Chapter 5

LILURA ÁSVALDR ODESSA

Lunes ng umaga isang oras na lang ay alas diyes na ng umaga. Kailangan mauna ako sa RTC Manila branch, nag suot ako ng Brown double breasted blazer, wide pants suit two-piece set —- kulay puti ang pinailim ko para hindi ako makitaan.

Nag suot ako brown din heels at hand bag naka pusod na ang lahat ng buhok ko. Nagpakulay ako ng buhok na blonde bilang bagong ako, bagong buhay na rin.

Naka straight down ang buhok ko na naka ponytail lahat, tama lang ito dahil mainit ang panahon ngayon. “Louvre? Aalis muna si mommy, behave ka kay Yaya Nida ha?” Humarap ako sa anak ko na abala itong mag buo ng kanyang puzzle.

Tumango ito. “I will behave mommy..” ngumiti ako at niyakap ko ito. Nag paalam na ako at bumaba na ako sa unang palapag dala ang mga papeles ko.

Gusto itong madaliin ni Val kaya gusto ko na rin itong madaliin. “Ma’am nasa airport na daw si Mila..” habol sakin ni Nanay.

“Okay po, paki bigay mo address po dito.. ito po..” sagot ko at inabot ko ang address ng bahay ko.

Nag paalam na ako at sumakay na ako sa sasakyan ko, mas mabuti na mauna ako kesa mahuli. Nakatanggap ako ng message na nasa RTC na rin si Attorney Elizalde kaya naman mabilis kong minaneho ang sasakyan ko.

45 MINUTES nakarating na ako sa RTC pinarada ko na ang sasakyan ko at bumaba na ako. Sakto naman nakita kong nag lalakad si Val at ang mga kaibigan nito. Kasama si Donya Aurelia.

Tinaas ko ang salamin ko at yumuko ako bilang paggalang sa ina ni Val, matapos nito taas noo akong nag lakad at binalik ko ang salamin ko sa orihinal na ayos nito.

RHYSAND VALDIS MAXIMILLIANO

“Siya na ba si Lura? Kung oo napaka ganda na niya lalo ngayon at mukhang may business na ang batang iyon..” wika ni Mom pero hindi ako umimik.

Tama si Mom lahat ng physical appearance ng asawa ko nagbago na, napa tigil ako sa paglalakad ng marealize ko na hindi na kulay itim ang buhok ng dati kong asawa.

“Gusto mo pa ba ituloy ang annulment anak? Pwede naman hindi wala naman magagawa si Lilura dito..” tanong ni Daddy.

Naikuyom ko ang kamao ko, sa oras na sumang-ayon sa asawa ko ang lahat ng desisyon wala na akong karapatan pa sa kahit ano.

Napa tingin ako sa loob nakita ko itong abala makipag usap sa abugado niya. Wala na bang chance para makapag usap kami?

“Gusto ko siyang kausapin ng kami muna..” wika ko at nag tungo na kami sa loob. Iniwan ko ang magulang ko at lumapit ako sa asawa ko.

LILURA ÁSVALDR ODESSA

Napa lingon ako ng may tumikhim sa likod ko, napa taas ang isang kilay ko ng makita ko si Val. “Pwede ba tayong mag usap ng tayo lang?” Diretso nitong tanong.

Nilingon ko ang abugado ko. “Sorry Mr. Maximilliano bawal na ho ‘yan maraming panahon ang binigay sa inyo para mag usap pero kapwa ninyo ayaw kaya humantong tayo dito..” hinila ako ni Attorney Elizalde at ito na ngayon ang nasa harap.

Umiwas ako ng tingin kay Val Dahil pakiramdam ko anytime kakainin ako ng buhay nito —- hindi nakatakas sa aking mata ang pag kuyom ng kamao nito.

“Fine..” narinig kong sagot ni Val at nag lakad na ako dahil tinatawag na rin kami para mag umpisa na.

“Napaka kulit niya. Halika na, handa kana ba?” Humawak ito sa braso ko at ngumiti, ngumiti din ako.

“Yes Attorney handa na ako,” ngumiti ako at nauna na kaming pumasok, pumuwesto kami sa kaliwa at sila Val naman ay sa kanan. Hindi ako lumilingon dahil ayoko makita ang mukha o mga mata ni Donya Aurelia.

NANG TAWAGIN AKO ng Judge upang kausapin ako ng solo, sinabi ko sa kanya lahat bakit gusto ko na makipag hiwalay.

“Dahil ang kasal po namin ay pulitika, pinakasalan ko siya dahil ng mga panahon na ‘yun kainitan ng kanyang yumaong uncle sa pulitika. Para lalo silang manalo binayaran nila ako kapalit ng marriage.” Pag ku-kwento ko.

“Sa ilang buwan hindi mo ba minahal si Mr. Maximilliano?” Tanong nito.

Hindi ko alam kung ako isasagot ko kaya umiling na lang ako. “Ngunit aware ka na ang pagpapa annul ng kasal ay dapat nasasakop nito ng physical abuse, trauma o malalang mga away hindi ba?” Tanong nito.

“Opo, pero gusto ko na po maging malaya.. bawal ko bang makuha yun? Hindi narin naman mahal ang isa’t isa o hindi talaga namin mahal ang isa’t isa. Sa katunayan may bago na ho siyang girlfriend at malapit na sila ikasal. Kaya siguro naman po grounds na ito para aprobahan niyo ito?” Magalang na tanong ko at pagpapaliwanag ko.

