"Ako ang gusto niyong pumalit sa inyo?" nagtatakang tanong ni Aira sa kaniyang Ama.Tumango ang matanda at naglakad papalapit sa dalaga upang alalayan itong makatayo mula sa pagkakaluhod sa sahig. "Dad, i have my own business. Papalawakin ko iyon sa abot ng aking makakaya. Kung buntis man ako bubuhayin ko ang bata sa sariling sikap ko." magalang na sagot ng dalaga. "Isa pa dad hindi ko kayang makipag agawan sa kapatid ko ng ganitong mga bagay. Better give them what they deserve. Salamat po sa offer ngunit hindi ko ito matatanggap." naglakad ang dalaga papunta sa pintuan. "Kailangan ko na pong magpahinga. Masama ang pakiramdam ko." Paalam niya sa amaSa loob ng matanda ay masama ang loob niya dahil hindi nag iisip ang kaniyang Ama lalo na at alam niyang ang dalaga lamang ang may kakayahan na patakbuhin ang napakalaking kompanya nila. Ngunit wala na siyang magagawa. Kilala niya ang anak niya mayroon itong kakayahan na mabuhay sa paraan na nais niya. Mayroon din itong paninindigan sa
"Hello, Raven where's Aira? Alam mo ba kung nasaan siya? Sino kasama niya?" Natatarandang tanong ni Miguel sa kaibigan ni Aira na si Raven. Habang nagdadrive si Miguel papunta sa airport upang subukan pigilan si Aira. Hindi niya alam bakit niya ginagawa iyon kahit alam naman niya ang possibleng mangyari kung sakaling maabutan niya ang dalaga. Wala siyang eksaktong plano dahil napuno ng problema ang isip niya at mga agam-agam. Hindi niya kasi akalain na ganito kabilis kumilos ang kaniyang Ama. Hindi niya inaasahan ang lahat kaya hindi siya nakapaghanda. "Nakarating na siya sa bansa na nararapat siya. Wag mo ng subukan alamin at puntahan sila kung ayaw mong masaktan pa sila ng sobra. Hindi ko alam na ganito ang mangyayari kung mamahalin ka niya kung nalaman ko lang sana ng maaga sana hindi siya nasasaktan ngayon at mapapalayo sa buhay na nakasanayan na niya. " mahabang wika ng kausap ni Miguel. "Hindi ko alam na gagawin nila iyon. Hindi ako handa, hindi ko din alam na mangyayari ang
"Dysoooon!" sigaw ko sa kaniya. "Ano ba at kaingay mo? " sabi sa akin ni dyson pagkalapit niya. "Saan napunta si Mom?" tanong ko sa kaniya at hindi sinagot ang tanong niya. "Naggrocery lang." simpleng sagot niya. "Kainin mo daw lahat yang niluto niya. Wag ka daw masyadong maarte at hindi healthy lahat ng ginugusto mo." dagdag pa niya. "Hindi ko kasi gusto e." pagmamaktol ko. "Healthy naman. Masanay ka na. Dalawang buwan na siyang nandito at pinagluluto ka niyan dapat sanay ka na sa lasa. Wag kang pasaway." pitik pa sa noo ko ni Dyson.Limang buwan na kaming nakatira dito korea. Nandito kami sa pobinsya at wala masyadong nakakkilala sa amin. Namuhay kami ng simple ngunit masaya. Ang mom na tinuturing ko ay nanay ni Miguel. Oo, tatlong buwan na simula malaman namin na hindi talaga siya nagkasakit, nalaman namin na planado lahat ng ama ni Miguel ang lahat.Mahalaga kasi kay Mr. Martin ang pride, kayamanan at kapangyarihan. Dahil sa kapangyarihan niya walang nagawa si Mom kundi isu
"Moooom!" sigaw ko ng may paglalambing. "Bakit? Anong meron?" nagtataka niyang tanong. "Si ken po at Dyson sabi pangit na daw ako." pagsusumbong ko. "Hayaan mo silang dalawa talaga ang pangit. Ang ganda-ganda mo wag kang maniwala sa kanila huh?" sabi niya habang hinahaplos ang likod ng buhok ko. Tumango-tango naman ako sa kaniya bilang pagsang ayon. Bumitaw ako sa pagkakayakap at dumiritso sa itaas upang makapagpahinga. Kaunting bagay nakakapagdrain sa akin, napapagod ako ng ganoong kadali kahit wala akong ginagawa. "Raveeeeeen!" Sigaw ko sa tawag sa kaniya.Hindi talaga ako makatulog kaya nakahiga lang ako habang nag scroll sa phone."Wait! Bakit ka ba sumisigaw?" tanong naman niya sa akin. "Sabi ni Dyson at Ken ang pangit ko na." sabi ko ng maiiyak iyak pa ang boses. "Hahahaha. Sinabi nila iyon?" natatawa niyang sagot. "Oo nga. Ikaw din ba? Pangit ko na ba talaga?" pagmamaktol ko "Hahaahaha Jinojke ka lang nila. Hayaan mo papagalitan ko sila. Ang ganda mo kaya sobra." pagk
