9 Months Passed
“Miss.. please push!” Utos ng doctor sakin na siyang ginawa ko, i keep pushing para mailabas ko ang baby ko. “Push! More push..” narinig kong utos hanggang sa ikatlong push ko naramdaman ko na ang ginhawa. Kasama ko si Miss Emerald ito ang umalalay sakin. “One more, mommy Lilura..” utos sa akin kaya lalo kong pinag igihan hanggang maramdaman ko na ang pag labas ng baby ko. “Don’t sleep please Lura..” narinig kong pakiusap ni Miss. Emerald, tumango at napa luha ako ng marinig ko ang iyak ng baby ko. “Wow! Congratulations it’s a baby girl! Here mommy..” narinig kong wika ng doctor at agad hiniga ang baby ko sa dibdib ko. Niyakap ko agad ito, ngumiti ako kasabay ng pag tulo ng luha ko. Nilingon ko si Miss Emerald naka ngiti kaya hinalikan ko ang ulo ng anak ko. “Ano naman magiging pangalan niya?” Tanong ni Miss Emerald sa akin. Ngumiti ako at tiningnan ko ang anak ko. “Louvre Güzce Odessa..” sagot ko at ngumiti, nag desisyon ako na hindi ibigay ang apelyido ni Val sa kanya. Para walang complication sa paglaki ng anak ko. “I love the name..” naka ngiting papuri ni Miss Emerald kaya ngumiti din ako. “Mommy is here.. i promise i will protect you..” bulong ko sa anak ko at niyakap ko ito, pinunasan ko ang luha ko at ngumiti ako sa mga kasama ko. 3 weeks has passed, naka labas na ako ng hospital mahirap sa una mag alaga ng anak ko. Pero kailangan ko kayanin. Kahit kasama ko si Miss Emerald pinsan siya ni Miss Flame, sa bahay niya ako naka tira hanggang makaya ko na mag adjust dito sa France. “Alam mo ba, Lu? Kapag kaya mo na subukan mo mag tayo ng small company here in France like mga Perfume. Ako una mong investors, patok yan dito saka mga damit..” narinig kong suhestyon ni Moss Emerald. Lu ang tawag niya sakin short term ito ng Lilura, nag isip naman ako sa sinabi nito. “Kapag siguro naka isang taon na ang Louvre, pag isipan ko na. Para may mapuntahan naman ang mga binigay sa akin ni Miss Flame..” ngumiti ako at tumango dito bilang sagot. Nasa labas ako para paarawan ang anak ko, need ko parin mag pahinga dahil bagong panganak ako. “Huwag mo isipin ang binigay niya, never sumingil ‘yun..” sagot nito sa akin at lumapit ito sa anak ko at hinawakan ang maliit na kamay ng anak ko. “Grabe kamukha mo siya, Lu. Hindi nagkakalayo ang mukha niyo kahit ang mata..” puna nito sa anak ko na kina ngiti ko. Ngumiti ako at humalik sa ulo ng anak ko. “Oo nga pala kapag pwede na pa-blonde ka ng hair no para new look new life..” naka ngiti ito kaya tumango ako. Hindi pa ako pwede magpa palit ng kulay ng buhok dahil sa kapapanganak ko lang. LUMIPAS PA ANG TATLONG buwan, buong akala ko matapos ang nangyari may isang taon na ang lumipas. Magiging miserable ang buhay ko, kahit may mga financial support akong natatanggap iba parin ang mga taong sumu-suporta sayo. Ngunit mali ako, dahil mula kay Boss Flame lahat sila naka suporta sakin, hindi ko na lang din alam kung anong nangyayari sa Pilipinas ngayon. Pero huling nabalitaan ang pag amin ni Boss Flame na siya ang may pakana ng kaliwaan na pag pat*y sa mga pulitiko na siyang inutos niya sakin o sa aming lahat. Matapos nito wala na akong nakuha pang balita na kahit ano. Huli ko din nakausap si Boss Flame may tatlong buwan na ang lumipas. Napa lingon ako ng bumukas ang pinto nanlaki ang mata ko ng makita ko si Boss Flame. “Don’t move.. how are you?” Tanong nito sa akin at nakita ko na nag takbuhan ang mga bata. Nakilala ko na ang mga bata mga pamangkin ni Boss Flame. “Hi baby Louvre.. I’m your ate Ai..” napa ngiti ako kay Ai ng