"EXCUSE ME, miss may I have your ID?" Salubong agad ng bouncer kay Rosa nang akma na sana siyang papasok sa Sare Per bar.
Nangunot ang noo niya, hindi niya akalaing ganito pa pala ang mangyayari bago siya makapasok ng bar.
Ipinakita naman niya ang ID niya, mabuti naman at hindi na siya under aged. Pasalamat siya at 19 years ol na siya.
Nang makita ng bouncer ang ID niya, pinapasok naman siya nito. Napahinga muna siya ng maluwag saka iginiya na niya ang paningin sa loob ng bar.
First time niyang pumunta sa bar, kung kaya't na-gulat siya sa kaniyang nakita. Ganito pala sa ang sistema sa loob ng bar. Maraming mga lalaking umiinom at babae na flirty.
Maingay at parang wala na sa sarili. Hindi na lamang niya iyon pinansin lahat. Itinuon na lamang niya ang atensyon niya sa paghahanap kay Patrick. Talagang mababatukan niya iyon kapag makita na niya talaga, iyon.
NAG-MULAT NG mga mata si Patrick. Nasilaw siya sa liwanag na nag-mumula sa bintana ng kanyang silid. Akma na sana siyang tatayo, nang maramdaman niyang biglang sumakit ang kaniyang ulo.Nakainom pala siya ka-gabi! At, hindi niya alam kung paano siya naka-balik sa bahay nila. Bumalik ulit siya sa kaniyang pagkaka-higa, at napa tingin sa kisame.Papasok na ba siya? Ilang araw na siyang hindi naka-pasok sa klase dahil sa palagi siyang hang-over, at sinasadya naman niyang hindi pumasok, para ma-iwasan si Rosa.Ngunit, kahit anong gawin niya. Hindi niya parin mapigilang hindi isipin at mag-hanap kay Rosa. Goodness! His heart is longing for the woman, that he loved the most! And, that is Rosa."Shit! Kailangan kong pumasok. Ayaw kong ipakita na, apektado ako sa sinabi niya. Dapat hindi ako sumuko. Hindi ako susuko, para sa pagmamahal niya." Dagli siyang tumayo at sinapo ang kaniyang ulo.
HANGOS-HANGOS si Patrick nang makababa ng kanyang silid papuntang kusina nila.Nadatnan niyang nag-tatawanan ang mga magulang niya at si Rosa na naka-upo na, sa hapag kainan.Agad siyang tinawag ng mama Ging niya nang makita siya nito. Napa-ngiwi siya, nang parang malamig ang boses nito nang yayain siya. Mukha yatang galit ito sa kaniya, sino ba namang may magulang na gustong may babaeng natulog sa silid niya ng buong mag-damag? Di ba,wala?Ngunit ang ipinag-tataka niya'y, bakit hindi galit ang mga magulang niya kay Rosa."Naku, ikaw na bata ka. Bakit ka ba nag-lalasing? Kita mo't naka-abala ka pa sa magandang binibining ito. Alam mo bang si Rosa, ang sumundo sa'yo, doon sa Sare Per bar. Tapos, siya pa ang nag-alaga sa'yo ka-gabi. Kita mo't, na late pa siya ngayon." Mahabang sermon sa kaniya ng mama niya.Hindi niya iyon pinansin, ang pinansin niya lang ay, sinundo pala si
NAG-MAMADALI SIYANG lumabas ng kanilang silid. Dalawang araw narin ang nakaka-lipas noong naka-tulog siya sa bahay ni Patrick.Nag-mamadali siya, hindi dahil may nag-hahabol sa kaniya. Nag-mamadali siya dahil may hahabulin siya. Hinahabol niya ang oras.Nag-yaya kasi kanina ang ate Rose niya, na sasamahan niya ito na bumili ng materiales sa project nito. Tamang-tama naman, may bibilhin rin siyang mga materiales na gagamitin rin niya sa kanilang book report sa biology.Lalabas na sana siya ng gate, nang higitin siya bigla ni Maurina. Hingal na hingal ito nang lingunin niya."Sama ako, sa inyo, friend. May bibilhin rin ako sa city mall, na materiales sa book report natin sa biology, eh. Pwede ba?" Tanong nito sa kaniya.Agad naman siyang tumango dito. "Oo naman, halika na. Para, maabutan natin si ate kambal, sa labas. Baka kanina pa iyon nag-hihintay sa atin."