Tumango naman ito at pinalabas na ako, si Val naman ang sunod na kinausap nito, ngunit halos 5 minutes lang itong kinausap at lumabas agad.

Naka tingin ito sa akin tila galit ito, maaari sa mga sinabi ng judge sa kanya na siyang sinabi ko din. Pero hindi ko na kailangan pa intindihin ang nararamdaman pa niya.

“Dahil sa dalawang partido na aking kinausap, hindi dapat ito a-aprubahan dahil na rin sa kakulangan ng grounds para ipasa ang isang annulment. Ngunit dahil sa kahilingan ni Mrs Maxi— Miss Odessa na ipawalang bisa na ang kasal niya sa asawang si Rhysand Valdis Maximilliano..” putol nito nakaupo lang ako at naka diretso ang tingin ko sa judge.

Bumuntong hininga ito. “Sapat na rin na wala na silang contact sa isa’t isa sa loob ng tatlong taon. Ako ay pumapayag na ipawalang bisa ang kasal nilang dalawa..” muling putol nito na kina pinikit ko.

Kahit nasasaktan ako sa loob ko ngunit ito ay ginusto ko. “Ikaw Miss Lilura Ásvaldr Odessa ay muli kang babalik sa iyong tunay na pangalan, muli kang magiging dalaga sa paningin ng tao at ng batas. At ikaw naman Mr. Rhysand Valdis Maximilliano ay ganun din, dahil walang hiningi na kahit piso si Miss Odessa walang magaganap na hatian ng pera at ari-arian.” Anunsyo ng Judge.

Tama kayo wala akong hiningi ni piso dahil wala akong karapatan humingi ko tumanggap, dahil ako ang dahilan bakit ilang beses sila nalagay sa kapahamakan.

“Ngunit nasasabi sa batas na kailangan niya tumanggap dahil naging asawa siya ng anak k——” hindi ko pinatapos si Don Ernest.

“Don Ernest. Hindi ko po kailangan tanggapin ang ibibigay ninyo ni piso ay wala akong kukunin..” sagot ko dito tumingin lang ito sa akin.

“Ganito na ba talaga ninyo plano mag tapos? Hindi nag uusap ng ilang taon? Nag tago ka tinaguan mo ang buong pamilya..” wika ni Donya Aurelia.

Hindi na ako umimik dahil ayoko na mag salita pa. Mas gusto ko na lang itong matapos lahat para maka uwi na ako.

“Enough, nakapag desisyon na ako na igrant ang request ni Miss Odessa na huwag kumuha ng kahit anong meron sa pamilya ng Maximilliano. Simula sa araw na ito ay hindi na kayo mag asawa..” anunsyo ni Judge Helen.

Ngumiti ako at tumango, “Salamat, attorney Elizalde sa lahat.” Pasasalamat ko at niyakap ko ito ng tumayo kami.

“Wala ‘yun ginawa ko lang ang trabaho ko bilang abogado..” sagot nito tumango ako at nag pasalamat din ako judge bago kami lumabas.

“Mr. Maximilliano..” tawag ko kay Val lumingon ito sa akin.

Kinuha ko sa bulsa ko ang box ng ring may laman ito. “Hindi ito ang original na box, bumili lang ako. Binabalik ko na ito..” kinuha ko ang kamay nito at nilapag ko sa palad nito ang box ng singsing.

“Congrats, finally you found your happiness best wishes sa nalalapit mong kasal..” pag bati ko at hindi ko na ito hinintay pang mag salita.

Tumalikod na ako nag lakad na ako palayo. Kinuha ko ang bag ko na hawak ni Attorney at sabay na kaming lakad palabas.

“Oh Attorney, kailangan ko pala mauna. May pupuntahan kasi akong site..” paalam ko dito.

“Oh now na? Sure..” sagot nito.

“Bukas kapag libre ako, punta ka sa bahay pag luluto kita dalhin mo babies mo para maka meet nila baby ko.” Mahinang bulong ko upang walang makarinig na may anak ako.

“Really? Yes sure i would love that..” sagot nito kaya nag paalam na ako dahil kailangan ko maabutan ang may ari ng lupa kung saan ko plano itayo ang kumpanya ko.

Nakita ko si Val na naka tayo sa harapan ng sasakyan ko, dinunggol ako ng kaba kung paano ito naka titig sakin. Lumingon ako sa paligid walang ibang tao kaya mas natakot.

“Anong kailangan mo Mr. Maximilliano?” Tanong ko dito at lumapit na ako sa sasakyan ko.

“Ikaw na ang may kasalanan sa akin ikaw pa may gana takasan ang lahat? Paano nakakaya na takasan ako?” Tanong nito.

Bumuntong hininga ako at umiling. “Walang patutunguhan ito, sana ito na ang huli nating pag uusap, kung isyu parin sayo ang ginawa ko fine pero tumigil kana tapos na tayo wala na tayong connection sa isa’t isa..” sagot ko at tumalikod na ako pero hinila ako nito at nag salita ito.

“You will pay for what you have done..” bulong nito at binitawan ako, hindi ko ito nilingon dahil mas ginusto ko na lang sumakay sa sasakyan ko.

Napa hinga ako ng malalim at umiling. “Everything will be okay..” bulong ko at nag maneho na ako paalis sa parking.