ikiss nito ang anak ko sa pisngi. “Ai, the baby is sleeping don’t disturb her please..” narinig kong pakiusap ni Miss Flame sa kanyang anak. Humalik pa ito ulit at lumayo na. “Tita Lu? Hindi pa po siya mag lalakad?” Tanong sa akin ni Knives na kina tawa ko. “No kasi baby pa siya, hindi pa niya kaya.” Sagot ko dito, hawak nito ang kamay ng anak ko at tumango bago ngumiti ito sa akin. “Pag malaki na po siya tulad po namin pwede na po?” Tanong nito sa akin. Tumango naman ako naka talon nito sa tuwa. “Okay lang naman po kami Miss Flame..” sagot ko at kinuha nito ang anak ko at binuhat ng maayos. “Hello there baby..” narinig kong tawag nito sa anak ko, tumayo ako at napa ngiti ako dahil ngumiti ang anak ko sa kanya. “Pasensya na ngayon lang ako nakarating, after ko umamin sa mga awtoridad kinulong muli nila ako. At pinalaya ng bagong presidente..” kwento nito na kina laki ng mata ko. “Ilang buwan kayong nakulong?” Tanong ko. “Tatlong buwan mahigit..” tipid nitong sagot at binuhat nito ng maayos ang anak ko. Napa takip ako ng bibig. “Boss..” tawag ko dito. Ngumisi naman ito. “No worries malinis na pangalan mo, hindi mo na kailangan matakot — tulad ng pangako lilinis ko pangalan mo..” sagot nito at dinala ang anak ko sa labas at ito ang nag paaraw dito. Tumulo naman ang luha ko at sinundan ko, lahat ng dapat para sakin na sisi inako niya para lang mabuhay ako ng tahimik kami ng anak ko. “Maraming salamat po, Miss Flame..” pasasalamat ko dito. Nilingon ako nito at ngumiti ng tipid. “You heard about rumors?” Tanong nito na kina salubong ng kilay ko. “What about rumors?” Tanong ko dito. “About OoTA..” wika nito at tiningnan ako ng malamig nito. “Ano pong meron? Sila Kohen ayos lang sila?” Nag aalala kong tanong. Bumuntong hininga ito bago mag salita. “Pumalpak si Ashen Veil kumpirmadong buhay pa ang target na inutos ko sa kanya..” wika nito na kina singhap ko. Ibig sabihin totoo nga na pumalpak ito, ngunit kaya naman niya ito lusutan ano pa at siya ang panganay na anak ni Oswald.. LUMIPAS ANG ANIM NA BUWAN, isang taon at anim na buwan na kami dito France. Habang tulong ang anak ko napaisip ako sa mga nangyari before. Lahat ng nangyari noon ay puro masasakit, hatred and painful. May regret ba ako sa mga nangyari? Sa desisyon ko na iwan si Val? Wala dahil para naman sa kanila ito at sa amin ng anak ko. Ilang beses ako nag padala ng annulment kay Val inuutos ko ito sa binigay sa akin na abugado ni Miss Flame. Si Attorney Elizalde — ngunit wala parin akong sagot na nakukuha mula kay Val. Lagi nito tinatanong si Attorney kung nasaan ano, saka niya pipirmahan ang annulment kung mag papakita ako. Pero hindi ko ito susundin, dahil gusto ko na pumirma muna ito bago ako mag pakita. Nilingon ko ang anak ko na himbing na natutulog, napa ngiti ako ng makita ko ang mala anghel nitong mukha. Tama si Miss Emerald, kamukha ko ang anak ko nakuha din nito ang asul kong mata. Ang anak ko na ang bago Kong inspiration ngayon at mabuhay pa ng mas matagal. Rason ko para magpatuloy sa buhay, para sa anak ko ang kumpanya na gusto ko ipatayo, para sa better future niya. Ayoko na matulad siya sakin na sobrang nahirapan noon ayoko na iparanas pa sa kanya ang parehong buhay. I want to build a better life for my daughter, I want to protect her from anyone that can harm her. Ngumiti ako at pinag patuloy ko ang pag dedesign ko ng magiging kumpanya at ng product ko na gusto ko ipakita kay Miss Emerald. Na realize ko ng pansamantala akong lumayo bilang assassin, hindi pala ganun ka bigat ang buhay. Sadyang