Chapter 109

Aira’s Point of View

“Sinabi ko di ba? Walang aabala sa akin kailangan ko ng pahinga. Ano bang mali doon?” sigaw ko mula sa kwarto ko. Mayroong isang tao na naman kasi ang kumakatok sa kwarto ko.

“Pinapasabi niya, nandito daw siya. Kung pwede daw kausapin mo siya. Wag mo akong sigawan ginagawa ko lang sa tingin ko ay tama. Masyado mainit ang ulo mo. Kung ayaw mo siyang kausap sabihin mo sa kaniya ng personal. Napakaarte mo.” Boses ni Meriam na nangingibabaw sa pagsigaw. Rinig ko pa ang pagdabog ng mga paa niya. Napabuntong hininga na lang ako.

“Nasaa- Miguel?” gulat ko ng buksan ko ang pintuan ng kwarto ko.

“Anong ginagawa mo dito?” tanong kong muli sa kaniya.

“Pwede bang huminahon ka muna? Magusap tayo ng maayos.” Kalmado niyang sabi.

“Pumasok ka.” Naglakad ako papasok sa kwarto ko. “I-lock mo.”

“Aira, Sorry!” panimula niya.

“Saan ka nagso-sorry? Sa hindi mo pagsama sa amin o saan?” mataray kong tanong.

“Sa lahat.” Dugtong niya.

“Ang mga tao, nagsosorry dahil hindi nila sinasadya. Sa