Simula

Simula

"Kylie, ano ba?! Puwede bang tumigil ka na sa pag-iyak?! Napupundi na ako sa 'yo! Kanina ka pa!" Sigaw ni Tita Susan sa akin habang pinapanlakihan ako ng mata.

Suminghot ako, pinahid ng mabilis ang mga hindi maubos ubos na mga luha sa pisngi, pero wala pa rin. Hindi ko magawang hindi tumigil sa pag-iyak dahil lubos akong nasasaktan sa desisyon ng Tita ko na gawin sa akin ngayong gabi.

"Kylie! P*****a naman! Hindi ka ba talaga titigil?!" Haklit ng marahas ni Tita Susan sa braso ko.

Napadaing ako sa sakit. Talagang bumaan ang mga matutulis niyang kuko sa balat ko sa panggigigel niya sa akin. 

"Masasaktan ka talaga, sige! Artehan mo pa 'ko ngayong bata ka!" may panduduro niya pang banta.

Pinahid ko ulit ang mga luha ko sa pisngi ko at pinilit ang sariling tumigil sa pag-iyak sa takot na baka mabugbog ako ng tiyahin ko sa madilim na lugar kung nasaan kami ngayon kapag sinubukan ko pa ang natitirang pasensya niya sa akin.

At sa isip isip ko, tinatangap ko na lang sa sarili ko na makakaya talaga akong ibenta ng Tita ko para lang mabayaran ang malaki niyang utang dahil sa pagka-lulong niya sa pagsusugal. 

Mahirap man isipin, wala na akong magagawa, nandito na ako mismo sa madilim na likod ng strip club kung saan niya ako gusto ipagkanulo kapalit ng malaking salapi.

Tinakpan ko ang bibig ko ng magsimula na naman akong umiyak ng maisip na naman ang nakakaawang sitwasyon ko. 

Diyos ko po... kung nakikita mo man ako ngayon, tulungan niyo po ako... ayaw ko mabenta… ayaw kong maging bayarang babae...

"Kylie," prustadong kamot ng ulo ni Tita ng makitang nagsisimula na naman akong umiyak, "Hindi ka ba napapagod sa kakaiyak?! Hindi ka papatayin dito! Huwag kang mag-inarte! Gagamitin mo lang 'yang katawan mo! Ito lang ang paraang meron tayo! Marunong kang umintindi!"

Napa-iling agad ako sa sinabi niya.

"P-Pero Tita... p-puwede n-niyo naman po akong paghanapin ng ibang t-trabaho... p-promise po! Ibibigay ko lahat ng suweldo ko s-sa inyo kapag nakahanap ak-" hindi na ako natapos sa pagtalima ng sarkastiko niya akong singhalan at inirapan.

Pumeywang siya, "Sa tingin mo, makakabayad tayo sa mga gagong 'yon sa pipitchugin na perang makukuha mo sa pagt-trabaho mo ng marangal?" 

Ang tinutukoy niyang mga gago ay yung mga grupo ng lalaking pumupunta sa bahay araw-araw para singilin siya sa pagkakautang niya. Noong una, mabait naman ang mga iyon kahit sila'y mga sanggano nung nakakabayad pa si Tita. Pero— nang sumunod sunod ang talo ni Tita sa sugalan at mas lumaki ang utang niya sa mga iyon, at hindi niya na ito mabayaran, nag iba sila. Nagwawala na sila sa bahay namin kapag wala silang nahihita sa aming pera. Naninira at nangunguha pa ng mga gamit katulad ng TV na puwede ibenta para lang makapag-bayad kami.

Natahimik ang buong paligid ng hindi ako makasagot. Suminghal ulit siya at umirap sa ere bago ako titigan gamit ang nanlilisik niyang mga mata.

Unti unti siyang lumapit sa akin, "Kylie, sa panahon ngayon, ang katulad nating mga mahihirap, kailangan kumapit sa patalim para mabuhay. Kaya 'wag kang mag-inarte," tinulak niya ako ng bahagya. Napa-urong ako at napayuko.

"Kahit ngayon lang, magkasilbe ka naman sa buhay ko! Hindi yung puro ka perwisyo at kamalasan! Baka nakakalimutan mong simula namatay yang si Ate, ako na ang kumupkop at nag-palamon sa 'yo?! Huh?!"

Sa panunumbat na iyon na natamo, mas lalo akong nakaramdam ng panunuot sa dibdib at panliliit sa sarili. Gusto ko man umapila at sumagot kay Tita na sa kahit anong rason, mali itong gagawin niya sa akin, hindi ko magawa. Tama rin kasi siya...