nabibigatan ako noon dahil sa klase ng trabaho ko. Pero kung tatanungin ninyo kung babalik pa ba ako sa pagiging assassin? Ang maisasagot ko ay Oo — at hindi naman ako umalis, ayoko iwan ang taong tumulong sakin ng hindi man lang ako tinanong o sinumbatan. Sapat na rason na ito para manatili, ngunit hindi ko maipapangako kung kailan ang pagbabalik ko. Gusto ko muna mag focus sa personal kong buhay at sa anak kong si Louvre Güzce. Napa tigil ako sa pag iisip ng may mabasa ako. Kinuha ko ang libro at naka lagay sa unang pahina ay ang mga salitang.. “Loving you, is healing me..” Pag basa ko dito na kina ngiti ko ng alanganin. “Love you is my deepest secret i kept..” bulong ko at pinag patuloy ko ang pag ta-trabaho. Muli ako si Lilura Ásvaldr Odessa, at ito ang ikalawang yugto ng aking —- aming kwento.. ————————————————————————————— AUTHOR’S NOTE; The Book 1 Title is LILURA ÁSVALDR | THE ASSASSIN’S COLLABORATION Important Note; Kailangan po ninyo mabasa talaga ang book 1 para mas maintindihan ninyo ang flow ng story sa book 2. Sa mga nag abang pasensya na po natagalan kailangan ko din po muna mag pahinga, kahit saglit bago muli makipag bakbakan sa pagsulat. Marami pong salamat sa lahat ng bumasa at ang hintay po sa book 1 at book 2 marami pong salamat ng marami..3 YEARS LATER LILURA ÁSVALDR ODESSA “Miss Odessa? You have a phone she’s in line 1..” wika ng secretary kong si Mila — halos 50% ng tauhan ko ay puro Filipino, dahil maraming filipino dito sa France ang nawalan ng trabaho. Iba ay biktima ng illegal recruiter kaya naisipan ko na asikasuhin ang papers sila o utusan sila para sa akin na sila mag trabaho. “Thank you.. ako na bahala..” ngumiti ako at lumabas na ito agad. Nag tungo ako sa table ko at sinagot ko ang tawag. “Good day Miss. Odessa, it’s me Attorney Elizalde..” bati nito, umupu muna ako.. “Good day too, Attorney. Kumusta ang aking case? Pumayag na ba siya?” Tanong ko dito. Tungkol ito sa annulment, gusto ko na ipa-walang bisa ang kasal namin ni Val. Wala na rin akong mukhang maihaharap sa buong pamilya niya matapos ang nangyari tatlong taon na ang lumipas. Kaya wala na akong rason para manatili pa ang apelyedo nila sa pangalan ko. “Well may condition..” sagot nito na kina salubong ng kilay ko. “Anong condition?
LILURA ÁSVALDR ODESSA ISANG LINGGO ANG LUMIPAS, ngayon ang araw ng pagbalik ko ng Pilipinas kasama ang anak ko at ang mga angels namin. Ayoko kasi silang iwan, nang mag anunsyo na ang flight attendant agad kong ginising anak ko. “Anak.. we’re here na. Nasa Pilipinas na tayo..”naka ngiti kong wika sa anak ko na agad nito kina bangon. Noon pa excited siyang maka punta sa Pilipinas dahil marami daw masasarap na pagkain dito, nakikita niya kasi sa TV at social media like mukbang. “Mommy.. “ tawag nito sa akin at tinuro ang labas ng bintana, niyakap ko ito dahil naramdaman ko na pababa na kami hanggang maramdaman ko na lumapag na kami. “Sshh don’t be scared mommy is here..”bulong ko dito at niyakap ko ito ng mahigpit. Natatakot ang anak ko kapag pa landing na kami kaya naman niyakap ko ito ng mahigpit. “Mommy kakain po tayo ng maraming hipon?” Tanong nito na kina tawa ko. “You like the shrimp isn’t?” Tanong ko dito kinilig naman ito kaya natawa na ako at nang maging maayos na