NAPA-HINGA NG malalim si Rosa habang nakatitig ng mataman sa matiim na titig ni Patrick sa kaniya. Kanina pa sila gumagawa ng kanilang book report at naiilang na siya dahil sa klase ng titig nito sa kaniya.Hindi niya alam kung iiwas ba siya sa tingin nito, o sasalubungin na lamang niya?Kapag iiwas siya, makakahinga na siya ng maluwag, pero kung sasalubungin niya ang titig nito sa kaniya. Hindi siya makaka-hinga ng maayos. Parang hinihigit nito ang buo niyang lakas. Ngunit, nakaka-ramdam naman siya ng kakaibang kiliti at saya sa kaniyang puso."Ano ang magandang desenyo na pwede nating i-apply para sa book report natin?" Tanong na lamang niya rito upang maiwasan na niya ang titig nito sa kaniya.Parang bigla naman itong nahimasmasan. "Ah, may plano na ako diyan, my love. Huwag kang mag-alala." Sagot nito sa kaniya, sabay kindat.Napatanga siya sa dito. Ba
PARANG itunulos sa kinatatayuan niya si Patrick, habang pinagmamasdan si Rosa na papa-alis sa kaniyang harapan. Hindi niya alam kung anong mali ang nagawa niya at umiiyak ito sa harapan niya kanina.Siguro nabigla ito sa pag-higit niya rito kanina. Kung saan na sana naging close na sila ni Rosa doon pa nasira ang lahat.Hinayaan na lamang niya itong maka-layo sa kaniya.Napa-sandal siya sa hood ng kaniyang kotse saka napapikit ng mariin. Ano nga ba ang dapat niyang gawin para maging okay na talaga sila ni Rosa? Hindi niya maintindihan kung bakit ito, ganoon sa kaniya.Bakit ito mailap sa isang tulad niya? Iyon ang dapat niyang alamin sa mga oras na ito.Papasok na sana siya ng kaniyang kotse nang biglang may tumawag sa pangalan niya. Paglingon niya'y, ang kaniyang pinsan na si Keely."Insan, pauwi ka na ba? Pasabay na lang, pwede?" Salubong agad nito sa ka
NAGISING si Patrick na naka-gapos sa isang malaking puno. Nasa gitna siya ng ka-gubatan. Nakita niya ang dalawang lalaki na nag-huhukay ng lupa.Napa-ngiwi siya, nang maramdaman niya na sumasakit ang kaniyang likuran. Siguro sa impact ng pagkaka-hampas ng matigas na bagay sa kaniya kanina.Umuulan pa naman at kumikidlat, halos basa na ang kaniyang damit.Hindi siya napansin ng dalawang lalaki na gising na siya. Busy ito sa pag-hukay ng lupa. Mukhang alam na niya ang binabalak ng mga ito. Napa-ngiwi siya. Mukhang kailangan na niyang gumawa ng kilos, kung ayaw niyang mai-libing na buhay sa hukay."Bilisan natin dito, pare. Baka malagot, tayo kay Demetri, kapag hindi pa natin nagagawa ang kaniyang iniuutos." Biglang narinig niya ang wika ng isang lalaki.Tumigil ang mga ito sa pag-huhukay. Nang akma nang titingin ang dalawa sa kaniyang pwesto ay agad siyang nag-kunwari na wal
"IYON PALA ANG dahilan kung bakit galit na galit ka sa akin?" Ngiting-ngiting tanong sa kaniya ni Patrick.Tumango-tango naman siya bilang sagot dito. Sinabi niya rito ang lahat ng kaniyang nakaraan, at pasalamat siya hindi siya nito hinusgahan. Pasalamat siya sa Diyos at andito parin si Patrick sa kaniyang tabi.Minamahal parin siya sa kabila nang nangyari sa kaniya noon.Andito sila ngayon sa kanilang class room. "Oo, kaya, sorry sa mga ka-malditahan kong ipinapakita sa iyo, noon. Sadyang, takot lang kasi ako sa mga tulad mong nanliligaw sa akin. Sorry, rin sa mga masasakit na salitang sinabi ko sa'yo. Alam kong nasaktan kita dahil doon, pero sana mapatawad mo ako. Sorry, my love." Sensero niyang hingi ng pa-umanhin dito.Nginitian siya ni Patrick at hinawakan siya nito sa kaniyang pisngi. "Wala kang dapat na ihingi ng tawad sa akin, my love. Naiintindihan ko iyo
"Micaella Hydio, you need to accept it, asap. Ayaw ko ang nag-hihintay. Alam mo iyan. Kaya't bukas na bukas sana masagot mo na ang offer ko para sa iyo." Tumango ako sa sinabi na iyon ni Edelyn na isa sa amo ko sa business administration. Nagta trabaho kasi ako sa kaniya bilang isang employee. Sa Peter Lacson Company na pag-aari niya. "Bigyan niyo po sana ako ng dalawang araw para magka-pag-isip. I need to think hard about it. Bago, ako sumulong sa isang geyra." Agad siyang napa tango sa aking sinabi. "Okay, basta tawagan mo agad ako kapag naka-pag isip ka na." "Yes, ma'am. By the way, tita Edelyn." Sabi ko saka ko siya nginitian at kinindatan. Yes, she's my auntie. Ang mommy ko at siya ay mag-kapatid. Kaya't hindi kami nalalayo sa isa't isa. Dito ako nag-tatrabaho sa kompanya niya, upang ako'y mahubog sa pagpapatakbo ng isang kompanya bago sa akin ipasa ang aming kompa