Hindi ko kilala ang Papa ko dahil ang kuwento ni Mama noong nabubuhay pa siya, amerikano ang tatay ko at iniwan kami nito ng malamang nabuntis niya si Mama.

Kaya naman lumaki ako ng si Mama lang ang kasama ko. Isa lang rin ang nakababatang kapatid ni Mama at iyon si Tita Susan na pamilyado rin. Kaya naman ng mawala si Mama, noong high school ako dahil sa biglang atake sa puso, awtomatiko akong napunta sa puder ni Tita.

Pinag-aral niya ako, pero hanggang senior high lang dahil ang paniniwala ni Tita, malaking gastos lang ang pagk-kolehiyo. Tinambak nila ako sa bahay para maging taga-gawa ng lahat ng gawaing bagay. 

At... kahit hindi man naging maganda ang pagt-tratato sa akin ng pamilya ni Tita Susan, lalo na siya, malaki pa rin ang pagtanaw ko ng utang na loob sa kanila sa ginawa nilang pagkupkop at pagpapatira sa akin, kaya naman ang hirap sumagot kay Tita ngayon.

Pakiramdam ko... wala na talaga akong magagawa kung hindi tanggapin na lang ang masaklap na katotohanang ilang oras na lang, magiging bayarang babae na ako. 

Napataas ang ulo ko ng marinig ko ang pagbukas ng pintuan ng strip club. Kasabay ng pagbukas ay ang paglabas rin ng ingay sa loob kasama ang isang lalaking naka croptop at maikling denim short.

Mukhang masungit ang lalaking lumabas dahil ng mapunta sa amin ang tingin niya, umirap siya sa ere at suminghal.

Lumapit siya sa amin. Si Tita Susan muna ang pinasadahan niya ng tingin bago niya ipunta ang mapanghusgang mga mata sa mukha ko.

"Ito na ba 'yung sinasabi mo Susan?" panimula nito. 

"O-Oo, mare, ano? Pasok ba 'tong pamangkin ko rito?" may pagka-desperado-ng sambit ni Tita sa lalaki. Hinaklit pa ako nito patabi sa kanya para mas lalo akong makilatis ng kaharap.

Napangiwi ako. Pinigilan ko ang mga luha kong bumagsak sa takot na baka magalit na naman si Tita Susan sa akin.

Hindi sinagot ng lalaki si Tita Susan. Nanatili ang nanghuhusga nitong mata sa akin, tila, para bang sa mga mata niyang iyon binabase ang magiging sagot at desisyon niya sa Tita ko.

At sa punto ring iyon, doon ako nanalig ng matatag sa Diyos na sana, kahit konti lang, magkaroon sa akin ng awa ang lalaking ito at huwag niya ako tanggapin. S-Sana... makita niya sa mga namumula at nanunubig kong mga mata na ayaw ko sa ganitong lugar magtrabaho. Pero…

Unti-unti rin binalot ng lamig ang buo kong katawan ng kalaunan ay ngumisi sa akin ang lalaking kaharap.

Sunod niyang binalingan si Tita Susan na kanina pa naka abang sa magiging desisyon niya, "Oo Susan, pasok na pasok 'tong pamangkin mo rito."

"T-Talaga Zie?!"

"Oo, sakto ka rin dahil..." sinadya niyang patagalin ang sinasabi, nilipat niya sa akin ang may balak niyang tingin, "-gusto ng mga customer namin ngayon ang fresh face at virgin. Pagp-pyestahan 'to," ngumisi siya ng nakakaloko sa akin.

Ang kaninang pag-asa na kanina'y hawak-hawak ko, tuluyan ng nawala...

Napatitig na lang ako sa kawalan dahil sa matinding panghihina at kawalan ng pag-asa na matatakasan ko pa ang sitwasyong ito.

Pilit na tumawa si Tita Susan sa tabi ko, "A-Ahh... gano'n ba Zie? S-So... magkano ang ibibigay mo sa 'kin kapalit ng pamangkin kong ito? Malaki laki ba?"

Gusto ko ulit umapila ng puntong iyon. Gusto ko magsalita para sa sarili ko. Gusto ko ipagtanggol ang sarili ko. Pero nang balingan ko si Tita Susan ng tingin, nawala lahat ng kagustuhang iyon ng makita ko kung paano niya ako matahan at panlisikan ng mga mata. Doon pa lang, alam ko nang kapag gumawa ako ng iksena dito, masasaktan niya na talaga ako.