LILURA ÁSVALDR ODESSA “Yes ma’am, idedeliver po ito sa address niyo..” ngumiti sa akin ang cashier kaya naman ngumiti din ako. Ang mga pinamili ko ay ihahatid na lang nila kaya tatawagan ko ang guard para papasukin sila. Hindi ko maiwasan makita si Sir Denver at Nevan na tila may binabantayan ang mga ito, hindi ko na lang pinansin ito hanggang kinuha ko ang card ko at nag ikot ikot pa ako. Naibigay ko na rin naman ang address ko kaya hindi na ito problema tatawag naman din sila sakin pag andun na sila. Binaba na ang mga pinamili ko sa truck, marami din kasi akong binili tulad ng bagong kama namin ng anak ko. Lumabas na ako sa store na ito at lumipat muna ako sa mga damit, konti lang ang dinala ko for my daughter dahil na rin sa ayoko ng maraming dala. Pinilian ko ang anak ko at kinuha ko agad ito. Saka na ako bibili ng para sa akin, wala akong pakialam kung makita ako ng dalawang sumusunod sakin. “Wala palang nabuo? Pfft nice..” nang aasar na wika ni Denver. Nilingon ko i
LILURA ÁSVALDR ODESSA LINGGO NG UMAGA naisipan ko dumalaw sa puntod ni Mama sa tagal ng panahon na hindi ko ito nadalaw. “Mommy, pink flowers..” turo ng anak ko. Umiling ako at nag salita. “Hindi anak bibigay natin yan kay Lola, so dapat white..” pagtanggi ko tumango naman ito at sumiksik sa hita ko. Naging malaya na rin ako na ipakita ang tunay na kulay ng mata ko, dahil kay boss Flame. Hindi ko alam kung makikita ko pa ang mga Lambrix pero sana ay hindi na. “Thank you miss..” Pasasalamat ng nagtitinda sa akin. Ngumiti ako at nag lakad na ako kasama ang anak ko patungo sa loob ng sementeryo. Kami lang dalawa ng anak ko hindi na ako nag sama ng iba, hindi naman sobrang likot ni Louvre kapag nasa labas kami— marami lang itong nakikita kaya panay ito turo. Nang makarating kami sa Mausoleum ni mama, pinatayuan ito ni Boss Flame ng sarili nitong bahay. “Anak dito ka sa harap ko tumayo at yakap ka kay mommy..” utos ko sa anak ko na siyang ginawa naman nito. Kinuha ko ang susi at bin
LILURA ÁSVALDR ODESSA Lunes ng umaga isang oras na lang ay alas diyes na ng umaga. Kailangan mauna ako sa RTC Manila branch, nag suot ako ng Brown double breasted blazer, wide pants suit two-piece set —- kulay puti ang pinailim ko para hindi ako makitaan. Nag suot ako brown din heels at hand bag naka pusod na ang lahat ng buhok ko. Nagpakulay ako ng buhok na blonde bilang bagong ako, bagong buhay na rin. Naka straight down ang buhok ko na naka ponytail lahat, tama lang ito dahil mainit ang panahon ngayon. “Louvre? Aalis muna si mommy, behave ka kay Yaya Nida ha?” Humarap ako sa anak ko na abala itong mag buo ng kanyang puzzle. Tumango ito. “I will behave mommy..” ngumiti ako at niyakap ko ito. Nag paalam na ako at bumaba na ako sa unang palapag dala ang mga papeles ko. Gusto itong madaliin ni Val kaya gusto ko na rin itong madaliin. “Ma’am nasa airport na daw si Mila..” habol sakin ni Nanay. “Okay po, paki bigay mo address po dito.. ito po..” sagot ko at inabot ko ang add
LILURA ÁSVALDR ODESSA “Mabuti naman at nakarating ka, akala ko hindi ka makakapunta.” Wika ni Miro Sagan kaibigan ko siya at nakilala ko din siya sa fashion week sa France. Isa siyang half French and Pinoy, siya ang nag recommend na bilhin ko na ang lote o lupa na ito para patayuan ko ng magiging opisina ko. “Well, inayos ko pa ang gusot ko sa RTC, alam mo na para ipa-walang bisa ang kasal ko.” Wika ko at inalalayan ako nito. Mabait si Miro kung tutuusin kahit sinong babae mag kaka gusto dito, kaso mahina siya manligaw so hindi natin maasahan. Saka may ibang babae ang nakalaan sa kanya. “So.. ano naman nangyari? Single ladies ka na rin ba?” Tanong ko nito na kina tawa ko. Tumango ako bilang pag sagot na kina laki ng mata nito. “Really? Hindi ka niya pinahirapan? Hindi tulad sa ibang nobela na may pa one week pa o condition?” Tanong nito. Natawa naman ako at umiling. “He is soon to be engaged na rin so hindi na kailangan pa patagalin diba?” Tanong ko dito at nag lakad kami
