindi nasa kasama ko. Dahil masquerade ang theme ng party ay madaling naitago ang mukha ni Ezekiel. Tiyak, lalabas sa news ang balitang ito."Ms. Mothor—no Mrs. Miller, who is with you?"Alam kong napatingin si Ezekiel sa akin. Pero kailangan kong magsalita."He is just my business partner.""Oohh, really? Baka naka move on ka na sa namayapa mong asawa.""No, I love him. No one can replace him in my heart.""Is that said so."Hinayaan na kami ng mga reporter. Halos lahat ng mga mata sa akin ang tingin."Maria, Can I talk to you.""Excuse me, Ezekiel."Sumunod ako kay Nicole.Pumasok kami sa isang kwarto."Are you sure about your plan, Maria?""Yes, Kuya Kier. Gusto kong mapalabas sa lungga ang babaeng iyon. All this year. She hide Ezekiel from me. Kaya ito na ang tamang panahon, upang maningil. I need to help, Ezekiel, too. Kailangan na bumalik na ang mga ala-ala nito.""I see from him. That he is
Maria POV"Who are you?" Iyon agad ang tanong ni Ezekiel sa akin. Matapos naming kumain ng agahan. Dito kami sa isang restaurant sa baba ng condo na inuukupa nito."Can we talk that in private?" saad ko."No, dahil once na mapag-isa tayo. Iba ang nararamdaman ko. Gusto kitang angkin ng paulit-ulit."Ngumisi ako. Dahil ganun din naman ako."Actually, I am your wife. At hindi si Mezzy ang asawa mo."Hindi agad ito napagsalita. "I am sorry, Ezekiel. Kung nagsinungaling ako sa iyo. Noong una, hindi ko naman talaga na ikaw ang business partner ko. Until my secretary. She took you a photo at pinakita niya iyon sa akin. Alam ko na hindi ako makakagalaw ng mabuti sa Paris. Dahil alam kong nandoon si Mezzy. Kaya pinalabas ko na gusto kitang makausap dito sa Pinas. For 10 years. Akala ko nawala ka talaga sa amin. I feel like dying. Pero naging matatag ako. Dahil sa mga anak nating dalawa."Hindi agad ito nakapagsalita. Nakatitig lang ito sa akin."How can I be sure na nagsasabi ka ng totoo.""C