Mas lalong nagbara ang lalamunan ko sa isiping iyon. Hindi na ako makalunok ng sariling laway. Pati ang mga gilid ng mata ko... masakit na rin dahil sa pagpipigil ko ng iyak.

Diyos ko po... ikaw na lang ang matatakbuhan ko… Iligtas niyo po ako...

Ngumisi ang lalaki kay Tita, "Oo, malaki laki rin Susan. Dahil maganda ang mukha at katawan ng isang 'to. Hintayin mo na lang ako dito, kukunin ko lang ang pera sa loob." tumingin na naman sa akin ang lalaki at pinasadahan na naman ako ng tingin, ulo hanggang paa bago ngumisi.

"S-Sige! Sige Zie!" Masayang sagot ni Tita. Na mas lalong nagpasama ng dibdib ko. D-Dahil... hindi ko sukat akalain na matutumbasan ng malaking halaga ang isang katulad ko sa buhay niya. Na pamangkin at sarili niyang kadugo.

Ganito na ba talaga ngayon...? Kahit kapamilya mo magagawa mong ibenta para lang sa sariling pangangailangan?

Nagpaalam ulit sa amin ang lalaki na papasok muna siya para ihanda ang perang ibibigay sa Tita ko. At nang tuluyan na siyang nawala, doon ko na nilabas lahat ng pinipigilan ko pa kaninang mga luha dahil hindi ko na kaya magpigil pa. Ang s-sakit sakit lang kasi talaga tanggapin ng mga nangyayari sa akin...

Binaliwala ni Tita Susan ang pag-iyak ko ulit at hinarap niya ulit ako sa kanya. Tinaasan ko ulit ng tingin ang seryosong nakatitig sa akin niurang mga mata para subukan ulit magmakaawa.

"T-Tita... nagmamakaawa p-po ako, 'w-wag niyo po akong ibenta..." umiling-iling pa ako, "A-Ayaw ko po dito, hindi ko po 'to gusto, please... w-wag niyo po s-sa 'kin gawin 'to... 'wag niyo akong ipagpalita sa p-pera, magt-trabaho po ako ng mabuti para matulungan kayo, 'w-wag niyo lang po sa akin gawin ito..." halos hindi ko mabuo ang mga sinasabi ko dahil sa matindi kong pagtangis na sinabayan pa ng paghagulgol ko.

Hindi ako sinagot ni Tita Susan, nanatili lang siyang nakatitig sa akin ng seryoso, kaya akala ko, pinag-iisipan niya ang pagmamakaawa ko, umaasa na naman ako, pero ano ba naman kasi ang kaya kong gawin bukod sa umasa na may himala, 'di ba?

Malakas na bumuntong hininga si Tita Susan bago ipinunta sa likod ng tainga ko ang mga takas kong buhok na nasa pisngi ko na nakadikit dahil sa pag-iyak ko. Rumahan ang pag-tangis at paghagulgol ko dahil nakaramdam ako ng kapanatagan sa mga haplos ni Tita Susan sa mukha ko. 

"Kylie," umpisa niya, "Mahirap ang buhay. Alam mo 'yan 'di ba? Subok mo na 'yan. Kaya ang payo ko, gamitin mo ang oportunidad na ito para maka-ahon sa kahirapan." 

Awtomatikong nanigas ang buo kong katawan sa katagang iyon ni Tita Susan. Bumalik ang pait sa puso ko.

"A-Ano pong ibig niyong sabihin, T-Tita...?"

Tinitigan niya muna ako ng matagal, "Magpakabait ka dito."

"Sundin mo ang utos at ipipapagawa sa 'yo ng bading na nakita mo kanina. Kapag may nagkagusto sa 'yong mga matatandang mayaman, gamitin mo 'yon para huthutan sila ng pera para kumita ka. Gamitin mo 'yang utak mo Kylie, matalino ka 'di ba? Alam mo na dapat kung anong mas nakabubuti sa 'yo at ang hindi. Dahil simula ngayon, kargo mo na ang sarili mo, wala na akong pananagutan sa 'yo."

Napatulala na lang ako sa kawalan ng marinig ko ang buong sinabi ni Tita Susan. Hindi ko alam kung ano bang unang mararamdaman sa mga sinabi niyang iyon: Galit, pagkadismaya, kalungkutan... ewan.

Pero isa lang ang garantisado ko, wala na talaga. Tuluyan ng pinutol ni Tita Susan ang koneksyon namin sa isa't-isa para lang sa pera...

