Kabanata 3

Kabanata 3

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko sa gulat sa isiniwalat ni Mami Zie sa akin ngayon-ngayon lang. Ang hirap iproseso. Ang hirap paniwalaan. Dahil…

S-Si Zairo Emmanuel Del Ferrio ang nangbugbog bigla doon sa lalaki? Bakit? B-Bakit niya na lang ginawa iyon? May galit ba siya sa lalaki? Kaaway niya ba ito? Ano?

Sobrang daming tanong patungkol sa ginawa niya ang rumagasa sa utak ko. Dahil hindi ko talaga matukoy kung bakit nangbugbog na lang bigla ang binatang iyon ng walang dahilan. O... ganoon lang talaga siya? Nanapak na lang bigla ng hindi niya gustong tao, hindi ko lang alam?

Bigla akong kinabahan sa naisip. Bumuntong hininga lang ako para mawala iyon, dahil hindi ko pa naman kumpirmado kung totoo nga.

"M-Mami Zie, hindi po ba talaga alam ang rason kung bakit binugbog ni Zairo Emmanuel Del Ferrio, 'yung lalaki?" pagbibigay ko ng interest sa balitang prino-problema niya ngayon.

Bumuntong hininga siya ng malalim, binitiwan ang ballpen na hawak at tinigil ang ginagawa saka ako tinaasan ng tingin at inilingan, "Hindi talaga, Kylie. Ang sabi ng mga nakakita sa parking lot ng pangyayari, pauwi na no'n ang lalaki kasama ang mga kaibigan nito ng bigla na lang lumapit si Mr. Del Ferrio sa kanila at sinapak iyong lalaki."

Nang puntong iyon, doon na ako tuluyang natahimik dahil talagang walang nakakaalam sa rason sa likod nang bigla na lang pangbubugbog ni Zairo Emmanuel Del Ferrio. Gusto ko na tuloy maniwala sa naiisip ko sa kanya kanina, na baka, ganoon lang talaga ang personalidad niya. Na masamang tao, pero ewan ko rin ba sa sarili kung bakit mayroon pa rin sa akin ang naniniwalang b-baka hindi naman... mayroon pa rin sa loob-loob ko na nagsasabi na baka may rason talaga siya sa ginawa...

"Mami Zie, e, kumusta naman daw po ang kalagayan nung lalaki?" pag-iiba ko ng usapan ng matahimik kami.

Ang kaninang stressed at pagod niyang mukha, biglang napalitan ng isang mapaglarong ekspresyon. Nginisian niya ako ng nakakaloko bago taasan ng kilay, "Sinong lalaki Kylie ang kinu-kumusta mo? Yung nabugbog o si Mr. Del Ferrio?"

 

Sa asar niya, awtomatiko akong sumikmad. Sinamaan ko unti ng tingin si Mami Zie, "Yung lalaki pong nabugbog Mami Zie. Iyon ang kinu-kumusta ko."

Pilyo siyang tumungo-tungo, "A-Ahh... ok."

"Mami Zie, ano ba po?! Huwag niyo nga ako asarin ngayon sa lalaking 'yon!" asik ko habang nagu-umpisa nang pamulahan ng dalawang pisnge, dahil simula talaga ng mapansin niyang pinagkaka-interesan ako ng binatang iyon, walang araw niya na akong hindi inasar sa lalaki! Nakakainis!

Humagalpak siya ng tawa, "Oh, bakit? Nagtatanong lang naman ako kung sinong lalaking ang kinu-kumusta mo, ah? Mamaya, yung kalagayan pala ng isa yung tinatanong mo, masabi ko yung kalagayan ng isa..."

Huminga ako ng malalim para hindi magpadala sa mga asar ng matanda. Alam ko kasing kapag mas lalo niya lang akong nakikitang nadadala sa pang-aasar niya, mas lalo niya lang akong aasarin.

"Mami Zie, ang tinatanong ko ay yung lalaking nabugbog. Kumusta na po ang kalagayan niya?" Pags-seryoso ko na.