LILURA ÁSVALDR ODESSA “Mabuti naman at nakarating ka, akala ko hindi ka makakapunta.” Wika ni Miro Sagan kaibigan ko siya at nakilala ko din siya sa fashion week sa France. Isa siyang half French and Pinoy, siya ang nag recommend na bilhin ko na ang lote o lupa na ito para patayuan ko ng magiging opisina ko. “Well, inayos ko pa ang gusot ko sa RTC, alam mo na para ipa-walang bisa ang kasal ko.” Wika ko at inalalayan ako nito. Mabait si Miro kung tutuusin kahit sinong babae mag kaka gusto dito, kaso mahina siya manligaw so hindi natin maasahan. Saka may ibang babae ang nakalaan sa kanya. “So.. ano naman nangyari? Single ladies ka na rin ba?” Tanong ko nito na kina tawa ko. Tumango ako bilang pag sagot na kina laki ng mata nito. “Really? Hindi ka niya pinahirapan? Hindi tulad sa ibang nobela na may pa one week pa o condition?” Tanong nito. Natawa naman ako at umiling. “He is soon to be engaged na rin so hindi na kailangan pa patagalin diba?” Tanong ko dito at nag lakad kami
LILURA ÁSVALDR ODESSA Lunes ng umaga isang oras na lang ay alas diyes na ng umaga. Kailangan mauna ako sa RTC Manila branch, nag suot ako ng Brown double breasted blazer, wide pants suit two-piece set —- kulay puti ang pinailim ko para hindi ako makitaan. Nag suot ako brown din heels at hand bag naka pusod na ang lahat ng buhok ko. Nagpakulay ako ng buhok na blonde bilang bagong ako, bagong buhay na rin. Naka straight down ang buhok ko na naka ponytail lahat, tama lang ito dahil mainit ang panahon ngayon. “Louvre? Aalis muna si mommy, behave ka kay Yaya Nida ha?” Humarap ako sa anak ko na abala itong mag buo ng kanyang puzzle. Tumango ito. “I will behave mommy..” ngumiti ako at niyakap ko ito. Nag paalam na ako at bumaba na ako sa unang palapag dala ang mga papeles ko. Gusto itong madaliin ni Val kaya gusto ko na rin itong madaliin. “Ma’am nasa airport na daw si Mila..” habol sakin ni Nanay. “Okay po, paki bigay mo address po dito.. ito po..” sagot ko at inabot ko ang add
LILURA ÁSVALDR ODESSA LINGGO NG UMAGA naisipan ko dumalaw sa puntod ni Mama sa tagal ng panahon na hindi ko ito nadalaw. “Mommy, pink flowers..” turo ng anak ko. Umiling ako at nag salita. “Hindi anak bibigay natin yan kay Lola, so dapat white..” pagtanggi ko tumango naman ito at sumiksik sa hita ko. Naging malaya na rin ako na ipakita ang tunay na kulay ng mata ko, dahil kay boss Flame. Hindi ko alam kung makikita ko pa ang mga Lambrix pero sana ay hindi na. “Thank you miss..” Pasasalamat ng nagtitinda sa akin. Ngumiti ako at nag lakad na ako kasama ang anak ko patungo sa loob ng sementeryo. Kami lang dalawa ng anak ko hindi na ako nag sama ng iba, hindi naman sobrang likot ni Louvre kapag nasa labas kami— marami lang itong nakikita kaya panay ito turo. Nang makarating kami sa Mausoleum ni mama, pinatayuan ito ni Boss Flame ng sarili nitong bahay. “Anak dito ka sa harap ko tumayo at yakap ka kay mommy..” utos ko sa anak ko na siyang ginawa naman nito. Kinuha ko ang susi at bin