"Tandaan mo rin 'to, mas malulupit sa akin ang mga taong nasa loob. Kaya kung ako sa 'yo, tigilan mo na 'yang pag-iinarte mo kung ayaw mong makitikim ng sakit sa katawan sa kanila," huling payo niya pa sa akin bago ko narinig ang pagbukas ulit ng pintuan ng strip club. At kasabay no'n, ang paglabas ulit ng lalaking kausap ni Tita na ngayon ay may dala-dala ng black-bag.

Inabot niya ang black-bag kay Tita ng makalapit uit sa amin. Tinanggap agad iyon ng tiyahin ng walang pag-aatubili.

"So, ayos na tayo, ha? Bayad na 'tong pamangkin mo. P'wede ko nang kunin?" 

Nginitian siya ng malawak ni Tita, "Oo naman mare! Sige na! Salamat ulit. Baka nakaka-abala na ako sa inyo, mauuna na ako, ikaw na bahala sa pamangkin ko ha?"

Sa huling pagkakataon, nang balingan ako ni Tita ng tingin, sinubukan ko ulit magmakaawa sa kanya na huwag niya ito ituloy, pero nag-iwas lang siya ng tingin sa akin. Talagang wala na siyang pakialam sa kung ano man ang mangyayari sa akin sa loob basta lang may pera siya.

Tinabihan ako ng lalaki at hinawakan sa braso, "Sure, ako na ang bahala dito sa pamangkin mo, aalagaan ko ito ng mabuti." 

Nagpaalam sila sa isa't-isa ng kaunti bago na ako tuluyang iniwan ni Tita sa lalaki at nauna ng umalis dala dala ang malaking salapi. Hindi na ako nakaramdam ng kahit ano ng puntong iyon ng kahit anong pait at bigat sa dibdib. Marahil, manhid na ang kaloob-loob-an ko, at kusa ko na lang tinanggap sa sarili ko na ito na talaga kapalaran ko. Ang maging isang bayarang babae.

"Buti naman at tumigil ka na sa pag-iyak," kausap sa akin ng lalaki ng nasa loob na kami ng club at naglalakad sa makitid na hallway.

Hindi ko siya sinagot. Tumungo lang ako habang kinakain ng malakas na hiyawan ng mga tao at music ang tainga ko. Tama siya. Tumigil na ako sa pag-iyak kanina pa ng tinatanaw ko pa lang paalis ang likod ni Tita Susan. Dahil ngayon, tanggap na tanggap ko ang kapalaran ko.

Ngayon, gumagana na rin ang rasyonalidad ko at naisip ko, kung patuloy ko idadaan sa iyak lahat at pag-aamok, walang mangyayari. Ako lang ang mahihirapan sa huli. Ako lang ang hindi uusad. Ako lang ang mawawalan.

Narinig kong bumuntong hininga siya, "Kylie, tama?"

Tinaasan ko siya ng tingin at tumungo.

"Ok," umpisa niya ulit, "Ang magiging trabaho mo dito sa bar ay pole dancer. Alam mo ba 'yon? Kung hindi, tumingin ka do'n," turo niya sa labas ng backstage kung saan tanaw namin ang isang babaeng naka long boots, panty, at bra lang at sumasayaw sa dagat ng mga taong nakapalibot.

Napalunok ako ng mariin at napabalik ulit ang tingin sa lalaking katabi.

"Iyan ang magiging trabaho mo rito simula ngayon," seryoso niyang untag bago lumakad ulit. Sinundan ko siya habang nakikinig sa mga sinasabi niya sa daan.

"Uunahan na kita, Kylie. Walang puwang ang arte at dignidad dito. Kung gusto mo kumita ng pera para mabayaran ako sa binigay kong pera sa Tiyahin mo para maka-alis ka dito, iindak mo 'yang malaking balakang mo sa labas at tiisin mo. Iyan lang ang paraan kung gusto mo talagang umalis sa lugar na 'to."

Tumatak sa akin ang payong iyon ni Mami Zie (Iyon ang gusto niyang itawag ko sa kanya). Dahil tama naman siya, ngayon, wala akong alternatibong pagpipilian kung hindi sikmurain ang trabahong ito at gamitin ang katawan ko para makaalis sa lugar na ito. 

Wala akong mapapala kung patuloy ko dadamdamin ang ginawa sa akin ng Tita ko. Tapos na iyon. At may mas malaking problema ako ngayon na dapat pagtuunan kaya naman dapat kalimutan ko na iyon. Para sa sarili ko rin...