Bumuntong hininga siya at nag-seryoso na rin, "Katulad ng sinabi ko kanina, hindi pa nagkakamalay yung lalaki simula kagabi. Pero stable naman na daw ang kalagayan niya ng pumunta ako doon kanina sabi ng mga kaibigan niya. Siguro apekto rin ng alak ang hindi niya pa pagkagising, pero kasi, grabe rin ang natamo niya kay Mr. Del Ferrio. Hindi na rin ako nagtataka dahil MMA fighter iyon."

Nagulat ako sa huli niyang sinabi. Sinong... "M-MMA fighter Mami Zie? Si Zairo Emmanuel Del Ferrio?"

Bumuntong hininga ulit siya bago ako taasan ng tingin at tinguan, "Oo Kylie. MMA fighter 'yon, lumalaban din minsan sa mga actual match. Ang alam ko, kung hindi lang sa kanya nakapamana ang kompanya nila, iyon ang kukunin niyang propesyon."

Hindi agad ako nakapagsalita sa mga bagong nalaman tungkol kay Zairo Emmanuel Del Ferrio. Tinitigan ako ni Mami Zie ng seryoso.

"Kaya ikaw Kylie, mag-iingat ka lalo sa taong iyon. Kung gusto mong umalis dito ng nasayo pa rin ang dignindad mo, iwasan at 'wag mo kunin masyado ang interest ng lalaking 'yon. Mahirap siya makipaglaro. Lahat gagawin niya para manalo. Mapanganib siyang lalaki, Kylie… sobra. Kaya binabalaan na kita ngayon pa lang, wwala siyang bagay na hindi nakukuha kung gusto niya talaga... miske..."

"-Tao pa 'yan," matagal niyang dugtong. Na pareho naming ikina-tahimik.

Lumunok ako ng mariin at napa-tungo. Biglang nabuhay ang matinding kaba sa sistema ko tuwing nakaka-daupang palad ko ang madidilim niyang mga mata sa mga iniwang paalala ni Mami Zie sa akin ngayon.

Datapwat, nang bumalik na ulit sa normal ang kaninang nakaka-intimidate na ere, naglakas ulit ako ng loob magtanong kay Mami Zie.

"E-E... Mami Zie, si Mr. Del Ferrio po? A-Anong nangyari s-sa… kanya?" nabubulol pa ako dahil alam kong sa tanong kong iyon, aasarin niya na naman ako doon sa lalaki. At hindi nga ako nagkamali. Dahil tinaasan ako ng matandang lalaki ng mapaglaro nitong tingin.

"Bakit mo tinatanong?" tanong niya pa.

Huminga ako ng malalim, "Gusto ko lang po malaman kung anong nangyari sa kanya pagkatapos ng ginawa niya. Napakulong po ba siya?"

Humagalpak ng tawa si Mami Zie sa huli kong sinabi. Naguluhan ako sa naging reaksyon niya kaya tinitigan ko siya ng mariin.

"A-Ano pong nakakatawa Mami?" naguguluhan ko pang usal. Dahil hindi ko talaga alam kung bakit bigla na lang siya tumawa sa sinabi ko, e hindi naman ako nagpapatawa.

Pinahid niya muna ang mga takas na luha sa ilalim ng mga mata niya bago ako sagutin ng pabalang, "Kylie, wala ka pa talagang alam."

"A-Ano pong gusto niyong sabihin?" Huminga siya ng malalim bago ako seryosong tinitigan.

"Kylie, sa tingin mo ba ang lalaking katulad ni Mr. Del Ferrio makukulong?" Sa tanong niyang iyon, natigilan ako ng ma-realize ang gusto niyang ipahiwatig.

Nagpatuloy siya, "Ang sagot ay oo, p'wede pa rin naman. Pero ang tanong, sinong maglalakas loob bumangga sa isang kagaya niya na isa sa pinaka impluwensyado at mayamang tao ngayon sa Pilipinas?"