"Ano ba Ice. Hanggang kailan ka ba maglalasing ng ganito." Sermon ni Meriam kay Miguel. Mula ng inanounce ang kanilang enggagement ay tumitira na sila sa iisang bahay. Gustuhin man nila o hindi ang nangyayari wala na silang mamagawa pang dalawa. Tinanggihan nila ang kasalan dahil ayaw ni Meriam sa lalaking hindi niya masyado pang kilala kaya ang naging solusyon at tumira sa iisang bahay at magsama bilang mag asawa. Mula ng hindi nakikita ni Miguel si Aira ay nagpapakalasing ito, pumapasok siya sa opisina ng apat na oras at tinatapos ang lahat ng trabaho tapos pupunta sa barr na pagaari ng dating kasintahan. Doon ay iniinom niya lahat ng makakaya niya at kaliwa't kanan na babae ang kaniyang kinakama. Kung sa iisang gabi nakakatatlong babae siya at kinakalimutan na niya iyon kinabukasan. Basta lumalapit sa kaniya at ikinikiskis ang katawan ay dinadala na niya agad sa VIP room. Umuuwi siya sa kanilang bahay at hindi pinapansin ang kasama sa bahay. "Nakikita mo ba sarili mo? May pasa
"I'm too drunk now. Can we go home?" tanong ni Miguel sa kasama niyang babae. "Your place or mine." tanong ng babae"My Place. Can you drive for me?" Miguel asked to his girl. "Where is your place babe?" balik na tanong naman ng babae. "Use my car, there's a gps" simpleng sagot ng lalaki. Tumayo ng pasuray-suray si Miguel ngunit kinaya niya pa din na makapaglakad. Hindi siya maalalayan ng babaeng kaharap niya dahil hawak-hawak nito ang damit niya na sira habang suot. Tinakpan niya ang sariling katawan. "Can i have a towel?" tanong niya sa crew. Walang pumansin sa kaniya kaya umalis na lang siya. Pinagdrive niya si Miguel papunta sa mansyon nito. Pumasok sila sa guard at nagpark sa harap ng mansyon. Inalalayan niya ang lalaki pababa ngunit binigyan lang siya nito ng halik sa leeg. Mapusok ang halik na binitawan ni Miguel ngunit hindi iyon sa labi kundi mga halik sa leeg pababa sa sirang damit ng babae sa kaniyang hinaharap. Habang naglalampungan ay naglalakad silang dalawa papa
Nagpatuloy lang ako sa araw-araw na ginagawa ko. Inabala ko ang sarili ko sa pagbabalik alindog ko. Napagusapan namin nila Mom na babalik kami ng pilipinas kapag handa na ako. Hindi naman nila ako pinipilit lalo na sila Dyson at Ken, nasanay na sila na dito sila sa korea namumuhay. Ang alam daw nila Mommy at Daddy ay nagabroad si Ken at nagtrabaho sa malayo dahil hindi niya kayang humawak sa company namin. Hindi ko naman na siya kinausap pagdating sa mga bagay na alam kung hindi niya gustong sabihin. Alam kong alangan siyang pagusapan ang bagay tungkol sa aming mga magulang. "Mooom!" sigaw ko mula sa labas ng pinto. "Bakit sumisigaw ate? Anong Meron po?" tanong sa akin ni Ken. Naglakad naman si Mom papunta sa akin na may dalang sandok. "Wala lang! Gutom na ako eh!" sabi ko habang nakanguso. "Akala ko ba nagda-diet ka? Bakit ang lakas mong kumain palagi ka pang gu-"Fine! Sabayan na kita hehehehe." dagdag pa niya, naputol niya ang sinasabi niya kasi nakita kong dinilatan siya ni M
"Sigurado ka na ba dito?" tanong ni Raven habang naglalakad kami papunta sa kotse niya. Sinundo niya kasi ako sa airport dahil bumalik na ako ng pilipinas. Sila Mom at dyson ay una ng umuwi dahil ayaw nilang makitang kasama ko. Secret agent si Dyson kaya hindi siya pwede madikit sa isang kagaya ko na layag sa buong mundo ang kwento ng buhay. Tulad ng inaasahan madaming camera ang nasa paligid at nagpapanggap na normal na pasahero. Ganyan tumakbo ang entertainment industry. Gagawa sila ng isang malaking scope at iyon ang pagbabalik ng isang Villanueva. Naging usapan ang pagbubuntis ng isa sa mga tagapagmana ng isang malaking kompanya at tinakbuhan ng lalaki. Ang lalaking nakabuntis ay anak ng kanilang katunggali sa business. Ganyan ang naging issue, madaming nagsabi na hindi kami ni Miguel ngunit noong nawala ako mas umingay na ako daw ang nabuntis at umalis ng bansa para manganak. Pitong buwan na simula ng umalis ako. Pitong buwan akong hindi nagpakita at nagparamdam sa kanila. Ang