LILURA ÁSVALDR ODESSA “Yes ma’am, idedeliver po ito sa address niyo..” ngumiti sa akin ang cashier kaya naman ngumiti din ako. Ang mga pinamili ko ay ihahatid na lang nila kaya tatawagan ko ang guard para papasukin sila. Hindi ko maiwasan makita si Sir Denver at Nevan na tila may binabantayan ang mga ito, hindi ko na lang pinansin ito hanggang kinuha ko ang card ko at nag ikot ikot pa ako. Naibigay ko na rin naman ang address ko kaya hindi na ito problema tatawag naman din sila sakin pag andun na sila. Binaba na ang mga pinamili ko sa truck, marami din kasi akong binili tulad ng bagong kama namin ng anak ko. Lumabas na ako sa store na ito at lumipat muna ako sa mga damit, konti lang ang dinala ko for my daughter dahil na rin sa ayoko ng maraming dala. Pinilian ko ang anak ko at kinuha ko agad ito. Saka na ako bibili ng para sa akin, wala akong pakialam kung makita ako ng dalawang sumusunod sakin. “Wala palang nabuo? Pfft nice..” nang aasar na wika ni Denver. Nilingon ko i
LILURA ÁSVALDR ODESSA ISANG LINGGO ANG LUMIPAS, ngayon ang araw ng pagbalik ko ng Pilipinas kasama ang anak ko at ang mga angels namin. Ayoko kasi silang iwan, nang mag anunsyo na ang flight attendant agad kong ginising anak ko. “Anak.. we’re here na. Nasa Pilipinas na tayo..”naka ngiti kong wika sa anak ko na agad nito kina bangon. Noon pa excited siyang maka punta sa Pilipinas dahil marami daw masasarap na pagkain dito, nakikita niya kasi sa TV at social media like mukbang. “Mommy.. “ tawag nito sa akin at tinuro ang labas ng bintana, niyakap ko ito dahil naramdaman ko na pababa na kami hanggang maramdaman ko na lumapag na kami. “Sshh don’t be scared mommy is here..”bulong ko dito at niyakap ko ito ng mahigpit. Natatakot ang anak ko kapag pa landing na kami kaya naman niyakap ko ito ng mahigpit. “Mommy kakain po tayo ng maraming hipon?” Tanong nito na kina tawa ko. “You like the shrimp isn’t?” Tanong ko dito kinilig naman ito kaya natawa na ako at nang maging maayos na
3 YEARS LATER LILURA ÁSVALDR ODESSA “Miss Odessa? You have a phone she’s in line 1..” wika ng secretary kong si Mila — halos 50% ng tauhan ko ay puro Filipino, dahil maraming filipino dito sa France ang nawalan ng trabaho. Iba ay biktima ng illegal recruiter kaya naisipan ko na asikasuhin ang papers sila o utusan sila para sa akin na sila mag trabaho. “Thank you.. ako na bahala..” ngumiti ako at lumabas na ito agad. Nag tungo ako sa table ko at sinagot ko ang tawag. “Good day Miss. Odessa, it’s me Attorney Elizalde..” bati nito, umupu muna ako.. “Good day too, Attorney. Kumusta ang aking case? Pumayag na ba siya?” Tanong ko dito. Tungkol ito sa annulment, gusto ko na ipa-walang bisa ang kasal namin ni Val. Wala na rin akong mukhang maihaharap sa buong pamilya niya matapos ang nangyari tatlong taon na ang lumipas. Kaya wala na akong rason para manatili pa ang apelyedo nila sa pangalan ko. “Well may condition..” sagot nito na kina salubong ng kilay ko. “Anong condition?
9 Months Passed “Miss.. please push!” Utos ng doctor sakin na siyang ginawa ko, i keep pushing para mailabas ko ang baby ko. “Push! More push..” narinig kong utos hanggang sa ikatlong push ko naramdaman ko na ang ginhawa. Kasama ko si Miss Emerald ito ang umalalay sakin. “One more, mommy Lilura..” utos sa akin kaya lalo kong pinag igihan hanggang maramdaman ko na ang pag labas ng baby ko. “Don’t sleep please Lura..” narinig kong pakiusap ni Miss. Emerald, tumango at napa luha ako ng marinig ko ang iyak ng baby ko. “Wow! Congratulations it’s a baby girl! Here mommy..” narinig kong wika ng doctor at agad hiniga ang baby ko sa dibdib ko. Niyakap ko agad ito, ngumiti ako kasabay ng pag tulo ng luha ko. Nilingon ko si Miss Emerald naka ngiti kaya hinalikan ko ang ulo ng anak ko. “Ano naman magiging pangalan niya?” Tanong ni Miss Emerald sa akin. Ngumiti ako at tiningnan ko ang anak ko. “Louvre Güzce Odessa..” sagot ko at ngumiti, nag desisyon ako na hindi ibigay ang apely