Sa dinugtong niya, doon ako tuluyang natahimik. Dahil ngayon ko lang na-realize ang bigat ng epilyidong 'Del Ferrio' na nakakabit sa pangalan ng binata, na pati ang tama at batas ay kayang matakot dito.

Natapos ang pag-uusap namin ni Mami Zie doon. Nagpaalam na rin ako sa kanya kalaunan at bumalik na ng kuwarto ko para doon na lang isipin ang mga bagay-bagay na bumabagabag pa rin sa akin.

Humiga ako sa kama at doon ko inisip ang mga bagay bagay katulad ng: bakit iyon ginawa ni Zairo Emmanuel Del Ferrio doon sa lalaki? Anong motibo at rason niya sa? At iba pang mga bagay na bumabagabag sa akin tungkol sa lalaki. Dahil ang hirap talaga hulaan ng mga kilos niya. Isa siyang napaka-laking misteryo. Sumasakit ang ulo ko sa kanya...

At hanggang sa maka-idlip na lang nga ako, wala pa rin akong naiisip na sagot sa mga tanong ko.

Nagising ako, ala-sais-y-medya, saktong oras lang para makapag-handa ako para sa mahaba ko na namang gabi.

Pagligo agad ang inasikaso ko pagkatayo na pagkatayo ko pa lang ng kama. At habang naliligo, naisip ko ulit si Zairo Emmanuel Del Ferrio at ang mga nalaman sa kanya ngayong araw kay Mami Zie. Pinigilan ko nga lang ang sarili ko sa pag-iisip masyado sa kanya dahil baka dahil doon, hindi ako makapag-pokus ng maayos sa performance ko mamaya.

Kumain rin muna ako saglit ng hapunan ko sa kuwarto ko bago tuluyang lumabas at pumunta sa dressing room ng mga pole dancers.

Pagkapasok ko roon, nandoon na ang ibang kasamahan ko at kanya kanya ng nag-aayos ng mga sarili. Pinasadahan rin nila ako saglit ng tingin bago magpatuloy sa ginagawa.

Bumuntong hininga ako at umiling sa malamig nilang trato sa akin. Talagang hindi na iyon nagbago. Akala ko, kaya sila malamig makitungo sa akin ay dahil bago at hindi nila ako kilala, pero ngayong magb-buwan na ang tagal ko dito sa club, ganoon pa rin sila sa akin. May nahuhuli pa ako minsan na iniirapan ako. Hindi ko rin alam kung bakit. Hinahayaan ko na lang.

Malakas akong napabuntong hininga.

"Huwag mong pansinin 'yang mga plastikadang 'yan, hindi ka lang ng mga iyan pinapansin kasi naiinggit sila sa lakas ng kita mo gabi-gabi," anas ng pamilyar na boses sa gilid ko ng nakaupo ako sa puwesto ko.

Binalingan ko ang kaisa isang kaibigan at inilingan na lang siya, "Pero malakas pa rin naman ang kita niyo, ah? Kaya bakit sila maiinggit sa akin?" rason ko kay Lolita.

Umirap siya sa ere at umiling rin habang naga-apply ng mascara, "Ewan ko ba sa mga 'yan beng! Jusko, lahat na lang ginagawang malaki. Palibhasa gusto nila lagi sila ang lamang!" 

Hindi na lang ako tumugon sa panayam na iyon ni Lolita at inasikaso na lang ang sarili. Literal kasing nilakasan ng kaibigan ang boses niya para marinig ng mga kasamahan namin kaya ang sasama na ng tingin nila sa aming dalawa.

Kalaunan ng matapos na ako sa simple make-up ko, nagbihis na ako ng prepared dress code namin. At ngayong gabi, literal na panty at bra lang ang susuotin namin.

Napalunok ako ng mariin at napatulala sa damit. Natawa si Lolita sa akin habang sinusuot niya na ang kanya.

"Kylie, hindi 'yan tinititigan. Sinusuot 'yan bakla ka! Bilisan mo na, mag-a-anong oras na!" asik niya. 