Pumasok kami sa isang maliit na kuwarto ni Mami Zie. Pinaupo niya ako sa harap ng vanity mirror at sinimulan ayusan.

"Isasalang agad kita ngayong gabi Kylie, tandaan mo ang sinabi ko sa 'yo. Kung gusto mo makaalis dito, pag-trabaho-han mo gamit 'yang katawan mo. Iyan ang asset mo sa lugar na 'to pati na rin 'yang mukha mo. Kaya gamitin mong maigi. Iyan ang magbibigay laman d'yan sa tiyan mo."

Lahat ng sinasabi ni Mami Zie, tinatandaan ko. Dahil kahit malupit man ang mga salitang binibitiwan niya, may laman naman lahat at pawang katotohanan na kailangan ko ngayon para ipagpatuloy ang malupit kong buhay. 

Kaya naman, kahit natatakot at kinakabahan, ginawa ko ang mga naririnig ko kay Mami Zie na motibasyon para palakasin ang loob ko.

Kaya ko 'to! 

"Kung mas gagalingan mo ang pagsasayaw mo mamaya, mas malaki ang makukuha mong tip sa mga nanonood sa 'yo. Kaya galingan mo, naiintindihan mo ba?" huling payo niya sa akin ng pagkaraan tapos niya na ako ayusan at tinutulungan niya na lang ako sa pagsusuot ng long leather black boots na abot ang haba hanggang tuhod ko.

"Naiintindihan mo ba ako, Kylie?" ulit niya ng matapos na kami.

Tingunguan ko siya, "O-Opo..."

Tumungo rin siya, "Good. Tara na, ihahatid na kita sa station mo."

Sumunod ako kay Mami Zie katulad ng sinabi niya habang sinusubukan alisin ang matinding kabang namumuo sa dibdib ko.

Buti na lang rin, hindi katulad ng nakita ko kanina doon sa isang babae ang suot ko. Crop-top at cycling maong shorts naman ang akin. Mas ok kesa sa bra at panty lang.

Nang makalabas kami ng backstage ng bar at humalo sa mga taong nagkakasiyahan, na karamihan puwos mga kalalakihan, nagsimula na akong pagtinginan at pagbulungan ng ibang nakakapansin sa akin.

"Sino 'yon pre, kasama ni Zie? Bago?"

"Oo Ate pre, e."

"Puta, ang ganda at ang sarap. Ang puti pa!"

"Oo nga, shit! Anong pangalan?"

"Ewan! Hindi ko kilala!"

Naging unkomportable agad ako ng marinig  ang malapit sa aking bulungan ng mga nadadaanan kong lalaki. Tumabi ako lalo kay Mami Zie.

Nakarating na rin kami sa bakanteng pole stage. Hinarap niya ako,  "Kylie, alam mo na ang gagawin mo ha, yung mga bilin ko. Huwag mo kalimutan."

Huminga muna ako ng malim bago tunguan siya.

"Sige, umakyat ka na," huminga muna ulit ako ng malalim bago sundin ang utos niya. At nasa hagdanan pa lang ako, sumabog na ang malakas na hiyawan ng mga tao sa paligid ng station ko. 

"Whoo!! Bago! Ang ganda mo Miss!"

"Magsimula ka na! Whoo!!"

"Twerk na agad!!"

May kanya kanya silang sigaw. Wala akong maintindihan. Datapwat, mas lalo lang ako kinakabahan sa ginagawa nila. Pero alam ko namang walang maidudulot sa aking matino ang pagiging kabado ko kaya pinili ko pa rin ang maging panatag.

At habang naghihintay sa pagtunog ng musika, kusang napalingon ang ulo ko sa malayong table kung nasaan ang grupo ng mga kalalakihang naka-upo. Lahat sila ay mga binata, pero ang lalaking nasa sentro ng u-shape sofa na iyon ang bukod namutangi sa sa mga mata ko dahil ng saktong maglaro ang paningin ko sa puwestong iyon, ang umaapoy na pagnanasa na agad ng binatang nasa gitna ang nakasalubong ko habang may kahalikan itong babae sa gilid niya.

Nakaramdam ako bigla ng matinding pangamba at panlalamig sa tuluyang pagtatagpo naming dalawa.

Umiwas lang agad ako ng hindi ko kinaya makipagtitigan sa kanya. Napalunok ako ng mariin. Sino ang lalaking 'yon?

Itutuloy...