Nilingon ko siya ng takot, "K-Kailangan ba talaga Loli, ganito ang suot natin? P'wede bang iba ang akin? Hindi ko ata kaya 'to," pag-amin ko dahil talagang kitang kita na lahat sa akin kapag ito ang sinuot ko.

At iniisip ko pa lang iyon, para na akong kokombulsyunin. Lalo na ng maisip kong makikita ako ni Zairo Emmanuel Del Ferrio sa ganitong damit!

"Nako! Hindi puwede Kylie, suotin mo na 'yan. Bilisan mo na!" aniya. Kaya wala na rin akong nagawa sa huli kung hindi ang suotin na nga lang ang black na bra at panty. Hindi kami naka-boots ngayon. Heels lang kaya literal na para kaming kontesera sa isang beauty pageant na naka swimsuit attires. 

Nauna na ang mga kasamahan naming umalis sa amin dahil hinintay pa ako ni Loli. At pagkalabas na pagkalabas namin ng kaibigan sa backstage ng club, pinagpyestahan agad kami ng tingin ng mga tao sa club.

"Hoy tignan mo pre, si Miss Loli at Miss Kylie. Ang h-hot nila!"

"Oo nga pre, ang ganda pa nilang dalawa! Saka tignan mo naman katawan ni Miss Kylie, sobrang sexy!"

"Shit pre, 'wag mo masyado lakasan boses mo. Baka marinig ka ni... tayo pa ang sunod na mabugbog."

Binalingan ko ng tingin si Lolita ng makitang maraming tao ngayon sa club at literal na pinag-uusapan talaga kami ng bawat nadadaanan namin.

At katulad ng inasahan, parang wala na lang kay Lolita ang mga ganito dahil kalmado pa rin ang ekpresyon ng mukha niya at wala man lang akong nababasa sa kanyang pagka-ilang. Mahahalata mo talaga sa kanya na matagal na siya dito sa strib club nagt-trabaho.

Binalingan ako ng tingin ng kaibigan ng mapansin ang pagtagal ng titig ko sa kanya.

"Bakit?" ngisi niya sa akin.

Agad akong umiling sa hiya at nginitian siya ng hilaw, "W-Wala naman..."

Naghiwalay rin kami ng daan ni Lolita sa kalagitnaan dahil medyo malayo ang station niya sa station ko. At pagkarating ko naman sa akin, nandoon ulit si Mami Zie, naka-abang.

"Maraming tao ngayon Kylie, galingan mo," bungad niya sa akin.

"O-Opo," tungo ko. Dahil hindi ko sasayangin ang peak day na ito para kumita ng malaki. Talagang itotodo ko to!

Umakyat na kaagad ako sa stage ng mag-tamang oras. Mas malakas na sigawan ang natanggap ko ngayon kesa sa mga normal na araw galing sa madla. Pero— hindi iyon ang kumuha ng atensyon ko kung hindi ang matalim na tingin sa akin ni Zairo Emmanuel Del Ferrio na nasa trono niya na naman. At nasa akin na naman ang madilim na tingin.

Bumilis ang tibok ng puso ko ng wala sa oras ng makita ko na naman ang aristokrato niyang mukha na sumisigaw ng kaperpektuhan at pagka-depinado. Lamang, inalis ko agad ang tingin sa kanya ng tumaas ang tingin niya sa mukha ko sa takot na mahuli niya akong nakatitig sa kanya.

Nang magsimula ang musika, hindi ko na ulit siya binalingan ng tingin sa takot na mas makuha ko pa ang interest niya. Pinilit ko na lang na sa dagat ng mga kalalakihang nanonood sa akin mag-pokus hanggang sa matapos ako ng gabing iyon. At nagtagumpay naman ako.

Dumeretso agad ako sa backstage pagkatapos na pagkatapos ko mag-perform dahil gusto ko magpalit at magpahinga. At di-deretso na sana ako sa sarili kong kuwarto ng bigla na lang may malakas na kamay ang dumarag sa akin sa madilim na parte ng backstage.

Agad bumulusok sa akin ang matinding kaba at takot. Sisigaw na sana ako ng tulong pero halos mawala lahat ng lakas sa katawan ng may marahas at malambot na labing sumiil ng labi ko.

Parang tumigil ang oras sa akin ng puntong iyon. At literal na nanlalaki ang dalawa kong mata sa sobrang pagka-sinda! At dahil sa sobrang gulat ko sa nangyari, awtomatiko kong tinulak ang lalaking humila sa akin, at nang matagumpay kaming magkaroon ng unting distansya sa isa't-isa, mabilis ko siyang ginawaran ng malutong na sampal dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman.

"B-Bastos ka!!" Sigaw ko gamit ang nanginginig kong boses sa lalaking hindi ko makita ang mukha dahil natatakpan iyon ng dilim. Tanging leeg at katawan niya lang ang natatamaan ng ilaw sa hallway kaya iyon lang ang nakikita ko. 

Tinitigan ko ng mabuti ang katawan niya at nagbakasali na makilala ko siya doon.

Matangkad ang lalaki. Sobra. Matipuno rin. At ang medyo pamilyar na braso, maugat at halata mong malalakas.

P-Pero sino ba talaga itong lalaking 'to? Bakit niya ako sinundan dito? At… bakit niya ako bigla na lang hinalikan?!

"Fvck, that sting," mapaglarong anas ng lalaki gamit ang malalim niyang boses. At unti-unti, hinarap niya muli sa akin ang nakatabingi niyang mukha dahil sa sampal ko. At kahit hindi ko masyado kita ang mukha niya sa dilim, aninag ko pa rin ang pag-ngisi niya.

Na mas lalo kong ikinagalit, dahil paano nagagawa ng lalaking 'to matuwa sa pangbabastos na ginawa niya?

"S-Sino ka?! B-Bakit... mo ako hinalikan?!" pagsisimula ko, natanggal ang ngisi sa labi niya. Sumeryoso siya bigla.

Nagpatuloy ako,"Alam mo bang puwede kitang ipakulong sa ginawa mo?! Harassment 'yon!"

Hindi siya sumagot. Tinitigan niya lang ako gamit ang pamilyar na madilim na mga mata.

Datapwat, hindi ko na rin siya hinintay pang makasagot sa akin dahil tumalikod na ako sa kanya para sana maka-alis at masumbong siya sa bouncer ng club, pero hindi pa man ako nakakahakbang ng ilang hibla palayo sa kanya—

"Who the fvck said you can turn your back on me."

"Ano ba?! Bitawan mo nga ako!" Pag-aamok ko ng bigla niya na namang hinigit ang braso ko ng walang kahirap hirap pabalik.

"No one turn their back on me, woman." malalim niyang banta. Na hindi ko ikinatakot dahil talagang nagp-puyos ang galit ko sa kanya!

Sinampal ko ulit siya sa panggigigel. Nabitawan niya ako sa ginawa ko, kaya naman ginamit ko ulit ang tiyansang 'yon para tumakbo paalis sa madilim na lugar na iyon, pero katulad ng nauna kong subok makaalis sa lugar na iyon, hindi pa man ako masyadong nakaka-alis, nahuli niya agad ako.

"Argh! A-Ano bang kailangan mo sa 'kin! Bitiwan mo nga ako—"

Kusa akong napatigil sa pag-aamok ng makita ko ang mukha ng lalaki ng hatakin ulit ako nito paharap ulit sa kanya. Bumilis ang tibok ng puso ko sa kaba at takot ng tuluyang matamaan ng ilaw ng hallway ang pamilyar na pamilyar sa aking mukha ng lalaki ng ilapit nito ang nangingising mukha sa akin.

Nginisian ako lalo ni Zairo Emmanuel Del Ferrio bago siya nagsalita, "I finally gotcha."

Itutuloy...